ام اس خفیف چیست؟

در بیماری ام اس با گذشت زمان، ضایعاتی در سیستم عصبی مرکزی ایجاد می شود و در توانایی CNS در برقراری ارتباط با سایر قسمت های بدن اختلال ایجاد می کند. محل ضایعات، علائم بیماری شما را تعیین می کند اما نشانه های بیماری ام اس نیز از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. ام اس خفیف نوعی بیماری است که در آن فرد چندین سال مبتلا به بیماری می باشد ولی دچار ناتوانی شدیدی نشده است.

پیشرفت علائم در ام اس خفیف

همه اشکال MS و علائم و سیر پیشرفتشان بسیار غیرقابل پیش بینی هستند. علائم رایجی که در ام اس خفیف دیده می شود، موارد زیر می باشد:

• اختلالات بینایی
• بی حسی
• مسائل مربوط به هماهنگی و تعادل

در ام اس خوش خیم، افراد علائم خفیف خود را تجربه می کنند و ممکن است چندین دهه طول بکشد تا پیشرفت کند، در حالی که دیگران از همان ابتدا با پیشرفت سریع علائم مواجه می شوند که باعث می شود دچار ناتوانی هایی شوند که در ام اس خفیف دیده نمی شود. همچنین در MRI این افراد پیشروی بیماری دیده نمی شود. با این حال علائم و نشانه های بیماری در طول زمان می توانند بدتر شوند.

تشخیص ام اس خفیف چگونه است؟

اصطلاح ام اس خفیف می تواند گیج کننده باشد زیرا اگر علائم اولیه خفیف هم باشد، از همان اول نمی توان فرد را مبتلا به ام اس خفیف تشخیص داد. هیچ راهی برای پیش بینی پیشرفت بیماری ام اس وجود ندارد.

طبق بررسی های انجمن پزشکی جانز هاپکینز، حدود 5 تا 10 درصد افراد، مبتلا به ام اس خفیف می باشند. متأسفانه 15 سال پس از تشخیص اولیه طول می کشد تا متوجه شویم این نوع ام اس خوش خیم است یا خیر.

متخصصان مغز و اعصاب برای ارزیابی نقص جسمی از مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS) استفاده می کنند. با توجه به مقیاس، MS در صورتی خفیف در نظر گرفته می شود که هیچ شواهدی از بدتر شدن عملکردهای بدن وجود نداشته باشد.

درمان ام اس خفیف چگونه می باشد؟

هیچ درمان علمی برای بیماری ام اس وجود ندارد. درمان می تواند شامل مدیریت علائم و داروهای اصلاح کننده بیماری باشد. تا بیست سال پیش هیچ درمانی برای ام اس وجود نداشت ولی امروزه با پیشرفت علم، داروهای جدیدی برای کنترل پیشرفت بیماری تولید شده است.

طبق انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، با پیگیری های طولانی مدت افراد مبتلا به ام اس خفیف که از داروهای ام اس استفاده نکردند، بیان کرد که برخی از آن ها در نهایت ناتوان شدند.

افرادی که به تازگی مبتلا به ام اس شده اند و مبتلایان به ام اس خفیف هستند باید با متخصصان مغز و اعصاب در مورد جوانب مثبت و منفی داروهای مؤثر بر بیماری مشورت های زیادی کنند.

نکات مهم

• علائم خفیف بیماری در زمان تشخیص، لزوماً نشان دهنده روند خوش خیم بودن بیماری نمی باشد.
• در هنگام تشخیص اولیه، ام اس خوش خیم قابل شناسایی نیست. تشخیص آن ممکن است 15 سال طول بکشد.
• سیر ام اس غیر قابل پیش بینی است و داشتن ام اس خوش خیم به این معنی نیست که نمی تواند پیشرفت کند.

یک مطالعه مرتبط

یک مطالعه 30 ساله در انگلیس نشان می دهد که پس از اولین مرحله از علائم، بیماری مولتیپل اسکلروزیس می تواند خفیف بماند و بدون ایجاد مشکلات اساسی برای چندین دهه پیشرفت نکند.

