انواع پوست و عوامل موثر بر سلامت آن
به طور کلی پوست افراد مختلف بر اساس چربی و ترشحات آن به چهار نوع تقسیم می شود:
1- پوست معمولی:
پوستی است که ترشحات چربی آن در حد متعادل بوده و دچار خشکی یا چربی بیش از اندازه نیست. اکثر افراد دارای چنین پوستی هستند. این نوع پوست هنگام لمس بسیار با طراوت و تازه است.
2- پوست چرب:
در پوست بدن یک فرد بالغ ، حدود دو میلیون غده چربی وجود دارد که بیشتر آنها در پوست صورت ، سر، سینه، پشت، دست و پا پراکنده هستند. ولی کف دست و پا فاقد غده چربی است.
خستگی و کار زیاد، کشیدن سیگار، مصرف الکل، مصرف مواد آرایشی غیراستاندارد یا مصرف بی رویه و زیاد این مواد، استفاده خودسرانه و نابجای برخی داروها موجب آسیب پوست و بروز چروک و پیری زودرس پوست می شود .
چربی پوست دو عمل انجام می دهد:
1) دفع برخی مواد زاید 2) محافظت از پوست در برابر سرما، رطوبت و مواد خارجی از جمله مواد آرایشی، میکروب ها و نور آفتاب. اگر ترشح چربی پوست بیش از حد طبیعی باشد، پوست فرد همیشه چرب و براق است. حداکثر چربی پوست در سنین شانزده تا پنجاه سالگی است.
پوست خود را از تابش زیاد آفتاب، وزش بادهای گرم و خشک و همچنین سرما محافظت کنید. برای این محافظت بهتر است علاوه بر پوشش مناسب از کرم های ضدآفتاب نیز استفاده کنید.
3- پوست خشک:
این پوست به علت کمبود ترشح چربی و آب، خشک، زبر و نسبتاً خشن است و نرمی و لطافت لازم را ندارد و تدریجاً به رنگ تیره می گراید. پوست خشک معمولاً پوسته پوسته می شود. خشکی پوست می تواند در اثر تابش آفتاب مداوم یا بادهای خشک گرمسیری باشد ولی بسیاری از افراد به طور ژنتیکی دارای پوست خشک هستند.
4- پوست مختلط:
این نوع پوست بسیار شایع است و به این صورت است که برخی نواحی پوست بدن خشک و برخی نواحی چرب است. مثلاً ممکن است پوست گونه و پشت دست خشک و پوست پیشانی، بینی و چانه چرب باشد.
طریقه تشخیص نوع پوست
برای تشخیص نوع پوست خود کافی است یک تکه کاغذ را بر روی پیشانی، گونه ها و شانه خود بکشید و سپس به آن نگاه کنید. اگر بر روی کاغذ لکه های روغنی کم و بیش وسیعی مشاهده شود، پوست شما چرب است. اگر فقط اثر مختصری از چربی بر روی کاغذ بیفتد نشانه این است که شما دارای پوست معمولی هستید. اگر کاغذ با اصطکاک روی پوست حرکت کند و هیچگونه اثری از چربی بر روی آن نباشد، نشانه خشک بودن پوست شماست. اما اگر کاغذی که بر روی پیشانی و چانه و بینی کشیده می شود چرب ، ولی کاغذی که بر روی گونه ها کشیده می شود هیچگونه چربی نداشته باشد، نشانه آن است که پوست شما از نوع مختلط است.
توجه داشته باشید
که حداقل چهار ساعت پیش از انجام این آزمایش نباید صورت خود را با آب و صابون شسته و یا از کرم و لوازم آرایش بر روی آن استفاده کرده باشید.
عوامل مؤثر بر حالت و سلامت پوست
پوست یک فرد ممکن است در طول حیات و به خاطر تغییرات غددی، روانی، ارثی، محیطی یا بیماری تغییر کند. مثلاً بعضی افراد در سنین بلوغ دچار چربی بیش از حد پوست می شوند که به علت افزایش هورمون های جنسی است. چربی پوست زنان در طول مدت عادت ماهانه دستخوش تغییراتی می شود و اکثر زنان پس از سن یائسگی (حدود پنجاه سالگی) دچار کاهش چربی پوست می شوند. بنابراین ممکن است تا سن خاصی پوست شما چرب باشد و از آن به بعد معمولی یا مختلط شود یا بالعکس.
بهترین ماسک ها، همان ماسک های متشکل از آب میوه ها، پوست میوه ها یا بافت میوه ها هستند که در منزل می توان به راحتی از آنها استفاده کرد.خستگی و کار زیاد، کشیدن سیگار، مصرف الکل، مصرف مواد آرایشی غیراستاندارد یا مصرف بی رویه و زیاد این مواد، استفاده خودسرانه و نابجای برخی داروها (مثلاً مالیدن مکرر پماد بتامتازون به صورت) موجب آسیب پوست و بروز چروک و پیری زودرس پوست می شود .
- پوست خود را زیاد با آب و صابون نشویید ولی اگر به خاطر مسائل شغلی مجبورید این کار را انجام دهید ، از صابون های خنثی استفاده کنید.
- پوست خود را از تابش زیاد آفتاب، وزش بادهای گرم و خشک و همچنین سرما محافظت کنید. برای این محافظت بهتر است علاوه بر پوشش مناسب از کرم های ضدآفتاب نیز استفاده کنید.
- در هوای گرم از کرم های مرطوب کننده و در هوای سرد از کرم های محافظ استفاده کنید.
پوست هیچگاه نباید خشک بماند چون در این صورت به محرک های خارجی حساس می شود .- مصرف شیر پاک کن اشکالی ندارد. شما می توانید به جای شیر پاک کن مصنوعی از نوع طبیعی مثل شیر، بادام شیرین یا عصاره خیار استفاده کنید.
- از مصرف سیگار و الکل پرهیز کنید، چون این دو ماده جزو مضرترین مواد برای پوست بوده و موجب تغییر رنگ، چروک پوست و پیری زودرس می شوند.
- استفاده از ماسک های پوستی می تواند مفید باشد چون موجب تمیزی ، طراوت و شادابی پوست می شود . بهترین ماسک ها، همان ماسک های متشکل از آب میوه ها، پوست میوه ها یا بافت میوه ها هستند که در منزل می توان به راحتی از آنها استفاده کرد. برای این منظور ابتدا صورت را بشویید، قسمت مورد نظر از میوه (مثلاً خیار) را بر روی نقاط مختلف پوست بگذارید و بیست دقیقه بعد آن را با آب یا پنبه آغشته به گلاب از سطح پوست خود پاک کنید.
بهترین زمان برای استفاده از ماسک ها هنگام غروب است.
- پوست هیچگاه نباید خشک بماند چون در این صورت به محرک های خارجی حساس می شود .
