[naazanin]

تحریم مبادلات بانکی، داروهای خاص در ایران را کمیاب کرد-لیست 15 دارو کمیاب مبتلایان به بیماری‌های خاص
شنبه ۲۲ مهر 1391

تحریم‌های بانکی و نوسانات نرخ ارز در کشور، بروکراسی اداری حاکم بر بانک مرکزی و وزارت بهداشت، برای پرداخت ارز دولتی، چالش های اصلی تولید، توزیع و فروش دارو در کشور هستند.

حال و روز بازار دارویی کشور به دلیل تاثیر نوسانات نرخ ارز و تحریم‌های بین‌المللی بانکی اگر بدتر از سایر بخش های اقتصادی کشور نباشد، به طور قطع بهتر نیست. کمبود واردات این کالای حیاتی طی ماه های اخیر کار را به جایی رسانده است که تولید، واردات و توزیع مواد دارویی در حال کماست و بیماران مبتلا به سرطان و سایر بیماری های خاص در خط مقدم تبعات انسانی تحریم ها قرار گرفته اند.

چندی پیش نایب رییس انجمن تالاسمی ایران از چندین مورد فوت ناشی از نبود دارو خبر داد و در انتقاد به وضع موجود عنوان کرد: "بیماران تالاسمی چون خون می‌زنند آهن بدنشان بالا می‌رود، بنابراین باید دسفرال یا دسفوناک مصرف کنند تا آهن خون آن‌ها پایین بیاد. با کلی مشقت در سال‌های گذشته تلاش کردیم و فرتینای خون بچه‌ها را پایین آوردیم اما متاسفانه با نبود دارو در چند ماه اخیر فرتینای بدنشان به ۱۵هزار هم رسیده که خطر مرگ را به همراه دارد و کسانی را هم داشتیم که بر اثر این مسئله فوت کرده‌اند."

هم اکنون دامنه نگرانی‌ها از کاهش تدریجی داروهای بیماران خاص، به دفتر رئیس سازمان ملل نیز رسیده است. دبیرکل سازمان ملل طی هفته جاری ضمن انتشار گزارشی اعلام کرد: به دلیل مشکلات سیستم بانکی در ارتباط با ایران، شرکت‌های دارو سازی صدور دارو به ایران را متوقف کرده‌اند و به همین دلیل داروها برای درمان بیماری‌ها مختلف کمیاب شده‌اند، از جمله داروهایی مانند داروهای ضد سرطان، ناراحتی قلبی و تنفسی.

تشدید تحریم مبادلات بانکی ایران با سایر کشور های جهان به حدی واردات دارو بیماری های خاص در کشور را با مشکل مواجه کرده که شرکت های وارد کننده دارو راهی برای انجام مبادلات بانکی جهت خرید مواد اولیه و دارو های بیماری های خاص پیش روی خود نمی بینند. از سوی دیگر برخی شرکت های عمده وارد کننده دارو از طریق میانبر های موجود سعی در وارد کردن دارو های حیاتی به کشور را دارند که با سد دیگری یعنی کمبود ارز و عدم تخصیص به موقع ارز دولتی از سوی بانک مرکزی مواجه می شوند.

علاوه بر تولید کنندگان و وارد کنندگان دارو، توزیع کنندگان چرخه بعدی بازار دارویی به دلیل کاهش نقدینگی تولید کنندگان مجبور به توزیع دارو به صورت نقدی هستند و نتیجه آن طلب 750 میلیاردی از داروخانه ها و بیمارستان های دولتی شده است. از طرف دیگر داروخانه‌های کشور که فروشندگان اصلی دارو در کشور هستند، با طلب بزرگ بیمه ها به داروخانه ها مواجه هستند، به طوریکه "رهبر مژدهی آذر" رییس انجمن داروسازان در این باره از احتمال شکایت از بیمه های طرف قرارداد خبر داد.

