[همسر یک مشکوک به ام اس]

یافته ها در دانشگاه واشنگتن نشان می دهد سلول های T کشنده که از تنظیم خارج شده اند ممکن است رابط گمشده در آسیب مداوم بافت در مغز ونخاع افراد مبتلا به ام اس باشند، سلول های T Cytoxic، که همچنین به عنوان CD8 + سلول های T ، شناخته می شوند، سلول های سفید خون هستند که به طور معمول در زرادخانه بدن برای مبارزه با بیماری وجود دارند.

مطالعه جالب UW، که این هفته در مجله طبیعت ایمونولوژی منتشر شده است، همچنین این احتمال را که سلول های T کشنده با جهتگیری اشتباه ممکن است در زمان های دیگر به صورت محافظ عمل کنند و درتشکیل زخم شرکت نکنند را افزایش می دهد. در عوض آنها ممکن است در برابر سلول های که سعی می کنند آنها را به اشتباه بیاندازند تا پوشش اطراف پایانه های عصبی را خطر در نظر بگیرند را تلافی کنند.




برای اینکه سلول های T پروتئین را از پاتوژن، غلاف میلین و یا هر منبع، تشخیص دهند سلول های دیگری باید پروتئین مورد نظر را به تکه های کوچک، به نام پپتیدهای شکسته، تبدیل کنند و پس از آن پپتید ها را در یک بسته مولکولی خاص به سلول T ارائه کنند. دانشمندان قبلا تعیین کرده بودند که سلولهای دیگری وجود دارند که یک تکه از پروتئین میلین را به یک نوع از سلول های T که در آسیب شناسی ام اس به نام CD4 + سلول های T معروفند ارائه می کنند. قبل از این مطالعه ، هنوز محققان هیچ سلولی را نیافته بودند که پروتئین میلین را به CD8 + سلول های T ارائه کند.

دانشمندان گمان می برند که CD8 + سلول های T، که کارش کشتن سلول های دیگراست ، نقش مهمی را در آسیب میلین در ام اس بازی می کند. در آنسفالیت تجربی خود ایمنی ا که یک مدل حیوانی ام اس در انسان است، سلولهای CD + T نقش مهمی در پاسخ التهابی دارند. با این حال، دانشمندان مشاهده کردند که، در ضایعات حاد و مزمن ام اس ، در واقع تعداد زیادترCD8 + سلول های T بر سلولهای CD4 + T و تعداد آنها با میزان آسیب به سلول های عصبی مرتبط هستند. مطالعات دیگر خلاف این را نشان می دهد که CD8 + سلول های T ممکن است حمله به میلین را کاهش دهند.

مشاهدات متفاوت با اشاره به نقش متضاد برای CD8 + سلول های T در تشدید و یا بهبود حملات ام اس وجود دارد. با این حال، درک چگونگی عمل CD8 + سلول های T در واقع به تنظیم پاسخ ایمنی در سیستم عصبی مرکزی، برای بهتر یا بدتر شدن، ضعیف بود.

گاورمن و تیم او برای اولین بار نشان داد که CD8 + سلول های T فعال می شوند و میلین را توسط سلول های خاص به نام سلولهای تریپ - دندریتیک شناسایی می کنند.. این سلول ها از نوع التهابی سلول های سفید خون هستند که در مغز و طناب نخاعی در آنسفالیت تجربی خودایمنی حاصل از سلولهای CD4 + T ، تجمع می یابد، مشتق شده است.