بنابراین هرگاه پوست قسمتی از بدنتان خشک شده بود، حتماً آن را با کرم مناسبی چرب نگه دارید البته هیچگاه پوست خود را بیش از حد با کرم چرب نکنید
تشریح پوست
پوسـت بزرگترین ارگان بدن هر فردی است و خواص متعددی دارد:
1) محافظت اعضای داخلی از ورود هر نوع ماده خارجی (سیستم دفاع مکانیکی )
2) از بین بردن موادی که به طوراتفاقی وارد پوست شده اند (سیستم دفاع ایمونولوژیکی )
3) محافظت بدن در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید
کـُلاژن مهمترین پروتئین موجود در بافت های بدن ، استخوان ، غضروف و پوست می باشد که نوعی پروتئین است و باعث قوام پوست می شود.پوست انسان از سه لایه تشکیل شده است:
1) اپیدرم یا رو پوست 2) درم 3) هیپودرم
پوست همچنین دارای ضمایم مو، ناخن و غدد مترشحه چربی و عرق می باشد.در داخل اپیدرم سلول ( یاخته ) های متفاوتی وجود دارند که وظایف متنوعی دارند از جمله:
- سلول های کراتین ساز که وظیفه ساخت کراتین پوست را دارند. این سلول ها بخش اعظم این لایه را تشکیل می دهند و از سلول های زایا درست شده و به طرف بیرون پوست در حرکت هستند. با گذر از این لایه تکامل می یابند و به سطح پوست می رسند و بالاخره ریزش می کنند. طول زمانی که نیاز است یک سلول از عمق لایه ( لایه پایه ) به سطح پوست برسد حدود 24 تا 42 روز می باشد.
- سلول یا یاخته دیگر این لایه سلول های رنگدانه ساز هستند که باعث بروز رنگ پوست افراد می شوند. وظیفه این سلول ها محافظت بدن از ورود اشعه ماوراء بنفش است که برای بدن مضر می باشد.
در داخل اپیدرم هیچگونه رگ خونی وجود ندارد و تغذیه این لایه توسط لایه زیرین آن یعنی درم صورت می گیرد. زیرِ لایه اپیدرم یا رو پوست، لایه درم قرار دارد. این لایه دارای عروق خونی فراوانی است که به صورت شبکه هایی در این لایه دیده می شوند و مسئول تغذیه و تنظیم درجه حرارت بدن هستند. به این صورت که با افزایش دمای محیط ، جریان خون در این شبکه های عروقی افزایش می یابد و دمای داخل بدن به سطح پوست انتقال می یابد و از طریق انتشار، و همچنین ایجاد تعریق ، دمای داخلی بدن تعدیل می شود. در این لایه علاوه بر عروق خونی؛ اعصاب نیز وجود دارند که مسئول حس در پوست می باشند. انتهاهای عصبی در این لایه به صورت اختصاصی هستند. گیرنده های عصبی حس لامسه، سرما، گرما ؛ ارتعاش ( VIBRATION ) و حس موقعیت ( POSITION ) در این لایه وجود دارند. همچنین رشته های عصبی با انتهای آزاد، جهت حس درد در این لایه وجود دارند. عمده ماده ی موجود در درم ، کـُلاژن ( مهمترین پروتئین موجود در بافت های بدن ، استخوان ، غضروف و پوست ) می باشد که نوعی پروتئین است و باعث قوام پوست می شود. همچنین اِلاستین ( پروتئین دیگر درم ) باعث ایجاد خاصیت ارتجاعی در پوست می گردد. بین درم و اپیدرم یک لایه نازک وجود دارد که مسئول اتصال این دو لایه می شود. در زیر درم لایه هیپودرم وجود دارد که غنی از بافت چربی است. این لایه به صورت یک عایق عمل می کند و مثل یک ضربه گیر می باشد
مراقبت از پوست
گوناگونی و تنوع در انواع پوست به علت نژاد ( مانند : سیاه - سفید - زرد - قهوه ای ) و به علت ارث و محیط ( پوست خشک - چرب - معمولی و مخلوط ) نیاز به مراقبت های گوناگون دارد.
انواع لباس هایی که در آنها نایلون، چرم و غیره- به جز پوشاک نخی- استفاده شده باشد می تواند در افراد مستعد ایجاد حساسیت کند ؛ در این افراد ضایعات بیشتر در نواحی که بیشتر با لباس در تماسند دیده می شود
توضیحی در رابطه با انواع پوست
پوست ها بسته به ترشحات طبیعی و مرطوب کنندگی خود به 4 دسته تقسیم می شوند :
پوســت چــرب :
این نوع پوست در بین نوجـوانان و جــوانان شـایع است. در این نوع پوست ترشحات غــدد چــربی زیاد می باشد. افزایش ترشحات غـدد چربی به ارث و فعالیت هورمون های جنسی مربوط می شود.
پوســـت خشــک :
در افراد با سنین بالاتر، این نوع پوست شایع است. به دلیل کاهش ترشحات چربی و عدم فعالیت مرطوب کننده طبیعی پوست ، این حالت از پوست دیده می شود.
پوسـت طبیعی و نرمال : ترشحات چربی و فعالیت مرطوب کننده پوست در حد طبیعی است.
پوســت مخلوط :
ترشحات چربی و مرطوب کنندگی در ناحیه ای از پوست با ناحیه دیگر فرق می کند. مثلاً : در روی گونه خشک ، و در کنار بینی چرب است .
بسته به نوع پوست، بهترین مراقبت های روزانه شامل :
1) انتخاب محصولات آرایشی و بهداشتی با در نظر گرفتن نوع پوست .
2) پاک کردن صورت از آلــودگــی های محـیطی و ترشحـات پوســتی ( عرق - چربی ) و پوسـته ریزی طبیعی پوست.
3 ) استفاده از مرطوب کننده جهت اصلاح و کمک به مرطوب کننده طبیعی پوست .
4 ) محــافظت پوســت از نور خــورشید جهــت حـذف رسیدن اشعه ماوراء بنفش به پوست توسط ضدآفتاب مکانیکی و یا شیمیایی ( در قسمت ضدآفتاب قسمت چهارم توضیح داده شده ).
5 ) درمان هر نوع ناراحتی و ضایعات پوستی .
حساسیت پوستی چیست؟
هرگونه تغییری که در پوست افراد در تـماس با مـاده خاصی ایجاد شود را می توان ساده ترین تعریف برای این مسئله عنوان کرد.
انواع و اقسام مواد که در محیط وجود دارند و انسان روزانه با آنها در تماس است می تواند در افراد خاص ، که از نظر ژنتیکی زمینه مساعد دارند ایجاد حساسیت کند .
شایعترین حساسیت زاها شامل :
? ) گـرده گـیاهان ( با گرده افـشانـی گــیاهان در فـصل بهار ، این نوع حساسـیت بیشــتر دیده می شود که می تواند همراه با عطسه و آبریزش از بینی و ریزش اشک باشد ).
? ) پوشاک و پوشیدنی ها ( انواع لباس هایی که در آنها نایلون، چرم و غیره- به جز پوشاک نخی- استفاده شده باشد می تواند در افراد مستعد ایجاد حساسیت کند ؛ در این افراد ضایعات بیشتر در نواحی که بیشتر با لباس در تماسند دیده می شود)
? ) غذاها ( از جمله : غذاهای دریایی ، گوجه ، بادمجان و خوراکی هایی که مواد رنگی در آن استفاده شده است و... )
? ) تنقلات
5) نیکل:
این فلز، در انواع فلزات ناخالص و خاک دیده می شود و شایعترین علت حساسیت از بین حساسیت زاهاست (افرادی که به این فلز حساسیت دارند با در دست کردن ساعت هایی که بند آنها فلزی است و یا عایق پشت ساعت پاک شده باشد، پوشیدن جواهرات بدلی و طلا با عیار پایین ، دچار ضایعات پوستی در ناحیه تماس می شوند )
? ) عوامل دیگر
موارد زیادی در محـیط وجود دارند که باعث حساسـیت پوستــی می شوند و ذکر تـمام آنها مقدور نیست. البـته ذکر این نکته الـزامی است که موارد گفـته شده فقـط در افراد مستعد ایـجاد حـساسـیت می کنند.
