اولندش که سلام خدمت دوست جونای خودم. یه چیز جالب: حدس بزنید یک فیزیوتراپیست از 140-150 تا واحدی که توی دوره کارشناسی پاس میکنه چند تاش مربوط به این مدالیته های فیزیوتراپی هست؟ منظورم از مدالیته ها ابزارهاییه که توی کلینیک ها میبینید شامل ابزارهای گرمایی و سرمایی و جریانهای الکتریکی و امواج صوتی واینها. حدس بزنید..... ...... ...... بله اشتباه حدس زدید! این مدالیتی ها در یک درس به اسم الکتروتراپی ارائه میشه که فقط و فقط 5 واحد هست. اصلا تعجب نکنید. آموزش اینها به بیشتر از این زمان اصلا احتیاج نداره... اون چیزی که چهار سال تمام توی دانشگاه به فیزیوتراپیست یاد میدن اگر این 5 واحد رو کنار بگذارید شامل اینه که مکانیسم ضایعه رو بشناسه و تمرینات و یا درمانهای دستی مناسب رو برای بهبود ضایعه بکار ببنده و یا حتی ابداع کنه... .
بنابراین فیزیوتراپی رو با برق و گرما و سرما و اینها نشناسید... اما در مورد کاربرد الکتروتراپی در ام اس:
مشکلات نورولوژیک برخی محیطی هستند و برخی مرکزی. ام اس جزو مشکلات نورولوژیک مرکزی هست. مشکلات نورولوژیک محیطی اونهایی هستند که اعصاب محیطی رو درگیر میکنن که مثل سیمهایی پیام رو از مرکز یعنی مغز و نخاع به عضلات و اندامها میرسونن . مثلا اگر کسی به خاطر دیابت بی حسی پیدا کرده باشه یا با چاقو عصب دستش رو قطع کرده باشه دچار ضایعه نورولوژیک محیطی شده. اما توی ام اس ضایعه نورولوژیک مرکزی داریم.
الکتروتراپی مستقیما در ضایعات نورولوژیک مرکزی کاربرد تعریف شده ای ندارد. به جاش تمرینات درمانی تا دلتون بخواد. در مورد ورزش حتی با ورزش میشه سرعت بهبودی ضایعات احتمالی در آینده رو هم افزایش داد.
اما چون اینجا چون بحث الکتروتراپی هست منم راجع به کاربردهای محدودش تو ام اس مینویسم:
1) گرما و سرما: گرما خطرناک نیست اما باعث خستگی و بروز مجدد علائم حمله های قبلی به صورت موقت میشه. هیچ سودی نداره. پس کاربردی هم نداره. سرما تون عضلات رو بالا میبره. گاهی استفاده از یخ قبل از تمرین بر عضله ای که کارکردش دچار مشکل هست میتونه باعث عملکرد بهترش حین تمرین بشه. برخی علائم حسی رو هم موقتا کاهش میده بنابر این ممکنه فیزیوتراپیستتون در مراحلی ازش استفاده کنه. اگر اذیتتون میکنه اصلا نباید استفاده بشه. من گاهی یخ رو قبل از یکسری تمریناتی که با مریض با هم انجام میدیم مثل پی ان اف روی عضلات درگیر که حرکتشون ضعیفه استفاده میکنم ولی راستش فقط گاهی و ترجیح میدم استفاده نکنم چون مریضها اغلب براشون خوشایند نیست.
2) اولتراسوند: کاربردی ندارد
3)جریانهای الکتریکی: خیلی کلی اگر بگیم میشه دو دسته شون کرد. جریانهایی که فقط تحریک حسی میکنن و جریانهایی که عضله رو منقبض میکنند. از اونهایی که عضله رو منقبض میکنند میشه در شرایطی که فرد به علت حمله نمیتونه به عضله فرمان بده و عضله بیکار شده استفاده کرد. عضله بیکار تنبل و ضعیف میشه. اگر با جریان قدرتش رو حفظ کنند وقتی بهبودی حاصل شد، مغز با یک عضله ضعیف مواجه نمیشه. یعنی تا بهبودی ضایعه با این روش میشه عضله رو حفظ کرد. من تا مجبور نشم استفاده ش نمیکنم. مریض حتی اگر حرکت کوچولویی هم داشته باشه بهتره که سعی کنه با همون تمرین کنه تا اینکه به صورت مصنوعی از جریان براش استفاده کنیم. ولی در موارد نادری لازم میشه. گاهی هم ممنوعه. مثلا اگر کسی حرکات ظریف انگشتان دستش مشکل داشته باشه نباید از جریانهایی که مچ یا دست رو به حرکت درمیارن استفاده کرد. چون باعث تقویت عضلات بزرگترو غلبه اونها به عضلات ظریفتر میشه و در نتیجه عضلات ظریف مثل اونهایی که نوشتن رو کنترل میکنن یا مثلا باهاشون دکمه میبندیم هی وضعشون بدتر میشه.
