ضمن اینکه با نظر ضحا کاملا موافقم و عامل اصلیه شناخت بد رو همین میدونم که در حال حاضر بیمار ام اس شناخته شده و دیده شده در جامعه تنها بچه هایی هستن که بیماریشون پیشرفته است . با این شرایط جدی جدی چرا تعجب می کنیم اگه کسی فکر کنه من نوعی که ام اس دارم چرا رو ویلچر نیستم ؟ یکی از بچه ها اینجا نوشته بود انقدر فضولی می کنن تا بفهمن چرا من رو ویلچر نیستم . خب خوبه اتفاقا باید یه جوری بفهمن دیگه که امروزه همه بیمارای ام اس روی ویلچر نیستن .
بچه ها ما از فقر فرهنگی می گیم ، از عدم شناخت می گیم . مگه غیر از اینه که اگه خیلی از ماها ام اس نداشتیم یکی از همون جامعه بودیم با همون ذهنیت . اصن یه مثال ساده تر چند تا از ما بیماری های دیگه رو می شناسیم . اگه یکی بگه فلانی بیماری ای بی داره واکنشمون چیه ؟ حالا فکر کنید ذهنیت قدیمی و تاریخی هم از یه بیماری وجود داشته باشه .
بچه ها ما از فقر فرهنگی می گیم ، از عدم شناخت می گیم . مگه غیر از اینه که اگه خیلی از ماها ام اس نداشتیم یکی از همون جامعه بودیم با همون ذهنیت . اصن یه مثال ساده تر چند تا از ما بیماری های دیگه رو می شناسیم . اگه یکی بگه فلانی بیماری ای بی داره واکنشمون چیه ؟ حالا فکر کنید ذهنیت قدیمی و تاریخی هم از یه بیماری وجود داشته باشه .
Peace begins with a smile
