[warrior]

بر پایه دو گزارش اخیر که در شماره ششم ژانویه 2014 مجله انلاین جامای نورولوژی ( JAMA Neurol. Published online ) منتشر شده است مصرف الکل نقشی حفاظتی در کاهش احتمال ابتلای به ام اس داشته باشد.

دکتر انا کارین هدشتروم Anna Karin Hedstromاز انستیتوی کارولینسکی سوئد و مسئول این تحقیق بیان می کند که در تحقیقات خود به دلیلی برای توصیه به قطع کامل الکل به بیماران مبتلای به ام اس نرسیده اند.
وی می گوید که در مورد بیمارانی که ام اس دارند نمی توان قاطعانه گفت اما اثار ضد التهابی الکل در موارد مصرف ملایم در مطالعات قبلی مشخص است.انا می افزاید اگر بیمار ام اسی خواست مشروب بخورد مزاحمش نمی شوم.!
او می گوید که من توصیه نمی کنم افراد برای جلوگیری از ام اس الکل بخورند اما ادمهایی که الکل مصرف می کنند می توانند ادامه دهند مشروط به انکه از عوارض و خطرات ان اگاه بوده و میزان مصرف هم مشخص باشد.او یاداور می شود که 3 مطالعه قبلی در مورد ارتباط بین الکل و ام اس نتایج مشخصی به دست نداده بودند.
این بزرگترین مطالعه علمی در باره ارتباط بین الکل و نیز ام اس است و چون الکل اثر ضد التهابی داشته و نیز از طریق اینترلوکین 10 موثر بر سیستم ایمنی است و ام اس هم یک بیماری التهابی و ایمنی است و لذا هدف این تحقیق چگونگی این ارتباط است.این مطالعه در واقع یک ارزیابی همه گیر شناسی در مورد بیماری ام اس است و در2 مطالعه اخیر در زمینه 745 بیمار مبتلای به ام اس و نیز تعداد 1761 نفر به عنوان گروه شاهد و کنترل از سالهای 2005 تا 2011 و تحقیقی در بابت ژن و محیط زیست در بیماری ام اس با 5874 بیمار و 5246 شاهد در خلال سالهای بین 2009 تا 2011 انجام شد.بیماران ام اس با مشارکت مراکز درمانی شدکت کننده نیر انجمن های ام اس و گروه شاهد از طریق اداره ثبت احوال با لحاط کردن سن و جنس و منطقه سکونت با گروه بیماران انتخاب و تایید شدند.
این دو تحقیق برای ان بود که اثار عوامل متعدد محیطی و ژنتکی بر روی این بیماری مشخص گردد.دکتر هداشتروم می کوید که در تحقیقات قبلی اثر سیگار و تاثیر ان بر احتمال تسریع سیر بیمار و ابتلای به ان به ویژه در انهایی که زمینه ژنتیکی هم دارند بررسی و تایید شده بود.
در تحقیق اخیر ارتباط معکوسی بین مصرف میران خاصی از الکل و خطر ابتلای به بیماری ام اس که به لحاظ اماری در هر دو جنس اهمیت دارد را نشان می دهد.در تحقیق اخیر چنانچه بین انهایی که الکل می نوشیدند و انهایی که الکل مصرف نمی کردند مقایسه ای صورت گیرد مشاهده می شود که ریسک وقوع ام اس در انهایی که الکل نمی نوشیدند کمی بالاتر بود اما مقدار مصرف الکل بسیار مهم بود و انهایی که بیشترین مصرف الکل را داشتند تا 50 درصد کمتر ریسک ابتلای به ام اس داشتد و این در هر دو مطالعه تایید و یکسان بود.در انهایی که میزان کم و یا متوسط دریافت الکل را داشتند هم با کاهش ریسک ابتلا همراه بود اما به اندازه موارد پرمصرف نبود.
دکتر هداشتروم می گوید که این تاثیر محافظتی الکل در ابتلای به ام اس در انهایی که سیگاری بودند بیشتر بود و به نظر می رسد الکل تاثیر سوی سیگار روی بیماری ام اس را کاهش می دهد.تعیین ارزیابی سابقه استعمال و میزان مصرف ان امر دشواری اسا افراد تنها میتوانند بیان کنند که انها الکلی ب مصرف کم-متوسط و یا بالا بوده اند.و در این تحقیق تقریبا هر فاکتوری که می توانست با ان نتیجه گیری دخالت کند لحاط شده است.یک لیوان شراب حدود 12 گرم الکل دارد و در این بررسی مصرف کم الکل به معنی دریافت الکل کمتر از 50 گرم در هفته برای زنان و 100 گرم برای اقایان و مصرف متوسط به معنی مصرف گرم الکل برای زنان50-112 گرم برای اقایان 100-168 گرم و مصرف بالا یعنی بیش از 112گرم برای زنان و 168گرم برای اقایان تعریف شده است.
محققین این مقاله بر این باور هستند که الکل ممکن است تاثیر حفاظتی در برابر برخی دیگر امراض اتوایمون مانند هیپوتیروییدی و بیماری لوپوس اریتماتو و نیز ارتریت روماتویید داشته باشد.

JAMA Neurol. Published online January 6, 2014. Abstract

www.drdavanlou.com

.