سروش جان
من اصولاً تو این مباحث نظر نمیدم، چون به نظرم نتیجه گیری در این بحث ها با مراجع و منابع کاملاً پزشکی و افراد متخصص قابل اعتماد و پذیرش خواهد بود نه با تحقیق و سرچ اینترنتی اونهم از منابع داخلی و یا احساس و برداشت های شخصی.
اما در این مورد چون دیدم به شدت روحیت بهم ریخته ازت میخوام به چندتا نکته توجه کنی:
اولاً یادت باشه بخش زیادی از نتایج و اطلاعات موجود در اینترنت و یا نظرات، یه سری حرف کلیشه ای است که بنا به تجربه بیان میشه و این خودش به دو حالت بر میگرده اول اینکه همۀ پزشکان تجربۀ کافی ندارند و دوم اینکه همه مطالعه و تخصص کافی ندارند. خودت که بهتر میدونی روش درمان ام اس، علم بروز و کاملاً نویی است که هر لحظه ممکنه دست آورد جدیدی داشته باشه. ماشالا تو که خودت تحصیلکرده ایی و میدونی علم از تجربه به دست می آد و با گذر زمان درست و غلط ماندن بسیاری از نظریات و تئوری ها به همین تجربیات بر میگرده. پس مطمئن باش هیچ نظری وحی منزل و مطلق نیست.
دوماً دقیقاً دوستان دیگه درست گفتن، بهترین کار برات اینه که به خودت و توانایی هات اعتماد کنی و امید داشته باشی. انتخاب با خودته بر فرض اگر چنین قضیه ایی هم صحت داشته باشه، میخوای از الان عزا بگیری، دست رو دست بزاری تا ببینی کی اتفاق میافته؟؟؟ به نظر من بهترین کار میتونه این باشه که عین قبل به زندگیت برسی، تازه باید بیشتر هم زندگی کنی...بیشتر دنبال خواسته ها و اهدافت بری. انسان یکروزی پیر و ناتوان میشه حالا دیر یا زود معلوم نیست....اما هیچکس جاودانه نمی مونه پس بهترین استراتژی اینه که زمان توانمندی خودش رو برای آیندۀ احتمالی آماده کنه. اگرشد که آماده ایی ، اگر هم نشد از هم سن و سالهای خودت جلوتری.
در مورد ازدواج حق داری الان تصمیم نگیری، برو خوب تحقیق کن، خوب برسی کن و بعد، اما بدون اگر قرار بود هرکس با ابتلا به ام اس زندگی رو کنار بزاره که الان 2 میلیون بازنشسته در سنین 17 تا 35 داشتیم تو دنیا. بعضی از بچه هایی که تو همین سایت هستند برای من به شخصه یک الگو محسوب میشن حتی با اینکه سنشون از من خیلی کمتره؛ میتونی از تجربیات اونها استفاده کنی و یا تجربه دوستان دیگه که سالهاست مبتلا هستند و زندگی مشترک دارند.
پزشکت رو عوض کن، ممکنه پزشک خوب و مشهوری باشه اما مشخصه تجربه اش در مورد ام اس کمه، یادت باشه، زندگی با ام اس، زندگی با بیماری ناشناخته و شرایط تحت تاثیر اونه، پس بهترین کار اینه که همیشه خودت رو از لحاظ علمی و اطلاعاتی بروز کنی و البته این وظیفه پزشک معالج توست که تورو حمایت روحی و اطلاعاتی کنه وقتی این کمبود رو داره معلومه تو این بحث ضعیفه.
در آخر اینکه نگران نباش درسته که یک سری از همین کلیشه ها میگه "خبر بد اینست که...."، اما "خبر خوب اینکه..." بعد ها تحقیق کردند و متوجه شدند هورمون تستوسترون به کاهش روند بیماری ام اس در مردان کمک میکنه.
من اصولاً تو این مباحث نظر نمیدم، چون به نظرم نتیجه گیری در این بحث ها با مراجع و منابع کاملاً پزشکی و افراد متخصص قابل اعتماد و پذیرش خواهد بود نه با تحقیق و سرچ اینترنتی اونهم از منابع داخلی و یا احساس و برداشت های شخصی.
اما در این مورد چون دیدم به شدت روحیت بهم ریخته ازت میخوام به چندتا نکته توجه کنی:
اولاً یادت باشه بخش زیادی از نتایج و اطلاعات موجود در اینترنت و یا نظرات، یه سری حرف کلیشه ای است که بنا به تجربه بیان میشه و این خودش به دو حالت بر میگرده اول اینکه همۀ پزشکان تجربۀ کافی ندارند و دوم اینکه همه مطالعه و تخصص کافی ندارند. خودت که بهتر میدونی روش درمان ام اس، علم بروز و کاملاً نویی است که هر لحظه ممکنه دست آورد جدیدی داشته باشه. ماشالا تو که خودت تحصیلکرده ایی و میدونی علم از تجربه به دست می آد و با گذر زمان درست و غلط ماندن بسیاری از نظریات و تئوری ها به همین تجربیات بر میگرده. پس مطمئن باش هیچ نظری وحی منزل و مطلق نیست.
دوماً دقیقاً دوستان دیگه درست گفتن، بهترین کار برات اینه که به خودت و توانایی هات اعتماد کنی و امید داشته باشی. انتخاب با خودته بر فرض اگر چنین قضیه ایی هم صحت داشته باشه، میخوای از الان عزا بگیری، دست رو دست بزاری تا ببینی کی اتفاق میافته؟؟؟ به نظر من بهترین کار میتونه این باشه که عین قبل به زندگیت برسی، تازه باید بیشتر هم زندگی کنی...بیشتر دنبال خواسته ها و اهدافت بری. انسان یکروزی پیر و ناتوان میشه حالا دیر یا زود معلوم نیست....اما هیچکس جاودانه نمی مونه پس بهترین استراتژی اینه که زمان توانمندی خودش رو برای آیندۀ احتمالی آماده کنه. اگرشد که آماده ایی ، اگر هم نشد از هم سن و سالهای خودت جلوتری.
در مورد ازدواج حق داری الان تصمیم نگیری، برو خوب تحقیق کن، خوب برسی کن و بعد، اما بدون اگر قرار بود هرکس با ابتلا به ام اس زندگی رو کنار بزاره که الان 2 میلیون بازنشسته در سنین 17 تا 35 داشتیم تو دنیا. بعضی از بچه هایی که تو همین سایت هستند برای من به شخصه یک الگو محسوب میشن حتی با اینکه سنشون از من خیلی کمتره؛ میتونی از تجربیات اونها استفاده کنی و یا تجربه دوستان دیگه که سالهاست مبتلا هستند و زندگی مشترک دارند.
پزشکت رو عوض کن، ممکنه پزشک خوب و مشهوری باشه اما مشخصه تجربه اش در مورد ام اس کمه، یادت باشه، زندگی با ام اس، زندگی با بیماری ناشناخته و شرایط تحت تاثیر اونه، پس بهترین کار اینه که همیشه خودت رو از لحاظ علمی و اطلاعاتی بروز کنی و البته این وظیفه پزشک معالج توست که تورو حمایت روحی و اطلاعاتی کنه وقتی این کمبود رو داره معلومه تو این بحث ضعیفه.
در آخر اینکه نگران نباش درسته که یک سری از همین کلیشه ها میگه "خبر بد اینست که...."، اما "خبر خوب اینکه..." بعد ها تحقیق کردند و متوجه شدند هورمون تستوسترون به کاهش روند بیماری ام اس در مردان کمک میکنه.
नियंत्रण अपने भाग्य को या किसी और होगा.
Jack Welch
