[aazz]

در مطالعه ای جدید ، که نتایج آن در مجله Nature Biotechnology به چاپ رسیده محققین استرالیایی موفق شده اند با اضافه کردن مولکولهای پروتئینی (پروتئین موجود در میلین – غلاف سلولهای عصبی) ، به ذرات نانو (ذراتی که 200 بار کوچکتر از ضخامت یک تارموی انسان هستند) در موش های مبتلا به ام اس ، بیماری را متوقف کنند. در واقع به نظر می رسد با این کار ، سیستم ایمنی یاد میگیرد که دیگر به نسوج بدن فرد حمله ور نشود.

اساس علمی این تحقیق این موضوع بوده که میدانیم وقتی سلولهای ایمنی رفتگر (از نوع ماکروفاژ) سلولهای مرده خود بدن را به عنوان " مواد زائد" می خورند تا آنها را دفع کنند. به سایر بخش های سیستم ایمنی پیام می فرستند که این سلولها، بی خطر هستند و به این ترتیب مانع از این میشوند که سیستم ایمنی به این سلولهای مرده حمله ور شود. با استفاده از این مسئله ، این تفکر شکل گرفت که اگر بتوان در بیماریهای خود ایمنی (اٌتو ایمون) ، پروتئین های مورد حمله سیستم ایمنی را به یک هسته مرکزی ( در مطالعات قبلی گلبولهای سفید مرده و در مطالعه جدید ذرات نانوی قابل تجزیه در بدن ) متصل کرد و آنها را به بدن فرد تزریق کرد، می توان به سیستم ایمنی یاد داد که نباید به این پروتئین ها حمله کند.در نتیجه این کار می تواند هم نقش پیشگیری کننده و هم کنترول کننده بیماری را ایفا کند.


نتایج مطالعه حاضر ، لازم است در مطالعات حیوانی بیشتری تأئید شود و در صورت موفق بودن ، احتمالاً حدود 2 سال دیگر به دنیای مطالعات انسانی وارد خواهد شد.

[sargol]

انقلاب نانوفناوری در توقف بیماری ام اس

در یک دستاورد بزرگ برای فناوری نانو و بیماری ام اس، محققان دانشگاه نورث وسترن موفق به ساخت یک نانوذره تجزیه پذیر شده اند که یک خودرو عالی برای انتقال مخفیانه پادتن برای تحریک سیستم ایمنی و توقف حملات آن به میلین و یک مدل ام اس عودکننده فروکش کننده در موش ها بوده است.
این نانوفناوری جدید همچنین در طیف گسترده ای از بیماری های مرتبط با ایمنی از جمله دیابت نوع یک، حساسیت های غذایی و هوایی مانند آسم قابل اجرا است. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی بدن به غشای میلین که سلول های عصبی مغز، نخاع و عصب بینایی را مورد پوشش قرار می دهد، حمله کرده و هنگامی که این پوشش تخریب می شود، علائم الکتریکی به طور کارآمد منتقل نشده و منجر به علائمی از بی حسی ملایم عضلات گرفته تا فلج یا کوری می شود. دود 80 درصد از بیماران ام اس با نوع عود کننده فروکش کننده تشخیص داده شده اند. این نانوفناوری جدید کل سیستم ایمنی بدن را مانند درمان های کنونی ام اس سرکوب نمی کند بلکه در عوض هنگامی که این نانوذرات به پادتن های میلین متصل شده و درون بدن موش ها تزریق شد، سیستم ایمنی به حالت عادی اولیه بازمی گردد. در بیماری هایی مانند ام اس، سیستم ایمنی بدن میلین را به عنوان یک مهاجم خارجی شناخته و به آن حمله می کند. این نانوذره که از پلیمر PLG ساخته و توسط سازمان غذا و داروی امریکا تایید شده، توسط لونی شی استاد مهندسی و شیمی دانشکده مهندسی و علوم پایه مک کومیک دانشگاه نورث وسترن تولید شده است.
منبع: روزنامه ایران 1391/9/1

[sargol]

گروه اجتماعی / حوزه بهداشت و درمان
89/02/19
سلول‌هاي بنيادين دريچه‌اي جديد براي درمان بيماري «ام.اس»

