قرص سیتالوپرام citalopram
sit TAL o pram) citalopram) (با نام تجاری Celexa )،از دسته دارویی ضد افسردگی های موسوم به SSRIs(مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین) است.سیتالوپرام در درمان افسردگی استفاده می شود.
اشکال دارویی سیتالوپرام
قرص های خوراکی20 میلی گرمی صورتی رنگ و خط دار
قرص های خوراکی 40 میلی گرمی سفید رنگ و خط دار
محلول خوراکی 10mg/5ml
اطلاعات مهمی که باید در مورد سیتالوپرام بدانیم
سیتالوپرام را نباید همراه با داروهای مهارکننده مونوآمینو اکسیداز(MAOI ) از قبیل ترانیل سیپرومین، isocarboxazid و phenelzine مصرف کرد، باید بین مصرف این داروها و سیتالوپرام حداقل 14 روز فاصله باشد.در اوایل مصرف دارو ممکن است افکار خودکشی در فرد مصرف کننده ایجاد شود _به خصوص در افراد جوان تر از 24 سال_ از این رو باید 12 روز پس از مصرف برای کنترل عوارض به پزشک مراجعه کرد.
در صورت بروز موارد زیر به پزشک مراجعه شود: تغییرات خلقی یا رفتاری،اضطراب،حملات پانیک،اختلال خواب،بی قراری،عصبانیت و پرخاشگری،بیش فعالی ذهنی یا حرکتی،بدترشدن افسردگی،افکارخودکشی.
داروهای ضدافسردگی برای جنین مضر بوده(رده C )،از طرفی قطع مصرف آن ها باعث عود مجدد بیماری می شود،لذا توصیه می شود که در صورت حاملگی یا در زمان شیردهی با مشورت پزشک مصرف سیتالوپرام قطع شود.
در شرایطی مثل بیماری های کلیوی،کبدی،صرع،اختلالات دو قطبی، سابقه سوءمصرف مواد یا اقدام به خودکشی نمی توان از سیتالوپرام استفاده کرد.
استفاده از سیتالوپرام (به ویژه در افراد زیر 18 سال )بدون تجویز پزشک ممنوع می باشد.
نحوه مصرف دارو
دارو را باید به دقت و طبق تجویز پزشک مصرف نمود.از مصرف مقادیر بیش از حد یا مصرف بیش از مدت زمان تجویز شده توسط پزشک خودداری شود.
بهتر است دارو در یک زمان مشخص از روز و بر اساس دوز تعیین شده توسط پزشک مصرف شود.
حداقل 4 هفته طول می کشد تا آثار درمانی سیتالوپرام مشخص شود،نباید بدون مشورت با پزشک دارو را قطع کرد،در صورت قطع ناگهانی دارو،بیمار دچار عوارض جانبی ناخوشایند قطع مصرف خواهد شد.
در صورت فراموش کردن یک دوز در اولین فرصت دوز فراموش شده را مصرف کنید ، اگر نزدیک دوز بعدی دارو باشد،بدون توجه به دوز فراموش شده،زمان بندی دارویی را رعایت کنید.
علایم استفاده بیش از حد (Overdose) دارو عبارتند از: تهوع، استفراغ، لرزش، تعریق،افزایش ضربان قلب،گیجی،غش و کما
در صورت بروز هر کدام از موارد بالا باید فوراً به پزشک مراجعه نمود.
الکل را نباید همراه با سیتالوپرام مصرف کرد چون باعث تشدید عوارض آن می شود. هم چنین هنگام مصرف این دارو نباید از داروهای شل کننده عضلانی ،مهارکننده های مونوآمین اکسیداز،داروهای ضد درد،ضد صرع و دیگر داروهای ضد افسردگی و اضطراب استفاده کرد.این داروها ممکن است خواب آلودگی ناشی از سیتالوپرام را افزایش دهند.
یکی از اثرات جانبی سیتالوپرام کندی رفلکس ها و گسیختگی افکار است،بنابراین طی استفاده از این داروها از رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند،خودداری شود.
