2017/01/21, 06:32 PM
ناظر عزیز، ضمن تشکر از ارائة نظر شما درباره درمان دارویی، اجازه میخوام به چند نکته اشاره کنم. نکته اول اینکه من فکر می کنم این سایت جایگاه باارزشی برای این هست که تجربیات فردی رو در اختیار دیگران قرار بدیم، چون به عارضه مشترکی مبتلا هستیم و اگرچه که افراد با هم فرق دارن، اما تجارب سایرین گاها می تونه اطلاعات خوبی رو به ما منتقل کنه (لااقل در مورد من که اینطور بوده). وقتی عنوان هست اثربخشی و عوارض ربیف، طبیعیه که من هم تجربه خودم که چند سال از این دارو استفاده کردم رو به سایر دوستان منتقل کنم، شاید افراد دیگه ای هم باشن که به حساسیت دارویی مبتلا باشن و نوشته من بتونه به اونها کمکی کنه. نورولوژیست محترمی که ربیف رو برای من تجویز کرد کلی از این دارو تعریف کرد که یکی از بهترین داروهای ام اس هست و من هم بدون فوت وقت به جهت اعتماد به یک متخصص، تزریق اون رو شروع کردم. هر بار که با عوارض متعدد خدمت ایشون می رسیدم، بدون اینکه مساله حساسیت من به دارو رو مد نظر قرار بدن مرتب عنوان می کردن به این دارو عادت می کنی، نگران نباش! اوضاع جسمی که بسیار نابسامان شد، گفتن تو به ام اس خوش خیم مبتلا هستی، چون سالها از دارو استفاده نکردی و شرایطت خوب بوده و از همون اول نیازی به مصرف دارو نداشتی! وقتی به ایشون گفتم اما دارو رو شما که متخصصی تجویز کردین فرمودن خوب شما می تونستی تصمیم بگیری مصرف نکنی!! حالا هم برو هفته دیگه نصف دوز دارو رو بزن، هفته بعدش هم قطع کن. چیزیت هم نمی شه! نمی دونم این رفتار مسوولانه بود یا نه ولی از طریق پرستاری که ربیف رو تزریق می کرد (و اولین بار به من هشدار داد که قطع ناگهانی دارو خودش می تونه به حمله منجر بشه) به پزشکان دیگه ای معرفی شدم که هر یک نظر خاص خودشون رو داشتن. یکی عنوان کرد همون شش ماه اول که این همه عارضه داشتی باید مساله حساسیت به دارو رو در نظر می گرفتی، یکی دیگه می گفت یک سال که از مصرف دارو گذشت باید کلا قطع می شد و ...خلاصه وقتی اینهمه عدم اتفاق آراء بود، من اون زمان از کجا باید تشخیص می دادم که چه درست هست و چه نیست؟؟ نکته دوم اینکه به نظر من، ربیف به (یا هر داروی دیگه ای، تزریقی یا خوراکی) که به نظر بهترین دارو هست، برای افرادی که به اون دارو حساسیت دارن می تونه بسیار هم نامناسب، مشکلساز و خطرناک باشه و این در درجه اول وظیفه متخصص هست که قبل از تجویز هر دارویی، تا حد امکان عوارض دارویی رو به بیمار معرفی کنه تا تجربه ای ناخوشایندی مثل من نصیبش نشه (یادمه وقتی بعد از شش ماه وزن زیادی از دست دادم پزشکم گفت که افسرده شدی و از دست دادن وزن به این دلیله و بیماران من وزنشون زیاد می شه نه اینکه اینقدر کم بشه!، در حالی که من داشتم یکی از عوارض دارو رو تجربه می کردم نه اینکه افسرده باشم. جالبه به شما بگم توی همین سایت خوندم که بعضی دوستان نوشته بودن که ظرف چند ماه به خاطر استفاده از اینترفرون ها وزن زیادی از دست دادن و من که اون موقع فقط نظرات سایت رو می خوندم و خودم عضو اینجا نبودم به این نکته توجه می کردم ولی پزشکم با اعتماد کامل این فرض رو رد می کرد! حتی با وجود اینکه توی بروشور دارو هم این نکته قید شده) نکته پایانی اینکه قطعاً تجربه خودم رو به کسی تعمیم نمی دم و پیش از این هم اشاره کردم، و هر کس در نهایت مسوول تصمیمگیری خودش هست.