خبرگزاري فارس: نتايج پژوهش جديد دانشمندان حاكي از آن است كه سلول‌هاي بنيادين در آينده نزديك نقش مهمي را در درمان بيماري «ام.اس» ايفا مي‌كنند.
خبرگزاری فارس: سلول‌هاي بنيادين دريچه‌اي جديد براي درمان بيماري «ام.اس»

به گزارش باشگاه خبري فارس «توانا»، اين روش درمان كه تحول عظيمي محسوب مي‌شود، با تزريق سلول‌هاي بنيادي بيماران كه از مغز استخوانشان گرفته شده انجام مي‌گيرد. گروهي از دانشمندان انگليسي كه در دانشگاه بريستول اين پژوهش را انجام داده‌اند، معتقدند درمان‌هايشان وضعيت بيمار را پايدار ساخته و مزايايي نيز داشته است. مدير اين تيم تحقيقاتي در اين باره مي‌گويد: از نتايج اين آزمايش‌ها رضايت داريم، سلول‌هاي بنيادي كه از مغز استخوان هستند به درمان بيماري كمك مي‌كنند. «ام.اس» بيماري غيرقابل درماني است كه در سراسر دنيا افراد زيادي به آن مبتلا هستند و تنها در انگليس 85 هزار نفر از آن رنج مي‌برند. به گزارش «تلگراف»،‌ پژوهش‌هايي كه پيش از اين صورت گرفته بيانگر آن است كه سلول‌هاي بنيادي قابليت تبديل‌شدن به سلول‌هاي نوع ديگر را دارند. در اين پژوهش كه طي يك سال انجام گرفته، از سلول‌هاي بنيادين خود بيماران براي درمانشان استفاده شده است. «ام.اس» يكي از بيماري‌هاي سيستم اعصاب مركزي (مغز و نخاع) است و بر اثر تخريب غلاف ميلين ايجاد مي‌شود، ميلين غلافي است كه فيبرهاي عصبي را احاطه مي‌كند و در انتقال سريع امواج عصبي نقش مهمي دارد. در حالت طبيعي با وجود اين غلاف امواج عصبي به سرعت منتقل شده و موجب توانايي بدن در ايجاد حركات هماهنگ و مي‌شود.

[sooorooosh]

تو امریکا به درمانها و روش هایی رسیدن که با steam cell ام اس رو درمان کنن
میدونیم شیوها کلاً متفا وته...اینکه بعضی وقتا میان و سلولهای بنیادی بند ناف رو تزریق میکنن به بدن خوب دو نکته هست یکی اینکه عامل ساخت میلین در سلولها خیلی مشخص نیست که بخوان اون رو غنی کنن و تزریق کنن دوم هم محل تزریق
...
خوب به همین دلیل رو بیماران مختلف جوابگوییش متفاوته....
الان روش جدیدی که بیوژن آیدک داره روش کار میکنه و خیلی هم موفق بوده این بوده که میان با شیمی درمانیهای بینهایت قوی و پرتودرمانی و یه سری کار دیگه کل سیستم ایمنی بدن رو نابود میکنن و wbc رو کامل به صفر میرسونن
یه سری کار دیگه هم میکنن که هیچ نوع از سلولهای ایمنی در بدن وجود نداشته باشه
بعدش بیمار کنترل کردنش تو اون مرحله خیلی سخته...
اینکه باید تو اتاقهای ایزوله باشن ((اتاق صفر))که هیچ عفونتی وارد بدن نشه و کوچکترین اختلال میکروبی کشنده هست...و نکته دیگه کنترل سرطان ها در زمان عدم حضور سیستم ایمنی بدن هست چون سیستم ایمنی بدنمون و ظیفه نابود سازی سلولهای سرطانی رو هم به عهده داره
بعد از اونکه این مراحل سپری شد..از فرانشیز یه سری سلول بنیادی رو خارج میکنن و به بدن تزریق میکنن...سیستم ایمنی جدید برای بدن شکل میگیره ...که این سیستم ایمنی جدید حمله نمیکنه...یعنی تو موردهایی که به این روش تست شدن فعلاً دیگه حملهای نداشتن...مغز آتروفی نکرده ...و بیماری به صورتی باور نکردنی صد در صد خاموش شده
البته هنوز زود هست که در دراز مدت هم بگیم این اتفاق میوفته...ولی نتایج اولیه روش مذکور بینهایت امیدوار کننده بوده