روزنه پوستی چیست؟
روزنه یا همان منافذ پوستـی در حقیقت محل خـروج چربـی از غدد چربی است. در افرادی که تا حدودی این غدد فعال می باشند و پوست چـربی دارند این منافذ دیده می شود ( در همه افراد این منافذ وجود دارد ). نبایـد هـیچـوقـت به فکر بستن این منافـذ بود، چـون با بستن این منافـذ، محـل خـروجی این غـدد بسـته می شـود و جـوش صورت ایجاد می شود. روش هایی وجود دارد که می توان این منافذ را غیرقابل دید کرد تا دیده نشوند. وقــتی ترشحات چــربی در این منافــذ وجود داشته باشند به علت اکسیده شدن، مواد چربی در این منافذ به رنگ تیره دیده می شوند. راحــت ترین روش این است که این ترشحـات چــربی را با شستشو از بین برد. شستشوی مکرر با صابون های ضد جوش به این امر کمک می کند .
روش دیگر:
با استفاده از کرم و ژل های حاوی AHA است که مقداری لایه برداری می کنند و لوسیون و کرم ترتینوئین (که نیاز به تجویز پزشک دارند). می توان با این کار این منافـذ را غـیرقابل رؤیـت کرد. روش های دیگری نیز وجود دارد که احتیاج به پزشک مجرب دارد و در اینجا از ذکر آنها خودداری می کنیم
چگونه از پاها و پوست خود در برابر امراض پوستى محافظت كنیم
از آنجا كه كفش ها معمولاً محیطى گرم، تاریك و مناسب براى رشد قارچ هاى پوستى به وجود مى آورند، متخصصان چند راهكار براى جلوگیرى از ابتلا به این بیمارى پوستى ارائه كرده اند:
1 - پاهاى خود را روزانه با آب و صابون بشویید و به ویژه بین انگشتان را به دقت خشك كنید.
2 - براى كاهش رطوبت به طور منظم كفش ها و جوراب هایتان را تعویض كنید.
3 - روزانه از پودر مخصوص پا استفاده كنید.
4 - اگر برای دوش گرفتن از محل مشترك (مانند استخرها و كنار دریا) استفاده مى كنید، پابرهنه نباشید و حتماً از دمپایی مخصوص استفاده كنید.
5 - كفش هاى سبك و هواخور بپوشید.
6 - در صورت ابتلا به قارچ، اگر این روش هاى محافظتى براى درمان آن كارایى نداشت، پس از دو هفته با پزشك متخصص مشورت كنید.
چند نكته بهداشتى براى شناگران تفریحگاه هاى آبى عمومى
كارشناسان مراكز كنترل و پیشگیرى امراض توصیه كرده اند كه براى رفتن به استخر، دریاچه و یا دریاها حتماً حوله و كرم ضدآفتاب به همراه داشته باشید و نسبت به این امر كه با چند تن دیگر در آب مشترك شنا مى كنید هوشیار و گوش به زنگ باشید.
در استخرهاى عمومى با افزایش تعداد افراد مراجعه کننده و به دلیل وجود میكروارگانیسم ها در این آب ها که مى تواند باعث بروز بیمارى هاى جدى و حتى موجب مرگ افراد شود، این مراكز مردم را به توجه بیشتر به بهداشت آبى كه در آن شنا مى كنند، توصیه مى نمایند.
به گفته یك اپیدمیولوژیست، شنا ورزش مهمى است كه باید براى بهره مندى از مزایاى آن ادامه پیدا كند، اما حقیقت این است كه بسیارى از كشورها به بهداشت این تفریحگاه ها توجه نمى كنند.
به اعتقاد این كارشناس اعتماد به این كه كـُلر مى تواند تمام آلودگى هاى خطرزاى این آب ها را از بین ببرد یك تصور غلط است و به علاوه حتى اگر این قبیل امور رعایت شود باز نمى توان از عدم وجود فضولات و پس مانده هاى انسانى در این آب ها اطمینان حاصل كرد.
تمام میكروارگانیسم هاى بیمارى زا از قبیل باكترى ها، ویروس ها، تك یاخته اى ها و كرم ها در پس مانده هاى انسانى وجود دارند كه به راحتى از طریق این آب هاى عمومى منتقل مى شوند.
از مهمترین دستورالعمل هاى بهداشتى كه در این زمینه ارائه شده، مى توان به نكات زیر اشاره كرد:
1 - اگردچار اسهال هستید از رفتن به داخل آب خوددارى كنید. توجه به این امر به ویژه براى كودكانى كه هنوز پوشك مى شوند مهم است، چرا كه ممكن است در صورت وارد شدن به داخل آب، محیط را آلوده و دیگران را بیمار كنند.
2 - آب استخر را به هیچ وجه وارد دهان نكنید.
3 - بهداشت خود را به دقت رعایت كنید. پیش از شنا حتماً دوش بگیرید و دست هاى خود را پس از اجابت مزاج بشویید. آلودگى هاى پوست بدن شما به راحتى در آب منتقل مى شود.
4 - كودكان را قبل از وارد شدن به آب با آب و صابون تمیز بشویید.
همچنین كارشناسان آژانس حفاظت محیط زیست در مورد شنا كردن در آب هاى آزاد مانند دریاچه ها و دریاها رعایت این نكات را ضرورى مى دانند :
1 - از شنا كردن بلافاصله پس از بارش باران در آب هاى آزاد خوددارى كنید. باران عمدتاً آلودگى ها را می شوید و به نزدیكى زمین هاى اطراف دریاچه ها، رودخانه ها، دریاها و نهرها مى آورد.
2 - مراقب وجود لوله هاى پوسیده در كنار دریا باشید و هرگز در نزدیكى آنها شنا نكنید چرا كه آبى كه از این لوله ها خارج مى شود حاوى آلودگى هاى بسیارى است.
3 - از شناكردن در آب هاى حاوى زباله، مواد چربى و سایر پس مانده هاى جامد خوددارى كنید، این آب ها حاوى میكروارگانیسم هاى بیمارى زا هستند
علت بوی بد پا چیست؟
همه مردم در فصول سرد سال جوراب می پوشند. آیا می دانید چرا بایستی در سایر ایام سال هم جوراب بپوشید؟ برای اینکه مانع از ایجاد بوی بد در کفش و پای شما می شود.
بوی بد پا به دلیل تاثیر باکتری یا قارچ بر روی سلول های قدیمی پوست است. سلول های پوستی شما هر 28 روز یک بار تجدید می شود یعنی سلول های قدیمی از پوست جدا می شود و سلول های جدید جای آنها را می گیرند.اگر جوراب نپوشید، سلول های قدیمی جدا شده از پوست، در کفش شما باقی می مانند و در اثر عمل باکتری یا قارچ روی آنها، بوی بدی در کفش شما ایجاد می شود. ولی با پوشیدن جوراب، این سلول ها در جوراب باقی می مانند و با شستن جوراب از بین می روند.
باکتری مولد بوی پا، بر روی پوست مرطوب خیلی بهتر و سریع تر رشد می کنند. بنابراین قبل از پوشیدن جوراب، مقداری پودر مخصوص در کف جوراب و پای خود بریزید تا با خشک نگه داشتن پوست مانع از رشد باکتری ها شود ( این پودر در داروخانه ها به عنوان پودر از بین برنده بوی پا فروخته می شود) .
