بررسی اجمالی
اسپاسم به احساس سفتی و طیف گسترده‌ی از اسپاسم‌های عضلانی غیر ارادی (انقباضات عضلات پایدار یا حرکات ناگهانی) اشاره دارد.که یکی از شایع ترین علائم ام اس می‌باشد.اسپاسم ممکن است به صورت خفیف باشد یا ممکن است انقدر شدید باشد که سبب ایجاد اسپاسم دردناک و غیر قابل کنترل اندام‌ها به ویژه پاها شود. اسپاسم همچنین ممکن است احساس درد یا گرفتگی در مفاصل و اطراف آن ایجادکند و سبب کمر درد شود. اگر چه اسپاسم در هر یک از اندام ها ممکن است رخ دهد، اما در پاها بسیار شایع می‌باشد.
- در اسپاستیستی عضله‌ی خم‌کننده، عضلات به قدری محکم می شوند که اندام ها خم شده و به سختی صاف می شوند.
- دراکستانسور اسپاسم عضلات به قدری محکم هستند که اندام‌ها صاف می‌ماند و به سختی خم می‌شوند.
اسپاسم ها ممکن است به علت حرکات ناگهانی و سریع یا تغییر موقعیت، افزایش دما، رطوبت یا عفونت‌ها تشدید شود و حتی ممکن است به دلیل پوشیدن لباس تنگ هم رخ دهند.
درجه اسپاسم می تواند به ویژه برای افرادی که دارای ضعف قابل توجهی در پا هستند، مزیت ایجاد کند. این اسپاسم‌ها به پاهایشان سختی می‌بخشد و ایستادن وراه رفتن و حرکت را برای انها آسانتر می کند. هدف از درمان این افراد،تسکین اسپاسم به اندازه کافی برای اطمینان از آسایش و جلوگیری از عوارض بدون ازبین بردن سفتی لازم برای عملکرد می‌باشد.
درمان و مدیریت اسپاسم
اسپاسم و گرفتگی عضلات معمولا با داروها،فیزیوتراپی و کاردرمانی درمان می‌شود. از آنجائیکه اسپاسم از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است، باید به صورت فردی انجام شود و نیاز به مشارکت واقعی بین فرد مبتلا به ام اس و تیم بهداشت و درمانی وی دارد.(مثلا پزشک،پرستار،دستیار پزشک،فیزیوتراپ وکاردمانگر)در صورت عدم درمان،اسپاسم می تواند منجر به عوارض جدی از جمله انقباضات(مفاصل منجمد شده یا بی حرکت) و زخم های فشاری شود. این عوارض همچنین خود محرکی برای اسپاسم می‌باشند و می توانند سبب تشدید علائم شوند.
