افراد مبتلا به برخی از اشکال مولتیپل اسکلروزیس از پلاسمافرز برای مدیریت حملات ناگهانی و شدید استفاده می کنند که به عنوان عود یا شعله ور شدن شناخته می شود. پلاسمای آنها می تواند پروتئین های خاصی داشته باشد که به بدن خود حمله می کنند. وقتی پلاسما را خارج می کنید، از شر آن پروتئین ها خلاص می شوید و علایم ممکن است بهتر شوند.

ام اس یک بیماری خودایمنی پیشرونده است. برای بررسی میزان و چگونگی پیشرفت آن از ابزاری به نام مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده یا مقیاس EDSS استفاده می‌شود. اگرچه این مقیاس نقایص و پیچیدگی‌های زیادی دارد، ولی به صورت گسترده در آزمایشات بالینی و کلینیک‌های مغز و اعصاب مورد استفاده قرار می‌گیرد. از این نظر مهم است که افراد مبتلا به ام اس تا حدی از چند و چون آن آگاه باشند.

بسیاری از افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس عضلاتشان دچار گرفتگی می شود که به این حالت در علم پزشکی اسپاسم عضلات می گویند. این اتفاق بیشتر در عضلات پاها و بازوها رخ می دهد و ممکن است شما را از حرکت آزادانه اندام ها باز دارد. همراهی ام اس و گرفتگی عضلات بسیار شایع می باشد.

استفاده از درمان IVIG اگرچه برای بسیاری از بیماری های عصبی مؤثر است، اما برای شناخت اثر آن بر روی بیماری ام اس نیاز به بررسی های بیشتری می باشد. این روش برای جلوگیری از عود و پیشرفت بیماری ام اس در طول بارداری و پس از زایمان مؤثر می باشد.