2011/06/12, 11:48 PM
خواص گلاب
![[تصویر: co416.jpg]](http://www.beytoote.com/images/stories/cookery/co416.jpg)
این مایع همان اسانس رز (گل محمدی) است كه تا امروز 200 نوع از آن شناسایی شده است، اما
تنها دسته محدودی از آن را در تهیه گلاب مورد استفاده قرار می‌دهند.
این گل بهاری از اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد رویش دارد و از خواص درمانی فراوانی برخوردار
است. طبیعت گلاب گرم است و مقوی معده، قلب، كبد و اعصاب بوده و آرامبخشی قوی به حساب
میآید. به همین دلیل است كه قدیمی‌ترها مصرف گلاب را در روزهای سخت و پرتنش لازم
می‌دانستند. این مایع خوشبو و معطر تا حدودی تحریك‌كننده جریان خون بوده و بافت پوست را به
تولید سلول‌های جدید تحریك می‌كند.
خوردن گلاب برای رفع سردرد و بوی بد دهان مفید است و همچنین تحریك‌كننده هورمون‌ها بوده و
میل جنسی را افزایش می‌دهد و تا حدودی تنظیم‌كننده قاعدگی است. خوردن گلاب را به بیماران
قلبی توصیه می‌كنیم و نوشیدن روزانه یك لیوان دوغ مخلوط با گلبرگ‌های گل محمدی را برای
تنظیم كار جهاز هاضمه خصوصا در روزهای گرم سال پیشنهاد می‌كنیم.
طبق سنت قدیم، برای هر 30 كیلوگل، 50 لیتر آب در نظر می‌گیرند كه گلاب حاصل از این مقدار 30
لیتر است و به آن «گلاب مایه یا عطری» گویند. از تقطیر مجدد گلاب مایه، فرآورده‌ای به دست
میآید كه به آن «گلاب دو آتشه» یا استاندارد گفته می‌شود.
این نوع مرغوب‌تری از گلاب است كه مزه و بوی آن بسیار تلخ‌تر از گلاب مایه است ولی به دلیل
آن‌كه آب به كار رفته در آن بیشتر تبخیر شده و گلاب حاصله غلیظ‌تر است بیشترین اثر درمانی را
دارد لذا تهیه این گلاب برای مصارف خانگی و درمانی مناسب است. البته از تقطیر مجدد، گلاب
دوآتشه غلیظ‌تری به دست میآید كه بسیار معطر است و در حقیقت آن را «گلاب ناب و خالص»
می‌نامند كه كمتر در بازار عرضه می‌شود.
گاهی نیز از گل‌هایی كه به صورت تفاله درآمده‌اند به همراه كمی گل تازه برای تولید مجدد گلاب
استفاده می‌شود كه گلاب به دست آمده را «پساب» گویند كه كیفیت بسیار نازلی دارد و طبیعتا
اثرگذاری ضعیفی داشته و در اصل خاصیت درمانی ندارد.
توصیه‌ها
1ـ از آنجا كه گلاب در اثر ماندگاری زیاد اثر خود را از دست می‌دهد نباید آن را بیش از یك سال نگه
داشت. گلاب را باید در یخچال و ظروف شیشه‌ای رنگی نگهداری كنید و این را بدانید كه اسانس
گلاب نسبت به مواد تشكیل‌دهنده ظروف پلاستیكی واكنش نشان داده و كیفیت خود را از دست
می‌دهد. لذا از نگهداری آن در این نوع ظروف اجتناب كنید.
2ـ محیط و تمامی وسایلی كه برای تولید گلاب به كار می‌روند باید استریل باشد. زیرا در غیر این
صورت، قارچ و كپك می‌تواند در آن رشد كرده و به این ترتیب موجب كدورت گلاب و تجزیه مواد موثره
آن شود كه به این ترتیب نه‌تنها اثر درمانی نخواهد داشت، بلكه عوارض جانبی نیز دارد لذا هنگام
خرید گلاب به شفافیت آن توجه كنید و محصولی را كه دارای تاریخ مصرف و كد بهداشتی است
انتخاب نمایید.
3ـ توجه داشته باشید با مصرف گلاب در بالای مایع آن هوا جمع خواهد شد كه اكسیژن آن می‌تواند
موجب اكسید شدن اسانس گلاب شود كه با وجود آن‌كه ضرری برای مصرف‌كننده ندارد، فایده‌ای
هم نخواهد داشت.
این مایع همان اسانس رز (گل محمدی) است كه تا امروز 200 نوع از آن شناسایی شده است، اما
تنها دسته محدودی از آن را در تهیه گلاب مورد استفاده قرار می‌دهند.