هر سه روز یک بار کفش های خود را عوض کنید تا در این فاصله داخل آن خشک شود.
همچنین برای کشتن باکتری های مولد بو، می توانید موقع خواب از یک خوشبو کننده و ضد عرق مخصوص پا استفاده کنید. ولی اگر بعد از مصرف دچار خارش پا شدید، آن را با آب و صابون بشویید
مراقب قارچ پا باشید
هیچ‌کس دوست ندارد روی پوست بدنش سر و کله قارچی پیدا شود، حتی اگر این قارچ‌ها لای انگشتان پا سرک بکشند.
قارچ‌ها برای رشد و زندگی به دو چیز نیاز دارند: گرما و رطوبت. به همین دلیل اگر مراقب بهداشت پاهایتان به خصوص در فصل گرما نباشید، قارچ ها لای انگشتان یا گوشه‌های ناخن های پایتان رشد می کنند.
قارچ‌ها موجوداتی فوق‌العاده فرصت‌طلب هستند و در تمام مکان‌ها به خصوص در مکان‌های گرم و مرطوب مانند کف سالن‌های ورزشی، رخت‌کن، داخل کفش و جوراب و حتی در کف آشپزخانه پیدا می‌شوند.
آنها از گرما و رطوبت هوا به نفع خود استفاده می‌کنند تا رشد کنند. کف وان حمام، زیر دوش حمام و کنار ساحل و استخر مکان‌های دیگری است که می‌تواند پُر از قارچ باشد و شما با راه رفتن پا برهنه روی این سطوح به آسانی دچارشان خواهید شد.
قارچ‌ها از این سطوح به پای شما منتقل می‌شوند و شما را دچار قارچ میان انگشتان پا یا اطراف ناخن‌های پا می‌کنند.
نشانه‌های قارچ پا
محققان مایکولوژی(mycology) نشانه‌های مشخصی را برای کسانی که تصور می‌کنند دچار قارچ‌های پوستی شده‌اند، معرفی کرده‌اند. ببینید شما این نشانه‌ها را در میان انگشتان پا و یا اطراف ناخن‌هایتان پیدا می‌کنید؟ اگر جواب شما مثبت است، هر چه زودتر به یک متخصص بیماری‌های پوستی مراجعه کنید:
• ناخن‌های پایتان کلفت شده باشند.
• ناخن‌های پایتان ترد و شکننده شده باشند.
• ناخن‌های پایتان تغییر رنگ داده باشند.
• پوست لای انگشتان پایتان خراش بیفتد و خراش داشته باشد.
• پوست لای انگشتان پای شما خیلی گرم باشد.
• پاهایتان بوی نامطبوعی بدهند.
بیماری‌های قارچی پا ممکن است از پوست پا آغاز شوند و به ناخن‌های پا گسترش پیدا کنند و یا برعکس ابتدا ناخن‌های پا را درگیر کرده و به پوست اطراف آن گسترش پیدا کنند.
فراموش نکنید اگر یکی از اعضای خانواده دچار قارچ‌های پوست پا باشد، این بیماری‌های قارچی خیلی آسان به دیگر اعضای خانواده منتقل می‌شود، چون اعضای خانواده روی یک فرش راه می‌روند، در حمام و دست‌شویی از دمپایی‌های مشترکی استفاده می‌کنند و یا رختخواب مشترکی دارند.
توصیه های ضد قارچ پا
اگر دوست دارید دچار عفونت قارچ پا نشوید، کافی است بیشتر به فکر رعایت بهداشت پوست پاهایتان باشید.
این توصیه‌ها به شما کمک می‌کند که دچار قارچ پا نشوید:
* اگر به استخر یا حمام می‌روید، هیچ وقت پا برهنه روی لبه استخر یا کف حمام راه نروید. پا برهنه راه رفتن زیر دوش حمام یا داخل وان هم اصلا مناسب نیست.
بهتر است اگر به این مکان‌های عمومی می‌روید، از دمپایی‌هایی عمومی که در این مکان‌ها وجود دارد استفاده نکنید، بلکه دمپایی مخصوص خود را از منزل همراهتان ببرید. گاهی قارچ‌ها داخل همین دمپایی‌های عمومی در کمین پای شما هستند.
* برخی از خانم ها برای پدیکور به آرایشگاه می‌روند. همین وسایل پدیکور می‌توانند منبعی برای آلودگی پاها و ناخن‌های شما به قارچ‌های پوستی باشند. حتی‌الامکان وسایل پدیکور شخصی خودتان را همراه ببرید، ولی اگر میل دارید که از وسایل عمومی موجود در این مکان‌ها استفاده کنید، مطمئن شوید که این وسایل حتما ضدعفونی و استریل شده اند و آب حوضچه‌ها که برای شستشو و خیساندن پاها و ناخن‌ها استفاده می‌شود، برای هر نفر عوض شده و ضدعفونی گردد.
* اگر شما از لاک ناخن استفاده می‌کنید، تمام روزهای هفته، لاک را بر ناخن‌هایتان نگه ندارید، بلکه هر چند وقت یک بار به ناخن‌هایتان استراحت دهید و یک هفته ناخن‌های پایتان را لاک نزنید تا ناخن‌ها نفس بکشند.
* همیشه پوست اطراف ناخن‌هایتان را با یک ماده نرم‌کننده، نرم کنید، ولی دقت کنید که پوست اطراف ناخن پاهایتان را با قیچی نبرید و برندارید، چون از همین محل قارچ‌ها به ناخن‌های شما حمله می‌کنند و دچار قارچ ناخن می‌شوید.
* به پوست پاهایتان برسید. پوست پا مانند پوست نقاط دیگر بدن به مراقبت‌های ویژه‌ای نیاز دارد.
میکرو ابریژن، ترک‌ها و شیارها و شکاف‌های سطح پوست را از میان می‌برد و قارچ‌ها نمی‌توانند از این راه‌ها به داخل پوست نفوذ کنند.
البته انجام این کارها (درمان های پوستی) باید زیر نظر پزشک متخصص پوست انجام شود.
* اگر پوست پاشنه پاهایتان ترک خورده است، از پمادهای مخصوص برای درمان و نرم کردن پوست این ناحیه استفاده کنید. وقتی پا برهنه روی یک سطح مرطوب مانند کنار ساحل راه می‌روید، ترک‌های پاشنه پا می‌توانند محلی برای ورود قارچ‌ها به پوست پای شما باشند.
* اگر شما پیش از این دچار قارچ‌های پوست پا و ناخن پا بوده‌اید و دوباره پس از درمان آن به این قارچ‌ها مبتلا شده‌اید، باید به فکر درمان اساسی این قارچ‌ها باشید، چون شما مستعد ابتلا به این بیماری‌های قارچی هستید.
* به‌طور معمول قارچ‌های پوست پا و ناخن با مالیدن پمادها به پوست بهبود می‌یابند، ولی گاهی لازم است داروهای خوراکی مصرف کنید. مصرف این داروها باید زیر نظر متخصص پوست باشد.