هم اکنون این وضعیت یعنی کاهش تولید و واردات دارو در حالی به مرحله نگران کننده ای رسیده که منجر به کمبود بیش از 15 داروی بیماری های خاص در کشور شده است، وضعیتی که بیش از پیش متاثر از مثلث تحریم های بین المللی برای تبادلات بانکی، نوسانات نرخ ارز و بی برنامگی دولت برای مدیریت اوضاع کنونی در کشور است. در حال حاضر علاوه بر ایران بسیاری از کشور های جهان برای تولید داروهای مورد نیاز خود در بخش درمان چه از نظر واردات مواد اولیه و چه از نظر تولید نیازمند مبادلات بین المللی با سایر کشور ها هستند و کمتر کشوری در دنیا وجود دارد که در تمامی مراحل تولید دارو های مورد نیاز، خودکفا باشد. بر این اساس از بازار تولید و واردات اقلام دارویی در کشور خبر می رسد که همراه شدن وابستگی بازار دارویی کشور به واردات دارو و مواد اولیه با تحریم بانکی بین المللی برای تبادلات اقتصادی، باعث کاهش واردات و در نتیجه کمیاب شدن اقلام دارویی بیماری هایی نظیر سرطان، سرطان کودکان، بیماری های تالاسمی، ام اس ,دارو های تنفسی و بیماری های قلبی شده است. این درحالی است که شاید برخی نمونه های داخلی این دارو ها در کشور وجود داشته باشد اما کاهش واردات مواد اولیه نیز باعث کمبود داروها نسبت به تقاضای آن شده است.

در مجموع باید گفت نوسانات نرخ ارز در کشور، بروکراسی اداری حاکم بر بانک مرکزی و وزارت بهداشت برای پرداخت ارز دولتی به تولید کنندگان و وارد کنندگان، تحریم های بانکی، بی توجهی سازمان های بیمه کننده به مطالبات داروخانه ها و بی پولی بیمارستان ها و داروخانه های دولتی نقش های اصلی چالش در تولید، توزیع و فروش دارو در کشور را ایفا می کنند.

[نازی ی]

کی به ما فکر می کنه؟
هر کی به فکر خویشه !!!!!!!!!!

[naazanin]

خدا به خیر ختمش کنه!
به دکتر میگم آقای دکتر داروی بتافرون چند ماهه که نایاب شده ممکنه ربیفم این بلا سرش بیاد؟
میگه به این چیزا فک نکن!

[paeazan]

زمان انتشار: ۱۹:۱۳ - ۱۳۹۱/۷/۲۲

اسامی ۵۰ قلم داروی نایاب در ایران

سلامت - هفته نامه تجارت فردا منتشر کرد:
در حالی که دبیر کل سازمان ملل در مورد جلوگیری از عوارض انسانی ناشی از تحریم‌ها و ضرورت حفظ سلامت تاکید دارد لیست داروهای نایاب در کشور از نزدیک 30 قلم دارو در پنج ماه گذشته در حال حاضر به 90 دارو رسیده است.
این لیست شامل 50 قلم داروی وارداتی و 40 قلم داروی تولید داخل است که از داروهای حاجب برای رادیولوژی تا درمان دیابت، داروهای شیمی‌درمانی و انواع داروهای بیماری‌های خاص و سایر نارسایی‌های معمولی دیگر گسترده است. هر چند ایران در برهه‌هایی از زمان با لیست نایابی بیش از 300 قلم دارو نیز مواجه بوده است ولی نقطه تمایز آن دوران با الان در تحریم‌های شدید‌تری است که در حوزه پولی و بانکی وجود دارد و عملاً فرآیند واردات دارو و مواد اولیه را با مشکل جدی مواجه می‌کند. در ضمن آشفتگی‌های روانی ناشی از تحریم‌ها در حوزه سلامت امروز شاید چند برابر سال‌های قبل باشد و راهکاری هم برای کاهش این لیست هنوز از طرف وزارت بهداشت وجود ندارد و احتمالاً باید منتظر اضافه شدن به این لیست در آینده نیز باشیم.
آغاز اعمال تحریم‌های اقتصادی و تاثیر سوء آن بر حوزه سلامت، به تدریج شاهد پیشروی به‌سوی وضعیتی بحرانی در زمینه صنعت دارویی کشور هستیم. ابتدا زمانی کمبود اقلام دارویی توجه همگان را به خود جلب کرد که افرادی از جامعه که مبتلا به بیماری‌های خاص بودند و نیازی حیاتی به دارو داشتند با معضل کمبود اقلام دارویی مورد نیاز خود روبه‌رو شدند. بیماران خاص درصد کوچکی از جامعه را تشکیل می‌دهند اما کمبود تدریجی داروهای عادی که می‌بایست در داروخانه‌های سراسر کشور توزیع شوند بر بخش بسیار وسیع‌تری از جامعه تاثیر می‌گذارند.

