[fereshteh]

به غیر از مستعد بودن فرد از نظر ژنتیكی برای ابتلا به بیماری ام اس و داشتن حداقل یك حمله خود ایمنی، دانشمندان معتقدند كه برای بروز بیماری ام اس حداقل یك یا چند عامل محیطی لازم می باشد. شواهد موجود نشان می دهد كه یكی از این عوامل محیطی، بعضی از انواع ویروسها می باشد.
پزشكان از اوایل قرن بیستم به نقش ویروسها در ابتلاء افراد به بیماری ام اس مشكوك بودند و یكی از نخستین پزشكانی كه این نظریه را مطرح نمود كه ویروسها می توانند باعث بیماری ام اس شوند، دكتر دبلیوایی بالوك (W.E.Ballock) بود كه در سال 1913 میلادی گزارش كرد كه با تزریق مایع مغزی نخاعی بیماران مبتلا به ام اس به خرگوشها و خوكچه های هندی، باعث شده است كه این حیوانات نیز به این بیماری مبتلا شوند. دكتر بالوك معتقد بود كه مایع مغزی نخاعی بیماران مبتلا به ام اس دارای ویروسی است كه مسبب این بیماری می باشد. سایر محققین نیز بعدها ادعا نمودند كه با انجام آزمایشاتی به همین رسیدند، اما نه دكتر بالوك و نه هیچ كس دیگری قادر نبود كه ثابت نماید در مایع مغزی نخاعی، ویروس یا ماده عفونت زا دیگری وجود دارد.
همچنین تحقیقاتی كه اخیراً انجام شده است نتوانسته است تأیید كند این بیماری از انسان به سایر حیوانات و یا انسانهام منتقل نمود و بنابراین یك بیماری مسری نمی باشد.
با اینحال، گرچه علم پزشكی ثابت نموده است كه بیماری ام اس به طور مستقیم بوسیله عفونت ویروسی فعال ایجاد نمی شود، اما شواهد زیادی وجود دارد كه نقش مهم ابتلا به یك عفونت، در چندین سال قبل از اینكه ام اس ایجاد شود را نشان می دهد. بیماران مبتلا به ام اس در مایع مغزی نخاعی شان دارای آنتی بادیهایی برعلیه بعضی از ویروسها هستند و این كشف باعث شده است كه دانشمندان در تلاش باشند ببینند كه چه ویروسهایی ممكن است در این امر دخیل باشند.

http://taknaz.ir