گاهی لازم است پیش از مصرف این داروها، آزمایش‌هایی انجام دهید تا سلامت و کارکرد آنزیم‌های کبدی برای تجزیه این داروها بررسی شود
به طور کلی پوست افراد مختلف بر اساس چربی و ترشحات آن به چهار نوع تقسیم می شود:
1- پوست معمولی:
پوستی است که ترشحات چربی آن در حد متعادل بوده و دچار خشکی یا چربی بیش از اندازه نیست. اکثر افراد دارای چنین پوستی هستند. این نوع پوست هنگام لمس بسیار با طراوت و تازه است.
2- پوست چرب:
در پوست بدن یک فرد بالغ ، حدود دو میلیون غده چربی وجود دارد که بیشتر آنها در پوست صورت ، سر، سینه، پشت، دست و پا پراکنده هستند. ولی کف دست و پا فاقد غده چربی است.
خستگی و کار زیاد، کشیدن سیگار، مصرف الکل، مصرف مواد آرایشی غیراستاندارد یا مصرف بی رویه و زیاد این مواد، استفاده خودسرانه و نابجای برخی داروها موجب آسیب پوست و بروز چروک و پیری زودرس پوست می شود .
چربی پوست دو عمل انجام می دهد:
1) دفع برخی مواد زاید 2) محافظت از پوست در برابر سرما، رطوبت و مواد خارجی از جمله مواد آرایشی، میکروب ها و نور آفتاب. اگر ترشح چربی پوست بیش از حد طبیعی باشد، پوست فرد همیشه چرب و براق است. حداکثر چربی پوست در سنین شانزده تا پنجاه سالگی است.
پوست خود را از تابش زیاد آفتاب، وزش بادهای گرم و خشک و همچنین سرما محافظت کنید. برای این محافظت بهتر است علاوه بر پوشش مناسب از کرم های ضدآفتاب نیز استفاده کنید.
3- پوست خشک:
این پوست به علت کمبود ترشح چربی و آب، خشک، زبر و نسبتاً خشن است و نرمی و لطافت لازم را ندارد و تدریجاً به رنگ تیره می گراید. پوست خشک معمولاً پوسته پوسته می شود. خشکی پوست می تواند در اثر تابش آفتاب مداوم یا بادهای خشک گرمسیری باشد ولی بسیاری از افراد به طور ژنتیکی دارای پوست خشک هستند.
4- پوست مختلط:
این نوع پوست بسیار شایع است و به این صورت است که برخی نواحی پوست بدن خشک و برخی نواحی چرب است. مثلاً ممکن است پوست گونه و پشت دست خشک و پوست پیشانی، بینی و چانه چرب باشد.
طریقه تشخیص نوع پوست
برای تشخیص نوع پوست خود کافی است یک تکه کاغذ را بر روی پیشانی، گونه ها و شانه خود بکشید و سپس به آن نگاه کنید. اگر بر روی کاغذ لکه های روغنی کم و بیش وسیعی مشاهده شود، پوست شما چرب است. اگر فقط اثر مختصری از چربی بر روی کاغذ بیفتد نشانه این است که شما دارای پوست معمولی هستید. اگر کاغذ با اصطکاک روی پوست حرکت کند و هیچگونه اثری از چربی بر روی آن نباشد، نشانه خشک بودن پوست شماست. اما اگر کاغذی که بر روی پیشانی و چانه و بینی کشیده می شود چرب ، ولی کاغذی که بر روی گونه ها کشیده می شود هیچگونه چربی نداشته باشد، نشانه آن است که پوست شما از نوع مختلط است.
توجه داشته باشید
که حداقل چهار ساعت پیش از انجام این آزمایش نباید صورت خود را با آب و صابون شسته و یا از کرم و لوازم آرایش بر روی آن استفاده کرده باشید.
عوامل مؤثر بر حالت و سلامت پوست
پوست یک فرد ممکن است در طول حیات و به خاطر تغییرات غددی، روانی، ارثی، محیطی یا بیماری تغییر کند. مثلاً بعضی افراد در سنین بلوغ دچار چربی بیش از حد پوست می شوند که به علت افزایش هورمون های جنسی است. چربی پوست زنان در طول مدت عادت ماهانه دستخوش تغییراتی می شود و اکثر زنان پس از سن یائسگی (حدود پنجاه سالگی) دچار کاهش چربی پوست می شوند. بنابراین ممکن است تا سن خاصی پوست شما چرب باشد و از آن به بعد معمولی یا مختلط شود یا بالعکس.
بهترین ماسک ها، همان ماسک های متشکل از آب میوه ها، پوست میوه ها یا بافت میوه ها هستند که در منزل می توان به راحتی از آنها استفاده کرد.خستگی و کار زیاد، کشیدن سیگار، مصرف الکل، مصرف مواد آرایشی غیراستاندارد یا مصرف بی رویه و زیاد این مواد، استفاده خودسرانه و نابجای برخی داروها (مثلاً مالیدن مکرر پماد بتامتازون به صورت) موجب آسیب پوست و بروز چروک و پیری زودرس پوست می شود .
- پوست خود را زیاد با آب و صابون نشویید ولی اگر به خاطر مسائل شغلی مجبورید این کار را انجام دهید ، از صابون های خنثی استفاده کنید.
- پوست خود را از تابش زیاد آفتاب، وزش بادهای گرم و خشک و همچنین سرما محافظت کنید. برای این محافظت بهتر است علاوه بر پوشش مناسب از کرم های ضدآفتاب نیز استفاده کنید.
- در هوای گرم از کرم های مرطوب کننده و در هوای سرد از کرم های محافظ استفاده کنید.
پوست هیچگاه نباید خشک بماند چون در این صورت به محرک های خارجی حساس می شود .- مصرف شیر پاک کن اشکالی ندارد. شما می توانید به جای شیر پاک کن مصنوعی از نوع طبیعی مثل شیر، بادام شیرین یا عصاره خیار استفاده کنید.
- از مصرف سیگار و الکل پرهیز کنید، چون این دو ماده جزو مضرترین مواد برای پوست بوده و موجب تغییر رنگ، چروک پوست و پیری زودرس می شوند.
- استفاده از ماسک های پوستی می تواند مفید باشد چون موجب تمیزی ، طراوت و شادابی پوست می شود . بهترین ماسک ها، همان ماسک های متشکل از آب میوه ها، پوست میوه ها یا بافت میوه ها هستند که در منزل می توان به راحتی از آنها استفاده کرد. برای این منظور ابتدا صورت را بشویید، قسمت مورد نظر از میوه (مثلاً خیار) را بر روی نقاط مختلف پوست بگذارید و بیست دقیقه بعد آن را با آب یا پنبه آغشته به گلاب از سطح پوست خود پاک کنید.
بهترین زمان برای استفاده از ماسک ها هنگام غروب است.
- پوست هیچگاه نباید خشک بماند چون در این صورت به محرک های خارجی حساس می شود .
