درمان های NMO

درمان های NMO

در حال حاضر درمانی برای التهاب عصب چشم (NMO) وجود ندارد. استاندارد مراقبت از حمله اولیه NMO شامل موارد زیر است:

·       کورتیکواستروئیدهای با دوز بالا (داخل ورید) داخل وریدی (متیل پردنیزولون)

·       تبادل پلاسما (PLEX) در صورت عدم بهبودی با کورتیکواستروئیدها. هدف PLEX پایین آمدن سطح NMO-IgG در خون است. PLEX شامل از بین بردن خون از بدن از طریق سوزن و لوله است. از طریق یک سری مراحل ، پلاسما (قسمت مایع خون) از سلول های خونی جدا شده و با یک پلاسما مصنوعی جایگزین می شود. پلاسمای جایگزین و سلولهای خونی از طریق یک خط داخل وریدی به بدن باز می گردند. این عمل چندین ساعت طول می کشد و ممکن است طی چند روز چندین بار تکرار شود.

از آنجا که احتمال عود بیش از 90 درصد وجود دارد و حملات به طور کلی شدید است ، ادامه درمان برای سرکوب سیستم ایمنی بدن ضروری تلقی می شود. تنها داروي سازمان غذا و داروي آمريكا (FDA) كه به طور ويژه براي درمان NMO مورد تاييد قرار گرفته است ، اكليزوماب (Soliris ؛ فقط براي ضد anti-AQP4 NMO مثبت) است. سایر داروهای مورد استفاده در خارج از برند برای جلوگیری از حملات عبارتند از:

·       ریتوکسیماب (ریتوکسان)

·       مایکوفنولات موفتیل (CellCept)

·       آزاتیوپرین (ایموران ، آزازان)

·       پردنیزون

·       متوترکسات