[سمیرا67]

سلام
فصل بهار شروع شده وتو هر منطقه ای از ایران گیاهان خاصی به صورت خود رو رشد میکنن که ما از اونها به به عنوان غذا یا دارو استفاده میکنیم.اگه منطقه شما از این موارد داره لطفا به ما هم معرفی کنین.

---

خودم با گیاه کنگر شروع میکنم.
نام علمي کنگر CYNARA SCOLYMUS است. اين گياه اولين بار در اتيوپي کشت شد و بعد در نقاط مختلف دنيا گسترش پيدا کرده است. محل اصلي رويش اين سبزي مديترانه، جزاير قناري و آمريکاي جنوبي است. زمان به گل نشستن اين گياه از بهار تا نيمه ي تابستان است که به عواملي چون شرايط اقليمي و گرماي هوا وابسته است. دم برگ داخلي سفيد رنگ ، راس ساقه و هاگدان قسمت هاي خوراکي اين گياه را تشکيل مي دهد که در سوپ ، خورش و سالاد مورد استفاده قرار مي گيرد. در يونان و مصر باستان، اين گياه به دليل نقش کمکي در هضم مواد غذايي مورد توجه قرار گرفت و در قرن 16 ميلادي در اروپا يکي از سبزيجات معروفي بود که توسط اشراف مصرف مي شد.
در طب سنتي اروپا ، برگ هاي کنگر به عنوان ماده افزايش دهنده ادرار ( ديورتيک ) و محرک کليه ها ، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کيسه صفرا مورد استفاده قرار مي گرفت. اين گياه غني از پتاسيم بوده، ولي از لحاظ انرژي محدود است.

مواد مغذي اصلي موجودد در 100 گرم کنگر خام
انرژي 18 کيلو کالري
پتاسيم 360 ميلي گرم
آهن 1 ميلي گرم
فولات 21 ميکروگرم
کلسيم 41 ميلي گرم
پتنوتنيک اسيد 3/0 ميلي گرم
ويتامين B1 1/0 ميلي گرم
سديم 27 ميلي گرم
بتاکاروتن 39 ميکروگرم
فيبر 4 گرم

خواص درماني کنگر در سلامت بدن
سرگل هاي اين گياه به عنوان سبزي مصرف مي شود که براي دستگاه گوارش مقوي بوده و به هضم مواد غذايي کمک مي کند. عصاره ي برگ و ريشه ي کنگر براي جلوگيري از رسوب چربي در جدار رگ ها مفيد بوده و در درمان يرقان ، سوء هاضمه ، احساس ناراحتي در معده ، نفخ ، بي اشتهايي ، تهوع ، اسهال خفيف يا يبوست ، نارسايي کبد ، دفع مزمن آلبومين و کم خوني بعد از جراحي موثر بوده و از کبد در برابر سموم شيميايي محافظت مي کند. در بعضي از کشورها به عنوان محرک تمايلات جنسي مصرف مي شود.
ماده سينارين که در عصاره برگ کنگر وجود دارد، باعث کاهش کلسترول خون مي شود. تحقيقات نشان داده است که سينارين باعث کاهش سطح تري گليسيريد خون نيز مي شود.
سينارين و ماده ديگري که به عنوان اسيد کافئيک شناخته شده است، کبد را در برابر عفونت حفظ مي کند و به کبد کمک مي کند تا بعد از تخريب قسمتي از آن دوباره خود را از نو بسازد. از آنجايي که کنگر محتوي کربوهيدرات پيچيده غير قابل هضم به نان اينولين است، خاصيت مسهلي دارد. از طرفي اينولين موجود در کنگر باعث افزايش باکتري هاي مفيد و کاهش باکتري هاي مضر در مدفوع مي شود. در حقيقت باعث حفظ سلامتي روده شده و احتمالاً مي تواند خطر سرطان روده باريک را کاهش دهد. آنتي اکسيدان موجود در کنگر، پوست را در برابر سرطان محافظت مي کند.

مقدار مصرف
بزرگسالان براي بهره گيري از اثرات درماني کنگر مي توانند ،4-1 گرم برگ خشک يا خام آن را سه بار در روز مصرف کنند.

