یافته ها نشان می دهد :داروی ضد مالاریای کلروکین ممکن است به درمان آرتروز ، سرطان ،مولتیپل اسکلروزیس و سایر بیماری ها منجر شود
ساینس دیلی (18 جولای2011) -- در یک مطالعه که اخیرا در مجله علوم سیگنالینگ ، موسسه تحقیقاتی وان آندل (VARI) منتشرشد: دانشمندان در سطح مولکولی نشان دادند که چگونه داروی ضد مالاریای کلروکین التهاب را سرکوب می کند وممکن است منجربه ارائه استراتژی های جدید برای درمان التهاب و بسیاری از بیماریهای خودایمنی مانند آرتریت ، مولتیپل اسکلروزیس ، و بعضی سرطان ها گردد.
کلروکین به طور گسترده بعنوان داروی ضد مالاریا که مانع از رشد انگل است استفاده می شود.
برای چند دهه ، کلروکین و آمودیاکوئین مشتق شده از آن نیز به عنوان داروهای ضد التهاب ،برای درمان بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید ، استفاده شد ه است اگر چه مکانیسم دقیق چگونگی اثرگذاری کلروکین بر سیستم ایمنی بدن هنوز نامشخص است.
با ارائه درک درستی از این اثرات پایه ، محققان ممکن است ابزار لازم برای توسعه درمان های موثربرای هزاران بیماری های شایع خود ایمنی داشته باشند.
دکتر هنری .اف. مک فارلند ، رئیس سابق شعبه نوروایمونولوژِی از انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) گفت : نتایج این مطالعه نیز مهم هستند .
ایشان می افزاید: این نتایج به عنوان استراتژی های درمانی برای درمان التهاب و بیماری های خود ایمنی مهم هستند و به رویکردهای جدید هیجان انگیز که می تواند در مطالعات بالینی مورد آزمایش قرار گیرد منتهی است .
بیماریهای خود ایمنی دستهای از اختلالات هستتندکه در آن برخی از سلولهاو مولکولهای درون بدن، بیگانه تلقی شده و به اشتباه مورد حملهٔ دستگاه ایمنی بدن قرار میگیرند. به این ترتیب علیه سلولهای خودی پاسخ ایمنی ایجاد میشود و دستگاه ایمنی به مبارزه با آنها میپردازد.
علل بروز این اختلال در دستگاه ایمنی بدن هنوز مشخص نیست. با این حال، این واکنش ممکن است در اثر تولید نابهجا و نامتناسب پادتنهایی باشد که علیه مولکولهای سطح سلولهای بدن بوجود میآید.
این بیماری می تواند هر قسمتی از بدن رامختل کند ، اما یک علامت شایع بسیاری از بیماریهای خود ایمنی التهاب است. موسسه ملی بهداشت (NIH) بیش از 80 بیماری خود ایمنی شایع از جمله آسم ، بیماری کرون ، سندرم گیلن باره. ، مولتیپل اسکلروز یس(ام.اس) ، میاستنی گراویس ، پسوریازیس ، آرتریت روماتوئید ، و بعضی از انواع سرطان ها .,,,,,. را فهرست کرده است.
دکتر اچ. اریک خو ، رئیس مرکز VARI برای ساختارزیست شناختی و کشف دارو ، به همراه همکارانش نشان داد که کلروکین موجب سرکوب التهاب از طریق فعال سازی مسیر سیگنالینگ گلوکوکورتیکوئید می گردد. کورتیکواستروئیدها به استروئیدهایی گفته میشود که در بخش قشری غده فوق کلیوی ساخته میشوند. گلوکوکورتیکوئیدها مانند کورتیزول نقشهای مختلفی در بدن دارند از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنشهای ایمنی، تاثیر بر متابولیسم و افزایش قند خون .
آنها از جمله قوی ترین و موثر ترین عوامل در درمان التهاب و بیماریهای خود ایمنی هستند.
گلوکوکورتیکوئیدها ی مصنوعی برای درمان آسم ، آلرژی ها ، و آرتریت روماتوئید ، استفاده می شود. از آن جا که گلوکوکورتیکوئیدهابا برخی از مکانیسم های غیر طبیعی در سلول های سرطانی نیز تداخل دارند بنابر این در دوزهای بالا برای درمان برخی سرطانها مانند لوسمی و لنفوم استفاده می شود.
در دوزهای درمانی ، گلوکوکورتیکوئیدها می تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی ناتوان کننده از جمله دیابت ، پوکی استخوان ، آتروفی پوست ، و تاخیررشد ی داشته باشد.
