2013/07/27, 01:30 PM
(آخرین ویرایش در این ارسال: 2013/07/27, 01:43 PM، توسط sooorooosh.)
سینوکس تایید داره. سینوکس به روسیه صادر میشه. کاری ندارم به چند کشور دیگه. اما به روسیه صادر میشه.
من با خیلی نورولوژهای خوب صجبت کردم . نظر اکثریتشون همین بود با این نوع دارو موافق بودن. عین صحبتشون این بود:
از دید ما سینوکس با آونکس یکی هست اما رسیژن یک استپ عقب تر از ربیف هست.در ضمن کف میکنه. فرمولاسیون جدید نشده که باعث درد حین تزریق میشه. ولی افی کیسی مناسبی داره قابل قبوله.
نظری که در مورد زایفرون وجود نداشت و به من گفتن فعلاً در موردش صحبت نشه.
در ضمن یه نکته دیگه. مشکل خیلی بزرگ از نظام سلامت کشور من هست.
انگلستان با اون همه بودجه بهداشت و یکی از کار آمدترین نظام های سلامت دنیا 100000 بیمار ام اس داره. از این صد هزار نفر زیر 2000 نفر آونکس میزنن.
آیا این بخاطر اینه که انگلستان پول نداره؟
نه تنها دلیلش اینه که اینترفرون ها فقط به تعدادی میسازن. بحث تشکیل آنتی بادی در بدن بر ضد دارو هست و نوع ام اس .
اگر اینجوری بود همه با تزریق اینترفرون باید بیماریشون نگه میداشت. در صورتی که این نیست.
مهم اونه که تشخیص داده بشه به هر بیماری چه نوعی از دارو باید داده بشه.این بخاطر نبود دارو هست که اکثریت جامعه مبتلا به ام اس روی خط اول درمان هستن.
نوع داروی اینتر فرون خط اول دفاع هست. برای کنترل اولیه ام اس . که ممکنه بیماری رو کلاً برای همیشه کنترل کنه. امکان هم داره نتونه که نیاز به دارو های قوی تر هست که تو بازار نیست.
دولت آمریکا داروی تای سبری رو به همه جای دنیا با قیمت هر آمپول 5000 دلار عرضه میکنه. فقط تو کشور خودشون تقریباً بدون هزینه هست- یا مثلاً تکفیدرا هزینه مصرف سالیانش 59000 دلار هست برای منی که ایرانم.اروپا نظام بیمش خیلی قوی و کار آمد هست که تمام هزینه دارو رو میده. و گرنه همین مقدار پول رو دولتشون به بایوژن آیدک پرداخت میکنه.
من با خیلی نورولوژهای خوب صجبت کردم . نظر اکثریتشون همین بود با این نوع دارو موافق بودن. عین صحبتشون این بود:
از دید ما سینوکس با آونکس یکی هست اما رسیژن یک استپ عقب تر از ربیف هست.در ضمن کف میکنه. فرمولاسیون جدید نشده که باعث درد حین تزریق میشه. ولی افی کیسی مناسبی داره قابل قبوله.
نظری که در مورد زایفرون وجود نداشت و به من گفتن فعلاً در موردش صحبت نشه.
در ضمن یه نکته دیگه. مشکل خیلی بزرگ از نظام سلامت کشور من هست.
انگلستان با اون همه بودجه بهداشت و یکی از کار آمدترین نظام های سلامت دنیا 100000 بیمار ام اس داره. از این صد هزار نفر زیر 2000 نفر آونکس میزنن.
آیا این بخاطر اینه که انگلستان پول نداره؟
نه تنها دلیلش اینه که اینترفرون ها فقط به تعدادی میسازن. بحث تشکیل آنتی بادی در بدن بر ضد دارو هست و نوع ام اس .
اگر اینجوری بود همه با تزریق اینترفرون باید بیماریشون نگه میداشت. در صورتی که این نیست.
مهم اونه که تشخیص داده بشه به هر بیماری چه نوعی از دارو باید داده بشه.این بخاطر نبود دارو هست که اکثریت جامعه مبتلا به ام اس روی خط اول درمان هستن.
نوع داروی اینتر فرون خط اول دفاع هست. برای کنترل اولیه ام اس . که ممکنه بیماری رو کلاً برای همیشه کنترل کنه. امکان هم داره نتونه که نیاز به دارو های قوی تر هست که تو بازار نیست.
دولت آمریکا داروی تای سبری رو به همه جای دنیا با قیمت هر آمپول 5000 دلار عرضه میکنه. فقط تو کشور خودشون تقریباً بدون هزینه هست- یا مثلاً تکفیدرا هزینه مصرف سالیانش 59000 دلار هست برای منی که ایرانم.اروپا نظام بیمش خیلی قوی و کار آمد هست که تمام هزینه دارو رو میده. و گرنه همین مقدار پول رو دولتشون به بایوژن آیدک پرداخت میکنه.