کساني که نبايد کنگر مصرف کنند
- بهتر است زنان باردار، کودکان، بيماران مبتلا به بيماري شديد کبدي يا کليوي از مصرف برگ کنگر پرهيز کنند.
- از آنجايي که برگ هاي کنگر محرک انقباض کيسه ي صفراست، افرادي که سنگ کيسه ي صفرا دارند نبايد آن را مصرف کنند، چرا که افزايش انقباض کيسه ي صفرا منجر به انسداد مجاري و حتي پارگي کيسه صفرا مي شود.
- هم چنين اشخاصي که نسبت به کنگر و يا خواص سينارين حساسيت دارند، بايد از مصرف اين گياه پرهيز کنند.
منبع : ماهنامه دنياي تغذيه

---

اینم عکس کنگر

[سمیرا67]

بازم خودم
گیاه شنگ
شنگ از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی سرد و خشک است

برگهای گیاه شنگ از خونریزی معده جلوگیری می‏كند. اگر مسموم شدید از ریشه‏این گیاه استفاده كنید. برای رماتیسم مفید است و آب ریشه خام شنگ زگیل را از بین می‏برد. برای مسلولین نفع بسیار دارد. گل این گیاه را بر روی محل سوختگی قرار دهید تا از قدرت آن التیام سوختگی پی ببرید! فارسی این کیاه شنگ است، در شیراز و اصفهان به شنگ آلاله شنگ و در خراسان ریش بز خالدار خطاب می‏كنند. به این گیاه یمنیه، قندرون، سنسفیل، تسلسفیل، اسپلنج و اسفلنج هم می‏گویند. عربی نوع چمنی این گیاه كه برگهای آن باریك‏تر از شنگ می‏باشد، لحیه التیس و زنب الخیل است، ولی در عراق و شامات به آن اذناب الخیل می‏گویند. شنگ در چمنزارهای نمناك شمال ایران، عمارلو، بین كبوتر چای و زرد چین، ایسپیلی ییلاق دامنه البرز، مخصوصا افجه و نارون می‏روید و نوع چمنی این گیاه در مغرب ایران، تفرش، اراك، كوه شاهو و كردستان زیاد است، و در اروپا به علت زیبایی گل این گیاه شنگ پرورش می‏دهند. گیاه شناسان قدیم نوع حقیقی شنگ را نر و نوع چمنی را ماده می‏دانستند، و در زبان فرانسه به شنگ یارب دوشوو، در فاصله اردیبهشت تا تیر ماه ظاهر می‏شود ریشه گیاه شنگ دارای لعاب بوده و كمی تلخ است و خوردن آن اشتها را فوق العاده زیاد می‏كند. ریشه شنگ خلط آور و نرم كننده سینه و التیام دهنده زخمهاست. از برگهای شنگ در سالاد استفاده می‏كنند و ایرانیان آن را مانند كاهو و كاسنی با سركه و بدون آن می‏خورند، چون بسیار خنك می‏باشم. خوردن برگهای شنگ اسهال و خونریزی معدی را بند می‏آورد و از خونریزی سینه جلوگیری می‏كند و برای مسلولین نافع است.

ریشه شنگ برای جلوگیری از اسهال و خونریزی، از برگش قویتر است و خوردن خیسانده آن در شراب برای جلوگیری از خونریزی رحم تجویز می‏شود پاشیدن برگ و گل خشك شده این گیاه در روی زخمهای چركی و متعفن سودمند می‏باشد ضماد آنرا برای التیام عصب قطع شده مفید دانسته‏اند ضماد گل شنگ با موم جهت سوختگی آتش مفید است حكیم محمد بن زكریای رازی خوردن ریشه گیاه شنگ را پادزهر سموم می‏دانست.