[همسر یک مشکوک به ام اس]

دانشمندان در سال های اخیر راههای جدیدی را برای بر انگیختن سلولهای بنیادی به مغز حیوانات برای تعمیر آسیب به سیستم عصبی مرکزی پیدا کرده اند که برخی از دلگرم کننده ترین اخبار را برای بیماران مبتلا به ام اس ارائه می کند.

در حال حاضر، یک مطالعه کلیدی با بودجه $ 12،100،000 به زودی در ایالت بوفالو آمریکا در راه است و در مراکز درمانی برای اولین بار شروع به آزمایش این روش در انسان می کنند.

امید این است که سلول های بنیادی بتواند میلین جدید که ماده ای چرب در اطراف اعصاب است را تولید کند. میلین در MS آسیب دیده، منجر به سیگنال های ضعیف و یا از دست رفتن ارتباط بین اعصاب می شود
دکتر استیون گلدمن، محقق از مرکز نورومدیسن دانشگاه روچستر می گوید "این یک استراتژی امیدوار کننده است. فوق العاده موثر در موش بوده است و امیدواریم که این روش در انسان موفق شود.

این مطالعه توسط محققان در روچستر، دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو و دانشگاه علوم پزشکی شمال ایالت در سیراکوس انجام می شود. این روش به طور بالقوه می تواند برای میلیون ها بیمار دیگر با بیماری های دیگر، از جمله آلزایمر و بیماری پارکینسون استفاده شود.

اگر چه سلول های بنیادی امیدواری های زیادی را نشان می دهد ، رویکرد ما بر اساس واقعیت است.

چرا که آنچه که در موش اتفاق می افتد همیشه در انسان کار نمی کند. علاوه بر این، دانشمندان هنوز نمی دانند چه چیزی منجر به ایجاد MS، می شود به طوری که آنها دقیقا نمی توانند بیماری MS را در حیوانات تکرار کنند،

"انتظارات باید تحت کنترل نگه داشته شود. شما نمیتوانید انتظار داشته باشید که سلول های بنیادی در افراد کشت شود و به طور ناگهانی آنها شروع به دویدن کنند،


" اتفاقات بسیاری در تحقیقات سلول های بنیادی افتاده است، و این هیجان انگیز است چرا که پنج سال پیش، این فقط یک ایده بود.اما در حال حاضر، به واقعیت پیوسته است،

تا همین اواخر، دانشمندان نمی دانستند که دقیقا کدام سلولهای بنیادی در نهایت به سلولهایی که میلین تولید می کند تبدیل می شود. آنها در حال حاضر می دانند که سلول های به نام الیگودندروسیتها تولید میلین را بر عهده دارند. آنها همچنین یاد گرفتند که چگونه به نوبه خود سلول های بنیادی را به یک نوع سلول به نام سلول های اجدادی گلیال تبدیل کنند. سلول های اجدادی گلیال سلولهای هستند که باعث ایجاد الیگو دندروسیتها می شوند.

این یافته ها دانشمندان را قادر ساخته است پیوند الیگو دندروسیتها را به مغز موش هایی که تا به حال هیچ میلینی نداشتند انجام دهند. نتیجه این شده است که این سلولها شروع به ترمیم نواحی آسیب دیده کرده است.

"این یک استراتژی فوق العاده موثر بود،

این همه پیشرفت در چند سال گذشته رخ داده است، از جمله یک مطالعه منتشر شده در اواخر سال گذشته با استفاده از سلولهای بنیادی پیوند زده شده به مغز کودکان مبتلا به یک بیماری نادر ژنتیکی مغز شناخته شده به عنوان بیماری Pelizaeus-Merzbacher، که در آن میلین وجود ندارد، بود.

