2011/10/08, 11:15 PM
زگيلها ضايعات خوشخيم حاصل از تکثير اپيدرم هستند که سرايت خفيفي از فردبهفرد و از يک ناحيهبهناحيه در يک فرد دارند. آنها ميتوانند در هر نقطهاي از پوست ظاهر شوند ولي بيشتر روي انگشتاندست، دستها و بازوها ظاهر ميشوند و در هر سني ممكن است سراغ افراد بيايند...
زگيلها ابتدا اندازه كوچكي (3-1 ميليمتر) دارند و اغلب به صورت خوشههايي اطراف يك «زگيلمادر» ظاهر ميشوند. زگيلها درد و خارش ندارند و بسيار شايع هستند. تا بزرگسالي،
90 درصد افراد داراي آنتيبادي بر ضدويروس خواهند شد كه نشانگر سابقه يك بار عفونت زگيلي است.
بعد از درمان، ممکن است زگيل دوباره عود کند چون بيش از 70 نوع ويروس ميتوانند زگيل ايجاد کنند و به دنبال هر نوع درمان هم احتمال عود وجود دارد. علاوه بر درمان زگيل، خشک نگهداشتن پوست و رعايت بهداشت شخصي، استفادهنکردن از وسايل مشترک با ديگران اهميت بسزايي دارد.
بچهها و نوجوانان مستعدترين افراد براي ابتلا به زگيل هستند، اما زگيلهاي کف پا بيشتر در بالغان ديده ميشود. بهخصوص در کساني که بيشتر به استخر و سونا ميروند، چون مرطوبشدن پوست کف پا، ورود ويروس را آسانتر ميکند. کساني که مرطوب يا زخمي شدن پوست در آنها شايعتر است، مانند کارکنان استخرها، حمامها، قصابها و مکانيکها بيشتر در معرض ابتلا به اين بيماري هستند. همچنين کساني که بهدلايلي، وضعيت ايمني خوبي ندارند، مثل بيماران مبتلا به ايدز يا کساني که داروهايي که سيستم ايمني را تضعيف ميکند، مصرف ميکنند.
درمان با توجه به نوع زگيل و محل آن (پوست يا مخاط) و تعداد ضايعات متفاوت است. البته هيچکدام از روشهاي درماني، اين ضايعات را صددرصد درمان نميکنند و احتمال عود زگيل وجود دارد. براي درمان زگيل معمولي که بيشتر پشت دستها و پاها ديده ميشود يا زگيلهاي کف پا، ميتوان از روشهاي زير استفاده کرد:
1. استفاده از محلولها يا پُمادها و چسبهاي ضدزگيل،
2. کرايوتراپي يا فريزکردن ضايعات، 3. سوزاندن ضايعات،
4. ليزرکردن ضايعات، 5. استفاده از مواد سوزاننده، 6. تزريق آمپول بلئومايسين براي زگيلهاي مقاوم بزرگ کف پا.
چند توصيه براي پيشگيري
1. رعايت بهداشت شخصي، 2. استفاده نکردن از وسايل مشترک با ديگران مانند حوله، کفش، جوراب، وسايل ريشتراشي و...،
3. خشک نگهداشتن کف دستها و پاها، 4.پوشيدن دمپايي شخصي در استخرها و سونا، 5. پرهيز از بيبند و باريهاي جنسي، 6. اقدام سريع براي درمان ضايعات .
کساني که زگيل دارند، بايد حتما پيگيريهاي مداوم داشته باشند؛ مخصوصا خانمهايي که مبتلا به زگيل تناسلي هستند بايد پس از درمان، هر 6 ماه يکبار به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند و تست پاپاسمير انجام دهند، چون احتمال دارد پس از 20- 5 سال دچار سرطان دهانه رحم شوند.
زگيلها ابتدا اندازه كوچكي (3-1 ميليمتر) دارند و اغلب به صورت خوشههايي اطراف يك «زگيلمادر» ظاهر ميشوند. زگيلها درد و خارش ندارند و بسيار شايع هستند. تا بزرگسالي،
90 درصد افراد داراي آنتيبادي بر ضدويروس خواهند شد كه نشانگر سابقه يك بار عفونت زگيلي است.
بعد از درمان، ممکن است زگيل دوباره عود کند چون بيش از 70 نوع ويروس ميتوانند زگيل ايجاد کنند و به دنبال هر نوع درمان هم احتمال عود وجود دارد. علاوه بر درمان زگيل، خشک نگهداشتن پوست و رعايت بهداشت شخصي، استفادهنکردن از وسايل مشترک با ديگران اهميت بسزايي دارد.
بچهها و نوجوانان مستعدترين افراد براي ابتلا به زگيل هستند، اما زگيلهاي کف پا بيشتر در بالغان ديده ميشود. بهخصوص در کساني که بيشتر به استخر و سونا ميروند، چون مرطوبشدن پوست کف پا، ورود ويروس را آسانتر ميکند. کساني که مرطوب يا زخمي شدن پوست در آنها شايعتر است، مانند کارکنان استخرها، حمامها، قصابها و مکانيکها بيشتر در معرض ابتلا به اين بيماري هستند. همچنين کساني که بهدلايلي، وضعيت ايمني خوبي ندارند، مثل بيماران مبتلا به ايدز يا کساني که داروهايي که سيستم ايمني را تضعيف ميکند، مصرف ميکنند.
درمان با توجه به نوع زگيل و محل آن (پوست يا مخاط) و تعداد ضايعات متفاوت است. البته هيچکدام از روشهاي درماني، اين ضايعات را صددرصد درمان نميکنند و احتمال عود زگيل وجود دارد. براي درمان زگيل معمولي که بيشتر پشت دستها و پاها ديده ميشود يا زگيلهاي کف پا، ميتوان از روشهاي زير استفاده کرد:
1. استفاده از محلولها يا پُمادها و چسبهاي ضدزگيل،
2. کرايوتراپي يا فريزکردن ضايعات، 3. سوزاندن ضايعات،
4. ليزرکردن ضايعات، 5. استفاده از مواد سوزاننده، 6. تزريق آمپول بلئومايسين براي زگيلهاي مقاوم بزرگ کف پا.
چند توصيه براي پيشگيري
1. رعايت بهداشت شخصي، 2. استفاده نکردن از وسايل مشترک با ديگران مانند حوله، کفش، جوراب، وسايل ريشتراشي و...،
3. خشک نگهداشتن کف دستها و پاها، 4.پوشيدن دمپايي شخصي در استخرها و سونا، 5. پرهيز از بيبند و باريهاي جنسي، 6. اقدام سريع براي درمان ضايعات .
کساني که زگيل دارند، بايد حتما پيگيريهاي مداوم داشته باشند؛ مخصوصا خانمهايي که مبتلا به زگيل تناسلي هستند بايد پس از درمان، هر 6 ماه يکبار به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند و تست پاپاسمير انجام دهند، چون احتمال دارد پس از 20- 5 سال دچار سرطان دهانه رحم شوند.