[Mahdiyeh]

بنظرمن ام اس ترس نداره ،تقریبا یک سال ودوماه پیش که۱۶سالم بود علائم این بیماری برای من پیداشدمن حتی فکرشم نمیکردم ک ممکنه گرفتار همچین بیماری ای بشم ولی....من همه علائم ام اسوداشتم بدیش جایی بود ک وقتی دکترچشم پزشک چشمامو معاینه کرد گف سالمه من حتی نمیتونستم اون علامتای بزرگم ببینم جوری ک خودمم مونده بودم ب دکتر چی بگم که من نمیتونم ببینم فک میکردم چشمام ضعیف شده ولی این طوری نبود... بیشترنظراتونوخوندم ودیدم ک اکثرا بیماریتون بیشتر از۵ساله ولی من فک میکردم زودخوب میشم مثلا تا اخر امسال بااینکه میدونم ام اس درمان نداره بعضی ازحرفاتون منو ی کم ناامیدکردمثلامن هیچ وقت به این فک نکردم ک ممکنه فلج بشم راستشو بخاین تصورشم سخته برای هممون دعا میکنم ک خوب شیم، واسه من ک خیلی سخته فک کنین تو۱۶سالگی ک اوج بچگی ونوجونیته اونم ی دختر بهت بگن ام اس داری من ک کلی گریه کردم ک هنوزم ادامه داره ولی برخلاف بعضی ازبچه هاخیلی امیدوارم همیشه ب خودم گفتم هرکه دراین بزم مقرب تر است/جام بلابیشترش میدهند همین بیت منو ب زندگی امیدوارمیکنه ولی وقتی این آمپولارومیزنم نظرم کلا عوض میشه دردش خیلی زیاده آخرین تزریقم شب یلدابود بدترین یلدای عمرم ب دوستم میگفتم من امشب ی دقه بیشتردردمیکشم... شمام وقتی آمپول میزنین همین طوری میشین؟؟