بنابراین هرگاه پوست قسمتی از بدنتان خشک شده بود، حتماً آن را با کرم مناسبی چرب نگه دارید البته هیچگاه پوست خود را بیش از حد با کرم چرب نکنید
تشریح پوست
پوسـت بزرگترین ارگان بدن هر فردی است و خواص متعددی دارد:
1) محافظت اعضای داخلی از ورود هر نوع ماده خارجی (سیستم دفاع مکانیکی )
2) از بین بردن موادی که به طوراتفاقی وارد پوست شده اند (سیستم دفاع ایمونولوژیکی )
3) محافظت بدن در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید
کـُلاژن مهمترین پروتئین موجود در بافت های بدن ، استخوان ، غضروف و پوست می باشد که نوعی پروتئین است و باعث قوام پوست می شود.پوست انسان از سه لایه تشکیل شده است:
1) اپیدرم یا رو پوست 2) درم 3) هیپودرم
پوست همچنین دارای ضمایم مو، ناخن و غدد مترشحه چربی و عرق می باشد.در داخل اپیدرم سلول ( یاخته ) های متفاوتی وجود دارند که وظایف متنوعی دارند از جمله:
- سلول های کراتین ساز که وظیفه ساخت کراتین پوست را دارند. این سلول ها بخش اعظم این لایه را تشکیل می دهند و از سلول های زایا درست شده و به طرف بیرون پوست در حرکت هستند. با گذر از این لایه تکامل می یابند و به سطح پوست می رسند و بالاخره ریزش می کنند. طول زمانی که نیاز است یک سلول از عمق لایه ( لایه پایه ) به سطح پوست برسد حدود 24 تا 42 روز می باشد.
- سلول یا یاخته دیگر این لایه سلول های رنگدانه ساز هستند که باعث بروز رنگ پوست افراد می شوند. وظیفه این سلول ها محافظت بدن از ورود اشعه ماوراء بنفش است که برای بدن مضر می باشد.
در داخل اپیدرم هیچگونه رگ خونی وجود ندارد و تغذیه این لایه توسط لایه زیرین آن یعنی درم صورت می گیرد. زیرِ لایه اپیدرم یا رو پوست، لایه درم قرار دارد. این لایه دارای عروق خونی فراوانی است که به صورت شبکه هایی در این لایه دیده می شوند و مسئول تغذیه و تنظیم درجه حرارت بدن هستند. به این صورت که با افزایش دمای محیط ، جریان خون در این شبکه های عروقی افزایش می یابد و دمای داخل بدن به سطح پوست انتقال می یابد و از طریق انتشار، و همچنین ایجاد تعریق ، دمای داخلی بدن تعدیل می شود. در این لایه علاوه بر عروق خونی؛ اعصاب نیز وجود دارند که مسئول حس در پوست می باشند. انتهاهای عصبی در این لایه به صورت اختصاصی هستند. گیرنده های عصبی حس لامسه، سرما، گرما ؛ ارتعاش ( VIBRATION ) و حس موقعیت ( POSITION ) در این لایه وجود دارند. همچنین رشته های عصبی با انتهای آزاد، جهت حس درد در این لایه وجود دارند. عمده ماده ی موجود در درم ، کـُلاژن ( مهمترین پروتئین موجود در بافت های بدن ، استخوان ، غضروف و پوست ) می باشد که نوعی پروتئین است و باعث قوام پوست می شود. همچنین اِلاستین ( پروتئین دیگر درم ) باعث ایجاد خاصیت ارتجاعی در پوست می گردد. بین درم و اپیدرم یک لایه نازک وجود دارد که مسئول اتصال این دو لایه می شود. در زیر درم لایه هیپودرم وجود دارد که غنی از بافت چربی است. این لایه به صورت یک عایق عمل می کند و مثل یک ضربه گیر می باشد
مراقبت از پوست
گوناگونی و تنوع در انواع پوست به علت نژاد ( مانند : سیاه - سفید - زرد - قهوه ای ) و به علت ارث و محیط ( پوست خشک - چرب - معمولی و مخلوط ) نیاز به مراقبت های گوناگون دارد.
انواع لباس هایی که در آنها نایلون، چرم و غیره- به جز پوشاک نخی- استفاده شده باشد می تواند در افراد مستعد ایجاد حساسیت کند ؛ در این افراد ضایعات بیشتر در نواحی که بیشتر با لباس در تماسند دیده می شود
توضیحی در رابطه با انواع پوست
پوست ها بسته به ترشحات طبیعی و مرطوب کنندگی خود به 4 دسته تقسیم می شوند :
پوســت چــرب :
این نوع پوست در بین نوجـوانان و جــوانان شـایع است. در این نوع پوست ترشحات غــدد چــربی زیاد می باشد. افزایش ترشحات غـدد چربی به ارث و فعالیت هورمون های جنسی مربوط می شود.
پوســـت خشــک :
در افراد با سنین بالاتر، این نوع پوست شایع است. به دلیل کاهش ترشحات چربی و عدم فعالیت مرطوب کننده طبیعی پوست ، این حالت از پوست دیده می شود.
پوسـت طبیعی و نرمال : ترشحات چربی و فعالیت مرطوب کننده پوست در حد طبیعی است.
پوســت مخلوط :
ترشحات چربی و مرطوب کنندگی در ناحیه ای از پوست با ناحیه دیگر فرق می کند. مثلاً : در روی گونه خشک ، و در کنار بینی چرب است .
بسته به نوع پوست، بهترین مراقبت های روزانه شامل :
1) انتخاب محصولات آرایشی و بهداشتی با در نظر گرفتن نوع پوست .
2) پاک کردن صورت از آلــودگــی های محـیطی و ترشحـات پوســتی ( عرق - چربی ) و پوسـته ریزی طبیعی پوست.
3 ) استفاده از مرطوب کننده جهت اصلاح و کمک به مرطوب کننده طبیعی پوست .
4 ) محــافظت پوســت از نور خــورشید جهــت حـذف رسیدن اشعه ماوراء بنفش به پوست توسط ضدآفتاب مکانیکی و یا شیمیایی ( در قسمت ضدآفتاب قسمت چهارم توضیح داده شده ).
5 ) درمان هر نوع ناراحتی و ضایعات پوستی .
حساسیت پوستی چیست؟
هرگونه تغییری که در پوست افراد در تـماس با مـاده خاصی ایجاد شود را می توان ساده ترین تعریف برای این مسئله عنوان کرد.
انواع و اقسام مواد که در محیط وجود دارند و انسان روزانه با آنها در تماس است می تواند در افراد خاص ، که از نظر ژنتیکی زمینه مساعد دارند ایجاد حساسیت کند .
شایعترین حساسیت زاها شامل :
? ) گـرده گـیاهان ( با گرده افـشانـی گــیاهان در فـصل بهار ، این نوع حساسـیت بیشــتر دیده می شود که می تواند همراه با عطسه و آبریزش از بینی و ریزش اشک باشد ).
? ) پوشاک و پوشیدنی ها ( انواع لباس هایی که در آنها نایلون، چرم و غیره- به جز پوشاک نخی- استفاده شده باشد می تواند در افراد مستعد ایجاد حساسیت کند ؛ در این افراد ضایعات بیشتر در نواحی که بیشتر با لباس در تماسند دیده می شود)
? ) غذاها ( از جمله : غذاهای دریایی ، گوجه ، بادمجان و خوراکی هایی که مواد رنگی در آن استفاده شده است و... )
? ) تنقلات
5) نیکل:
این فلز، در انواع فلزات ناخالص و خاک دیده می شود و شایعترین علت حساسیت از بین حساسیت زاهاست (افرادی که به این فلز حساسیت دارند با در دست کردن ساعت هایی که بند آنها فلزی است و یا عایق پشت ساعت پاک شده باشد، پوشیدن جواهرات بدلی و طلا با عیار پایین ، دچار ضایعات پوستی در ناحیه تماس می شوند )
? ) عوامل دیگر
موارد زیادی در محـیط وجود دارند که باعث حساسـیت پوستــی می شوند و ذکر تـمام آنها مقدور نیست. البـته ذکر این نکته الـزامی است که موارد گفـته شده فقـط در افراد مستعد ایـجاد حـساسـیت می کنند.