اثرات جانبی سیتالوپرام
در صورت بروز علایم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- علایم حساسیت مثل راش،خارش،مشکلات تنفسی، ورم صورت،زبان و گلو
-تشنج، لرزش،سفتی عضلانی
- مشکل در تطابق و هماهنگی حرکات
- بی قراری،تعریق،ضربان سریع
- عصبانیت ،بی قراری،گیجی،مشکلات تمرکزی
- بی خوابی
- تهوع،ناراحتی معده، کاهش اشتها
- تغییرات وزن
- افزایش ادرار بیش از حد نرمال
- خشکی دهان،خمیازه کشیدن
تداخلات دارویی
سیتالوپرام با داروهای دیگر ضدافسردگی مثل آمی تریپتیلین،فلوکستین،ایمی پرامین ،وارفارین،سایمتدین نباید مصرف شود.
مصرف سیتالوپرام با داروهای ضد درد مثل آسپرین، ایبوپروفن،ناپروکسن و ایندومتاسین باعث کبودی و خونریزی زیرجلدی می شود.
http://www.ravnpezeshki.mihanblog.com/post/4
اسالوپرام ®(سيتالوپرام)
دسته دارویی:
ضد افسردگي
فارماكوكينتيك:
اسالوپرام به راحتي ازدستگاه گوارش جذب مي شود و اوج غلظت پلاسمايي آن 4 – 2 ساعت بعد از مصرف خوراكي حاصل مي شود. اين دارو بطور وسيعي در سراسر بدن توزيع مي شود و اتصال پروتئيني آن كم است. اسالوپرام توسط واكنشهاي دمتيلاسيون، دآميناسيون و اكسيداسيون به متابوليتهاي فعال و غير فعال تبديل مي گردد. دميتلاسيون اين دارو به يكي از متابوليت هاي فعال آن (دمتيل سيتالوپرام) از طريق سيتوكروم P450 و ايزوآنزيم 2C19 و 3A4 صورت مي گيرد. همچنين سيتالوپرام بطور نسبي از طريق ايزوآنزيم 2D6 متابوليزه مي شود. نيمه عمر حذف اين دارو 33 ساعت است. ترشح دارو عمدتاٌ از طريق كبد (85%) و بقيه از طريق كليه ها صورت مي گيرد. حدود 12% از دوز روزانه دارو بصورت تغيير نيافته در ادرار ترشح مي شود.
مكانيسم اثر:
اين دارو مشتق فتالن بوده ومهاركننده انتخابي بازجذب سروتونين (SSRI) مي باشد و از اين طريق اثرات سروتونين را در مغز افزايش مي دهد. سيتالوپرام انتخابي ترين مهاركننده بازجذب سروتونين مي باشد. اثرات سيتالوپرام روي بازجذب نوراپي نفرين بسيار اندك است و برخلاف داروهاي ضد افسردگي سه حلقه ايTCA)) اثرات مستقيم محدودي روي سيستم اتونوم (گيرنده هاي موسكاريني، هيستاميني و آدرنرژيك) دارد. بنابراين اثرات آرام بخشي، آنتي موسكاريني و افت فشار خون وضعيتي كمتري در مقايسه با TCA دارد. همچنين اين دارودر مقايسه با داروهاي ضد افسردگي سه حلقه اي سميت قلبي كمتري دارد.
موارد مصرف :
افسردگي ماژور، حملات پانيك (با يا بدون ترس از محيط هاي بسته يا شلوغ)، اختلالات وسواسي، ترس از اجتماع، پرخوري عصبي و اختلال استرسي پس ترومايي( PTSD) . همچنين در حالات مرضي خنده يا گريه كه ناشي از آسيب هاي وارده به مناطقي از مغز است پاسخدهي خوبي با اين دارو مشاهده شده است.
