همچنین ببینید

واکنشهای رایج دیگران در مورد ام اس

واکنشهای رایج دیگران در مورد ام اس

افراد مبتلا به ام اس همواره از بابت واکنش دیگران نسبت به بیماری خود نگران هستند. این نگرانی باید با کنار آمدن با واکنشهای رایج دیگران در مورد ام اس جایگزین شود. راهکارهای لازم برای کنار آمدن با این موضوع در بستر جمع خانواده و دوستان با افراد غریبه متفاوت است. در صورتی که راهکارهای لازم در این زمینه را بیاموزید سازگاری با واکنش های دیگران راحت تر خواهد بود.

 سندروم بالینی جدا شده (CIS)

بررسی اجمالی


CIS یکی از دوره های بیماری ام اس است.  در واقع CIS به اولین دوره علائم عصبی گفته می شود که حداقل ۲۴ ساعت طول می کشد و در اثر التهاب یا میلین زدایی (از بین رفتن میلین که سلولهای عصبی را می پوشاند) در سیستم عصبی مرکزی (CNS) ایجاد می­شود.


 CIS می­تواند تک علامتی یا چند علامتی باشد:


CIS تک علامتی: بیمار تنها یک علامت یا نشانه عصبی دارد که توسط یک ضایعه واحد ایجاد می­شود. به عنوان مثال ، حمله به عصب چشم.


CIS چند علامتی: بیمار بیش از یک علامت یا نشانه را تجربه می­کند که ناشی از ضایعات در بیش از یک عصب است. به عنوان مثال: حمله به عصب چشم همراه با بی حسی یا سوزن سوزن شدن پاها.


در این دوره (CIS) معمولا تب  یا عفونت در بیمار وجود ندارد و این علائم به مرور زمان بطور نسبی یا کامل بهبود می­یابند.


 پیشرفت CIS  به MS


افرادی که CIS را تجربه می­کنند، احتمال دارد بیماری MS در آنها ایجاد شود،  و از طرفی این احتمال هم وجود دارد که بیماری MS   در آنها اصلن  بوجود نیاید. به عبارتی در تشخیص CIS، دو چالش بوجود می­آید:


اول ، آیا بیمار در حال تجربه یک دوره عصبی ناشی از آسیب به سیستم عصبی مرکزی (CNS) است ؟
دوم ، آیا فردی که دارای این نوع علایم (به عبارتی تخریب میلین) است، دچار بیماری MS شده؟
ضایعات مغزی که درنتیجه MRI گزارش می­شود تعیین کننده احتمال ابتلای بیمار به MS   است.


بنابراین:


ریسک ابتلا به بیماری ام اس بالا ست: زمانی که CIS  با ضایعات مغزی همراه است ( این ضایعات در MRI گزارش می­شوند). چرا که این حالت مشابه مواردی است که در بیماران مبتلا به MS دیده می­شود. در این صورت احتمال دارد فرد ۶۰ تا ۸۰ درصد علایم ثانویه عصبی را در طی چندین سال تجربه کرده و بیماری MS او تشخیص داده شود.
ریسک ابتلا به بیماری ام اس پایین است زمانی که: CIS با ضایعات مغزی همراه نیست (از طریق بررسی نتایج MRI )، بنابراین فرد ۲۰ درصد احتمال ابتلا به ام اس را دارد.


 



مطابق بازنگری ها در معیارهای تشخیصی برای MS در سال ۲۰۱۷: زمانی می توان تشخیص MS را اعلام کرد که CIS  با یافته­های MRI (ضایعات قدیمی) همراه باشد، که این نشان می­دهد قسمتی از آسیب در مکان دیگری در CNS رخ داده است.


ضوابط جدید همچنین امکان ایجاد باندهای الیگوکلونال در مایع مغزی نخاعی یک فرد را برای کمک به تشخیص ایجاد می­کند. با پیشرفته تر شدن فن آوری MRI ، این احتمال وجود دارد كه تشخیص MS سریعتر انجام شود و در نتیجه آن تعداد كمتری از افراد، مبتلا به CIS تشخیص داده شوند.


تشخیص دقیق و زود هنگام بسیار مهم است زیرا به افراد با ریسک بالای ابتلا به بیماری MS اعلام می­شود تا یک درمان اصلاح کننده را به منظور جلوگیری از علایم ثانویه عصبی آغاز کنند. در واقع با این کار از ابتلا به MS جلوگیری می­شود.


علاوه بر این، درمان زودهنگام ممکن است در آینده ناتوانی ناشی از التهاب و آسیب بیشتر  به سلولهای عصبی، که گاهی اوقات ساکت هستند و بدون هیچ علامتی اتفاق می افتند را به حداقل برساند. سازمان غذا و دارو (FDA) چندین دارو برایCIS  تایید کرده است، از جمله: Avonex® ، Betaseron® ، Extavia® و Mayzent®.


چه کسانی به CIS مبتلا می‌شوند و چه زمانی؟


CIS مانند MS نیز مستقیما  ارثی  و یا واگیردار نیست.CIS  دو تا سه برابر بیشتر در زنان دیده می­شود. هفتاد درصد افرادی که به CIS مبتلا هستند بین سنین ۲۰ تا ۴۰ سال (به طور متوسط ۳۰ سال) است اما افراد می توانند در سنین بالاتر یا جوان تر به CIS مبتلا شوند.


تفاوت CIS با MS چگونه است؟


 تنها براساس علائم بالینی ، CIS و MS ممکن است یکسان ظاهر شوند. در هر دو مورد، آسیب به غلاف میلین در نحوه انتقال پالس‌های عصبی از مغز، تداخل ایجاد می­کند و منجر به علائم عصبی می­شود.


فرد مبتلا به  CIS به طور قطع ، اولین دوره­ی علایم ناشی از التهاب وتخریب میلین را در سیستم عصبی مرکزی (CNS) تجربه می­کند در حالی که یک فرد مبتلا به MS چندین دوره از علایم را تجربه کرده است.



درصورت وجود CIS ، با انجامMRI  آسیب فقط در یک ناحیه مرتبط با علائم فعلی نشان داده خواهد شد. درصورت وجود  MS ، ضایعات متعددی در مناطق مختلف مغز درMRI  وجود خواهد داشت.



با توجه به تجدید نظر در معیارهای تشخیصی در سال ۲۰۱۷، هنگامی که CIS با شواهدی مبنی بر اینکه دوره دیگری از علایم عصبی نیز رخ داده است (با توجه به نتیجه MRI)، می­توان تشخیص MS را انجام داد. همچنین وجود باندهای الیگوکلونال در مایع مغزی نخاعی فرد نیز می تواند به این تشخیص کمک کند.