[neda.n]

چقدر من به عدم باور خودمون اعتقاد دارم . اینجور نگاه کردن که اینا همه اش دروغ و تبلیغ. زیر سوال بردن آدمای علمیه کشور خودمونه که به محض اینکه پاشون رو از مملکت میذارن بیرون و یه جای دیگه به موفقیت میرسن ، توو بوق و کرنا می کنیم که وای استعدادهای ایران . حالا اگه توو کشور خودشون به موفقیت برسن میشن تبلیغ و دروغ .
بدترین حالت یه جامعه اینه که وقتی با خیلی چیزا مشکل داری یا اعتراض داری دیگه ناباورانه همه چیزش رو انکار کنی . مثه بعضیا که آشغال میریزن توو خیابون و این کار رو نوعی اعتراض میدونن