مقدار و نحوه تجويز:
افسردگي :
mg 20 روزانه بصورت خوراكي. پس از حداقل يك هفته بسته به نياز مي توان دوز را به 40 ميلي گرم در روز افزايش داد. بسته به نياز بيمار ممكن است تا دوز 60 ميلي گرم در روز تجويز شود.
حملات Panic (با يا بدون ترس از محيطهاي بسته يا شلوغ):
دوز اوليه روزانه mg 10 است كه مي توان در صورت نياز آن را به 20 ميلي گرم افزايش داد.
حداكثر دوز مصرفي 60 ميلي گرم در روز است.
اختلالات وسواسي:
mg 20 در روز و در صورت عدم پاسخ افزايش دوز بعد از چند هفته.
موارد منع مصرف:
حساسيت به دارو يا هركدام از اجزاي فرمولاسيون، مصرف توام با مهاركننده هاي MAO، تشنج هاي كنترل نشده
موارد احتياط:
در بيماران با سابقه صرع، مشكلات قلبي، بيماران مصرف كننده TCA، مشكلات خونريزي دهنده وبيماران ديابتي بايد با احتياط مصرف شود. دوز اسالوپرام در بيماران مسن و در اختلال عملكرد كبدي بايد به حد پايين دامنه درماني دارو محدود شود. همچنين كاهش دوز دارو بايد بطور تدريجي صورت گيرد تا خطر علائم قطع مصرف كاهش يابد. در بيماراني كه به مدت 8 هفته و يا بيشتر از اين دارو استفاده كرده اند، اين دارو بايد به تدريج و در طي 4 هفته قطع شود. همچنين در بيماراني كه به مدت طولاني از دارو استفاده كرده اند، قطع شدن آن بايد در طي 6 ماه صورت گيرد. اسالوپرام نبايد به فاصله كمتر از 2 هفته بعد از مصرف MAOIs مورد استفاده قرار گيرد.
مصرف در بارداري و شيردهي:
اين دارو در دوران بارداري درگروه C قرار دارد. داروهاي ضدافسردگي مي توانند باعث اختلالات ريوي كشنده در جنين گردند با اين وجود قطع كردن دارو در اين دوران مي تواند با عود بيماري زمينه اي همراه باشد بنابراين خانم هايي كه قصد باردار شدن دارند و يا باردار هستند، بهتر است بدون نظر پزشك دارو را قطع نكنند. اين دارو و متابوليت آن در مقادير بسيار اندكي در شير ترشح مي شود بنابراين استفاده از اين دارو در دوران شيردهي تنها با نظر پزشك مجاز است.
عوارض جانبي:
تهوع، استفراغ، سوء هاضمه، يبوست، اسهال، خشكي دهان، بي اشتهايي، كاهش وزن، اضطراب،
بي قراري، بي خوابي، خستگي، سر درد، لرزش دست، عوارض اكستراپيراميدال، اختلالات جنسي
تداخلات دارويي :
اسالوپرام با طيف وسيعي از داروهاي ديگر تداخل عمل دارد و اين مسئله عمدتاً به دليل اثرات مهاري آن روي سيستم آنزيمي سيتوكروم P450 مي باشد. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي مهاركننده MAO و ضد افسردگي هاي سه حلقه اي منجر به ايجاد سندرم سروتونين مي گردد. سيتالوپرام مي تواند اثرات ضد انعقادي وارفارين را تشديد كند. همچنين اسالوپرام از طريق كاهش آستانه تشنج ممكن است اثرات داروهاي ضد صرع را آنتاگونيزه كند. اسالوپرام ممكن است غلظت خوني ترفنادين را افزايش دهد و از اين طريق خطر آريتمي هاي بطني را افزايش مي دهد. همچنين كاربامازپين در برخي بيماران غلظت خوني اسالوپرام را كاهش مي دهد.
بسته بندي :
قرصهاي 20 و يا 40 ميلي گرمي، جعبه 30 عددي
http://www.osvahpharma.com
sit TAL o pram) citalopram) (با نام تجاری Celexa )،از دسته دارویی ضد افسردگی های موسوم به SSRIs(مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین) است.سیتالوپرام در درمان افسردگی استفاده می شود.
