[sori3880]

سلام به همه
راستش من خودم مبتلا به ام اس نیستم اما به دختری علاقه دارم که مبتلا به ام اس هست و مدتی هم هست که دچار افسردگی شده.من رو گاهی از خودش دور می کنه و میل به تنهایی داره همه فعالیت های خودش رو کم کرده(درس و دانشگاه و...)من همیشه این اطمینان رو دادم که همه جوره در کنارش هستم و خواهم بود اما فایده نداره.از بیماریش هم که می پرسم ناراحت میشه لز دست من
خواستم بدونم با توجه به عوارضی که ممکنه یه شخص مبتلا به ام اس به اونا دچار بشه اطرافیان اون فرد چه رفتاری رو باید در قبالش داشته باشن؟چی باید بگن؟چی نباید بگن؟چی باید بپرسن؟چی نباید بپرسن؟ که خدای نکرده باعث ناراحتیه فرد بیمار نشن.

[محسن گرامي]

هيچكي نميتونه با يه فرد ام اسي درست رفتار كنه در هر صورت بهش آسيب ميزنه و موجب آزرده شدنش ميشه

[mohammadreza1369]

نه اتفاقا هر چیزی یه راهی داره ...
البته این نظر منه آقا محسن بزرگوار ... یه وقت حمل بر بی ادبی نشه
به نظر من بستگـــی به صبر و تحمل من داره که تا چه حد میتونم طرف مقابلم رو درک کنم و اگه میبینم نمیتونم از اون شـــرایط خارجش کنم ( البته من که 100 درصد میتونم) از یه راه دیگه ای کمک میگیرم مثلا از دوستام یا حتـــــی گاهی اوقات با تندی ( که بدونه موضوع به این بزرگی هم که فکر میکنه نیست)
خب مسلما کسی که انتظار یه همچی اتفاقی رو نداشته اوایل دچار افسردگی میشه ولی باید بالاخره با این موضوع کنار بیاد و این هم بستگی به قدرت اراده و اعتماد به نفس اون فرد داره... چون اتفاقیه که افتاده و کاریش هم نمیشه کرد پس چه بهتر که بهش فکر نکنیم و پر انرژی تر از قبل زندگــــــی کنیم ... این میتونه یکی از بهترین راهکار هاش باشه.

[sori3880]

ممنون از پاسخ هاتون دوستان
اما مسئله ی مهمی هم که هست بعضی به خاطر حساسیتی که پیدا می کنن نسبت به واکنش تند یا بر عکسش ترحم زیاد واکنش نشون میدن.ضمن اینکه من شنیدم که فرد نباید دچار هیجان بشه.حالا چه مثبت چه منفی!

[nojan.mrs01]

اول معذرت می خوام اگه طولانی شد یه وقت .

من ام اس دارم و خوشبختانه با فهمیدنش ناراجت که نه خوشحال هم شدم. چون حالا بیشتر خدارو به خاطر سلامتی شکر می کنم ( که وضع از این بدتر نیست) و برای دیگران آرزوی سلامتی. ولی خوب قضیه برای ایشون متفاوت بوده

همه چیز به نگاه فرد بستگی داره. حرفم فقط بیمار مبتلا به ام اس رو شامل نمی شه کلیه. برای خیلی از آدمها سخته درباره مشکلشون صحبت کنن. پس اگه دوسش دارین و می خواین در جریان حالش باشین بیشتر غیر مستقیم وارد شین. چون اینجور که گفتین از بحث در این زمینه آزرده می شه.

عوارض ام اس به شدن وابسته به روحیه است. خیلی وقتا ناآگاهی باعث می شه رفتارهای ما اشتباه برداشت بشه. شما می خواین بهش ثابت کنین همیشه کنارشین ولی شاید اون حس کنه ترحم شما رو برانگیخته.