Karen K. Chung از انستیتوی مغز و اعصاب دانشگاه کالج لندن، شرایطی برقرار کرد تا دریابد، آیا بیماری ام اس خفیف وجود دارد یا خیر؟

هدف این تیم پیگیری 132 بیمار مبتلا به سندرم بالینی جدا شده یا CIS به مدت 30 سال بود. برخی از آن ها قبل از اتمام مطالعه فوت کردند یا آن را ترک کردند. محققان انگلیسی خواستند بدانند که آیا افراد مبتلا به ام اس می توانند 30 سال پس از بروز اولین علائم، یک نوع بیماری خفیف داشته باشند یا خیر.

محققان هر پنج سال یک بار بیماران را با اسکن تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) و ارزیابی ناتوانی مورد بررسی قرار می دادند. معیار معلولیت که از آن ها استفاده کردند مقیاس Expanded Disability Status یا EDSS بود. علاوه بر این، این تیم سابقه اشتغال بیماران را در تجزیه و تحلیل خود قرار داد. از جمع اولیه 132 شرکت کننده، 29 نفر تا زمان پایان یافتن مطالعه فوت کرده بودند، دوازده شرکت کننده از مطالعه خارج شدند و 91 نفر برای تجزیه و تحلیل حاضر بودند.

30 نفر از 91 نفر، یا 33 درصد، نتوانستند به MS مبتلا شوند. سی و پنج یا 44 درصد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس یا همان RMSS بودند. و 26 یا 33 درصد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پیشرونده ثانویه شدیدتر یا SPMS بودند. محققان مبتلایان به CIS - یعنی کسانی که نتوانسته اند به MS مبتلا شوند- را از تجزیه و تحلیل اضافی حذف کردند.

آن ها کشف کردند که فقط 11 نفر از 61 نفری که به ام اس مبتلا شده اند، در دوره ای دیگر درمان، دارو برای اصلاح بیماری دریافت کرده اند. هشتاد و هشت درصد از 35 نفر با RRMS دارای امتیاز معلولیت کم بودند و همه یا هنوز مشغول کار بودند یا در سن بازنشستگی به سر می بردند.

تیم بیان کرد که MS ممکن است یک پیشرفت دو مرحله ای داشته باشد. یا بیماران هم چنان به یک بیماری خفیف و پایدار مانند اکثر بیماران RRMS در مطالعه ادامه می دهند یا بیماری آن ها به SPMS تبدیل می شود. با این حال، براساس نتایج، چونگ نتیجه گرفت که ام اس خفیف وجود دارد.

ام اس می تواند از طرق مختلفی بر افراد تأثیر بگذارد. بسیاری از بیماران با گذشت زمان دچار نقص در سیستم عصبی می شوند، در حالی که دیگران تحت تأثیر قرار نمی گیرند. دانشمندان مواردی را که هیچ اختلال در سیستم عصبی ندارند، به عنوان ام اس خفیف معرفی می کنند اما تعریف و مشخصات دقیق آن هنوز جای بحث و بررسی دارد. برخی از محققان ادعا می کنند که بیماری ام اس خوش خیم وجود ندارد.

تا به امروز محققان زیادی در تلاش بودند که اثبات کنند، ام اس خفیف یا خوش خیم وجود دارد. با توجه به متن، ام اس انواع مختلفی دارد که برخی از دانشمندان معتقدند که یک نوع آن بیماری ام اس خوش خیم است اما راهی برای تشخیص آن وجود ندارد. در ام اس خوش خیم می توانید هیچ یک از علائم رایج را تجربه نکنید و چندین سال بدون علائم و پیشرفت بیماری زندگی کنید. اما شما نمی توانید از خوش خیم بودن بیماری خود اطمینان حاصل کنید. از این رو تنها راه، پایبند بودن به یک سبک زندگی سالم و مصرف داروهای اصلاح کننده بیماری می باشد. در کل می توان گفت بیماری ام اس پیش آگهی خوبی دارد.