اشکال دارویی سیتالوپرام
قرص های خوراکی20 میلی گرمی صورتی رنگ و خط دار
قرص های خوراکی 40 میلی گرمی سفید رنگ و خط دار
محلول خوراکی 10mg/5ml
اطلاعات مهمی که باید در مورد سیتالوپرام بدانیم
سیتالوپرام را نباید همراه با داروهای مهارکننده مونوآمینو اکسیداز(MAOI ) از قبیل ترانیل سیپرومین، isocarboxazid و phenelzine مصرف کرد، باید بین مصرف این داروها و سیتالوپرام حداقل 14 روز فاصله باشد.در اوایل مصرف دارو ممکن است افکار خودکشی در فرد مصرف کننده ایجاد شود _به خصوص در افراد جوان تر از 24 سال_ از این رو باید 12 روز پس از مصرف برای کنترل عوارض به پزشک مراجعه کرد.
در صورت بروز موارد زیر به پزشک مراجعه شود: تغییرات خلقی یا رفتاری،اضطراب،حملات پانیک،اختلال خواب،بی قراری،عصبانیت و پرخاشگری،بیش فعالی ذهنی یا حرکتی،بدترشدن افسردگی،افکارخودکشی.
داروهای ضدافسردگی برای جنین مضر بوده(رده C )،از طرفی قطع مصرف آن ها باعث عود مجدد بیماری می شود،لذا توصیه می شود که در صورت حاملگی یا در زمان شیردهی با مشورت پزشک مصرف سیتالوپرام قطع شود.
در شرایطی مثل بیماری های کلیوی،کبدی،صرع،اختلالات دو قطبی، سابقه سوءمصرف مواد یا اقدام به خودکشی نمی توان از سیتالوپرام استفاده کرد.
استفاده از سیتالوپرام (به ویژه در افراد زیر 18 سال )بدون تجویز پزشک ممنوع می باشد.
نحوه مصرف دارو
دارو را باید به دقت و طبق تجویز پزشک مصرف نمود.از مصرف مقادیر بیش از حد یا مصرف بیش از مدت زمان تجویز شده توسط پزشک خودداری شود.
بهتر است دارو در یک زمان مشخص از روز و بر اساس دوز تعیین شده توسط پزشک مصرف شود.
حداقل 4 هفته طول می کشد تا آثار درمانی سیتالوپرام مشخص شود،نباید بدون مشورت با پزشک دارو را قطع کرد،در صورت قطع ناگهانی دارو،بیمار دچار عوارض جانبی ناخوشایند قطع مصرف خواهد شد.
در صورت فراموش کردن یک دوز در اولین فرصت دوز فراموش شده را مصرف کنید ، اگر نزدیک دوز بعدی دارو باشد،بدون توجه به دوز فراموش شده،زمان بندی دارویی را رعایت کنید.
علایم استفاده بیش از حد (Overdose) دارو عبارتند از: تهوع، استفراغ، لرزش، تعریق،افزایش ضربان قلب،گیجی،غش و کما
در صورت بروز هر کدام از موارد بالا باید فوراً به پزشک مراجعه نمود.
الکل را نباید همراه با سیتالوپرام مصرف کرد چون باعث تشدید عوارض آن می شود. هم چنین هنگام مصرف این دارو نباید از داروهای شل کننده عضلانی ،مهارکننده های مونوآمین اکسیداز،داروهای ضد درد،ضد صرع و دیگر داروهای ضد افسردگی و اضطراب استفاده کرد.این داروها ممکن است خواب آلودگی ناشی از سیتالوپرام را افزایش دهند.
یکی از اثرات جانبی سیتالوپرام کندی رفلکس ها و گسیختگی افکار است،بنابراین طی استفاده از این داروها از رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند،خودداری شود.
