[نازلی]

مراقبت از خود
این مراحل ممکن است در تخفیف برخی علائم اسکلروز مولتیپل کمک کند:

• داشتن استراحت کافی.خستگی یک علامت شایع ام.اس. است و استراحت کردن ممکن است کمک کند احساس خستگی کمتری بکنید.

• ورزش. اگر ام.اس. خفیف تا متوسط داشته باشید ورزشهای اروبیک منظم ممکن است مقداری کمکتان کند.فواید شامل بهبود قدرت،تون عضلانی،تعادل، هماهنگی،و بهبود افسردگی می باشد.شنا یک انتخاب خوب برای بیماران ام.اس. است که باگرما اذیت می شوند.

• مراقب گرما باشید.گرمای زیاد می تواند ضعف عضلانی شدید ایجاد کند،گرچه برخی بیماران ام.اس. بوسیله گرما اذیت نمی شوند و ممکن است از حمام گرم و دوش لذت ببرند. قبل از تماس با گرمای زیاد، تا وقتی نمی دانید که چگونه واکنش خواهید داد،بسیار مراقب خود باشید.وارد وان داغ یا سونا نشوید مگر کسی نزدیک شما باشد که در صورت نیاز شما را بیرون بکشد.اگر متوجه بدتر شدن علائم و نشانه ها بر اثر گرما شدید،تنها چند ساعت خنک شدن شما را به حالت طبیعی بر می گرداند.

• خنک سازی.بسیاری بیماران ام.اس. بدتر شدن علائم را با گرما تجربه می کنند.اگر شما در یک منطقه گرم و مرطوب زندگی می کنید،به داشتن تهویه هوا در خانه تان توجه کنید.حمام نیم گرم یا خنک نیز ممکن است کمی تسکین ایجاد کند.

• خوردن غذای متعادل.خوردن غذای سالم و دریافت مقادیر توصیه شدهً ویتامینها در روز به تقویت سیستم ایمنی شما کمک می کند.


مهارتهای زندگی
مانند سایر بیماریهای مزمن،زندگی با بیماری اسکلروز مولتیپل می تواند شما را در مسیر پرپیچ و خم هیجانات قرار دهد.اینها تعدادی پیشنهادات برای کنار آمدن با پستی بلندیها هستند:

• فعالیتهای طبیعی روزانه را به بهترین شکل ممکن حفظ کنید.

• با دوستان و خانواده در تماس باشید.

• به سرگرمی هایی که لذت می برید و قادر به انجامشان هستید ادامه دهید.

اگر اسکلروز مولتیپل توانایی شما را برای انجام چیزهایی که لذت می برید مختل می کند،با پزشکتان در مورد راههای احتمالی کنار زدن موانع صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که سلامت جسم شما می تواند مستقیماً روی سلامت روان شما اثر گذارد.عدم پذیرش،آشفتگی،و ناامیدی ناشایع نیستند وقتی بدانید زندگی با شما رفتار دردناک یا غیر منتظره داشته است.افراد خبره مثل پزشکان یا روان شناسان رفتاری ممکن است از این لحاظ به شما کمک کنند.آنها همچنین می توانند مهارتهای مدارا و تکنیکهای آسوده سازی را به شما آموزش دهند که می تواند مفید باشد.
گاهی اوقات ،پیوستن به یک گروه حمایتی ،جاییکه بتوانید تجارب و احساسات خود را با دیگر افراد سهیم کنید،روش خوبی است.از پزشکتان بپرسید چه گروههای حمایتی در منطقه شما وجود دارد.
بسیاری بیماریهای مزمن،از جمله ام.اس. با خطر بالای افسردگی همراهند.این امر نه تنها یک ناتوانی در مدارااست بلکه ممکن است نشانه ای از اختلال در فعل و انفعالات شیمیایی - عصبی باشد که با درمان طبی مناسب قابل معالجه است.

اگر یک بیماری مزمن مثل ام.اس. دارید،لازم به انکار نیست که بر زندگی شما اثر می گذارد.اما اینکه چقدر به آن اجازه دهید کیفیت زندگی شما راتغییر دهد ،تا حدی بسته به راهی دارد که هر روز برای زندگی خود بر می گزینید.