میلوپاتی: بیماری نخاعی مرتبط با HTLV-I (HAM)
بررسی اجمالی
بیماری نخاعی HTLV-1 (HAM) (میلوپاتی) یک بیماری مزمن آرام پیشرونده نخاع است که در برخی از افراد آلوده به ویروس HTLV-1 دیده می شود، که منجر به سختی و ضعف پاها می شود. HAM همچنین به عنوان میلوپاتی پیشرونده مزمن یا اسپاسم tropical paraparesis (TSP) شناخته می‌شود.
ویروس HTLV-1
تخمین زده می شود ۵ تا۲۰ میلیون نفر در جهان مبتلا به HTLV-1 هستند. اگرچه ویروس HTLV-1 در سراسر جهان وجود دارد، اما آلودگی به ویروس در برخی مناطق جغرافیایی - کارائیب ، جنوب ژاپن ، مناطقی از آفریقا که در نزدیکی خط استوا و سیشل ، بیماری همه گیر بومی است. مناطق دیگر که میزان عفونت بالایی دارند شامل آمریکای مرکزی و جنوبی ، ملانزیا و جنوب آفریقا است.
ویروس HTLV-1 از یک فرد آلوده از طریق ترشحات بدنی و خون به فرد غیر آلوده منتقل می شود.
- این بیماری می تواند از طریق تماس جنسی، از طریق خون و از طریق انتقال خون تازه یا از طریق استفاده مجدد از سوزن های آلوده منتقل شود یا از طریق مادر به کودک از طریق شیردهی منتقل شود.
- ویروس HTLV-1 از طریق تماس های گاه به گاه، مانند تکان دادن دست، بغل کردن و به اشتراک گذاشتن خانه ها و محل کار، از جمله حمام منتقل نمی شود.
انتقال ویروس می تواند از طریق روشهای جنسی ایمن، کاهش یابد (یعنی استفاده از کاندوم یا خودداری از مقاربت) و همچنین جلوگیری از اشتراک سوزن.
- زنانی که آزمایش ویروس مثبت دارند نباید از شیر خود برای تغذیه کودک استفاده کنند.
- پزشکان بهداشت و درمان باید هنگام استفاده از ابزارهای تیز یا دست زدن به ترشحات بدن از یک فرد آلوده احتیاط کنند.
اکثریت قریب به اتفاق افرادی که مبتلا به ویروس HTLV-1 هستن ، بیماری آنها فعال نمی باشد. این افراد ناقل نامیده می شوند (انتقال دهنده بیماری).
چه کسی بهHAM / TSP (نوع پیشرونده مزمن) مبتلا می شود و چه زمانی ؟
- از ۵ الی۲۰ میلیون نفر آلوده به ویروس HTLV-1 در سراسر جهان، تقریباً ۰/۲۵ تا ۳درصد از افراد مبتلا به HAM / TSP خواهند شد دو درصد دیگر از افراد آلوده به ویروس HTLV-1 یک سرطان خون جدی (لوسمی سلول T بزرگسالان یا لنفوم) مبتلا می‌شوند. اکثر افراد آلوده به ویروس HTLV-1 هرگز علائم یا علائمی از این بیماری را نشان نمی‌دهند.
- اما در بعضی از افراد که به ویروس HTLV-1 آلوده هستند التهاب (تورم) در نخاع رخ می دهد. حمله سیستم ایمنی به ویروس شامل ارسال سلول هایی به نام لنفوسیت ها به منطقه آسیب دیده است. این لنفوسیت‌ها مواد شیمیایی به نام سیتوکین‌ها را آزاد می‌کنند که نه تنها سلول‌های آلوده را از بین می‌برند بلکه می‌توانند باعث آسیب به اعصاب شوند. هنگامی که پاسخ سیستم ایمنی بدن به ویروس باعث آسیب عصبی در نخاع می شود پاها به تدریج قدرت و انعطاف پذیری خود را از دست می دهند.
- علائم HAM / TSP معمولاً بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی ظاهر می شود اما ممکن است زودتر بروز کند. این بیماری در کودکی هم ظاهرشده است، اما این مورد بسیار نادر است. این بیماری ممکن است سالها پس از شروع عفونت کشف نشده باقی بماند اما هنوز هم می‌تواند در این مدت به شخص دیگری منتقل شود.
تفاوت HAM / TSPو MS چیست؟
بسیاری از علائم HAM / TSP در افرادی که به ام اس مبتلا شده اند نیز یافت می شود. دوره بالینی HAM / TSP بیشتر شبیه شکل اولیه پیشرونده MS (PPMS) است زیرا عملکرد عصبی بطور مداوم بدتر می شود ، بدون اینکه حمله ای رخ دهد و یا بهبودی وجود داشته باشد.
