(2010/06/12, 01:59 PM)tanha نوشته است: یعنی میخوای بگی درگیر موضوعات عاطفی بودن وسواس داشتن، مدام اعصاب خورد بودن، جنگ و دعوا داشتن، عاملی هستن واسه اینکه ام اس بگیره کسی؟

[خود من هم تا حدود زیادی همین فکر رو می کنم چون همینطوری حساس و نکته بین و زیادی منضبط بودم و مسائل پی در پی هم داشتم

---

اما حالا دیدگاهم خیلی عوض شده

منم با نظر آقای اکرمی بشدت موافقم، بیشتر ما زمانی بیمار میشیم یا بهتر بگم با ام اس رو برو میشیم که در حالت تعارض و ناکامی قرار میگیریم و چون نمیتونم راه حل مناسب رو پیدا کنیم به این بیماری مبتلا میشیم و البته خود این بیماری به ما یاد میده چطور با مسائلمون کنار بیایم و درکشون کنیم و براشون راه حل پیدا کنیم. بنظر من بهتره برای بچه هامونم یکسری تعارض و ناکامی های کوچک درست کنیم تا بتونند از دوران طفولیت طعم تلخ ناکامی را چشیده یا اون رو حل کنند. بطور مثال میتونیم شکل عینی این مسئله رو در سطح کشور و یا جامعه ببینیم، بچه های شمال شهر قوی ترند یا جنوب شهر؟ تک فرزندها قوی ترند یا غیر تک فرزندها؟ بچه های روستا موفقترند یا بچه های شهر؟ و .... به همین نسبت شما میتونید پیشرفت ام اس در شهر رو با روستا و غیره مقایسه کنید. (منظورم موارد خاص نیست! یه آمار گیری کلیه) مثلا اگر به فرد روستایی بطور مثال تو روستای جندق (کویر مرکزی) یا روستای اروست (نوارشمالی ایران) بگید ام اس فقط نگهتون میکنه یا نهایتاً فکر میکنه دارید راجع به یه تکنولوژی جدید صحبت میکنید در حالی که روی تمام پوست اون رو خاک گرفته و شما تا ضد آفتابتون رو نزنید از اتاقتون بیرون نمیاید.

(2012/09/04, 08:16 AM)hedieh نوشته است: منم با نظر آقای اکرمی بشدت موافقم، بیشتر ما زمانی بیمار میشیم یا بهتر بگم با ام اس رو برو میشیم که در حالت تعارض و ناکامی قرار میگیریم و چون نمیتونم راه حل مناسب رو پیدا کنیم به این بیماری مبتلا میشیم و البته خود این بیماری به ما یاد میده چطور با مسائلمون کنار بیایم و درکشون کنیم و براشون راه حل پیدا کنیم.

اگه از یه جهت دیگه نگاه کنیم،احتمالا این تمام قضیه نیست.چون داریم میبینیم افرادی هم با این تعارضات و ناکامی ها مواجه بودند اما ام اس ندارند.

(2012/09/07, 02:09 PM)مهندس نوشته است: اگه از یه جهت دیگه نگاه کنیم،احتمالا این تمام قضیه نیست.چون داریم میبینیم افرادی هم با این تعارضات و ناکامی ها مواجه بودند اما ام اس ندارند.

سلام
با نظر آقای مهندس که همه در اثر مشکلات و تعارضات روانی به ام اس مبتلا نمیشن کاملا موافقم .البته منظور من هم این نبود که مسائل روانی باعث همه بیماریهاست به هر صورت نمیتونیم نقش ویروسها و میکروبها و ... رو نادیده بگیریم. در حال حاضر عامل اکثر بیماریها رو دانشمندا میشناسن، با این حال تاثیر وضعیت روانی هم روی اکثر غریب به اتفاق اونا شناخته شدس منظور من هم اشاره به نقش روانی قضیه بود. خصوصا در موقع درمان بیماری.
اگه مقاله من در مورد فرضیه ای که در مورد ام اس دارم رو خونده باشین، میدونین که من نقش مشکلات روانی رو در مورد ام اس،اصطلاحا، کلیدی نمیدونم.

سلام خیلی نگران شدم یعنی من ام اس دارم ممکنه پسر 10ساله ام هم در خطر ابتلا به بیماری باشه خدای نکرده؟میگم خوبه یه ام ار ای بده ببینم تو مغزش چه خبره ؟چه اقدامی واسه اش کنم؟

(2012/09/14, 06:51 AM)roze نوشته است: سلام خیلی نگران شدم یعنی من ام اس دارم ممکنه پسر 10ساله ام هم در خطر ابتلا به بیماری باشه خدای نکرده؟میگم خوبه یه ام ار ای بده ببینم تو مغزش چه خبره ؟چه اقدامی واسه اش کنم؟

سلام
چرا نگران شدین ؟ هرچند احتمال ابتلا به ام اس در مورد کسانی که تو خونوادشون بیمار ام اس دارن یه کم زیادتره ولی اینطور هم نیست که فرزند شما حتما مبتلا به ام اس شده یا خواهد شد.

من بعد از یه ماجرایی خیلی خودخوری کردم
طبع سردی داشتم.

دانشگام یه منطقه برف گیر بود( مهاجرت هم میگن یکی از دلایل ام اسه ). از جنوب رفتم یه منطقه ی برفی...

[به نظر من هم موضوعات عاطفي خيلي تو اين بيماري تاثير دارن حداقل فكر ميكن واسه من كه اينجوري بوده

استرس همین

استرس و عصبی بودن.