این گل بهاری از اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد رویش دارد و از خواص درمانی فراوانی برخوردار
است. طبیعت گلاب گرم است و مقوی معده، قلب، كبد و اعصاب بوده و آرامبخشی قوی به حساب
میآید. به همین دلیل است كه قدیمی‌ترها مصرف گلاب را در روزهای سخت و پرتنش لازم
می‌دانستند. این مایع خوشبو و معطر تا حدودی تحریك‌كننده جریان خون بوده و بافت پوست را به
تولید سلول‌های جدید تحریك می‌كند.
خوردن گلاب برای رفع سردرد و بوی بد دهان مفید است و همچنین تحریك‌كننده هورمون‌ها بوده و
میل جنسی را افزایش می‌دهد و تا حدودی تنظیم‌كننده قاعدگی است. خوردن گلاب را به بیماران
قلبی توصیه می‌كنیم و نوشیدن روزانه یك لیوان دوغ مخلوط با گلبرگ‌های گل محمدی را برای
تنظیم كار جهاز هاضمه خصوصا در روزهای گرم سال پیشنهاد می‌كنیم.
طبق سنت قدیم، برای هر 30 كیلوگل، 50 لیتر آب در نظر می‌گیرند كه گلاب حاصل از این مقدار 30
لیتر است و به آن «گلاب مایه یا عطری» گویند. از تقطیر مجدد گلاب مایه، فرآورده‌ای به دست
میآید كه به آن «گلاب دو آتشه» یا استاندارد گفته می‌شود.
این نوع مرغوب‌تری از گلاب است كه مزه و بوی آن بسیار تلخ‌تر از گلاب مایه است ولی به دلیل
آن‌كه آب به كار رفته در آن بیشتر تبخیر شده و گلاب حاصله غلیظ‌تر است بیشترین اثر درمانی را
دارد لذا تهیه این گلاب برای مصارف خانگی و درمانی مناسب است. البته از تقطیر مجدد، گلاب
دوآتشه غلیظ‌تری به دست میآید كه بسیار معطر است و در حقیقت آن را «گلاب ناب و خالص»
می‌نامند كه كمتر در بازار عرضه می‌شود.
گاهی نیز از گل‌هایی كه به صورت تفاله درآمده‌اند به همراه كمی گل تازه برای تولید مجدد گلاب
استفاده می‌شود كه گلاب به دست آمده را «پساب» گویند كه كیفیت بسیار نازلی دارد و طبیعتا
اثرگذاری ضعیفی داشته و در اصل خاصیت درمانی ندارد.
توصیه‌ها
1ـ از آنجا كه گلاب در اثر ماندگاری زیاد اثر خود را از دست می‌دهد نباید آن را بیش از یك سال نگه
داشت. گلاب را باید در یخچال و ظروف شیشه‌ای رنگی نگهداری كنید و این را بدانید كه اسانس
گلاب نسبت به مواد تشكیل‌دهنده ظروف پلاستیكی واكنش نشان داده و كیفیت خود را از دست
می‌دهد. لذا از نگهداری آن در این نوع ظروف اجتناب كنید.
2ـ محیط و تمامی وسایلی كه برای تولید گلاب به كار می‌روند باید استریل باشد. زیرا در غیر این
صورت، قارچ و كپك می‌تواند در آن رشد كرده و به این ترتیب موجب كدورت گلاب و تجزیه مواد موثره
آن شود كه به این ترتیب نه‌تنها اثر درمانی نخواهد داشت، بلكه عوارض جانبی نیز دارد لذا هنگام
خرید گلاب به شفافیت آن توجه كنید و محصولی را كه دارای تاریخ مصرف و كد بهداشتی است
انتخاب نمایید.
3ـ توجه داشته باشید با مصرف گلاب در بالای مایع آن هوا جمع خواهد شد كه اكسیژن آن می‌تواند
موجب اكسید شدن اسانس گلاب شود كه با وجود آن‌كه ضرری برای مصرف‌كننده ندارد، فایده‌ای
هم نخواهد داشت.
وقتی تنها شدی تنها تر از تمام غریبان روزگار
از قیل و قال حادثه باری دلت گرفت
بر خویش تکیه کن برعرش
از قیل و قال حادثه باری دلت گرفت
بر خویش تکیه کن برعرش
![[تصویر: 6n3cs1cfez49pyuovwz.jpg]](http://up2.iranblog.com/images/6n3cs1cfez49pyuovwz.jpg)
![[تصویر: HamMihan-2015714225391134021441360320.6572.gif]](http://www.hammihan.com/users/users2015/status/original/HamMihan-2015714225391134021441360320.6572.gif)