  IMAGE634857522005056561.jpg (اندازه: 411.4 KB / تعداد دفعات دریافت: 34)

هند و چین جایگزین غرب

به باور بسیاری از متخصصان صنعت داروسازی مهم‌ترین کمبودی که تحریم‌ها بر پیکره سلامت کشور تحمیل می‌کنند، کمبود مواد اولیه داروهای ساخت داخل است. در حال حاضر، با وجود اینکه بسیاری از داروهای مورد نیاز در داخل کشور تولید می‌شوند اما مواد اولیه تمامی این داروها جزو اقلام وارداتی محسوب می‌شوند. به بیانی دقیق‌تر، تا پیش از آغاز تحریم‌ها 94 درصد از مواد سازنده داروهای ژنریک ساخت داخل، از کشورهای دیگر (به خصوص اروپای غربی و آمریکای شمالی) وارد می‌شدند. با گذشت زمان، از سویی ذخایر مواد اولیه کارخانه‌های داروسازی خالی می‌شوند و از سوی دیگر- با وجود اینکه این مورد جزو موارد مشمول تحریم نیست- عدم امکان گشایش اعتبار ارزی در بانک‌های دیگر کشورها، ایران را از توانایی خرید این مواد اولیه محروم می‌سازد.
در چاره‌اندیشی برای رفع این معضل، مسوولان امر گویا چاره را در این دیده‌اند که این اقلام را از کشورهای دیگر مانند هند و چین و برخی کشورهای اروپای شرقی تهیه کنند که این رویکرد، قطعاً بر کیفیت تولید داروهای ژنریک در داخل تاثیر می‌گذارد. نتیجه آنکه درخوش‌بینانه‌ترین حالت باز هم بسیاری از بیماران دچار مشکلات ناخواسته ناشی از مصرف داروها می‌شوند چرا که صرف‌نظر از مرحله فرمولاسیون و سنتز دارویی، ترکیبات غیرفعال موجود در یک دارو می‌توانند گاهی سبب بروز عوارض جانبی ناخواسته شوند و ترکیبات فعال دارو نیز با درجه خلوص کمتری مورد سنتز قرار گیرند.
البته با قطعیت نمی‌توان گفت که تمامی داروهایی که با مواد اولیه کشورهای فوق‌الذکر تولید شده‌اند حتماً از اثربخشی کمتری برخوردارند چرا که این امر نیاز به انجام آزمایشات و پژوهش‌های علمی دارد و تنها نمی‌توان به یافته‌های میدانی تکیه کرد اما موارد بسیار زیادی از بیمارانی وجود دارند که در چند سال اخیر همواره از مصرف داروهای جایگزین و عوارض آنها شکایت داشتند.

عوارض نمونه‌های داخلی

گذشته از کمبود مواد اولیه، بعد محسوس‌تر این جریان در رابطه با نایابی و کمیابی اقلام دارویی ایرانی و خارجی است که گاه به صورت دوره‌ای از دسترس دور می‌شوند و گاهی نیز این دوره‌ها از سال هم تجاوز می‌کند. در حال حاضر بیشتر از 80 درصد مواد اولیه مورد نیاز برای تولید داروهای داخلی وارداتی است. در مواردی مشاهده می‌شود که داروهای یک شرکت خاص به طور کلی از قفسه‌های دارو خالی شده‌اند. به عنوان مثال، بسیاری از محصولات شرکت‌های pfizer آمریکا، apotex کانادا و hexal آلمان را دیگر در داروخانه‌ها نمی‌بینیم. با اینکه نوع داخلی این داروها فعلاً در داروخانه‌ها کم و بیش وجود دارد اما مصرف نمونه داخلی همواره با عوارضی همراه بوده است.