جریانهایی که تحریک حسی میدن شاید بتونن با تحریک حسی منطقه دچار بی حسی مغز رو وادار به توجه به ناحیه مشکل دار کنن و اینجوری روی بهبودی سریعتر ناحیه مرتبط با منطقه بی حس در مغز تاثیر بذارن ولی واقعیت اینه که فقط شااااید و هیچ دلیل یا شاهد یا مطالعه ای در این زمینه من ندیدم.
کلا کاربرد گسترده ای که از این تجهیزات در کلینیک های فیزیوتراپی میشه مختص به کلینیک های این مرز و بوم هست و مثلا شما اگر به یک کلینیک فیزیوتراپی اونور کره زمین تشریف ببرید شاید یه چندتایی تو پستو داشته باشن و چیزی که بیشتر میبینید یه سری لوازم تمرین درمانی هست و فیزیوتراپیستهایی که تو هر ساعت فقط با یک مریض دارن تمرینات مختلف رو انجام میدن. کلا معمولا در یک شیفت شامل یک نصفه روز یک کلینیک خصوصی نمیتونه بیشتر از 4 مریض رو ببینه و بابت همون هم بیمه معمولا حقوق بسیار خوبی رو بهشون پرداخت میکنه. ما تو ایران توی یک نصفه روز حدود 30 تا مریض میبینیم. فعلا وضع اینه دیگه...
حالا اینها رو نگفتم که بگم اینجا گنده و اونجا خوبه اینها... اونجا هم بدیای خودش رو داره حتی تو زمینه دارو که گاهی ما فکر میکنیم وضع مریضاشون بهتر از ماست. اینها رو فقط برای این نوشتم که خوبه آدم بدونه که وقتی میره فیزیوتراپی چه توقعی از فیزیوتراپیستش داشته باشه. اگر ماها آگاه باشیم مطمئنا خدمات مناسبتری رو هم دریافت میکنیم.
در مجموع تمرین درمانی مهمترین کاریه که تو کلینیک فیزیوتراپی باید انجام بدید دوست جووناا... وپبقیه ش حاشیه ست و انجام نشه هم مهم نیست ولی اگر گاهی هم انجام میدن حتما صلاح دونستن که انجامش بدن و خطر و ضرری هم نداره خیالتون راحت باشه.
بنابراین فیزیوتراپی رو با برق و گرما و سرما و اینها نشناسید... اما در مورد کاربرد الکتروتراپی در ام اس:
مشکلات نورولوژیک برخی محیطی هستند و برخی مرکزی. ام اس جزو مشکلات نورولوژیک مرکزی هست. مشکلات نورولوژیک محیطی اونهایی هستند که اعصاب محیطی رو درگیر میکنن که مثل سیمهایی پیام رو از مرکز یعنی مغز و نخاع به عضلات و اندامها میرسونن . مثلا اگر کسی به خاطر دیابت بی حسی پیدا کرده باشه یا با چاقو عصب دستش رو قطع کرده باشه دچار ضایعه نورولوژیک محیطی شده. اما توی ام اس ضایعه نورولوژیک مرکزی داریم.
الکتروتراپی مستقیما در ضایعات نورولوژیک مرکزی کاربرد تعریف شده ای ندارد. به جاش تمرینات درمانی تا دلتون بخواد. در مورد ورزش حتی با ورزش میشه سرعت بهبودی ضایعات احتمالی در آینده رو هم افزایش داد.
اما چون اینجا چون بحث الکتروتراپی هست منم راجع به کاربردهای محدودش تو ام اس مینویسم:
1) گرما و سرما: گرما خطرناک نیست اما باعث خستگی و بروز مجدد علائم حمله های قبلی به صورت موقت میشه. هیچ سودی نداره. پس کاربردی هم نداره. سرما تون عضلات رو بالا میبره. گاهی استفاده از یخ قبل از تمرین بر عضله ای که کارکردش دچار مشکل هست میتونه باعث عملکرد بهترش حین تمرین بشه. برخی علائم حسی رو هم موقتا کاهش میده بنابر این ممکنه فیزیوتراپیستتون در مراحلی ازش استفاده کنه. اگر اذیتتون میکنه اصلا نباید استفاده بشه. من گاهی یخ رو قبل از یکسری تمریناتی که با مریض با هم انجام میدیم مثل پی ان اف روی عضلات درگیر که حرکتشون ضعیفه استفاده میکنم ولی راستش فقط گاهی و ترجیح میدم استفاده نکنم چون مریضها اغلب براشون خوشایند نیست.