اهمیت این تحقیق این است که نشان می دهد سلول های بنیادی را می توان با خیال راحت پیوند زد و ممکن است درساخت میلین موثر باشد.

البته کودکان نسبت به بزرگسالان متفاوت هستند، اما گلدمن و دیگران می گویند امید زیادی برای موفقیت این روش در بزرگسالان وجود دارد.

گام اول
مطالعه کنسرسیوم در مورد MS، که توسط انجمن سلول های بنیادی Empire State تامین می شود، اولین گام در یک فرایند پژوهش به طور معمول، که در این مراحل اتفاق می افتد و معمولا سالها طول میکشد تا تکمیل است.

در دو مرحله اول، دانشمندان آزمایش ایمنی و اثربخشی یک درمان تجربی را تست می کنند، و این چیزی است که برای این آزمایش سلول های بنیادی برای MS اتفاق می افتد.

بیماران در این مطالعه کسانی خواهند بود که MS پیشرونده ثانویه دارند. این افراد دیگر دوره های بهبود را ندارند، و در عوض، تجربه آهسته اما پیوسته بدتر شدن علائم را شاهد هستند که هیچ درمان تایید شده ای ندارد. سوراخ های کوچکی را می توان از طریق جمجمه ایجاد کرد و سلول های بنیادی را تزریق کرد.

پیشنهاد اصلی برای مطالعه به دست آوردن سلول های بنیادی از مغز جنین دور انداخته شده است. البته تکنولوژی به اندازه کافی پیشرفت کرده است که این طرح در حال حاضر، با سلول های بنیادی از سلولهای پوست خود بیمار برای تغییر آنها به سلول های مفید برای ساخت میلین شروع شود.

قبل ازاینکه اولین بیماران بتوانند درمان را در سال 2016 شروع کنند، محققان چند سال آینده را باید صرف آماده شدن برای آزمایشات کنند. آنها نیاز دارند که روشهای اندازه گیری مرمت و بازسازی میلین و همچنین بهبود در بیماران را اصلاح کنند. این یک مسئله پیچیده است چون بهبود به احتمال زیاد به آرامی رخ می دهد و از فردی به فرد دیگر متفاوت خواهد بود،

تحقیقات توسط دکتر لارنس D. جاکوبز، متخصص مغز و اعصاب بوفالو،که نقش کلیدی در توسعه آونکس داشته است انجام می شود.

مطالعات جمعیتی نشان می دهد که میزان بالاتری از MS در آب و هوای معتدل به ویژه در یک گروه جغرافیایی در شمال امریکا در سراسر ایالات متحده در شمال و جنوب کانادا است

اگر سلول های بنیادی کار کنند، می تواند جان میلیون ها نفر در سراسر جهان که از یک بیماری که می تواند غیر قابل تحمل باشد را تغییر دهید.


Source: The Buffalo News Copyright 1999 - 2013 - The Buffalo News (14/01/13)

[ghaside]

واقعا ازت ممنونم که این مطالبه امید بخش ب ما چشم انتظارها رو زحمت میکشی و تو سایت در معرض چشم میذاری تا همه سود ببرن دوست خوبم مرسییی و ممنون به امید اونروزی که خبر قطعی و نتیجه بخش برای به ثمر نشستن آزمایشها رو برامون بذاری

[همسر یک مشکوک به ام اس]

کمترین کاریه که می توانم برای دوستان خوبم انجام بدهم. امیدوارم به زودی خبر درمان قطعی از راه برسد

[paeazan]

سه‌شنبه ۲۶ دی ۱۳۹۱

استفاده از نانوذرات برای درمان بیماری ام اس

محققان دانشگاه نورث وسترن می‌گویند با استفاده از فناوری نانو موفق به برداشتن گام‌های موثری در درمان بیماری ام اس شده‌اند. در این پروژه آنها از نانوذرات قابل تجزیه جهت حمل دارو استفاده کردند. این نانوذرات می‌تواند سیستم ایمنی بدن را فریب دهد.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، در بیماری ام اس، سیستم ایمنی بدن به غشاء میلن حمله می‌کند، غشائی که سلول‌های عصبی مغز، نخاع و اعصاب بینایی را پوشانده است. زمانی که این پوشش عایق از بین رود، سیگنال‌های عصبی قادر نیستند به شکل صحیحی در مسیر عصبی حرکت کنند در نتیجه اثراتی از بی‌حسی موضعی گرفته تا کوری یا رعشه در بدن دیده می‌شود.