پژوهش VARI ،تنظیم غیر منتظره سیگنالینگ گلوکوکورتیکوئید هارا بوسیله عملکرد لیزوزو م نشان داد.
لیزوزومها کیسههای محتوی آنزیمهای هیدرولاز اسیدی یک غشایی هستند. غشای لیزوزوم شبه غشای پلاسمایی است ولی مقدار لیستسن آن زیادتر و ضخیمتر از غشای میتوکندری است و قابلیت تلفیق با غشاهای دیگر از جمله وزیکولهای آندوسیتوزی را دارد که علت آن زیاد بودن لیپیدهای غشایی است.
لیزوزومها در سلولهای گیاهی ، جانوری و تک سلولیها وجود دارند. لیزوزومها را در حکم کیسههای خودکشی و یا نارنجک درون سلولی مینامند که تخریب غشای آن میتواند موجب تجزیه مواد و اجزای درون سلول و در نتیجه لیزوزومها از غشا و ماده زمینه حاوی آنزیمهای مختلف تشکیل شده است.
محققان دریافتند که می توانند اثر کلروکین را بوسیله مهار لیزوزوم ها در سلول تقلید کنند.
آنها بر این باورند که توسعه درمان های جدید برای درمان التهاب و بیماری خود ایمنی شامل استراتژی هایی است که ترکیب هر دو مهار کننده گلوکوکورتیکوئید و لیزوزوم هارا شامل می شود.
محققان VARI می گویند: ما تا یک زمانی می پنداشتیم که هم استروئیدها وهم لیزوزومها بر سیستم ایمنی بدن اثر می گذارد ، اما نمی دانستیم که آنها با هم عمل می کنند .
در حال حاضر مسیر در حال رشد روشنی برای انجام پروژه های مهار کننده های گلوکوکورتیکوئید و لیزوزوم ،به منظور توسعه و بهبود اثر بخشی و قدرت اثر کلروکین به عنوان یک عامل درمانی را پیش رو دارند.
تمامی حقوق این خبر متعلق به سایت ام اس سنتر میباشد و انتشار خبر بدون درج نام ام اس سنتر غیر مجاز میباشد
ترجمه از: همدم
http://hamdam2002.tk/
منبع:
http://www.sciencedaily.com/releases/201...155616.htm
ساینس دیلی (18 جولای2011) -- در یک مطالعه که اخیرا در مجله علوم سیگنالینگ ، موسسه تحقیقاتی وان آندل (VARI) منتشرشد: دانشمندان در سطح مولکولی نشان دادند که چگونه داروی ضد مالاریای کلروکین التهاب را سرکوب می کند وممکن است منجربه ارائه استراتژی های جدید برای درمان التهاب و بسیاری از بیماریهای خودایمنی مانند آرتریت ، مولتیپل اسکلروزیس ، و بعضی سرطان ها گردد.
کلروکین به طور گسترده بعنوان داروی ضد مالاریا که مانع از رشد انگل است استفاده می شود.
برای چند دهه ، کلروکین و آمودیاکوئین مشتق شده از آن نیز به عنوان داروهای ضد التهاب ،برای درمان بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید ، استفاده شد ه است اگر چه مکانیسم دقیق چگونگی اثرگذاری کلروکین بر سیستم ایمنی بدن هنوز نامشخص است.
با ارائه درک درستی از این اثرات پایه ، محققان ممکن است ابزار لازم برای توسعه درمان های موثربرای هزاران بیماری های شایع خود ایمنی داشته باشند.
دکتر هنری .اف. مک فارلند ، رئیس سابق شعبه نوروایمونولوژِی از انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) گفت : نتایج این مطالعه نیز مهم هستند .
ایشان می افزاید: این نتایج به عنوان استراتژی های درمانی برای درمان التهاب و بیماری های خود ایمنی مهم هستند و به رویکردهای جدید هیجان انگیز که می تواند در مطالعات بالینی مورد آزمایش قرار گیرد منتهی است .
بیماریهای خود ایمنی دستهای از اختلالات هستتندکه در آن برخی از سلولهاو مولکولهای درون بدن، بیگانه تلقی شده و به اشتباه مورد حملهٔ دستگاه ایمنی بدن قرار میگیرند. به این ترتیب علیه سلولهای خودی پاسخ ایمنی ایجاد میشود و دستگاه ایمنی به مبارزه با آنها میپردازد.