اثرات جانبی سیتالوپرام
در صورت بروز علایم زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- علایم حساسیت مثل راش،خارش،مشکلات تنفسی، ورم صورت،زبان و گلو
-تشنج، لرزش،سفتی عضلانی
- مشکل در تطابق و هماهنگی حرکات
- بی قراری،تعریق،ضربان سریع
- عصبانیت ،بی قراری،گیجی،مشکلات تمرکزی
- بی خوابی
- تهوع،ناراحتی معده، کاهش اشتها
- تغییرات وزن
- افزایش ادرار بیش از حد نرمال
- خشکی دهان،خمیازه کشیدن
تداخلات دارویی
سیتالوپرام با داروهای دیگر ضدافسردگی مثل آمی تریپتیلین،فلوکستین،ایمی پرامین ،وارفارین،سایمتدین نباید مصرف شود.
مصرف سیتالوپرام با داروهای ضد درد مثل آسپرین، ایبوپروفن،ناپروکسن و ایندومتاسین باعث کبودی و خونریزی زیرجلدی می شود.
http://www.ravnpezeshki.mihanblog.com/post/4
اسالوپرام ®(سيتالوپرام)
دسته دارویی:
ضد افسردگي
فارماكوكينتيك:
اسالوپرام به راحتي ازدستگاه گوارش جذب مي شود و اوج غلظت پلاسمايي آن 4 – 2 ساعت بعد از مصرف خوراكي حاصل مي شود. اين دارو بطور وسيعي در سراسر بدن توزيع مي شود و اتصال پروتئيني آن كم است. اسالوپرام توسط واكنشهاي دمتيلاسيون، دآميناسيون و اكسيداسيون به متابوليتهاي فعال و غير فعال تبديل مي گردد. دميتلاسيون اين دارو به يكي از متابوليت هاي فعال آن (دمتيل سيتالوپرام) از طريق سيتوكروم P450 و ايزوآنزيم 2C19 و 3A4 صورت مي گيرد. همچنين سيتالوپرام بطور نسبي از طريق ايزوآنزيم 2D6 متابوليزه مي شود. نيمه عمر حذف اين دارو 33 ساعت است. ترشح دارو عمدتاٌ از طريق كبد (85%) و بقيه از طريق كليه ها صورت مي گيرد. حدود 12% از دوز روزانه دارو بصورت تغيير نيافته در ادرار ترشح مي شود.
مكانيسم اثر:
اين دارو مشتق فتالن بوده ومهاركننده انتخابي بازجذب سروتونين (SSRI) مي باشد و از اين طريق اثرات سروتونين را در مغز افزايش مي دهد. سيتالوپرام انتخابي ترين مهاركننده بازجذب سروتونين مي باشد. اثرات سيتالوپرام روي بازجذب نوراپي نفرين بسيار اندك است و برخلاف داروهاي ضد افسردگي سه حلقه ايTCA)) اثرات مستقيم محدودي روي سيستم اتونوم (گيرنده هاي موسكاريني، هيستاميني و آدرنرژيك) دارد. بنابراين اثرات آرام بخشي، آنتي موسكاريني و افت فشار خون وضعيتي كمتري در مقايسه با TCA دارد. همچنين اين دارودر مقايسه با داروهاي ضد افسردگي سه حلقه اي سميت قلبي كمتري دارد.
موارد مصرف :
افسردگي ماژور، حملات پانيك (با يا بدون ترس از محيط هاي بسته يا شلوغ)، اختلالات وسواسي، ترس از اجتماع، پرخوري عصبي و اختلال استرسي پس ترومايي( PTSD) . همچنين در حالات مرضي خنده يا گريه كه ناشي از آسيب هاي وارده به مناطقي از مغز است پاسخدهي خوبي با اين دارو مشاهده شده است.
مقدار و نحوه تجويز:
افسردگي :
mg 20 روزانه بصورت خوراكي. پس از حداقل يك هفته بسته به نياز مي توان دوز را به 40 ميلي گرم در روز افزايش داد. بسته به نياز بيمار ممكن است تا دوز 60 ميلي گرم در روز تجويز شود.