اوضاع نابسامان داروخانه‌ها

در نگاه نخست این‌طور به نظر می‌رسد که این تغییرات شتابان، شهروندان عادی را درگیر کرده اما اگر از دیدی کلان‌تر به مساله نگاه کنیم، تمامی اجزای چرخه «سلامت» از مدیران و مسوولان، کارخانه‌های داروسازی، شرکت‌های پخش و توزیع دارو، بیمارستان‌ها و در نهایت داروخانه‌ها نیز از این محدودیت‌های تحمیل‌شده زیان می‌بینند. به عنوان مثال داروخانه که از منظری دیگر یک واحد اقتصادی نیز به شمار می‌رود مدتی است در فشاری دو‌سویه قرار گرفته است.
از یک سو شرکت‌های بیمه طرف قرارداد با داروخانه‌ها همواره با تاخیری چندماهه و بدون شیوه‌ای سازمان‌یافته به داروخانه‌ها بدهی خود را می‌پردازند و از سوی دیگر به دلیل اینکه شرکت‌های توزیع دارو خود نیز در شرایط مالی به سامانی قرار ندارند داروخانه‌ها را مجبور به پرداخت زودتر می‌کنند.
از طرف دیگر افزایش شدید قیمت برخی از اقلام دارویی (30 تا 40درصد) در طی دو سه ماه گذشته باعث شده که برخی از بیماران را از ادامه روند درمان خود باز دارد که خود این مساله در نهایت نتیجه‌ای بسیار زیانبارتر و پرهزینه‌تری به بار می‌آورد. در حال حاضر بسیاری از بیماران دیابتی یا سرطانی با مراجعه به داروخانه‌ها درخواست تعداد زیادی دارو می‌کنند که این عامل نه‌تنها داروخانه را با کمبود دارو مواجه می‌کند بلکه بیماران نیز در نگهداری تعداد زیاد دارو دچار مشکل می‌شوند و در بسیاری از موارد داروها در منزل بیماران فاسد می‌شود. این مشکل باعث شده است تا داروخانه 13 آبان مهم‌ترین داروخانه فروش داروهای خاص در کشور سیستم سهمیه‌بندی دارو را برای فروش در پیش گیرد.
همچنین مساله احتکار که همیشه در زمان کمبود موجودی و افزایش تقاضا اتفاق می‌افتد اکنون نیز بازار دلالان ناصرخسرو، این غده سرطانی صنعت درمان را گرم‌تر کرده است. همچنین افزایش قیمت‌ها و نایاب ‌شدن برخی از داروها، گاهی بیماران را به سوی «دکترهای گیاهی» می‌فرستد. کسانی که بدون هیچ‌گونه تخصصی آزادانه اقلام مجهولی را تجویز می‌کنند که در بسیاری از موارد دیده شده نه‌تنها بیماری اولیه درمان نشده بلکه مشکلات جدیدی را نیز بر آن اضافه کرده است.

[فریبا]

ای بابا.فقط باید بشنویم و حرص بخوریم .مملکت شده عین کلاف سر در گم.هزینشم فقط مردم و امثال ماها باید بدن.

[sooorooosh]