عصاره گیاه شنگ كه در طب سنتی ایران طرثوث خوانده شده است پادزهر قوی است و در ساختن تریاق فارون به كار می‏رود. برای معالجه نزله ریوی، نقرس، رماتیسم و امراض جلدی جوشانده شصت گرم ریشه شنگ تجویز می كرده‏اند. اگر این گیاه را پختید هرگز آب آن را دوز نریزند بلكه آن را بنوشید، زیرا منافع شنگ در آب جوشانده جمع می‏شود. عصاره شنگ جهت درمان كچلی و زخمهای جلدی مفید است. آب ریشه خام شنگ زگیل را از بین می‏برد.

چنانچه گیاه شنك چمنی را قطع كنید، از آن یك ماده كائوچو كی ترشح می‏شود، كه به آن قندرون و قندران می‏گویند. این ماده در برابر هوا سفت می‏شود و ایرانیان آن را مانند سقز می‏جویند و چنانچه كمی حرارت به آن بدهید، به صورت كش در می‏آید و با آن بهترین لاستیك را می‏توان ساخت، ولی چون مقدار آن كم است و ساختن لاستیك با آن به صرفه نیست. قندرون از دوستان كبد بوده و سریع الهضم است و از احتقان خون جلوگیری كرده، جویدن آن هضم غذا را آسان می‏كند، اشتها را زیاد می‏نماید. برای پاك شدن سینه از اخلاط نافع است. برای شش و قلب نیز مفید می‏باشد. خوردن مقدار كمی از آن، شب مواقع خواب برای تسكین سرفه تجویز شده است، ضماد آن با سندروس یا زرده تخم مرغ نیم برشته بر روی زخم جهت التیام و رویاندن گوشت سودمند می‏باشد. ضماد گداخته آن با پیه بزجهت رفع كجی ناخن و درد عضلات و ترك پوست و شقای مزمن مخصوصا با كمی شنجرف نافع می‏باشد و با روغن زیتون جهت تحلیل ورمها و شكاف كشاله ران و تقویت اعصاب و خارش نافع می‏باشد. مقدار خوراك آن یك مثقال است.

برگرفته از ویکی پدیا

---

اینم عکس شنگ

[نازلی]

خواص غازیاغی - پای غازی

من ((غازیاغى )) هستم !
در اواخر بهار سبزى فروشان دهاتى سبزى مرا به شهر آورده به نام غازیاغى مى فروشند. ترک زبانان به من (غاز - ایاغى ) یعنى پاى غاز مى گویند. فارسى یک نوع من پاى غازى و نوع دیگرى که در کوههاى لرستان مى روید، پاى زاغان نام دارد. در عربى به گیاه من حشیشة الارض و خضر الشیاطین گویند. در کتابهاى گیاه شناسى قدیم مرا تحت نام ((آطریلال )) ذکر کرده اند، و این یک لغت بربرى است . زیرا در یکى از قبایل بربر در شمال آفریقا پزشکى ، بیمارى برص را با بذر من معالجه مى کرد و دستور آن را به دیگران نمى گفت و تنها فرزند او از این راز آگاهى داشت و سالیان دراز این سر در خانواده ى ایشان باقى بود، و از پدر به پسر مى رسید که کم کم بر دیگران فاش شد.



خواص غازیاغی,خواص دارویی غازیاغی,فواید غازیاغی,خاصیت غازیاغی,غازیاغیدر طب سنتی ,فواید درمانی غازیاغی,مضرات غازیاغی,فوائد غازیاغی, غازیاغی,طب سنتی ,خواص سبزیجات ,خواص میوه جات , خواص غازیاغیدر طب سنتی ,فواید غازیاغیدر طب سنتی ,طب سنتی و گیاهان دارویی-داروی گیاهی


