(2014/08/15, 03:09 PM)elhamtanha نوشته است: با تشکر از همدم عزیز از این که بعد از یه مدت طولانی باز اینجا دیدمت خیلی خیلی خوشحال شدم امیدوارم دیگه غیبت نداشته باشی حضورت برای همه مایه دلگرمیه
چشم عزیزم همه شماها برام خیلی عزیزید و سعی می کنم در حد ممکن باشم. بخاطر اتفاق هایی نامنتظره دچار حمله ای سخت بودم و بستری شدن و .....
سعی دارم به هر طریق ممکن خودم را ریکاوری کنم. دعایم کنید
(2014/08/15, 03:28 PM)ابراهیم نوشته است:دوستان عزیزم
دیروز بایکی از دوستان صحبت میکردم متاسفانه یه مقدار حالش مساعد نبود و دکتر میخواست داروهاشو عوض کنه البته خیلی وقته که این مشکل رو داره.
نتیجه گیری صحبتهامون که هردو توافق داشتیم این شد:
بین این همه دوستانی که بیمار هستند خیلی معدود هستن افرادی که از درمانهای متداول احساس رضایت و بهبود کامل کنن.....
اما دوستانی که بهشون دسترسی داریم و افرادی مثل گاسپار نوازنده ، جیلینگ و ... که در کنار درمانهای متداول نسبت به تغییر سبک زندگی اقدام کردند اعلام رضایت و درمان کامل کردن....
درسته که درمان باتغییر سبک زندگی بسیار ثمر بخشه ولی دلیل بر کنار گذاشتن درمان متداول نمیشه......
برای اینکه اثرات تغییر سبک زندگی رو بتونیم حس کنیم صبر زیادی لازمه . اینطور تصور کنین که در یک بیماری یک جنگل آتش میگیره ، داروهای متداول فقط آتش رو خاموش میکنن و ترمیم رو به عهده خود جنگل میذارن اما تغییر سبک زندگی این جنگل سوخته رو ترمیم میکنه!....
شاید خیلی از دوستان با داروهای متداول که بهبود پیدا کردن موافق نباشن ولی مطمئن باشین اونها هم تغییر سبک زندگی داشتن ولیبه این نکته دقت نکردن ! مثلا فربد عزیزکه اکثر اوقات مثال زده میشه ، ایشون هم تغییر سبک زندگی دادن! درسته که ایشون داروی گیاهی و روغنهای مکمل و .... مصرف نمیکنن ، ولی آیا فربد کوهنورد و ورزشکار مبتلا به ام اس شد؟ یا پس از فروکش کردن بیماری سبک زندگی خودشو عوض کرد و تبدیل به یک ورزشکار شد؟.....
با نشستن و نقد کارهای دوستان به جائی نمیرسیم و منتظر افرادی که بخوان برای ما کاری بکنن ، نمونیم ! شدیداً به تغییر سبک زندگی و اثراتش اعتقاد دارم و البته اینو به عنوان یک تجربه بگم که باید در انتخاب سبک زندگی دقت کنیم که خدای نکرده نتیجه کار عکس نشه و بجای نتیجه دلخواه متضرر نشیم.
تغییر سبک روشهای گوناگون داره و یک فرمول کلی نداره یکی با نگهداری حیوان و .... یکی با داروی گیاهی .... یکی با تغییر محل زندگی .... و .....
پس دلیلی نداره که سبک زندگی هر فرد رو زیرسئوال ببریم یا منتقدش باشیم .... چه بسا که ممکنه یک حرف نسنجیده ما در این موقعیت باعث ایجاد ضربه جبران ناپذیری باشه ، حالا ممکنه دوست عزیز با حرفمون دلسرد بشه و دست از کار بکشه یا روش تغییر نامناسبی انتخاب کنه و همونطور که گفتم نتیجه عکس بده ....
بسیار عالی و منطقی استدلال کردید ابراهیم عزیز!
(2014/08/15, 03:34 PM)nahid نوشته است:(2014/08/15, 02:42 PM)hamdam نوشته است:
(2014/08/12, 03:01 PM)nahid نوشته است: شاید هم از اون ام اس هایی داشته که فقط یه حمله اساسی اولش دارن و تموم میشه میره ، مثل فربود !
یعنی نمی خوای بپذیری تغییر در سبک زندگی و الگو گیری از سبک سالم بتونه موجب چنین تغییراتی بشه؟!
من که تغییر سبک زندگی رو قبول دارم.پذیرفتنش سخت نیست ،همون قدر آسونه که پذیرفتن نوع ام اس فربود !
یعنی نمیتونه مثل فربود بوده باشه ؟!
(2014/08/15, 03:31 PM)سالومه نوشته است:بله فربوددر سن 14 سالگی در اولین حمله و تنها حمله ای که داشته فلج میشه که این فلجی تا زیر گردن هم ادامه پیدا میکنه و بعد از چند ماه خوب میشه و دیگه هیچ مشکلی خدا رو هزار بار شکر نداره.(2014/08/12, 03:01 PM)nahid نوشته است: شاید هم از اون ام اس هایی داشته که فقط یه حمله اساسی اولش دارن و تموم میشه میره ، مثل فربود !
مگه کسی که حمله اساسی داشته باشه میشه بعدش تموم بشه دیگه ؟؟؟؟؟
------------------------------------------------------------------
آقا ابراهیم منم دیدم تو این گزارش نوشته شده ایشون داروشون رو کنار گذاشتن ، در حالی که ما نمیدونیم آیا باید کنار میگذاشتن یا نه ؟!
حتما دکترشون خوب نبوده که آینده بدی رو براشون ترسیم کرده ، چون نباید دکتر اینطور باشه. در ضمن مدت 4 سال هم کمتر از اونه که نتیجه بگیره که خوب شده یا نه.
ناهید جان فصل 11 کتاب جلینک ارتباط بین جسم و روح هستش و در آن این تاثیرات شگرف مفصل نشان داده شده است. و در فصلی دیگر شواهد مبتنی بر ورزش و ..........
و می دانیم که فربد هم ورزشکار است و هم شکر خدا از روحیه ی والایی برخوردار است . پس شواهد موجود در کتاب این امر را تایید می کند و بهبودی فربد قابل انتظار است.
بهر حال ما سعی و خواسته امون ارائه هر راه ممکن برای بهبودی حال خودمان و همدردامونه و اهمیت این خواسته برام آنقدر بالاست که روزی نیست راجع به این امر مطالعه ای نداشته باشم.
باور نکن تنهایی ات را تا یک دل و یک درد داریم