روزنه پوستی چیست؟
روزنه یا همان منافذ پوستـی در حقیقت محل خـروج چربـی از غدد چربی است. در افرادی که تا حدودی این غدد فعال می باشند و پوست چـربی دارند این منافذ دیده می شود ( در همه افراد این منافذ وجود دارد ). نبایـد هـیچـوقـت به فکر بستن این منافـذ بود، چـون با بستن این منافـذ، محـل خـروجی این غـدد بسـته می شـود و جـوش صورت ایجاد می شود. روش هایی وجود دارد که می توان این منافذ را غیرقابل دید کرد تا دیده نشوند. وقــتی ترشحات چــربی در این منافــذ وجود داشته باشند به علت اکسیده شدن، مواد چربی در این منافذ به رنگ تیره دیده می شوند. راحــت ترین روش این است که این ترشحـات چــربی را با شستشو از بین برد. شستشوی مکرر با صابون های ضد جوش به این امر کمک می کند .
روش دیگر:
با استفاده از کرم و ژل های حاوی AHA است که مقداری لایه برداری می کنند و لوسیون و کرم ترتینوئین (که نیاز به تجویز پزشک دارند). می توان با این کار این منافـذ را غـیرقابل رؤیـت کرد. روش های دیگری نیز وجود دارد که احتیاج به پزشک مجرب دارد و در اینجا از ذکر آنها خودداری می کنیم
چگونه از پاها و پوست خود در برابر امراض پوستى محافظت كنیم
از آنجا كه كفش ها معمولاً محیطى گرم، تاریك و مناسب براى رشد قارچ هاى پوستى به وجود مى آورند، متخصصان چند راهكار براى جلوگیرى از ابتلا به این بیمارى پوستى ارائه كرده اند:
1 - پاهاى خود را روزانه با آب و صابون بشویید و به ویژه بین انگشتان را به دقت خشك كنید.
2 - براى كاهش رطوبت به طور منظم كفش ها و جوراب هایتان را تعویض كنید.
3 - روزانه از پودر مخصوص پا استفاده كنید.
4 - اگر برای دوش گرفتن از محل مشترك (مانند استخرها و كنار دریا) استفاده مى كنید، پابرهنه نباشید و حتماً از دمپایی مخصوص استفاده كنید.
5 - كفش هاى سبك و هواخور بپوشید.
6 - در صورت ابتلا به قارچ، اگر این روش هاى محافظتى براى درمان آن كارایى نداشت، پس از دو هفته با پزشك متخصص مشورت كنید.
چند نكته بهداشتى براى شناگران تفریحگاه هاى آبى عمومى
كارشناسان مراكز كنترل و پیشگیرى امراض توصیه كرده اند كه براى رفتن به استخر، دریاچه و یا دریاها حتماً حوله و كرم ضدآفتاب به همراه داشته باشید و نسبت به این امر كه با چند تن دیگر در آب مشترك شنا مى كنید هوشیار و گوش به زنگ باشید.
در استخرهاى عمومى با افزایش تعداد افراد مراجعه کننده و به دلیل وجود میكروارگانیسم ها در این آب ها که مى تواند باعث بروز بیمارى هاى جدى و حتى موجب مرگ افراد شود، این مراكز مردم را به توجه بیشتر به بهداشت آبى كه در آن شنا مى كنند، توصیه مى نمایند.
به گفته یك اپیدمیولوژیست، شنا ورزش مهمى است كه باید براى بهره مندى از مزایاى آن ادامه پیدا كند، اما حقیقت این است كه بسیارى از كشورها به بهداشت این تفریحگاه ها توجه نمى كنند.
به اعتقاد این كارشناس اعتماد به این كه كـُلر مى تواند تمام آلودگى هاى خطرزاى این آب ها را از بین ببرد یك تصور غلط است و به علاوه حتى اگر این قبیل امور رعایت شود باز نمى توان از عدم وجود فضولات و پس مانده هاى انسانى در این آب ها اطمینان حاصل كرد.
تمام میكروارگانیسم هاى بیمارى زا از قبیل باكترى ها، ویروس ها، تك یاخته اى ها و كرم ها در پس مانده هاى انسانى وجود دارند كه به راحتى از طریق این آب هاى عمومى منتقل مى شوند.
از مهمترین دستورالعمل هاى بهداشتى كه در این زمینه ارائه شده، مى توان به نكات زیر اشاره كرد:
1 - اگردچار اسهال هستید از رفتن به داخل آب خوددارى كنید. توجه به این امر به ویژه براى كودكانى كه هنوز پوشك مى شوند مهم است، چرا كه ممكن است در صورت وارد شدن به داخل آب، محیط را آلوده و دیگران را بیمار كنند.
2 - آب استخر را به هیچ وجه وارد دهان نكنید.
3 - بهداشت خود را به دقت رعایت كنید. پیش از شنا حتماً دوش بگیرید و دست هاى خود را پس از اجابت مزاج بشویید. آلودگى هاى پوست بدن شما به راحتى در آب منتقل مى شود.
4 - كودكان را قبل از وارد شدن به آب با آب و صابون تمیز بشویید.
همچنین كارشناسان آژانس حفاظت محیط زیست در مورد شنا كردن در آب هاى آزاد مانند دریاچه ها و دریاها رعایت این نكات را ضرورى مى دانند :
1 - از شنا كردن بلافاصله پس از بارش باران در آب هاى آزاد خوددارى كنید. باران عمدتاً آلودگى ها را می شوید و به نزدیكى زمین هاى اطراف دریاچه ها، رودخانه ها، دریاها و نهرها مى آورد.
2 - مراقب وجود لوله هاى پوسیده در كنار دریا باشید و هرگز در نزدیكى آنها شنا نكنید چرا كه آبى كه از این لوله ها خارج مى شود حاوى آلودگى هاى بسیارى است.
3 - از شناكردن در آب هاى حاوى زباله، مواد چربى و سایر پس مانده هاى جامد خوددارى كنید، این آب ها حاوى میكروارگانیسم هاى بیمارى زا هستند
علت بوی بد پا چیست؟
همه مردم در فصول سرد سال جوراب می پوشند. آیا می دانید چرا بایستی در سایر ایام سال هم جوراب بپوشید؟ برای اینکه مانع از ایجاد بوی بد در کفش و پای شما می شود.
بوی بد پا به دلیل تاثیر باکتری یا قارچ بر روی سلول های قدیمی پوست است. سلول های پوستی شما هر 28 روز یک بار تجدید می شود یعنی سلول های قدیمی از پوست جدا می شود و سلول های جدید جای آنها را می گیرند.اگر جوراب نپوشید، سلول های قدیمی جدا شده از پوست، در کفش شما باقی می مانند و در اثر عمل باکتری یا قارچ روی آنها، بوی بدی در کفش شما ایجاد می شود. ولی با پوشیدن جوراب، این سلول ها در جوراب باقی می مانند و با شستن جوراب از بین می روند.
باکتری مولد بوی پا، بر روی پوست مرطوب خیلی بهتر و سریع تر رشد می کنند. بنابراین قبل از پوشیدن جوراب، مقداری پودر مخصوص در کف جوراب و پای خود بریزید تا با خشک نگه داشتن پوست مانع از رشد باکتری ها شود ( این پودر در داروخانه ها به عنوان پودر از بین برنده بوی پا فروخته می شود) .
