وبسایت تخصصی ام اس سنتر

مدارکی در مورد نقش ویروس در ام اس

در بیماری ام اس، علت همچنان ناشناخته می‌باشد. با این حال، چندین فاکتور نقش یک عامل عفونی در ایجاد ام اس را نشان می‌دهد.

در دوقلوهای یکسان که یکی از انها به ام اس مبتلا می‌باشد،"تقریبا در تمام ژن های یکسان مشترک هستند" تنها یک نفر از هر چهار نفر شانس احتمال ابتلا به بیماری را دارد. پس نشان می‌دهد که فاکتورهای غیر از ژنتیک درگیر می‌باشند.

داده‌های حاصل از مطالعات اپیدمیولوژیک (مطالعاتی که عوامل جغرافیایی، اقتصادی، ژنتیکی و سایر فاکتورهای که در ابتلا به ام اس کمک‌کننده هستند) تجزیه و تحلیل می‌کنند که قرار گرفتن در معرض یک عامل عفونی ممکن است در ایجاد بیماری نقش داشته باشد.

۹۰ تا ۹۵ درصد از مبتلایان به ام اس دارای پروتئین‌های در مایعات نخاعی خود هستند که در افراد مبتلا به بیماری‌های سیستم عصبی که به عنوان ویروس شناخته می‌شوند واکنش نشان می‌دهند.

تا به امروز محققان نتوانسته‌اند یک ویروس منفرد را به عنوان محرک ایجاد بیماری ام اس شناسایی کنند. چندین ویروس مورد مطالعه قرار گرفته است، اما برای نشان دادن اینکه یک ویروس خاص باعث ایجاد ام اس می‌شود،چندین مرحله لازم است.

محققان باید ثابت کنند که ویروس قبل از ایجاد ام اس در بدن بوده است و این ویروس در واقع باعث ایجاد بیماری شده است نه اینکه فقط از عوارض بعد از بیماری باشد.

ویروس اپشتن بار

مطالعات متعددی توسط آلبرتو آسچریو و تیم وی در دانشکده‌ی بهداشت عمومی هاروارد نشان داده است که اپشتن بار ویروس در ایجاد ام اس نقش دارد. مطالعات نشان می‌دهد که:

آنتی بادی‌ها (پروتئین‌های ایمنی بدن یک شخص که در معرض آن قرار گرفته است) در افرادی که سرانجام به ام اس مبتلا شدند به طور قابل توجهی بیشتر از نمونه‌های شاهد (افرادی که به این بیماری مبتلا نشده‌اند) بود.

خطر ابتلا به ام اس به دنبال عفونت با اپشتن بار ویروس به طور قابل توجهی افزایش یافته است، در نتیجه نشان می‌دهد که قبل از ایجاد ام اس در بدن وجود داشته است.

افرادی که ژن مرتبط با ایمنی دارند،میزان آنتی بادی بالایی در خون دارند، ۹ برابر بیشتر از افراد فاقد ژن و با سطح پایین آنتی بادی در معرض ام اس هستند.

افرادی که در حال حاضر سیگار می‌کشند و یا افرادی که قبلا سیگار می‌کشیده‌اند، بالاترین میزان آنتی بادی اپشتن بار ویروس را داشتند،۷۰ درصد بیشتر از کسانی که فاقد فاکتور خطر بودند، مستعد ابتلا به ام اس هستند.

هرپس ویروس انسانی تیپ ۶

هرپس ویروس انسانی تیپ ۶ همچنین در ایجاد ام اس ممکن است دخیل باشد (به ویژه با حملات عود کننده مرتبط است)

یک تیم در اسپانیا دریافتند که آنتی بادی هرپس ویروس انسانی تیپ ۶ در دو هفته قبل از عود بیماری در افراد مبتلا به ام اس به بالاترین حد خود رسیده است. این محققان پیشنهاد می‌کنند که ردیابی این آنتی بادی ممکن است به پیش بینی دوره‌ی بالینی ام اس کمک کند.

اقدامات بعدی در شناسایی نقش ویروس ها در پیشرفت ام اس

پیشرفت های فناوری به محققان کمک می کند تا سرنخ های ویروسی را جست و جو کنند.

آندرو استیلمن دکترای (دانشگاه ایلنوی در حال بررسی و تعیین اینکه چگونه یک عفونت ویروسی در دستگاه تنفسی می‌تواند سلول‌های ایجاد کننده التهاب در مغز را فعال کند. تیم وی در حال استفاده از ابزارهای قدرتمند برای کشف مسیرهای بیولوژیکی مغز هستند که در اثر عفونت ها تحت تاثیر قرار گرفته‌اند. این تیم همچنین آزمایش خواهد کرد که آیا یک داروی ضدویروس می‌تواند از ابتلای بیماری مشابه ام اس یا کاهش عود آن در موش‌ها عمل کند.

استیفان میلر(دکتری) و همکارانش در دانشگاه شمال غربی تحقیق می‌کنند که احتمالا سبب ایجاد بیماری ام اس ویروس نیست، اما برخی از پاسخ‌های ایمنی ناشی از ویروس‌ها می‌باشد.

امانوئل وائوبانت دکترای (دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو) و همکارانش در سرتاسر کشور کودکانی را که مبتلا به ام اس زودرس هستند یا در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند به مدت ۴ سال دنبال کردند تا تعیین کنند که چگونه ویروس ها و سایر عوامل خطرزای محیطی و ژنتیکی کودکان را مستعد به ابتلای ام اس می‌کند.
نتایج نشان داد که شواهد محکمی برای نقش ویروس اپشتن بار وجود دارد، همچنین اثر متقابل پیچیده‌ی بین عوامل خطرزای محیطی و ژنتیکی نشان داد. این مطالعات و مطالعات دیگر ما را به تعیین علت ایجاد ام اس با شناسایی عوامل محرک نزدیکتر می‌کند و از این طریق امکان پیشگیری از ام اس را افزایش می‌دهد.