گیاه من خودرو است و تاکنون اهلى نشده است . برگها و ساقه هاى من به علت داشتن ویتامین ((ث )) زیاد براى تصفیه ى خون و جلوگیرى از فساد لثه و رقت خون مصرف مى شود. اگر برگهاى مرا مالش دهند، بویى شبیه خردل شنیده مى شود و طعم آن تند است ، بذر من داراى هورمونهاى گیاهى است و ترشحات غدد داخلى را تنظیم مى نماید. بادشکن - ضد عفونى کننده و ادرارآور است . کلیه و مثانه را زهکشى و پاک مى نماید. ضماد بذر من باز کننده ى زخم ها و پاک کننده ى جاى آنها است . خوردن جوشانده ى آن مسقط جنین است ، مهمترین خاصیت بذر من که سال ها جزو اسرار بود و کسى از آن اطلاع نداشت ، درمان بیمارى برص است که در مقدمه مختصرى از آن اشاره شد. بیمارى برص چنانچه در کنگر بیان شد، بیمارى قدیمى است که در روى پوست صورت و بدن لکه هاى سفید ظاهر مى شود و در طب جدید آن را نتیجه ى بر هم خوردن تعادل ترشحات داخلى مى دانند و گیاهانى چون کنگر و غازیانى که داراى هورمونهاى گیاهى بوده و ترشحات داخلى را تنظیم مى نمایند مى توانند درمان این مرض باشند و لکه هاى سفید را که پیسى خوانده مى شوند، پاک نمایند. کنگر دستور استفاده خود را بیان داشت و اکنون نوبت من است که این سر بزرگ را فاش کنم و چون در طب جدید درمانى براى بیمارى برص پیدا نشده ، و در بین امراض صعب العلاج قرار دارد، من دستور معالجه آن را آن گونه که در کتب قدیم آمده نوشته و شرح مى دهم و امیدوارم اهل تحقیق از آن استفاده کرده و این مرض پلید را درمان نمایند.
ساده ترین دستورى که براى معالجه برص نوشته اند، آن است که شخص ‍ مبتلا اول با یک تنقیه ى مسهل ، معده و روده هاى خود را پاک کرده و بعد پانزده روز متوالى هر روز ده گرم بذر مرا با عسل مخلوط کرده میل نماید. براى اینکه از این دستور نتیجه ى مطمئن بدست آید، بایستى این معالجه را در تابستان در روزهاى گرم بکار برند و پس از خوردن آن ، موضع برص را عریان کرده در برابر تابش آفتاب قرار دهند تا عرق نمایند و آب ننوشند. در فصل زمستان نیز بااستفاده از حمام سونا مى توان از این دستور و دستورهاى دیگر نتیجه گرفت . نسخه هاى دیگرى هم مى توان از این دستور و دستورهاى دیگر نتیجه گرفت . نسخه هاى دیگرى هم براى درمان این بیمارى نوشته شده که تشریح یکایک آنها وقت بسیار لازم دارد و من در اینجا فقط یکى از آنها را براى استفاده ى خوانندگان تشریح مى نمایم . این دستور را ((ابن بیطار)) در کتاب ((اختیارات بدیعى )) نوشته و خود روى بیماران بسیارى تجربه کرده است و نتیجه ى قطعى گرفته و آنرا سرى بزرگ مى داند، بهترین نوع من بذرى است که در گرمسیر به عمل آید، ریز و تیره باشد. طعم آن تلخ و تند بوده ، زبان را بگزد. در فصل تابستان پس از تنقیه با یک مسهل قوى و پاک کردن شکم 5/3 گرم بذر مرا با نیم گرم زنجبیل و نیم گرم ((عاقرقرحا)) و نیم گرم ریشه تربد با عسل مخلوط کرده هر روز میل نمایید و بعد در آفتاب نشسته موضع را عریان کنید تا عرق نماید و این عمل را چندین روز متوالى انجام دهید. پس از سه روز آثار بهبودى با پیدا شدن جوش هاى شبیه آبله بر روى لکه هاى سفید ظاهر مى شود و آب زردى از آن خارج خواهد شد و بیمارى به تدریج برطرف شده ، پوست بدن رنگ طبیعى خود را پیدا خواهد کرد و ((عاقرقرحا)) یا ((آکرکره )) گیاه معروفى است که سابقا قبل از پیدایش گرد ((د.د.ت )) بهترین حشره کش محسوب مى گردید. تربد گیاه دیگرى است که در خراسان مى روید و به زبان فرنگى به آن ((توربیت )) گویند. ریشه آن مسهل قوى بوده ، سمى است و نبایستى روزانه بیش از نیم گرم از آن خورده شود، چنانچه ریشه ى تربد را پیدا نکردید مى توانید از ریشه درخت توت استفاده کنید.
در زبان لاتین به من یلانتاگو - کورونویوس گویند.

