[شهرزاد]

برای آماده‌سازی کنگر، تیغ‌های روی ساقه را پاک می‌کنند و از ساقه‌های آن استفاده می‌کنند.


تمام کشورهایی که پیشینه قابل توجهی در باره طب گیاهی دارند، کنگر را می‌شناسند و به خواص مختلف آن و کاربردهای مختلف آن آشنا هستند.

در یونان و مصر باستان، این گیاه به دلیل نقش کمکی در هضم مواد غذایی مورد توجه قرار گرفته و در قرن 16 میلادی در اروپا یکی از سبزیجات معروفی بود که توسط اشراف مصرف می‌شد. در طب سنتی اروپا ، برگ‌های کنگر به عنوان ماده افزایش دهنده ادرار ( دیورتیک) و محرک کلیه‌ها، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کیسه صفرا مورد استفاده قرار می‌گرفت.

استفاده خوراکی و دارویی این گیاه در ایران هم سابقه‌ای طولانی دارد. همه ما با غذای تخمیری کنگر ماست که از اردور‌های سنتی ایرانی است آشنا هستیم، به علاوه خورش کنگر از جمله خورش‌هایی است که با فصل بهار در سفره خانوار اضافه می‌شود.

مواد مغذی موجود در 100 گرم کنگر خام

انرژی: 18 کیلو کالری، پتاسیم: 360 میلی‌گرم، آهن: 1 میلی‌گرم، فولات: 21 میکروگرم، کلسیم: 41 میلی‌گرم، ویتامین B1:

1/0 میلی‌گرم، سدیم: 27 میلی‌گرم ، فیبر: 4 گرم

مهمترین ارزش غذایی کنگر مربوط به کالری کم آن است . به علاوه مقدار زیاد فیبر غذایی و وجود کربوهیدرات پیچیده‌ای به نام اینولین سبب می‌شوند که این سبزی بهاری به حفظ سلامت دستگاه گوارش به خصوص روده‌ها کمک کند

میزان کم سدیم و بالا بودن پتاسیم موجود در کنگر، به علاوه وجود ماده موثر سینارین که نقش آن در کاهش کلسترول و تری‌گلیسیرید خون به اثبات رسیده در مجموع این سبزی بهاری را به ماده غذایی مناسبی برای پبشگیری یا کنترل بیماری‌های قلبی عروقی تبدیل می‌کند.

استفاده از سبزی های دیگری مانند نعناع و جعفری در تهیه خورش کنگر ارزش تغذیه‌ای آن را افزایش می‌دهد.به خاطر داشته باشید که ساقه‌های جوان کنگر، تازه‌تر و برای خرید و مصرف مناسب‌ترند. همچنین هنگام طبخ کنگر را زیاد سرخ نکنید

[# پریسا #]

کنگر اولین بار در اتیوپی کشت شد و بعد در نقاط مختلف دنیا گسترش پیدا کرده است. محل اصلی رویش این سبزی مدیترانه، جزایر قناری و آمریکای جنوبی است.

خواص درمانی کنگر در سلامت بدن

سرگل های این گیاه به عنوان سبزی مصرف می شود که برای دستگاه گوارش مقوی بوده و به هضم مواد غذایی کمک می کند. عصاره ی برگ و ریشه ی کنگر برای جلوگیری از رسوب چربی در جدار رگ ها مفید بوده و در درمان یرقان ، سوء هاضمه ، احساس ناراحتی در معده ، نفخ ، بی اشتهایی ، تهوع ، اسهال خفیف یا یبوست ، نارسایی کبد ، دفع مزمن آلبومین و کم خونی بعد از جراحی موثر بوده و از کبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می کند. در بعضی از کشورها به عنوان محرک تمایلات جنسی مصرف می شود.
سینارین و ماده دیگری که به عنوان اسید کافئیک شناخته شده است، کبد را در برابر عفونت حفظ می کند و به کبد کمک می کند تا بعد از تخریب قسمتی از آن دوباره خود را از نو بسازد. از آنجایی که کنگر محتوی کربوهیدرات پیچیده غیر قابل هضم به نان اینولین است، خاصیت مسهلی دارد. از طرفی اینولین موجود در کنگر باعث افزایش باکتری های مفید و کاهش باکتری های مضر در مدفوع می شود. در حقیقت باعث حفظ سلامتی روده شده و احتمالاً می تواند خطر سرطان روده باریک را کاهش دهد. آنتی اکسیدان موجود در کنگر، پوست را در برابر سرطان محافظت می کند.


کسانی که نباید کنگر مصرف کنند

- بهتر است زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر پرهیز کنند. - از آنجایی که برگ های کنگر محرک انقباض کیسه ی صفراست، افرادی که سنگ کیسه ی صفرا دارند نباید آن را مصرف کنند، چرا که افزایش انقباض کیسه ی صفرا منجر به انسداد مجاری و حتی پارگی کیسه صفرا می شود. - هم چنین اشخاصی که نسبت به کنگر و یا خواص سینارین حساسیت دارند، باید از مصرف این گیاه پرهیز کنند.

منبع : ماهنامه دنیای تغذیه