بررسی اجمالی
گفتار توسط بسیاری از مناطق در مغز کنترل می شود. ضایعات ام اس (مناطق آسیب دیده) در قسمتهای مختلف مغز میتواند باعث ایجاد چندین نوع اختلال در الگوهای گفتاری عادی شود. این اختلالها میتوانند از خفیف تا مشکلات شدید متغیر میباشند که درک آن را دشوار میکند. از نظر پزشکی، اختلالات گفتاری دیسارتریا نامیده میشود. دیسارتریا معمولا با سایر علائم ناشی از ضایعات در ساقه مغز همراه میباشد،که این موارد شامل لرزش،لرزش سریا عدم هماهنگی می باشد.
- یک الگوی مشترک مرتبط با بیماری ام اس اسکن کردن گفتار است. اسکن دیسارتریا گفتاری تولید میکند که در آن "ملودی" عادی یا الگوی گفتار دچار اختلالی به طور غیر طبیعی طولانی بین کلمات یا هجاهای فردی کلمات می شود.
- افراد مبتلا به ام اس نیز ممکن است کلمات را گنگ بیان کنند که معمولا نتیجهی ضعف و یا عدم هماهنگی عضلات زبان، لب، گونه و دهان میباشد.
- گفتار بینی امکان پذیر است، به نظر میرشد که فرد دچار انسداد یا سرماخوردگی شده باشدبعضی اوقات به دلیل ضعف در دیافراگم، حجم گفتار تحت تاثیر قرار گرفته که شنیدن آن را دشوار میکند.
درمان اختلالات گفتاری
بسیاری از مبتلایان به دیسارتاریا میتوانند توسط یک آسیب شناس گفتار/ زبان، که میتواند به بهبود الگوهای گفتار، سخنان و ارتباط دهانی به طور کلی کمک شوند. اگر مشکلات گفتاری ارتباط را به چالش بکشد، دستگاههای کمکی در دسترس هستند همچنین برنامههایی برای تلفنهای هوشمند وجود دارد که میتوانند به ارتباطات کمک کنند. یک آسیب شناس گفتار و زبان قادر به ارائه دستگاه های کمک کننده خواهد بود.
بسیاری از مبتلایان به دیسارتتریا نیز دچار دیسفاژی (مشکل در بلع) هستند. گفتاردرمانی برای ارزیابی، تشخیص و رفع این مشکلات آموزش داده میشود.