ام اس که مشکلی نیست که بخواهی با اون گوشه نشینی کنی
ولی برخورد بعضی ها که به انسان ترحم کنند حال انسان رو بهم می زند.اما در مورد دوستانی که عوارض ظاهری ندارند اصلا نباید به بیماری اهمیت بدهند.
فکر کنم منظور هستی جون از طرح این سوال کسایی بوده که کمی ناتوان شده اند و بیماریشون توی راه رفتن و تعادل و .... تاثیر گذاشته،هستی الان 20 ساله که ام اس داره نمیدونم من بعد 20 سال چه اتفاقی واسم میوفته . اما امیدوارم و در حال زندگی می کنم . نمیدونم اگه به مرحله ناتوانی رسیدم شرکت بکنم یا نه اونایی که بهشون بر میخوره این سوال و ناراحت میشن یه کمی هم خودشون را جای اونایی که ناتوان شدن بذارن بله اگه آدم چیزیش نباشه چرا که نه! شرکت میکنه. باید قبول کنیم که ام اس یه بیماریه هزار چهره است امیدوارم اونایی که روپا هستن همیشه همین طوری بمونن و اونایی که ..... به زودی خوب خوب بشن
کسی به جز شوهرم نمیدونه من ام اس دارم اگه هم میدونستن تو همه مهمونی ها شرکت میکردم مگه بیماری واگیر داری دارم خدایی نا کرده سالمیم و سلامت فقط یه اسم رومون هست
مرسی از همه ایولا دمتون گرم منم مثل شماها بیش از پیش به خودم میرسم
مسافرت میرم ودر جمع حضور دارم خیلی ها وقتی متوجه میشن که ام اس دارم باورشون نمیشه
فکر میکنن که دارم شوخی میکنم
مهم باور واعتقاد خودمونه دوستان عزیز
آره تو همه چیز شرکت میکنم تازه من خیلی روم زیاده راه رفتن هر روز سختتر میشه ها برام اما همه جا میرم