بررسی اجمالی
در حال حاضر، هیچ علائم، یافته‌های فیزیکی یا آزمایش‌های آزمایشگاهی وجود ندارد که به خودی خود بتوانند تشخیص دهند که آیا مبتلا به MS هستیدیا خیر. چندین راهکار برای تعیین و تایید بیماری وجود دارد ازجمله اینکه آیا شما معیارهای طولانی مدت برای تشخیص ام اس را برآورده می‌کنید، و همچنین باید بتوان سایر دلایل(بیماری‌ها) احتمالی تجربه این علایم را رد کرد. این راهکارها شامل تاریخچه دقیق پزشکی، آزمایش عصبی و آزمایشات مختلف از جمله تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) ، آنالیز مایع نخاعی و آزمایش خون برای رد سایر شرایط است.
تشخیص به موقع و دقیق
علائم عصبی می تواند بنابه دلایل زیادی بروز پیدا کند. هنگامی که MS به عنوان یک تشخیص قطعی در نظر گرفته می شود، باید سایر علل - از طریق ابزار و آزمایش های ذکر شده در زیر - قبل از اینکه تشخیص ام.اس قطعی تلقی شود، کنار گذاشته شوند. ممکن است فرآیند تشخیص برای بعضی از افراد سریع باشد، اما گاه روند تشخیص بنابه آزمایشات مکرر می تواند طولانی‌تر شود.
تشخيص MS در اسرع وقت و دقيق به دلايل مختلف بسيار مهم است:
- شما با علائم ناراحت کننده‌ای زندگی می‌کنید و باید دلیل ناراحتی خود را بدانید. تشخیص بموقع به شما امکان می‌دهد روند درمان را شروع کرده و نگرانی های مربوط به سایر بیماری ها مانند سرطان را برطرف کنید.
- از آنجایی که اکنون می دانیم آسیب عصبی دائمی حتی در اولین مراحل MS ممکن است رخ دهد، مهم است که تشخیص را تأیید کنید تا بتوانید درمان های مناسب را هرچه زودتر شروع کنید.
معیارهای تشخیص بیماری ام اس
در حال حاضر، هیچ علائم، یافته‌های فیزیکی یا آزمایشگاهی وجود ندارد که به خودی خود بتوانند تشخیص دهند که آیا مبتلا به MS هستید. پزشک از چندین راهکار برای تعیین معیارهای تشخیص ام اس استفاده می کند. برای تشخیص بیماری ام اس ، پزشک باید:
- شواهدی از آسیب را حداقل در دو ناحیه مجزا از سیستم عصبی مرکزی (CNS) مشاهده کنید، که شامل مغز، نخاع و عصب بینایی است.
- شواهدی پیدا کنید که آسیب در نقاط مختلفی در زمان های متفاوت اتفاق افتاده است.
- سایر تشخیص های ممکن را رد کنید.
معیارهای اصلاح شده مک دونالد، که در سال ۲۰۱۷ توسط پانل بین المللی تشخیص بیماری مولتیپل اسکلروزیس منتشر شد، شامل دستورالعمل های خاصی برای استفاده از MRI و آنالیز مایعات مغزی برای سرعت بخشیدن به روند تشخیص است. MRI را می توان برای جستجوی منطقه دوم آسیب در شخصی که تنها یک حمله (که به آن عود یا تشدید نیز گفته می شود) انجام داد اشاره کرد. این علائم مانند ام اس است - که به آن سندرم جدا شده از نظر بالینی (CIS) گفته می شود. MRI همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد تا تأیید شود که آسیب در دو نقطه مختلف در زمان رخ داده است. در برخی شرایط وجود باندهای الیگوکلونال در تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی فرد می تواند برای تأیید تشخیص MS استفاده شود.
ابزارهای تشخیص
تاریخچه پزشکی و معاینه عصب شناسی
پزشک شما:
- تاریخچه ای دقیق را برای شناسایی علائم گذشته یا حالاتی که ممکن است در اثر ام اس ایجاد شود، انجام می دهد.
- اطلاعات مربوط به محل تولد، سابقه خانوادگی، قرار گرفتن در معرض محیط زیست، تاریخ سایر بیماری ها و مکان‌هایی را که می تواند سرنخ های دیگری را فراهم کند جمع آوری می کند.
- یک آزمایش جامع عصبی انجام می دهد ، که شامل آزمایش اعصاب جمجمه (دید، شنوایی، احساس صورت، قدرت، بلع) احساس، رفلکس، هماهنگی، راه رفتن و تعادل است. در بسیاری از موارد، تاریخچه پزشکی و معاینه عصب شناختی شواهد کافی را برای برآورده کردن معیارهای تشخیص ارائه می دهند. آزمایش‌های دیگر برای تأیید تشخیص یا شناسایی سایر علل احتمالی علائم یا یافته های آزمایش عصبی استفاده می شود.
آزمایش خون
اگرچه آزمایش خون قطعی برای MS وجود ندارد ، آزمایش خون می تواند شرایط دیگری را که باعث ایجاد علائم مشابه بیماری ام اس می شوند ، از جمله اریتماتوز لوپوس ، کمبود Sjogren ، ویتامین و مواد معدنی ، برخی عفونت ها و بیماری های ارثی نادر را رد کند.
