[یه غریبه]

دوست عزيز، درمقاله اى كه چكيده اش اينجا آورده شده، طبق آزمايشهايى كه توى يك جامعه آمارى انجام شده، نتيجه گفته شده رو گرفتن. همه ما ميدونيم جامعه آمارى تنها راه اعتبارسنجى توى داروهاست چون عملاً آزمايش روى تمام افراد بيمار ، كار غير ممكنى هست. اينكه مطالعه هرچى طولانى تر باشه بهتره درست. ولى قبول كنيم نميشه ٣٠ سال يه دارو رو توى حاشيه نگه داشت تا مطالعات تموم بشه. تمام دكترها ميگن نمونه ايرانى داروى ربيف و خود دارو تفاوت چندانى با هم ندارن. دقت كنيم تفاوت چندان نداشتن به معنيه مشابه بودن نيست. همونطورى كه داروى بتافرون و نمونه سوئديش كه اكستاويا هست دقيقاً مشابه نيستن ولى از نظر عملكرد شبيه هستن و كار يكسانى رو در بدن بيمار انجام ميدن. تمام اين حرفها رو زدم كه بگم همونطورى كه گفتيد بدن دو بيمار مختلف واكنش يكسانى به دارو نشون نميده. اما دوستان! چيزى كه مهمه اينه كه اگه به هر دليلى ( مالى، نبود دارو يا هرچيز ديگه اى) بنا به تشخيص دكترتون تصميم به استفاده از دارو مشابه ايرانى داروى اصليتون گرفتيد بدونيد اين دارو با داروى خارجى تفاوت چندانى ندارن و بدون استرس به مصرف ادامه بديد. بذاريد دارو كار خودش رو خوب انجام بده.
من خودم الان ٣ ساله به تشخيص دكترم دارم يه داروى ايرانى مصرف ميكنم و نتيجه آخرين ام ار اى نشون داد دارو داره كارش رو به خوبى انجام ميده. استرس نداشته باشيد.