محققان پیشنهاد کردند که سلولهای تریپ - دندریتیک نه تنها می توانند ذرات میلین یا الیگو دندروسیتهای مرده را به پپتیدهای میلین CD4 + سلول های T ارائه کنند ، بلکه آنها نیز توانایی برای حمل یک پپتید میلین بر روی نوع خاصی از مولکول را دارند که همچنین آن را به CD8 + سلول های T ارائه کنند. در این روش، سلولهای تریپ - دندریتیک می توانند پاسخ ایمنی را از CD4 + سلول های T به CD8+ سلول های T گسترش دهند. این ارائه CD8 + سلول های T را قادر می سازد تا تکه های پروتئین میلین را که غلاف میلین را شکل می دهند از الیگو دندروسیتها به رسمیت بشناسند. این پدیده ایجاد یک موج دوم از واکنشهای خود ایمنی می کند که در آن CD8 + سلول های T به حضور الیگو دندروسیتها با تقسیم آنها و شکافتن محتویات آنها پاسخ می دهند.

محققان می گویند: "یافته های ما با نقش حیاتی سلولهای دندریتیک در ترویج التهاب در بیماریهای خود ایمنی سیستم عصبی مرکزی مطابقت دارند، ". "آنها بیان می کنند که سلولهای دندریتیک بالغ احتمالا ممکن است در رگ های خونی از بافت طبیعی مغز منتظر بمانند تا سلولهای T- که از سد خونی / مغزی عبور کرده اند را فعال کنند.

الیگو دندروسیتها، تحت وضعیت التهابی خودایمنی آنسفالیت تجربی، همچنین پپتید هایی را ارائه می کنند که پاسخ ایمنی از CD8 + سلول های T را استخراج می کنند. در شرایط سالم، الیگو دندروسیتها این کار را انجام نمی دهند.

محققان پیشنهاد کردند که میلین خاص CD8 + سلول های T، ممکن است نقش مهمی در تخریب مداوم انتهای سلول های عصبی در فرایند "سوختن آهسته" ضایعات ام اس، بازی کنند . یک مقدار التهاب همراه با افزایش تخریب آکسون که در مبتلایان به ام اس همزمان می شوند، مرحله عود و بهبود یابنده بیماری و ورود به یک مرحله پیشرفته تر را باعث می شوند.

دانشمندان در حال مطالعه نقش انواع سلول های ایمنی در ام اس به امید کشف مسیری هستند که می تواند اهداف درمانی جدید برای جلوگیری از این بیماری و یا کنترل و یا برای پیدا کردن راه هایی برای مهار مکانیسم محافظ بدن را نمایان کند. این امر می تواند منجر به ایجاد درمان بسیار خاصی شود که ممکن است از عوارض جانبی ناخوشایند یا خطرناک داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند کورتیکواستروئیدها و یا متوترکسات اجتناب شود.


Source: University of Washington © 2013 UNIVERSITY OF WASHINGTON (11/01/13)

[sargol]

لنفوسیت تی{سلولهای T}
لنفوسیت تی از انواع سلول‌های سیستم ایمنی بدن است.

دفاع اختصاصی بدن شامل ایمنی هومورال و ایمنی سلولی است. در ایمنی سلولی لنفوسیت‌های T (سلول‌های T) فعالیت دارند. لنفوسیت‌های T پس از اتصال به آنتی‌ژن تکثیر پیدا می‌کنند و انواعی از سلول‌های T از جمله تعدادی T کشنده و تعدادی T خاطره به وجود می‌آورند. سلول‌های T کشنده به طور مستقیم به سلول‌های آلوده به ویروس و سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند و با تولید پروتیین خاص به نام پرفورین منافذی در این سلول‌ها به وجود می‌آورند و موجب مرگ آن‌ها می‌شوند. به همین علت این نوع از پاسخ ایمنی به ایمنی سلولی معروف است. انواع سلول‌های T عبارت است از T کشنده، T خاطره، یاری‌کننده (h.c) و مهارکننده.

وظیفه‌های لنفوسیت تی
حضور میکرب را به سایر گلبول‌ها خبر می‌دهد .
میکروب‌ها را گرفته و کشته و به گلبول‌های سفید تحویل داده و مستقیما بیگانه خوارند .
در سطح خود گیرنده‌های آنتی‌بادی مانندی دارند که به آنتی‌ژن میکروب جسبیده و دیوارهٔ سلول را حل می‌کند

تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.