محققان این پروژه به‌جای اینکه کل سیستم ایمنی بدن را مورد هدف قرار دهند و با این بیمار را در معرض بیماری‌های دیگر قرار دهند، از نانوذرات استفاده کردند که به آنتی‌ژن‌های میلن متصل می‌شود با این کار سیستم ایمنی به حالت اولیه بازمی‌گردد. با تزریق این نانوذرات سیستم ایمنی دیگر میلن را به‌عنوان یک جسم خارجی نشناخته و به آن حمله نمی‌کند.

استفان میلر از محققان پروژه می‌گوید نکته جالب در این پروژه آن است که از آن می‌توان برای بیماری‌های مختلفی که به سیستم ایمنی بدن مربوط است استفاده کرد تنها کافی است که آنتی‌ژن مورد نظر را به آن اضافه کرد.

نانوذرات تولید شده برای این پروژه توسط FDA تایید شده است. لونی شا می‌گوید نتایج این پروژه یک پیشرفت بزرگ محسوب می شود و ثابت می‌کند که می‌توان سیستم ایمنی بدن را تنظیم کرد.

نتایج این پژوهش در نشریه Nature Biotechnology به چاپ رسیده است.

در این پروژه، آنتی‌ژن‌های میلن به نانوذرات متصل شده و به‌درون بدن موش تزریق شد. پس از ورود دارو به بدن مستقیما به طحال می‌رسد که مسئول فیلتر کردن خون بدن است. ذرات در بدن تحت محاصره ماکروفاژها در می‌آیند که نوعی سلول ایمنی در بدن هستند. از نظر سیستم ایمنی این نانوذرات سلول عادی خون تلقی می‌شوند. نانوذرات موجب نوعی پاسخ موسوم به ایمنی خودکار می‌گردد که در اثر آن سلول‌های T میلن غیرفعال می‌شوند. در نهایت سیستم ایمنی حمله خود را به میلن متوقف می‌کند.

در روش‌های فعلی برای درمان بیماری ام اس، کل سیستم ایمنی بدن غیرفعال می‌شود که این امر موجب آسیب‌پذیری بدن در برابر بیماری‌هایی نظیر سرطان می‌شود این در حالی است که در روش جدید سیستم ایمنی به کار عادی خود ادامه می‌دهد.

[paeeze]

در این پروژه، آنتی‌ژن‌های میلن به نانوذرات متصل شده و به‌درون بدن موش تزریق شد. پس از ورود دارو به بدن مستقیما به طحال می‌رسد که مسئول مسدود کردن خون بدن است.

خو من طحال ندارم چیکارررررررررر کنم؟

[همسر یک مشکوک به ام اس]

مطالعه 7 فوریه در مجله سلول های بنیادی نشان می دهد که سلول های مغز انسان ایجاد شده توسط برنامه ریزی مجدد سلولهای پوست در درمان اختلالات میلین ،مانند ام اس بسیار موثر هستند.
این مطالعه اولین تلاش موفق برای به خدمت گرفتن سلول های بنیادی قلب و نخاع انسان (hiPSC) برای تولید تعدادی ازسلول های که در سیگنالینگ عصبی در مغز حیاتی هستند می باشد. در این روش، محققان سلول های دستکاری شده از پوست انسان را مورد استفاده قرار می دهند و آنها را در مدل های حیوانی بیماری میلین پیوند زدنند.



این کشف یک درمان بالقوه جدید ، با استفاده از hiPSC مشتق شده از سلول های پوست را برای طیف وسیعی از بیماری های عصبی که با از دست دادن یک نوع سلول های خاص در سیستم عصبی مرکزی به نام میلین ایجاد می شود فراهم می کند.


