2010/03/01, 04:03 PM
به نظرم یکم اینجا داره همه چیز از کنترل خارج میشه
من چندبار هم تو گفت و گوهای خصوصی هم تو تاپیک های عمومی گفتم که ازتون خواهش می کنم سنجیده تر نظر بدین و تجربه های شخصیتون رو صرفا به عنوان تجربه بگین و یک رای کلی ندین
ممکن حرف شما به ظاهر باعث نشه بقیه هم از داروها نا امید بشن اما باعث میشه لااقل گوشه ذهنشون تردیدی حاصل بشه یا امید واهی پیدا کنن که همین هم می تونه به نا امیدی بچه ها کمک کنه. همه ما میدونیم که داروهای موجود بیشتر جنبه پیشگیری از حملات رو دارند و تولیدکنندگانشون هم ادعا نکردن که 100 درصد جلوی حملات رو می گیرن. تو بهترین حالت تا 60 درصد از حملات سالیانه کنترل میشه. اینکه داروها روی شما اثر نداشته به این خاطر که شما جزء 40 درصد بودین و شاید منم باشم.
فعلا در ایران و همه جای دنیا روش درمانی ms همین استفاده از داروهاست و هیچ روش تایید شده دیگه ای وجود ندارد.
من از اینکه یک ام اسی کاملا خوب بشه و روش درمانیش رو هم به بقیه بیاموزه خوشحالم و معتقدم انشا الله نیت خیری دارین اما هرکاری یه راهی داره و فکر نمی کنین راه شما شاید باعث سردرگمی بیشتر بیماران و حتی عدم توجه به شیوه رایج درمانشون بشه؟؟
من بهتون در پیامی عرض کردم که روش درمانیتون رو در یک تاپیک جداگانه توضیح بدین و بذارین بقیه هم روش تحقیق کنن و نظر بدن و اگر هم مناسب بود به اطلاع محققین و پزشک ها می رسونیم که روش کار کنن.
اما لازم دیدم این توضیح رو به همه دوستان بدم که قویا خدمتون می گم که هیچ جای دنیا روش مدون جدیدی وجود نداره و همه در حد یک تئوری باقی مونده و درمان خودتون رو با روش فعلی ادامه بدین و بهش اعتقاد داشته باشین که حتی تردید راجع بهش بر شدت استرستون اضافه می کنه و مناسب نیست. من 7 روز برای کارگاه اموزشی در خارج از کشور بودم و در یک کشور خوب صنعتی وقتی راجع به این بیماری پرسیدم همین کارایی رو می کنن که ما می کنیم و درمان دارویی فعلا مناسب ترین گزینست.
من منکر سایر روش های درمانی نیستم اما معتقدم اینجا یک فضای عمومیه که ممکن حرف هرکسی ناخودآگاه بر روی بقیه تاثیر بدی داشته باشه. پس برای چندمین بار خواهش می کنم مستدل حرف بزنیم و تئوری هامون رو قانون وار گزارش نکنیم.
من چندبار هم تو گفت و گوهای خصوصی هم تو تاپیک های عمومی گفتم که ازتون خواهش می کنم سنجیده تر نظر بدین و تجربه های شخصیتون رو صرفا به عنوان تجربه بگین و یک رای کلی ندین
ممکن حرف شما به ظاهر باعث نشه بقیه هم از داروها نا امید بشن اما باعث میشه لااقل گوشه ذهنشون تردیدی حاصل بشه یا امید واهی پیدا کنن که همین هم می تونه به نا امیدی بچه ها کمک کنه. همه ما میدونیم که داروهای موجود بیشتر جنبه پیشگیری از حملات رو دارند و تولیدکنندگانشون هم ادعا نکردن که 100 درصد جلوی حملات رو می گیرن. تو بهترین حالت تا 60 درصد از حملات سالیانه کنترل میشه. اینکه داروها روی شما اثر نداشته به این خاطر که شما جزء 40 درصد بودین و شاید منم باشم.
فعلا در ایران و همه جای دنیا روش درمانی ms همین استفاده از داروهاست و هیچ روش تایید شده دیگه ای وجود ندارد.
من از اینکه یک ام اسی کاملا خوب بشه و روش درمانیش رو هم به بقیه بیاموزه خوشحالم و معتقدم انشا الله نیت خیری دارین اما هرکاری یه راهی داره و فکر نمی کنین راه شما شاید باعث سردرگمی بیشتر بیماران و حتی عدم توجه به شیوه رایج درمانشون بشه؟؟
من بهتون در پیامی عرض کردم که روش درمانیتون رو در یک تاپیک جداگانه توضیح بدین و بذارین بقیه هم روش تحقیق کنن و نظر بدن و اگر هم مناسب بود به اطلاع محققین و پزشک ها می رسونیم که روش کار کنن.
اما لازم دیدم این توضیح رو به همه دوستان بدم که قویا خدمتون می گم که هیچ جای دنیا روش مدون جدیدی وجود نداره و همه در حد یک تئوری باقی مونده و درمان خودتون رو با روش فعلی ادامه بدین و بهش اعتقاد داشته باشین که حتی تردید راجع بهش بر شدت استرستون اضافه می کنه و مناسب نیست. من 7 روز برای کارگاه اموزشی در خارج از کشور بودم و در یک کشور خوب صنعتی وقتی راجع به این بیماری پرسیدم همین کارایی رو می کنن که ما می کنیم و درمان دارویی فعلا مناسب ترین گزینست.
من منکر سایر روش های درمانی نیستم اما معتقدم اینجا یک فضای عمومیه که ممکن حرف هرکسی ناخودآگاه بر روی بقیه تاثیر بدی داشته باشه. پس برای چندمین بار خواهش می کنم مستدل حرف بزنیم و تئوری هامون رو قانون وار گزارش نکنیم.
هميشه مردم لباس هاي كهنه و پوسيده اشون رو دور مي ندازن دارم به اين فكر مي كنم كه چرا بعضي ها افكار كهنه و پوسيدشون رو هيچ وقت دور نمي ندازن