وقتی می خواد تنها باشه یعنی به نوعی دچار اندوه و یا سردرگمی هستش که می تونه و یا نمی تونه با ام اس در ارتباط باشه. چون طلب تنهایی مختص امثال ما نیست. بهش زمانی که به تنهایی نیاز داره فرصت بدین و نخواین اون لحظات شما رو به تنهایی اش راه بده. توجهی که بهشون می کنین مراقب باشین یهو بیشتر از قبل نشه که نکنه یه وقت محبت و مهربونی رو با ترحم اشتباهی بگیره که همین باعث می شه بیشتر ازتون دور شه .
برای نشون دادن احساستون خیلی از کلمات کمک نگیرین چون افسردگی باعث کاهش خلق می شه و معمولا آدم برای شنیدن زیاد حوصله نداره تو رفتارهاتون بگنجونین.
بحث تو این زمینه خیلی مفصله اگه بخوام بنویسم نمی دونم چند صفحه بشه. ولی فکر کنم اول بهتره ببینم نظراتم هیچ کمکی یا دیده روشنی به شما می ده یا نه که خدای نکرده سر کسی درد نیاد

---

هيچكي نميتونه با يه فرد ام اسي درست رفتار كنه در هر صورت بهش آسيب ميزنه و موجب آزرده شدنش ميشه

من کاملا مخالف شما فکر می کنم. شاید بهتره بگیم چون هیچ آموزشی در کار نیست، به ندرت پیش میاد که کسی بتونه رفتار مناسب و به جا داشته باشه.

بهترین کسی هم که بتونه آموزش بده خودمونیم که بتونیم با اطرافیان صادقانه در تعامل باشیم و بتونیم خواسته ها و انتظارتمون رو بگیم. این مشکل نه مختص روابط با امثال ماست بلکه متاسفانه همه درگیر جوری دوری شدیم که کلام مناسب می تونه کلید باشه. البته اگه طرفمون هم دنبال باز کردن در باشه

[اميدوار]

من سال ٨٤ كه به اين مريضي مبتلا شدم ، دقيقا همون ترم اول دانشگاه بود كه با همسرم اشنا شدم ، منم دقيقا همين شرايط داشتم ، افسرده بودم ، ناراحت بودم ، نمي خواستم با هم دانشگاهيم( همسرم ) صحبت كنم !! ولي اون منو تنها نزاشت ، موقعي كه براي پالس تراپي رفتم بيمارستان ، هر روز چند بار زنگ ميزد!!! اگر دوسش دارين و ميتونين شرايط بيماريشا بپذيريد، باهاش عادي برخورد كنيد ، از بيماريش خيلي نپرسيد!!بعد از يه مدت بيماريش براش عادي ميشه و قبول ميكنه با اين شرايط بايد زندگي كنه !!پس چه بهتر كه عادي زندگي كنه!!!
نمي دونم چند وقته بيماريشون تشخيص داده شده ولي اگه مدت كمي ميگذره ، اين افسردگي عاديه ، البته سن ايشونم مهمه !!! رفتن پيش روانشناس خيلي ميتونه كمك كنه ، منم اينكارو كردم!!
البته اين تجربه من بود ، ادما ، روحياتشون ، شرايطشون ،... با هم فرق داره!!

[H-tanha]

سلام.یه راه ساده هم غیر مستقیم بهش ام اس سنتز و معرفی کن
گفت و گوی بچه ها اینجا و مواردی که اینجا می خونند خیلی میتونه تو طرز فکرش اثر کنه
به احتمال زیاد اینجا خیلی دلگرمی پیدا میکنه و حتی کسانی و می بینه که به بهترین خواسته ها از زندگی مشترک گرفته
تا پیشرفت ها در علم و اجتماع رسید ه اند.
هیچ چیز مثل اینکه بدونی افراد دیگه هم هستند که از مشکل تو دارند و تو تنها نیستی باعث دلگرمی نمیشه

[sori3880]

از راهنمایی خوبتون ممنونم.
من برای شما هم آرزوی شادی و پیروزی دارم

[maryam690]

soriمن خودم که اینجوریم بقیه رو نمیدونم اصلا دوسندارم کسی از بیماریم چیزی بپرسه همیشه هم شادم هیچموقه هم به رو خودم نمیارم که بیمارم شما هم بهتره اصلا از بیماریش چیزی نگید و به روش نیارین البته نظره من اینه

[saeed aygani]

ام اسو معمولا ؛آسون میگیرم.