زبان خوراکیها
غیاث الدین جزایری

[سمیرا67]

گیاه بومادران
نام علمی:Achillea millefolium

بومادران طبع گرم و خشک دارد و در اوایل بهار میروید. برای درمان تنگی سر معده بسیار مفید است. این سبزی برای کسانی که جوش دوران بلوغ میزنند بسیار مفید است.
هدف از آوردن بومادران در سبزي‎هاي روزمره‎اي كه استفاده مي‎شود اين است كه بيشتر با اين سبزي خوب آشنا شويم و در برنامه غذايي خودمان بگنجانيم.
– اگر چنان‎چه عادت ماهانه خانم‎ها براثر سرمازدگي يا ترس نامنظم شد بعد از پاك شدن به مدت 14 روز از دم‎كرده بومادران استفاده كنند. 3 گرم در 150 سي‎سي آب جوشيده به مدت 15 الي 20 دقيقه دم‎كرده ميل شود.
– براي زخم‎هاي خنازير مي‎توان از جوشانده بومادران استفاده كرد، به صورت شستشو و دمكرده به مدت 7 روز ميل شود.
– براي جوش و غرور دوره جواني بومادران را نم كرده با يك پارچه تميز روي صورت كمپرس كنند.
– براي درمان لك و پيسي هرماه به مدت يك هفته از دم‎كرده بومادران بنوشيد. 3 گرم در 150 سي‎سي آب.
– خانم‎هايي كه ترشحاتشان زياد مي‎باشد مي‎توانند از دم‎كرده بومادران مانند شماره 7 استفاده كنند.
– براي برطرف شدن لك و كرك‎هاي پوست از ضماد بومادران گرماگرم استفاده شود.
– براي بسته شدن منافذ باز پوست 10 گرم بومادران در 200 سي‎سي آب جوشانده ابتدا صورت را بخور دهيد سپس پارچه تميز را داخل آب ولرم بومادران خيس نموده هفته‎اي 2 بار روي صورت بگذاريد.
– براي زايمان آسان از دم‎كرده بومادران استفاده شود.
– براي تسكين انواع سردرد و سرسام ضماد بومادران را روي شقيقه‎ها بگذاريد.
– براي درمان تنگي نفس از دم‎كرده بومادران استفاده شود.
– براي ساكت شدن نيش حشرات ضماد بومادران را در محل گزيدگي گذاشته شود.
– براي تسكين درد مفاصل از روغن بومادران به مفاصل بماليد. طرز تهيه روغن بومادران 50 گرم در 250 گرم روغن زيتون خيس نموده سپس داخل يك شيشه ريخته درب شيشه را محكم ببنديد و شيشه را در آب جوش انداخته به مدت 4 ساعت بگذاريد آب با حرارت ملايم بجوشد سپس صاف نموده از اين روغن مي‎توان استفاده نمود.
– براي درمان سياتيك از روش شماره 15 استفاده كنيد.
– براي روييدن مو ضماد گرم بومادران را در محل گري بگذاريد.
– جوانان و مردان كوسه كه مي‎خواهند زود ريش در بياورند از روش 17 استفاده كنند و اگر با باقلاي مصري مخلوط كنند بگذارند اثر آن بيشتر است.
– خوردن بومادران تنظيم كننده جريان خون است در نتيجه به شفافيت پوست كمك مي‎كند.
– دم‎كرده بومادران براي تسكين اعصاب مؤثر است. 4 گرم در 150 سي‎سي آب جوش دم‎كرده شب بعد از غذا ميل شود.
– براي رفع بي‎خوابي به روش شماره 20 استفاده كنيد.
– براي جلوگيري از ريزش مو 20 گرم بومادران در 500 سي‎سي آب جوشانده با آب آن سر را ماساژ دهيد.
– براي بندآمدن خون دماغ عصاره بومادران را داخل بيني بچكانيد.
– براي رفع لاغري و ضعف عمومي از دم‎كرده بومادران 2 گرم در 150 سي‎سي آب به مدت نيم ساعت دم‎كرده بعد از غذا يك فنجان ميل شود.
