[parisa2011]

نه پریسا خانم...بیماری ای.ال.اس یا همون Amyotrotro fische Lateraal Sclerose یک بیماری بدخیم است در سلسله اعصاب رابط مغز و ماهیچه ها. این بیماری سلول های این عصب ها را به تدریج از کار می اندازد و در نتیجه اعصاب، علائم مغزی را نمی توانند به ماهیچه ها برسانند. بدین ترتیب ماهیچه ها که ایجاد کننده حرکت در بدن می باشند، به تدریج لاغر تر و کم قدرت تر می شوند؛ کارآئی شان پیوسته کمتر و کمتر گشته و سرانجام به کلی از بین می رود.
یعنی تحلیل ماهیچه شدید در ای ال اس به وجود میاد و کلاً عملکرد سیر بیماری با ام اس تفاوت داره
حتی از نقطه نظر نوع علائم هم تفاوت بزرگی با ام اس داره
مثلاً با ضعیف شدن ماهیچه ها و همچنین خستگی مفرط است. این بیماری می تواند از دست یا پا و یا ماهیچه هائی که برای حرف زدن و بلعیدن به کار می روند، شروع بشه. مثلا بیمار متوجه می شه که مرتب پاش پیچ می خورد؛ غذا و نوشیدنی به گلویش می پره؛ یا مثلا در بستن دکمه های لباس یا باز و بسته کردن شیر آب مشکل دارد. ای.ال.اس یک بیماری " پروگراسیو" است. به این معنی که بیماری به طور مرتب پیشرفت کرده و جسم عقب تر می رود. دلیل قطعی ای.ال.اس هم مشخص نیست.
اما متوسط طول عمر این بیماران بین سه تا پنج سال پیش بینی می شود. افرادی هم هستند که بیش از ده سال با این بیماری زندگی کرده اند. نمونه ویژه (ولی ممکن) پروفسور استفان هاوکینز 69 ساله دانشمند و استاد فیزیک انگلیسی است که از 22 سالگی دچار بیماری ای.ال.اس شده و اکنون 47 سال است که علیرغم داشتن این بیماری به زندگی پربارش ادامه داده است
البته پریسا خانم چون سیستم عملکرد ای ال اس کلاً تفاوت داره هیچ دارویی هم براش ساخته نشده
تنها داروئی که کمی پروسه بیماری را به تاخیر می اندازه و اغلب پزشکان برای بیماران ای.ال.اس تجویز می کنند، قرص ریلوزوله (ریلوتک) می باشد. این دارو تا حدودی (بطور متوسط سه ماه در کل) سرعت بیماری را کاهش می دهد.
یعنی اگر بدن شخصی رو که مبتلا به ای ال اس هست کالبد شکافی کنیم کلاً نوع تصلب ایجاد شده در بیماری ای ال اس نفاوتی فاحش میکنه با بیماری ام اس...که اگر مایل باشین میتونن چند عکس از اسکن مغانطیسی بیماران از هر دو گروه براتون بزارم...
ام اس کشنده بوده...و دقیقاً این توانایی رو داشته که با تحت تاثیر قرار دادن سیستم تنفسی بیماران و یا حمله به سیستم قلبی بدن باعث مرگ بشه...
اما الان به هیچ وجه این اتفاق نمیوفته ...همون کورتنی که در حالت عود بیماری تزریق میشه یک عامل هست که حمله رو سریع بخوابونن و وسیستم ایمنی بدن رو تعدیل کنن...و از صدمات جبران ناپذیر حمله جلوگیری کنن...
اون چیزی که من در کتابهاشون خوندم نهایتاً اینه که در حال حاضر امید به زندگی بین 5 تا 10 سال در بیماران ام اس کمتر از افراد عادی باشه ...که اینم بر میگرده به وجود احتمالی افسردگی یا سایر عوامل جانبی بیماری...
با داشتن روحیه خوب و با توجه به پیشرفتهای پزشکی صورت گرفته حتماً میشه زندگی عادی و پر ثمری رو داشته باشیم...
کچل شدم از بس کتابی نوشتم

ممنون از پاسخ کاملت ولی نوشتی
یعنی تحلیل ماهیچه شدید در ای ال اس به وجود میاد و کلاً عملکرد سیر بیماری با ام اس تفاوت داره
حتی از نقطه نظر نوع علائم هم تفاوت بزرگی با ام اس داره
مثلاً با ضعیف شدن ماهیچه ها و همچنین خستگی مفرط است. این بیماری می تواند از دست یا پا و یا ماهیچه هائی که برای حرف زدن و بلعیدن به کار می روند، شروع بشه. مثلا بیمار متوجه می شه که مرتب پاش پیچ می خورد؛ غذا و نوشیدنی به گلویش می پره؛ یا مثلا در بستن دکمه های لباس یا باز و بسته کردن شیر آب مشکل دارد.

ولی این علائم شبیه ام اسه . متاسفانه توی این سایت اکثر دوستان فکر میکنن علامت اولیه بیماری علائم چشمی هست در صورتیکه در مورد من چشمهام خوشبختانه تا الان هیچ مشکلی نداشته علائم اولیه من مربوط میشد به ضعف و ناتوانی پاها موقع راه رفتن البته بدون آتروفی ماهیچه ها ی پاهاو مرتب پام پیچ هم میخورد.و انقباض عضلات گلو که معمولاً با خوردن مایعات بخصوص آب دچار خفگی میشدم این علائم اولیه هنوز هم گاهی اوقات دیده میشه.
با پیشرفت بیماریم بعد از تجویز بتافرون دست هام هم مشکل پیدا کردن و در انحام کارهای ریز مشکل دارم مثل باز و بسته دگمه های لباس هام یا نخ سوزن کردن و گاهی باز و بسته کردن شیر آب .
توی شهر ما خانمی بود که اوائل فکر میکردن ام اس داره ولی بعد از ام ار آی مشخص شد مبتلا به ای ال اس هست و بعد از 5 سال فوت شد. (روحش شاد)
پس می بینی این دو بیماری علائم نزدیک بهمی دارن و تشخیص این دو کمی مشکله و براحتی نمیشه گفت کسانی که در سالیان گذشته فوت شدن ام اس داشتن یا ای ال اس.