حملات Panic (با يا بدون ترس از محيطهاي بسته يا شلوغ):
دوز اوليه روزانه mg 10 است كه مي توان در صورت نياز آن را به 20 ميلي گرم افزايش داد.
حداكثر دوز مصرفي 60 ميلي گرم در روز است.
اختلالات وسواسي:
mg 20 در روز و در صورت عدم پاسخ افزايش دوز بعد از چند هفته.
موارد منع مصرف:
حساسيت به دارو يا هركدام از اجزاي فرمولاسيون، مصرف توام با مهاركننده هاي MAO، تشنج هاي كنترل نشده
موارد احتياط:
در بيماران با سابقه صرع، مشكلات قلبي، بيماران مصرف كننده TCA، مشكلات خونريزي دهنده وبيماران ديابتي بايد با احتياط مصرف شود. دوز اسالوپرام در بيماران مسن و در اختلال عملكرد كبدي بايد به حد پايين دامنه درماني دارو محدود شود. همچنين كاهش دوز دارو بايد بطور تدريجي صورت گيرد تا خطر علائم قطع مصرف كاهش يابد. در بيماراني كه به مدت 8 هفته و يا بيشتر از اين دارو استفاده كرده اند، اين دارو بايد به تدريج و در طي 4 هفته قطع شود. همچنين در بيماراني كه به مدت طولاني از دارو استفاده كرده اند، قطع شدن آن بايد در طي 6 ماه صورت گيرد. اسالوپرام نبايد به فاصله كمتر از 2 هفته بعد از مصرف MAOIs مورد استفاده قرار گيرد.
مصرف در بارداري و شيردهي:
اين دارو در دوران بارداري درگروه C قرار دارد. داروهاي ضدافسردگي مي توانند باعث اختلالات ريوي كشنده در جنين گردند با اين وجود قطع كردن دارو در اين دوران مي تواند با عود بيماري زمينه اي همراه باشد بنابراين خانم هايي كه قصد باردار شدن دارند و يا باردار هستند، بهتر است بدون نظر پزشك دارو را قطع نكنند. اين دارو و متابوليت آن در مقادير بسيار اندكي در شير ترشح مي شود بنابراين استفاده از اين دارو در دوران شيردهي تنها با نظر پزشك مجاز است.
عوارض جانبي:
تهوع، استفراغ، سوء هاضمه، يبوست، اسهال، خشكي دهان، بي اشتهايي، كاهش وزن، اضطراب،
بي قراري، بي خوابي، خستگي، سر درد، لرزش دست، عوارض اكستراپيراميدال، اختلالات جنسي
تداخلات دارويي :
اسالوپرام با طيف وسيعي از داروهاي ديگر تداخل عمل دارد و اين مسئله عمدتاً به دليل اثرات مهاري آن روي سيستم آنزيمي سيتوكروم P450 مي باشد. مصرف همزمان اين دارو با داروهاي مهاركننده MAO و ضد افسردگي هاي سه حلقه اي منجر به ايجاد سندرم سروتونين مي گردد. سيتالوپرام مي تواند اثرات ضد انعقادي وارفارين را تشديد كند. همچنين اسالوپرام از طريق كاهش آستانه تشنج ممكن است اثرات داروهاي ضد صرع را آنتاگونيزه كند. اسالوپرام ممكن است غلظت خوني ترفنادين را افزايش دهد و از اين طريق خطر آريتمي هاي بطني را افزايش مي دهد. همچنين كاربامازپين در برخي بيماران غلظت خوني اسالوپرام را كاهش مي دهد.
بسته بندي :
قرصهاي 20 و يا 40 ميلي گرمي، جعبه 30 عددي
http://www.osvahpharma.com
چشم ها را بـایـد شست . ، . جـــور دیـگـر بـایــد دیـــد
