جامعه بااون دیدغلطی که نسبت به بیماری ام اس دارد.مارو,وادارمیکند,که بیماری خودمون رو,از,افرادجامعه پنهان کنیم.وقتیکه حرف افرادباسوادوبیسواداینه که عاقبت بیمار,ام اسی ویلچراست واونامیگویندبیماران فلج وناتوان وکورمیشوند.اگرمثلامن به چندنفربگم ام اس دارم ,میگویندالکی میگی,یک بیمارام اسی ,نمیتونه به این سالمی باشه.من چی بگم ایناسطح آگاهیشون بی نهایت پایین است.وقتی تلویزیون یک بیمارام اسی روناتوان نشون میده.ماچیکارمیتونیم بکنیم.اولین کاری که بایداینجاانجام بشود,صداوسیمایک تصویردرستی ازبیماری ام اس نشان بدهد.اونوقت شایددیدجامعه درست بشه,وگرنه اینکارغیرممکن است.من درموردبیمارام اسی شنیدم که 40سال است که مبتلابه ام اس است.همیشه کوهنوردی میره.توی تلویزیون پیدادرموردایناصحبت بشه.
نه که تصویری ازیک بیماری رونشون بدن که بیست سال است که مبتلابه ام اس است و,روی ویلچراست.
نه که تصویری ازیک بیماری رونشون بدن که بیست سال است که مبتلابه ام اس است و,روی ویلچراست.
اے دنیا کے مسافر منزل تیری قبرھیں اے کر رھا ھیں جو تو دو دن کا یہ سفرھیں موت ھیں تیرا ان دیکھا ساتھی آچانگ تجھے نگل لے گا:ای مسافر دنیا خونه ی توقبر است ای که هرکاری میکنی سفر دو روزه هست مرگ رفیق ندیده ی تو است یکهو نفست رو می گیره