هر سه روز یک بار کفش های خود را عوض کنید تا در این فاصله داخل آن خشک شود.
همچنین برای کشتن باکتری های مولد بو، می توانید موقع خواب از یک خوشبو کننده و ضد عرق مخصوص پا استفاده کنید. ولی اگر بعد از مصرف دچار خارش پا شدید، آن را با آب و صابون بشویید
مراقب قارچ پا باشید
هیچ‌کس دوست ندارد روی پوست بدنش سر و کله قارچی پیدا شود، حتی اگر این قارچ‌ها لای انگشتان پا سرک بکشند.
قارچ‌ها برای رشد و زندگی به دو چیز نیاز دارند: گرما و رطوبت. به همین دلیل اگر مراقب بهداشت پاهایتان به خصوص در فصل گرما نباشید، قارچ ها لای انگشتان یا گوشه‌های ناخن های پایتان رشد می کنند.
قارچ‌ها موجوداتی فوق‌العاده فرصت‌طلب هستند و در تمام مکان‌ها به خصوص در مکان‌های گرم و مرطوب مانند کف سالن‌های ورزشی، رخت‌کن، داخل کفش و جوراب و حتی در کف آشپزخانه پیدا می‌شوند.
آنها از گرما و رطوبت هوا به نفع خود استفاده می‌کنند تا رشد کنند. کف وان حمام، زیر دوش حمام و کنار ساحل و استخر مکان‌های دیگری است که می‌تواند پُر از قارچ باشد و شما با راه رفتن پا برهنه روی این سطوح به آسانی دچارشان خواهید شد.
قارچ‌ها از این سطوح به پای شما منتقل می‌شوند و شما را دچار قارچ میان انگشتان پا یا اطراف ناخن‌های پا می‌کنند.
نشانه‌های قارچ پا
محققان مایکولوژی(mycology) نشانه‌های مشخصی را برای کسانی که تصور می‌کنند دچار قارچ‌های پوستی شده‌اند، معرفی کرده‌اند. ببینید شما این نشانه‌ها را در میان انگشتان پا و یا اطراف ناخن‌هایتان پیدا می‌کنید؟ اگر جواب شما مثبت است، هر چه زودتر به یک متخصص بیماری‌های پوستی مراجعه کنید:
• ناخن‌های پایتان کلفت شده باشند.
• ناخن‌های پایتان ترد و شکننده شده باشند.
• ناخن‌های پایتان تغییر رنگ داده باشند.
• پوست لای انگشتان پایتان خراش بیفتد و خراش داشته باشد.
• پوست لای انگشتان پای شما خیلی گرم باشد.
• پاهایتان بوی نامطبوعی بدهند.
بیماری‌های قارچی پا ممکن است از پوست پا آغاز شوند و به ناخن‌های پا گسترش پیدا کنند و یا برعکس ابتدا ناخن‌های پا را درگیر کرده و به پوست اطراف آن گسترش پیدا کنند.
فراموش نکنید اگر یکی از اعضای خانواده دچار قارچ‌های پوست پا باشد، این بیماری‌های قارچی خیلی آسان به دیگر اعضای خانواده منتقل می‌شود، چون اعضای خانواده روی یک فرش راه می‌روند، در حمام و دست‌شویی از دمپایی‌های مشترکی استفاده می‌کنند و یا رختخواب مشترکی دارند.
توصیه های ضد قارچ پا
اگر دوست دارید دچار عفونت قارچ پا نشوید، کافی است بیشتر به فکر رعایت بهداشت پوست پاهایتان باشید.
این توصیه‌ها به شما کمک می‌کند که دچار قارچ پا نشوید:
* اگر به استخر یا حمام می‌روید، هیچ وقت پا برهنه روی لبه استخر یا کف حمام راه نروید. پا برهنه راه رفتن زیر دوش حمام یا داخل وان هم اصلا مناسب نیست.
بهتر است اگر به این مکان‌های عمومی می‌روید، از دمپایی‌هایی عمومی که در این مکان‌ها وجود دارد استفاده نکنید، بلکه دمپایی مخصوص خود را از منزل همراهتان ببرید. گاهی قارچ‌ها داخل همین دمپایی‌های عمومی در کمین پای شما هستند.
* برخی از خانم ها برای پدیکور به آرایشگاه می‌روند. همین وسایل پدیکور می‌توانند منبعی برای آلودگی پاها و ناخن‌های شما به قارچ‌های پوستی باشند. حتی‌الامکان وسایل پدیکور شخصی خودتان را همراه ببرید، ولی اگر میل دارید که از وسایل عمومی موجود در این مکان‌ها استفاده کنید، مطمئن شوید که این وسایل حتما ضدعفونی و استریل شده اند و آب حوضچه‌ها که برای شستشو و خیساندن پاها و ناخن‌ها استفاده می‌شود، برای هر نفر عوض شده و ضدعفونی گردد.
* اگر شما از لاک ناخن استفاده می‌کنید، تمام روزهای هفته، لاک را بر ناخن‌هایتان نگه ندارید، بلکه هر چند وقت یک بار به ناخن‌هایتان استراحت دهید و یک هفته ناخن‌های پایتان را لاک نزنید تا ناخن‌ها نفس بکشند.
* همیشه پوست اطراف ناخن‌هایتان را با یک ماده نرم‌کننده، نرم کنید، ولی دقت کنید که پوست اطراف ناخن پاهایتان را با قیچی نبرید و برندارید، چون از همین محل قارچ‌ها به ناخن‌های شما حمله می‌کنند و دچار قارچ ناخن می‌شوید.
* به پوست پاهایتان برسید. پوست پا مانند پوست نقاط دیگر بدن به مراقبت‌های ویژه‌ای نیاز دارد.
میکرو ابریژن، ترک‌ها و شیارها و شکاف‌های سطح پوست را از میان می‌برد و قارچ‌ها نمی‌توانند از این راه‌ها به داخل پوست نفوذ کنند.
البته انجام این کارها (درمان های پوستی) باید زیر نظر پزشک متخصص پوست انجام شود.
* اگر پوست پاشنه پاهایتان ترک خورده است، از پمادهای مخصوص برای درمان و نرم کردن پوست این ناحیه استفاده کنید. وقتی پا برهنه روی یک سطح مرطوب مانند کنار ساحل راه می‌روید، ترک‌های پاشنه پا می‌توانند محلی برای ورود قارچ‌ها به پوست پای شما باشند.
* اگر شما پیش از این دچار قارچ‌های پوست پا و ناخن پا بوده‌اید و دوباره پس از درمان آن به این قارچ‌ها مبتلا شده‌اید، باید به فکر درمان اساسی این قارچ‌ها باشید، چون شما مستعد ابتلا به این بیماری‌های قارچی هستید.
* به‌طور معمول قارچ‌های پوست پا و ناخن با مالیدن پمادها به پوست بهبود می‌یابند، ولی گاهی لازم است داروهای خوراکی مصرف کنید. مصرف این داروها باید زیر نظر متخصص پوست باشد.
گاهی لازم است پیش از مصرف این داروها، آزمایش‌هایی انجام دهید تا سلامت و کارکرد آنزیم‌های کبدی برای تجزیه این داروها بررسی شود
فعلا سکوت را برگزیدیم ............
