(2014/01/14, 08:09 PM)nahid نوشته است: همه این توضیحات شما درسته ولی اگه قصد این تاپیک تکرار دلایل پنهانکاری نیست ، پس در این تاپیک قراره از چه چیزی صحبت بشه ؟
سوالاتی که آخر مطلب پرسیدم و
اینکه آیا دیگران هم موافق هستن که معضل نگاه اشتباه و بدبینانۀ جامعه به ام اس تا حدود زیادی به خاطر پنهانکاری افراد مبتلا به ام اسه یا اینکه فقط من اینطور فکر می کنم؟ من فکر می کنم شدت بیماری با میزان اعلام به اطرافیان نسبت عکس داره و این نکته خیلی مهمه.
اگر موافق هستن آیا می شه راه بهینه ای پیدا کرد که حداقل تا حدودی شرایط بهتر بشه؟
آیا کسانی تو زندگی هر کدوم از ما هستن که تا حال بیماریمون رو ازشون مخفی کردیم و اگر زاویه دیدمون رو تغییر بدیم و یادمون باشه منشآ مشکل همین نگفتنهاست می تونیم به راحتی یک نفر رو به افرادی که دید صحیحی از ام اس دارن اضافه کنیم. مطمئنا در بلند مدت تاثیر مثبتش رو خواهیم دید. اثر پروانه ای تئوری جالبیه که به این موضوع بی ارتباط نیست.
من فکر می کنم اگر نهضتی راه بیفته و افرادی که مبتلا به ام اس هستن و این امکان براشون هست به افراد جدیدی اطلاع بدن که ام اس دارن و سعی کنن واقعیات رو نشونشون بدن... اگر خانواده ها هم توجیه بشن و اونها هم این کار رو بکنن ... چند سال بعد نتایج مثبتش رو خواهیم دید.
هر چند این راه، راه خیلی سختیه و گاهی حتی نیاز به ایثار داره.
فقط باید این باور بوجود بیاد. اینکه چطور باید این باور بوجود بیاد رو من که یک ماهه وارد این جمع شدم و خودم هم هنوز دیدم چندان صحیح و کامل نیست نمی تونم بگم.
(2014/01/14, 08:53 PM)منصور91 نوشته است: اگز ملت ما فهم ونگرششان در همه موارد اجتماعی و.... بالا بود وضعیت کشور ما اینطور نبود
از قدیم گفته اند خلایق هر چه لایق[size=xx-large]
جرقۀ این مطلب از اونجا خورد که من خودم رو ناآگاه و عامی نمی دونم تا قبل از مبتلا شدن به ام اس دیدم دقیقاً مثل دید اکثریت جامعه بود. منصور جان به نظر شما چرا؟
