[# پریسا #]

موی معمولی: بهترین نوع مو است و هنگام لمس کردن نرم و انعطاف پذیر است. در اغلب اوقات براق و درخشنده بوده و حالت مات و کدر ندارد. مو معمولی نه چرب است نه خشک و اغلب اوقات با حفظ حالت خود زیبا و سالم به نظرمی رسد. روی مو شوره و در پوست سر قرمزی و خارش وجود ندارد و به آسانی شانه می شود.
برای نگهداری این نوع مو بهتر است از شامپوهای مناسب برای موهای معمولی استفاده شود و به صورت یک روز درمیان شستشوی مو صورت پذیرد.
موهای چرب: موی چرب در ظاهر براق به نظر می رسد اما پس از مدتی به علت وجود چربی زیاد رسوبات چربی بر روی مو جمع می شود و ظاهر مات و کدری به موها می دهد. در بعضی موارد هنگام شانه زدن شوره های چرب بر روی مو دیده می شود و چربی ممکن است حتی باعث بروز خارش پوست نیز بشود. در این نوع مو به علت وجود چربی موها حالت نمی گیرد و حجم مو کم می شود بیشتر افرادی که موی چرب دارند معتقدند که پس از شامپو کردن موها به سرعت کمتر از 12 ساعت بعد از شستشو چرب می شود.
برای نگهداری از موی چرب بهتر است ازشامپوهای مخصوص موی چرب استفاده شود و برای افزایش تاثیر پاک کنندگی شامپو باید به مدت 1 تا 3 دقیقه کف ماندگار ایجاد کرده و سپس با آب 40 تا 45 درجه سانتیگراد آبکشی نمود.
موی خشک: موی خشک کدر به نظر میرسد و هنگام لمس کردن خشک و خشن است این نوع مو به سختی شانه می شود و در معرض گره خوردن و یا موخوره می باشد. موی خشک ظاهر شفاف و خوش حالتی ندارد و در اغلب موارد دارای فرریز (وز) می باشد.
برای این نوع از موها نیز شامپو و نرم کننده مخصوص موهای خشک توصیه می شود تعداد دفعات شستشو به حداقل کاهش یابد و اکیدا از شستشو با آب داغ پرهیز شود ضمنا از حجم مناسب شامپو در هنگام شستشو استفاده شود .استفاده از شامپو های کرمی و یا روغنها و کرمهای تقویت کننده مو برای موهای خشک توصیه می شود.

موی آسیب دیده: بیشتر موهایی که تحت اعمال شیمیایی وفیزیکی قرار می گیرند دچار صدماتی می شوند از آنها به عنوان موی آسیب دیده نام برده می شود. از عوامل آسیب رسان به مو می توان از موارد زیر نام برد:
•رنگ کردن مکرر مو (توصیه می شود حداقل 4 هفته فاصله بین هر بار رنگ کردن مو وجود داشته باشد)
•فرکردن موها
•دکلره کردن موها ، مش و های لایت
•سشوارکردن مو با حرارت بالا
•برس زدن بیش از حد مو به خصوص با شانه های پلاستیکی
•قرارگرفتن در معرض اشعه آفتاب در زمان طولانی