[negar]

سلام
خب هز کی بگه تفریح نداره که نمیشه...
من خودم...بزرگترین تفریحم اینه که جزقله های داییم بیان خونمون... بازی کنیم... اخه هم سنیم
یکیشون 4 ساله اش پسر......یکیشون 2 ساله اش دختر...خدا رو شکر هفت روز هشت شبش خونه ما هستند...من واقعا با این دو تا زلزله خوشحالم...
خب با خانواده ام خیلی خوشحالم...و شاد...شاید یه ساعت نشستن پیششون خستگی کل روزه از تنم میبره...
اما...هر موقع...آمپرم میزنه بالا...به قولی میرسم مرز صفر خطی..می نویسم...
فقط مینویسم...میونیسم...گاهی چند تا برگه دفتر پر میشه...البته چند وقته تایپ میکنم...چون از تلق تولوق صفحه کلید..اونم با عصبانیت پشت سرهم خوشم میاد
این هم تفریحه برام...چون ذهنم اروم میشه...هم ذهنم پاک میکنم واسه یه سری ...روزمرگی ها و مشکل دیگه...

اگه تفریح همونی که خستگی از تن میره و ذهن اروم میشه...و انجام کارهای مورد علاقه است...
من مینویسم...البته پیاده روی هم خیلی ارومم میکنه....هفته هایی که میدونم تا پنج شنبه اش باید بدوم...حتما صبح پیاده میرم سر کار...البته نصفه مسیرو..کامل پیاده برم یک ساعت میکشه...
من تفریح دیگه ندارم...اما فکر کنم برام کافیه
همون...نه تفریح دیگه ندارم...نه...نوشتن...پیاده روی...و صد البته ترجمه...به قولی عشق میکنم با ترجمه
شاید مهم ترینش نوشتن و ترجمه باشه...چون گذر زمان نمیفهمم
خیلی فکر کردم
نه تفریح دیگه ای ندارم...
واقعا اینا کافیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