2016/05/11, 08:10 PM
مقایسه‌ی نتایج درمانی و عوارض داروی Rebief و نوع بیوسیمیلار آن Recigen در درمان بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز عودکننده
Masoud Etemadifar, Shabnam Soheilnader, Seyed Mohammad Amir Shahkarami, Ali Mehrabi Kooshki, مسعود اعتمادی‌فر, شبنم سهیل نادر, سيد محمد امیر شاه کرمی, علی مهرابی کوشکی
چکیده
مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروز (Multiple sclerosis یا MS) شایع‌ترین بیماری دمیلینیزان سیستم اعصاب مرکزی است که بیشتر در خانم‌های جوان دیده می‌شود و باعث ناتوانی بیماران می‌گردد. این بیماری در ایران دارای شیوع به نسبت بالایی است. تاکنون داروهای مختلفی برای درمان این بیماری ارائه شده است. از جمله‌ی این داروها اینترفرون‌ها هستند که مطالعات متعددی پیرامون مزایای استفاده از آن‌ها انجام گرفته است. اما با توجه به قیمت بالای انواع خارجی این داروها، امکان تهیه و مصرف آن برای بسیاری از بیماران وجود ندارد. خوشبختانه به تازگی نوع ایرانی داروی ربیف بنام رسیژن توسط متخصصین داخلی تولید گردیده است ولی تاکنون مطالعه‌ای پیرامون اثرات درمانی و عوارض آن انجام نشده است. این مطالعه به منظور ارزشیابی اثر درمانی رسیژن در مقایسه با ربیف در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت.
روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده بود که در سال‌های 1388 و 1389در مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) اصفهان به انجام رسید. در این مطالعه 44 بیمار مبتلا به MS به دو گروه تقسیم گردیدند. گروه اول تحت درمان با داروی ربیف و گروه دوم تحت درمان با رسیژن قرار گرفتند. اطلاعات بیماران به وسیله‌ی پرسشنامه‌ای که به همین منظور تهیه شده بود جمع‌آوری شد و پس از ورود به رایانه توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری ANOVA، 2χ، Fisher’s exact و Student-t تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: 36 بیمار تا انتهای مطالعه حضور داشتند. در هر دو گروه مصرف‌کننده‌ی ربیف و رسیژن بهبودي معني‌داري در ناتواني بيماران دیده شد (011/0 = P). تفاوت معني‌داري بين روند تغييرات Expanded disability status scale (EDSS) در دو گروه مشاهده نشد (13/0 = P). توزیع فراوانی دفعات عود در بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (6/0 = P). حجم پلاك‌ها در طي دوره‌ی درمان در هر دو گروه كاهش معني دار پيدا كرد (001/0 > P) ولي روند تغييرات بین دو گروه تفاوت معني‌دار نداشت (47/0 = P).
نتیجه‌گیری: طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه داروی رسیژن به اندازه‌ی ربیف در کاهش عود بیماری MS، میزان ناتوانی و همچنین کنترل پلاک‌های دمیلینه مؤثر بود. با توجه به این که عوارض دارویی قابل توجهی نیز در مصرف‌کنندگان مشاهده نشد همچنین نظر به قیمت متعادل این داروی ساخت داخل در مقایسه با ربیف، استفاده از آن در بیماران به جای ربیف توصیه می‌گردد.
http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1085
Masoud Etemadifar, Shabnam Soheilnader, Seyed Mohammad Amir Shahkarami, Ali Mehrabi Kooshki, مسعود اعتمادی‌فر, شبنم سهیل نادر, سيد محمد امیر شاه کرمی, علی مهرابی کوشکی
چکیده
مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروز (Multiple sclerosis یا MS) شایع‌ترین بیماری دمیلینیزان سیستم اعصاب مرکزی است که بیشتر در خانم‌های جوان دیده می‌شود و باعث ناتوانی بیماران می‌گردد. این بیماری در ایران دارای شیوع به نسبت بالایی است. تاکنون داروهای مختلفی برای درمان این بیماری ارائه شده است. از جمله‌ی این داروها اینترفرون‌ها هستند که مطالعات متعددی پیرامون مزایای استفاده از آن‌ها انجام گرفته است. اما با توجه به قیمت بالای انواع خارجی این داروها، امکان تهیه و مصرف آن برای بسیاری از بیماران وجود ندارد. خوشبختانه به تازگی نوع ایرانی داروی ربیف بنام رسیژن توسط متخصصین داخلی تولید گردیده است ولی تاکنون مطالعه‌ای پیرامون اثرات درمانی و عوارض آن انجام نشده است. این مطالعه به منظور ارزشیابی اثر درمانی رسیژن در مقایسه با ربیف در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت.
روش‌ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده بود که در سال‌های 1388 و 1389در مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) اصفهان به انجام رسید. در این مطالعه 44 بیمار مبتلا به MS به دو گروه تقسیم گردیدند. گروه اول تحت درمان با داروی ربیف و گروه دوم تحت درمان با رسیژن قرار گرفتند. اطلاعات بیماران به وسیله‌ی پرسشنامه‌ای که به همین منظور تهیه شده بود جمع‌آوری شد و پس از ورود به رایانه توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آزمون‌های آماری ANOVA، 2χ، Fisher’s exact و Student-t تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: 36 بیمار تا انتهای مطالعه حضور داشتند. در هر دو گروه مصرف‌کننده‌ی ربیف و رسیژن بهبودي معني‌داري در ناتواني بيماران دیده شد (011/0 = P). تفاوت معني‌داري بين روند تغييرات Expanded disability status scale (EDSS) در دو گروه مشاهده نشد (13/0 = P). توزیع فراوانی دفعات عود در بین دو گروه تفاوت معنی‌دار نداشت (6/0 = P). حجم پلاك‌ها در طي دوره‌ی درمان در هر دو گروه كاهش معني دار پيدا كرد (001/0 > P) ولي روند تغييرات بین دو گروه تفاوت معني‌دار نداشت (47/0 = P).
نتیجه‌گیری: طبق نتایج به دست آمده از این مطالعه داروی رسیژن به اندازه‌ی ربیف در کاهش عود بیماری MS، میزان ناتوانی و همچنین کنترل پلاک‌های دمیلینه مؤثر بود. با توجه به این که عوارض دارویی قابل توجهی نیز در مصرف‌کنندگان مشاهده نشد همچنین نظر به قیمت متعادل این داروی ساخت داخل در مقایسه با ربیف، استفاده از آن در بیماران به جای ربیف توصیه می‌گردد.
http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/1085
یه جا تسلیم عشق بودن، همه دیوونگیت میشه
کسی که فکر نمی کردی، تموم زندگیت میشه
کسی که فکر نمی کردی، تموم زندگیت میشه
