امروز از اون روزهایی بود که به قول ضحا "باید از خودمون شرو کنیم" برای من پیش اومد
یکی از همسایه ها که از دوستانمون هم هست مرتبا با هم در ارتباطیم. هر وقت اهوازم میریم بیرون. حالا چه چند نفری و چه با خانواده هامون. این خانوم همیشه براش سوال بود چرا من گاهی که میرم بیرون مثلا میگم بچه ها من برم دنبال فلان کارم یا فلان آزمایش و اینا و تنهایی هم میرم. و مثلا میدیدی بعد از تموم شدن کارم در بازار به اونها می پیوستم .
امشب دیگه با زن داداشم تصمیم گرفتم بهش بگیم جریان رو
اولش باورش نمیشد و سریع گفتش ام اس؟ ما یکی از فامیلامون الان سالهاست ام اس داره و نمیتونه راه بره و اینا. و وای و آی و آخ سر داد
منم کاملا ریلکس از بیماری براش توضیح دادم و گفتم بیش از 70 درصد از ام اسی ها حالشون نسبتا خوبه و حمله هاشون با بهبودی همراهه. و توضیح دادم که بیماری من تحت کنترل هست و الی آخر ...
جای تعجب داشت که کاملا منطقی موضوع رو پذیرفت و گفت تا به حال ام اس رو از وحشناک ترین بیماریهای ممکن میدونسته
خب تغییر دید جامعه باید با یه حرکتی هم همراه باشه
نه همه جا ولی جاهایی که تشخیص بدیم بهتره مردم بدونن ام اس داریم اصلا هم بد نیست که بخوایم اینو بیان کنیم مخصوصا ماهایی که ظاهرا حالمون خوب و سرحال هست
اگر ماها ام اسی ها داریم یه فعالیت بزرگ در جامعه انجام میدیم خب بهتر میشه اگه در مواقع لزوم اشاره کنیم که ام اس داریم با وجود این کار یا فعالیتمون
منم اوایل حراس داشتم از بیان ام اس
اما الان سعی می کنم هر جا لازم شد بیان کنم که ام اس دارم و در چند مورد پیش آمده دیدم که طرف مقابل گفته عجب و تا به حال ایو نمیدونسته و اینا
واقعا خیلیا نمی دونن ام اس یعنی چی
اگه ماها نگیم ام اس چیه پس کی بره بگه ام اس یعنی چی ؟
این نظر من بود و از همینجا هم میگم نظر سایر دوستان و دلایلشون در دونستن یا ندونستن اطرافیان در مورد ام س، کاملا برام پذیرفته شده و محترم هست
یکی از همسایه ها که از دوستانمون هم هست مرتبا با هم در ارتباطیم. هر وقت اهوازم میریم بیرون. حالا چه چند نفری و چه با خانواده هامون. این خانوم همیشه براش سوال بود چرا من گاهی که میرم بیرون مثلا میگم بچه ها من برم دنبال فلان کارم یا فلان آزمایش و اینا و تنهایی هم میرم. و مثلا میدیدی بعد از تموم شدن کارم در بازار به اونها می پیوستم .
امشب دیگه با زن داداشم تصمیم گرفتم بهش بگیم جریان رو
اولش باورش نمیشد و سریع گفتش ام اس؟ ما یکی از فامیلامون الان سالهاست ام اس داره و نمیتونه راه بره و اینا. و وای و آی و آخ سر داد
منم کاملا ریلکس از بیماری براش توضیح دادم و گفتم بیش از 70 درصد از ام اسی ها حالشون نسبتا خوبه و حمله هاشون با بهبودی همراهه. و توضیح دادم که بیماری من تحت کنترل هست و الی آخر ...
جای تعجب داشت که کاملا منطقی موضوع رو پذیرفت و گفت تا به حال ام اس رو از وحشناک ترین بیماریهای ممکن میدونسته
خب تغییر دید جامعه باید با یه حرکتی هم همراه باشه
نه همه جا ولی جاهایی که تشخیص بدیم بهتره مردم بدونن ام اس داریم اصلا هم بد نیست که بخوایم اینو بیان کنیم مخصوصا ماهایی که ظاهرا حالمون خوب و سرحال هست
اگر ماها ام اسی ها داریم یه فعالیت بزرگ در جامعه انجام میدیم خب بهتر میشه اگه در مواقع لزوم اشاره کنیم که ام اس داریم با وجود این کار یا فعالیتمون
منم اوایل حراس داشتم از بیان ام اس
اما الان سعی می کنم هر جا لازم شد بیان کنم که ام اس دارم و در چند مورد پیش آمده دیدم که طرف مقابل گفته عجب و تا به حال ایو نمیدونسته و اینا
واقعا خیلیا نمی دونن ام اس یعنی چی
اگه ماها نگیم ام اس چیه پس کی بره بگه ام اس یعنی چی ؟
این نظر من بود و از همینجا هم میگم نظر سایر دوستان و دلایلشون در دونستن یا ندونستن اطرافیان در مورد ام س، کاملا برام پذیرفته شده و محترم هست
عشق اگر با تو بیاید به پرستاری من
قصـــه عشــق شود قصه بیماری من
قصـــه عشــق شود قصه بیماری من