منبع سلولهای میلین در مغز و طناب نخاعی نوعی سلول به نام الیگودندروسیت است. الیگو دندروسیتها به نوبه خود، ماحصل یک سلول دیگر به نام سلول های اجدادی الیگودندروسیت، یا OPC هستند. اختلالات میلین مدت طولانی است که به عنوان یک هدف بالقوه برای درمان های مبتنی بر سلولهای بنیادی مورد مطالعه قرار گرفته اند. دانشمندان استدلال کرده اند که اگر OPCs سالم بتواند با موفقیت به مغز بیمار پیوند زده شود، سپس این سلول ها ممکن است قادر باشند الیگو دندروسیتها را بازسازی کرده و میلین از دست داده را ایجاد کنند ، در نتیجه آسیب ناشی از این بیماری معکوس می شود.

با این حال، موانع متعددی مانع از انجام این کار است. یکی از چالش های اصلی این است که OPCs یک سلول بالغ در سیستم عصبی مرکزی است و به نظر می رسد در اواخر توسعه می باشد. "در مقایسه با سلول های عصبی، که از جمله اولین سلول های شکل گرفته در توسعه انسانی هستند ، مراحل و بسیاری مراحل دیگر مورد نیازاست تا سلول های گلیال از جمله OPCs بوجود آیند، "این روند نیازمند درک زیست شناسی پایه و توسعه طبیعی از این سلول ها و سپس تکثیر این توالی دقیق در آزمایشگاه است."

یکی دیگر از چالشها، شناسایی منبع ایده آل از این سلول ها است. بخش عمده ای از تحقیقات در زمینه سلول های به دست آمده از سلول های بنیادی جنینی و بافت خاص متمرکز شده است.

در یک مطالعه در سال 2007 نشان داده شده است که سلول های پوست انسان را می توان برای رسیدن به نقطه ای که آنها به معادل بیولوژیکی از سلول های بنیادی جنینی، به نام سلول های بنیادی قلب و نخاع ، بازگشت کنند"برنامه ریزی" کرد. این تحقیق یک مسیر رو به جلو جدیدی را برای دانشمندان ایجاد کرد. از آنجا که این سلول ها - با استفاده از پوست خود گیرنده ایجاد می شوند - احتمال رد پیوند به طورقابل ملاحظه ای کاهش می یابد. این سلول ها همچنین یک منبع فراوان لازم برای درمان هستند.

تیم گلدمن برای اولین بار موفقیت شد دریک فرایند پیچیده ای با استفاده از hiPSCs ، OPCs ایجاد کند. این فرایند ثابت زمانبر است. آزمایشگاه گلدمن چهار سال زمان برای ایجاد شیمیایی دقیق سیگنال مورد نیاز برای تغییر برنامه، تولید، و در نهایت خالص سازی OPCs در مقادیر کافی برای پیوند، صرف کرده است.

هنگامی که آنها در شناسایی و خالص سازی OPCs از hiPSCs موفق شدند سپس ، توانایی سلول ها برای ساخت میلین جدید را در موشها مورد ارزیابی قرار دادند.

آنها دریافتند که OPCs در سراسر مغز پخش شده و شروع به تولید میلین می کند. آنها مشاهده کردند که این سلولهای مشتق شده از hiPSCs حتی با سرعت بیشتر، کارآمدتر، و به طور موثرتری از سلول OPCs مشتق از بافت عمل می کنند. حیوانات نیز عاری از هر گونه تومور بودند، یک اثر جانبی بالقوه خطرناک برخی از روش های درمانی سلول های بنیادی، و به طور قابل توجهی طولانی تر از موش های درمان نشده زنده ماندند.

مرحله بعدی در ارزیابی - مطالعات بالینی - این سلول ها ممکن است زمانی در اینده نزدیک باشد. گلدمن، همراه با یک تیم از محققان و پزشکان از روچستر، سیراکوس، و بوفالو، در حال آماده سازی برای راه اندازی یک کارآزمایی بالینی با استفاده از OPCs برای درمان ام اس هستند و مراحل اولیه از که قرار است در سال 2015 آغاز شود


Source: ScienceDaily Copyright © 1995-2012 ScienceDaily LLC (08/02/13)