علل بروز این اختلال در دستگاه ایمنی بدن هنوز مشخص نیست. با این حال، این واکنش ممکن است در اثر تولید نابهجا و نامتناسب پادتنهایی باشد که علیه مولکولهای سطح سلولهای بدن بوجود میآید.
این بیماری می تواند هر قسمتی از بدن رامختل کند ، اما یک علامت شایع بسیاری از بیماریهای خود ایمنی التهاب است. موسسه ملی بهداشت (NIH) بیش از 80 بیماری خود ایمنی شایع از جمله آسم ، بیماری کرون ، سندرم گیلن باره. ، مولتیپل اسکلروز یس(ام.اس) ، میاستنی گراویس ، پسوریازیس ، آرتریت روماتوئید ، و بعضی از انواع سرطان ها .,,,,,. را فهرست کرده است.
دکتر اچ. اریک خو ، رئیس مرکز VARI برای ساختارزیست شناختی و کشف دارو ، به همراه همکارانش نشان داد که کلروکین موجب سرکوب التهاب از طریق فعال سازی مسیر سیگنالینگ گلوکوکورتیکوئید می گردد. کورتیکواستروئیدها به استروئیدهایی گفته میشود که در بخش قشری غده فوق کلیوی ساخته میشوند. گلوکوکورتیکوئیدها مانند کورتیزول نقشهای مختلفی در بدن دارند از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنشهای ایمنی، تاثیر بر متابولیسم و افزایش قند خون .
آنها از جمله قوی ترین و موثر ترین عوامل در درمان التهاب و بیماریهای خود ایمنی هستند.
گلوکوکورتیکوئیدها ی مصنوعی برای درمان آسم ، آلرژی ها ، و آرتریت روماتوئید ، استفاده می شود. از آن جا که گلوکوکورتیکوئیدهابا برخی از مکانیسم های غیر طبیعی در سلول های سرطانی نیز تداخل دارند بنابر این در دوزهای بالا برای درمان برخی سرطانها مانند لوسمی و لنفوم استفاده می شود.
در دوزهای درمانی ، گلوکوکورتیکوئیدها می تواند طیف وسیعی از عوارض جانبی ناتوان کننده از جمله دیابت ، پوکی استخوان ، آتروفی پوست ، و تاخیررشد ی داشته باشد.
پژوهش VARI ،تنظیم غیر منتظره سیگنالینگ گلوکوکورتیکوئید هارا بوسیله عملکرد لیزوزو م نشان داد.
لیزوزومها کیسههای محتوی آنزیمهای هیدرولاز اسیدی یک غشایی هستند. غشای لیزوزوم شبه غشای پلاسمایی است ولی مقدار لیستسن آن زیادتر و ضخیمتر از غشای میتوکندری است و قابلیت تلفیق با غشاهای دیگر از جمله وزیکولهای آندوسیتوزی را دارد که علت آن زیاد بودن لیپیدهای غشایی است.
لیزوزومها در سلولهای گیاهی ، جانوری و تک سلولیها وجود دارند. لیزوزومها را در حکم کیسههای خودکشی و یا نارنجک درون سلولی مینامند که تخریب غشای آن میتواند موجب تجزیه مواد و اجزای درون سلول و در نتیجه لیزوزومها از غشا و ماده زمینه حاوی آنزیمهای مختلف تشکیل شده است.
محققان دریافتند که می توانند اثر کلروکین را بوسیله مهار لیزوزوم ها در سلول تقلید کنند.
آنها بر این باورند که توسعه درمان های جدید برای درمان التهاب و بیماری خود ایمنی شامل استراتژی هایی است که ترکیب هر دو مهار کننده گلوکوکورتیکوئید و لیزوزوم هارا شامل می شود.
محققان VARI می گویند: ما تا یک زمانی می پنداشتیم که هم استروئیدها وهم لیزوزومها بر سیستم ایمنی بدن اثر می گذارد ، اما نمی دانستیم که آنها با هم عمل می کنند .
در حال حاضر مسیر در حال رشد روشنی برای انجام پروژه های مهار کننده های گلوکوکورتیکوئید و لیزوزوم ،به منظور توسعه و بهبود اثر بخشی و قدرت اثر کلروکین به عنوان یک عامل درمانی را پیش رو دارند.
تمامی حقوق این خبر متعلق به سایت ام اس سنتر میباشد و انتشار خبر بدون درج نام ام اس سنتر غیر مجاز میباشد
ترجمه از: همدم
http://hamdam2002.tk/
منبع:
http://www.sciencedaily.com/releases/201...155616.htm
باور نکن تنهایی ات را تا یک دل و یک درد داریم