اصلنم خبری نیست...تحریم کجا بود؟شخصا امروز از بانگه سر کو چمون قبض اب برقمون رو پرداخت کردم...خوب اگر قراره بانگی تحریم باشه باید بانگ سره کوچه ما هم تحریم باشه...والا...بیاین مبادلاتتون (ارضی و غیر عرضی)سر کوچه ما بکنین...
در ضمن دوستان ....بجای این سفصته(سفسته-ثفثته-سفسطه)بازیها و غرو لند الکی قبول کنین یه بیماریه خفن مسخرهای گرفتیم...خوب ما ایجوری شدیم دولت که مسئول درمان ماها نیست....بله بخود شما هستم دوست عزیزی که خیلی نق میزنی...همونی که عکس بچگیاتو داخل رو روک گذاشتی...
بجای این مسخره بازیا باید یخورده بجنبی بری سره کارهزینه داروتو شخصا از عرقه جوینت پرداخت کنی...رو چه حسابی دولت بایت 700 تومن ماهانه تفاوت پول ربیف تو رو پرداخت کنه؟همشو باید شخص خودت بدی ...همه هم سن و سالای تو دارن ماهی خدا تومن پول با همون ام اسشون در میارن...
در ضمن خیلی هم کلاستون زیاده....حتما باید نمونه اصلیه دارو رو مصرف کنین...مگر نه دانشمندای ما خودشونو خفه کردن تا نمونه دارو رو کپی پیست کنن...خوب ایرانی مصرف کنین؟حتما باید نمونه خارجی مصرف بشه؟مرغ همساده مزه غاز میده؟(یه همچین چیزی بود)
به هر حال جون بچم اگر نشر اکاذیب کنید از دستتون ناراحت میشم...نزارین بیگانه و استکباره بی تربیت از مریضیه ما استفاده کنه به نفع مصالحش...بگه اینا حتی نمیتونن مریضای خودشونو درمون کنن...نزارین سر زبون بیوفتیم....اوکــــــــــــی؟

[paeazan]

بعد از سخن حاج آقا ها میگن تکبیر.حالا منم به افتخار بالایی میگم تکبییییییییییییییییییییر

جوونای مملکت کار ندارن.چه سالم چه بیمار.
دهه ی شصتیها نسل سوختن.
یه مسئله ی دیگه توانایی جسمیمونه.یکی دیگه از دوستان هم در بحث اشتغال و ام اس نوشته بود که زود خسته میشه و باید مدام بشینه و استراحت کنه.

واقعا هممون مثل هم نیستیم.بعضیهامون مثل یه شخص سالم میتونیم کار کنیم.اما بعضیهامون نه
باید برامون یه شغل متناسب پیدا بشه

میشه اگه بشه

[sooorooosh]

دوسته عزیزخانمه زهرا خانوم....کار هست ریخته....چشماتونو بشورین و جوره دیگه ای ببینین...همون خانمی که دو تا بالاتره میتونه شهادت بده که کار هست...دوباره داریم استکبارو خوشحال میکنیم با این حرفامون....
میشه تریپ بر رره که با سنگ در دیوار و پنجره خونه خودشونو میشکوندن

[نازی ی]

آره سروش جون خب حقوق وزارت کار 390 تومنه خب حتما عرق جبینمون کمه باید شرشر عرق بریزیم که بتونیم 367000 تومن پول بتافرون رو بدیم اونم البته در صورت یافت شدن وگرنه باید بریم زیفرون بزنیم که اثرات بدی تا حالا نداشته و اثرات خوبش هم انشاالله تا چند سال آینده اثبات می شه و در صورتی که ما موش های عزیز در اثر جهش ژنتیکی به سوسک تبدیل نشیم مشت محکممون رو می کوبیم تو دهن استکبار فقط خداکنه دستامون تا اون موقع حس و حرکت داشته باشه !!!!!!
اگه نشدم مهم نیست مهم اینه که ما هسته داریم و با اون می کوبیم تو دهنشون که هیچ کلا نابودشون می کنیم !!!!!!!!!!!!!!!
راستی بزار کارت بهزیستیم بیاد ببینم از الباقی حقوقم می تونم 50 درصد پول بلیط هواپیماهای رو به بهشتمون رو بدم و بیام بانک سر کوچتون!!!
1پولی انتقال بدم 1 بسته بتافرون بخرم!!!!!!!!!

[paeazan]

نازی جون فقط پروازهای هما (اگه درست خاطرم مونه باشه) با کارت بهزیستی تخفیف میدن
اگه اونموقع که بخای بری این شرکت پرواز داشته باشه

ما که اونبار برای تهران اومدن انقدر عجله داشتیم با هواپیمایی ماهان اومدیم و گفت تخفیف شاملم نمیشه