– براي رفع پايين بودن فشار خون از دم‎كرده بومادران استفاده كنيد.
– كساني كه بواسير دارند از دم‎كرده بومادران استفاده كنند و از تازه‎ي آن به‎صورت ضماد بگذارند.
– براي سنگ كليه و مثانه 20 گرم بومادران در يك ليتر آب جوش به مدت نيم ساعت دم‎كرده (بهتر است كه در فلاكس بريزيم) هر 5 ساعت يك ليوان ميل شود يا اين كه 5 گرم در 200 سي‎سي آب دم‎كرده به مدت 3 روز ميل شود.
– كمپرس بومادران ضد چين و چروك صورت است.
– براي درمان ضعف قلب، ورم عضله قلب (ميوكارديت) احساس گرفتگي و درد در ناحيه قلب، سكته قلبي از بومادران تازه روزي 3 نوبت ميل شود يا اين كه از دم‎كرده آن 2 گرم در 150 سي‎سي آب روزي 3 فنجان به مدت يك هفته استفاده شود.
– براي درمان خواب رفتن دست‎ها مي‎توان از روش 29 استفاده كرد.
– براي درمان صرع و اختلال بينايي از دم‎كرده بومادران استفاده شود.
– براي درمان كرم روده و معده از دم‎كرده بومادران صبح و شب يك فنجان ميل شود.
– براي تقويت بينايي از دم‎كرده بومادران استفاده شود.
– براي كاهش جلوگيري از خونريزي زياد عادت ماهانه و خونريزي‎هاي بين عادت بعد از پاك شدن به مدت 2 هفته از دم‎كرده بومادران استفاده شود. 2 گرم در 150 سي‎سي آب جوش 20 دقيقه دم كرده، ميل شود.
– براي انواع سردردهاي ميگرني استفاده شود.
– دم‎كرده بومادران رسوبات ترك‎ها و اجزاي بدن را مي‎شويد. 30 گرم در يك ليتر آب دم‎كرده روزي 3 فنجان ميل شود چون اين دم‎كرده ممكن است تغيير رنگ دهد بهتر است كمتر دم شود. مثلاً 2 گرم در 150 سي‎سي آب دم شود.
– براي ضدعفوني كننده و پايين آوردن تب در رابطه سرخك (مخملك) ، آبله مرغان ، سرخچه از دم‎كرده بومادران استفاده شود. براي كودكان يك گرم در 100 سي‎سي ‎آب جوش 20 دقيقه دم‎كرده آهسته ميل شود.
– براي تقويت كبد از چاي بومادران استفاده شود 3 گرم + 150 سي‎سي آب بعد از غذا ميل شود.
– كساني كه گواتر دارند مي‎توانند از دم‎كرده بومادران استفاده كنند.
– براي جلوگيري از ريزش مو 40 گرم بومادران در يك ليتر آب جوشانده صاف نموده سر را ماساژ دهند.
– كساني كه واريس دارند از دم‎كرده بومادران ميل كنند و محل درد و زخم را بشورند.
– كرم بومادران كه با روغن كنجد تهيه شده باشد از پوست در برابر نور خورشيد محافظت مي‎كند.
– دم‎كرده بومادران تقويت كننده اعصاب است 2 گرم در 100 سي‎سي آب.
– كساني كه ورم معده يا درد معده دارند نيم ساعت بعد از غذا از دم‎كرده بومادران استفاده كنند. 2 گرم در 100 سي‎سي آب به مدت 20 دقيقه دم بكشد.
– براي دفع كرم و كرم كدو 2 گرم يا 1 گرم بومادران در 100 سي‎سي آب جوشانده با عسل مخلوط كرده يا اين كه ابتدا يك قاشق عسل ميل شود. نيم ساعت بعد از آن جوشانده بومادران را ميل كنند اين روش را به مدت 4 هفته ادامه دهند. خانم‎ها به مدت 3 هفته استفاده كنند، بعد از پاك‎شدن در دوران عادت از استفاده بومادران خودداري كنند

---

اینم عکس بومادران