2) اولتراسوند: کاربردی ندارد
3)جریانهای الکتریکی: خیلی کلی اگر بگیم میشه دو دسته شون کرد. جریانهایی که فقط تحریک حسی میکنن و جریانهایی که عضله رو منقبض میکنند. از اونهایی که عضله رو منقبض میکنند میشه در شرایطی که فرد به علت حمله نمیتونه به عضله فرمان بده و عضله بیکار شده استفاده کرد. عضله بیکار تنبل و ضعیف میشه. اگر با جریان قدرتش رو حفظ کنند وقتی بهبودی حاصل شد، مغز با یک عضله ضعیف مواجه نمیشه. یعنی تا بهبودی ضایعه با این روش میشه عضله رو حفظ کرد. من تا مجبور نشم استفاده ش نمیکنم. مریض حتی اگر حرکت کوچولویی هم داشته باشه بهتره که سعی کنه با همون تمرین کنه تا اینکه به صورت مصنوعی از جریان براش استفاده کنیم. ولی در موارد نادری لازم میشه. گاهی هم ممنوعه. مثلا اگر کسی حرکات ظریف انگشتان دستش مشکل داشته باشه نباید از جریانهایی که مچ یا دست رو به حرکت درمیارن استفاده کرد. چون باعث تقویت عضلات بزرگترو غلبه اونها به عضلات ظریفتر میشه و در نتیجه عضلات ظریف مثل اونهایی که نوشتن رو کنترل میکنن یا مثلا باهاشون دکمه میبندیم هی وضعشون بدتر میشه.
جریانهایی که تحریک حسی میدن شاید بتونن با تحریک حسی منطقه دچار بی حسی مغز رو وادار به توجه به ناحیه مشکل دار کنن و اینجوری روی بهبودی سریعتر ناحیه مرتبط با منطقه بی حس در مغز تاثیر بذارن ولی واقعیت اینه که فقط شااااید و هیچ دلیل یا شاهد یا مطالعه ای در این زمینه من ندیدم.
کلا کاربرد گسترده ای که از این تجهیزات در کلینیک های فیزیوتراپی میشه مختص به کلینیک های این مرز و بوم هست و مثلا شما اگر به یک کلینیک فیزیوتراپی اونور کره زمین تشریف ببرید شاید یه چندتایی تو پستو داشته باشن و چیزی که بیشتر میبینید یه سری لوازم تمرین درمانی هست و فیزیوتراپیستهایی که تو هر ساعت فقط با یک مریض دارن تمرینات مختلف رو انجام میدن. کلا معمولا در یک شیفت شامل یک نصفه روز یک کلینیک خصوصی نمیتونه بیشتر از 4 مریض رو ببینه و بابت همون هم بیمه معمولا حقوق بسیار خوبی رو بهشون پرداخت میکنه. ما تو ایران توی یک نصفه روز حدود 30 تا مریض میبینیم. فعلا وضع اینه دیگه...
حالا اینها رو نگفتم که بگم اینجا گنده و اونجا خوبه اینها... اونجا هم بدیای خودش رو داره حتی تو زمینه دارو که گاهی ما فکر میکنیم وضع مریضاشون بهتر از ماست. اینها رو فقط برای این نوشتم که خوبه آدم بدونه که وقتی میره فیزیوتراپی چه توقعی از فیزیوتراپیستش داشته باشه. اگر ماها آگاه باشیم مطمئنا خدمات مناسبتری رو هم دریافت میکنیم.
در مجموع تمرین درمانی مهمترین کاریه که تو کلینیک فیزیوتراپی باید انجام بدید دوست جووناا... وپبقیه ش حاشیه ست و انجام نشه هم مهم نیست ولی اگر گاهی هم انجام میدن حتما صلاح دونستن که انجامش بدن و خطر و ضرری هم نداره خیالتون راحت باشه.
... I'm a fighter ...
"از پیش غصه خوردن ، دوبار غصه خوردن است."
"از پیش غصه خوردن ، دوبار غصه خوردن است."
