[Hasty]

سلام دوستان به نظر من از بنیاد باید شروع کرد......یعنی وقتی اطرافیان کاملا بیماری رو نشناسن از جامعه چه انتظاری میشه داشت........من تو این 20 سال مصیبتهایی کشیدم ودارم می کشم که گاهی داغونم میکنه..وقتی سرگیجه داشتم یا مشکل راه رفتن داشتم میگفتن ناز میده که تو کار حونه کمک نکنه.اما با ور کنید اینقدر ظروف گرون قیمت تو دست من شکست تا فهمیدند ناز نیست من واقعا تونایی این جور کارها رو ندارم.....یا وقتی میگم سرم درد میکنه وصدای تلویزیونو کم کنید واقعا سر درد دارم دست خودم نیست واین جریانات کمکم به اطافیان دور تر گفته شد واونها از ماهیت بیماری من مطلع شدند....والان به عنوان کسی که سالهاست این بیماری رو دارم حتی از مطب پزشکهای متخصص به من زنگ میزنند که یک بیمار ms اومده من برن کامل توضیح بدم وآرومش کنم تا با سالهای آینده بیماری چطور کنار بیاد. بازم من معتقدم اول باید اطرافیان خودمون متوجه بشن چون اونها عضو مهمی از جامعه هستند