[paeazan]

۱۳۹۱/۰۸/۰۱

مشهد در محاصره آنتن های مخابرات/ امواج سلامت مردم را تهدید می کند
مشهد - خبرگزاری مهر: آلودگی ناشی از امواج آنتن های مخابراتی مشهد را محاصره و سلامت مردم این شهر را تهدید می کند این در حالی است که بسیاری تصور می‌کنند آلودگی ها تنها به زباله‌، پسماند و فاضلاب محدود می‌شود.
به گزارش خبرنگار مهر، بهتر است به اطراف پایتخت معنوی نگاهی گذرا بیندازیم تا با امواج مزاحمی که به صورت چراغ خاموش و غیرقابل کنترل سلامت شنوایی افراد را هدف قرار داده اند آشنا شویم و گوش هایمان کمی برای شنیدن امواج نامحدود و فرکانس های مزاحمی که در سیطره این شهر قرار دارد تیزتر شود.

صدای بوق های پی در پی ماشینی که در آن سوی خیابان پارک شده، شدت امواج الکترومغناطیسی آنتن های موبایلی که بر روی بام کوچه مجاور نصب شده و سروصدای مخلوط کن و اسباب بازی ها تنها گوشه ای از آلودگی های صوتی هستند که مشهدی ها در محاصره آن قرار دارند.

امواج آلودگی صوتی از بلند گوی وانت بار تا دزدگیر ماشین

اما در میان تمامی این سر و صداها این روزها در کوچه ‌و پس‌کوچه‌ها مشهد تردد وانت‌بارها و صدای بلندگوهای آنان نیز بر شدت آلودگی صوتی این شهر می افزاید چرا که رانندگان این وانت بارها اغلب از صبح تا پاسی از شب با دمیدن در بلندگوهای خود یا در حال فروش میوه و یا خرید وسایل مستعمل خانه هستند.

این رانندگان به این نکته توجه ندارند که حداقل صدای بلندگوی خود را کم کنند تا آرامش روحی و روانی شهروندان تامین شود و بیماری های قلبی و عروقی، استرس و اضطراب های ناشی از آلودگی صوتی کاهش یابد.

بر پایه این گزارش شاید از دیگر معضلات آلودگی صوتی صدای دزدگیر خودروها و ماشین های فرسوده باشد، اتومبیل هایی که با وسیله ای به نام دزدگیر تنها تولید صدا می کند و فایده ای دیگر ندارند چرا که تاکنون دیده نشده با صدای دزدگیر فردی برای گرفتن دزد پلیس را خبر کند.

  1.jpg (اندازه: 61 KB / تعداد دفعات دریافت: 1)

از سویی وجود انواع آلودگی های صوتی ناشی از تردد خودروهای فرسوده نیز بر شدت آلودگی های صوتی این شهر می افزاید و سبب تندتر شدن ریتم امواج صوتی در مغز انسان می شود.

خودروهای فرسوده با ترددشان در شهر و ایجاد آلودگی، سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و سبب بیماری هایی نظیر اختلال خواب، سردرد و سرگیجه می شود.

امروزه تنها منبع تولید صدا حنجره انسان نیست چرا که صدای منابع صوتی آنقدر بلند شده که فریاد انسان نیز در میان امواج گوناگون اصوات گم و محدود است و این امر در حالی اتفاق می افتد که به گفته محققان آلودگی صوتی علاوه بر تاثیر منفی بر شنوایی بر روح و روان آدمی نیز زیان های غیرقابل جبرانی می گذارد.

شاید بزرگ ترین معضل زندگی در کلانشهرها، آلودگی امواج صوتی است صداهایی که گاه و بیگاه بیش از همه قدرت شنوایی را در انسان کاهش می دهد و سبب کری، زنگ و وزوز گوش می شود.

سرو صداهایی فراتر از 80 دسی بل آسیب پذیر است

مطابق پژوهش های محققان، سر و صداهایی فراتر از ۸۰دسی بل به طور بالقوه برای سلامت شنوایی خطرناک و آسیب پذیر استو با گذشت زمان عوارضی نظیرسردرد، خستگی، افزایش فشار خون، تحریک پذیری و زود رنجی، ضعف سیستم ایمنی بدن، سوءهاضمه و مشکلات گوارشی را به دنبال دارد.بنابراین گزارش، صدای ترقه، هدست ها و هد فن ها، موتور سیکلت ها، تراکتور، همزن ها و مخلوط کن ها، غذا سازها واسباب بازیهای پر سر و صدا و بوق ماشین همگی بیش از ۹۰ دسی بل سر و صدا تولید می کنند و برای سلامت شنوایی بسیار مضر هستند.

درمعرض مداوم آلودگی صوتی قرار گرفتن سبب می شود آدمی به تدریج قدرت شنوایی خود را از دست بدهد و به حساسیت های عصبی، خستگی های روحی و جسمی و از میان رفتن آرامش و صبر مبتلا شود و شاید تمامی این عوامل نتیجه سیطره فضای ماشینی و افزایش افسارگسیخته "آلودگی های صوتی" شود.

اختلال در سیستم گوارشی

یک روانشناس می گوید: شاید بعد از کاهش شنوایی در افراد بزرگ ترین مشکلی که آلودگی صوتی برای آدمی ایجاد می کند استرس، اضطراب،سردرد، خستگی، زخم معده، سرگیجه، انقباضات عضلانی، اختلال در سیستم گوارش، افزایش کلسترول و تعداد گلبولهای سفید خون، افزایش سرعت تنفس، دل درد، تغییر در عملکرد طبیعی غدد درونریز و سوزش سردل باشد.

پروانه عابدی ادامه می دهد: تحریک رفتارهای ضد اجتماعی، خشونت طلبی، افزایش نرخ حوادث کار، مختل شدن رشد شناختی در کودکان، اختلالات روانی، تحریک پذیری، پرخاشگری، کاهش تمرکز، کاهش بازده کاری از دیگرعوارض سر و صدا در شهرها و کلانشهرها است.

وی معتقد است: آلودگی صوتی با صنعتی شدن شهرها و افزایش بی رویه جمعیت در کلانشهرها اتفاق افتاده و اگر برای حل این معضل اقدامی صورت نگیرد، بدون شک ابعاد فاجعه آمیزی در پی دارد که آسیب های روحی و روانی یکی از مهم ترین آنهاست.

وی یادآور می شود: صدای بلند، عملکرد روزانه شخصی افراد را مختل می‌ کند، فراموشی و خطاهای ادراکی به وجود می ‌آورد و حتی موجب می‌ شود کارکنان اشیای خود را فراموش کنند و به مرتب کردن میز کار خود و اطراف نپردازند. این روانشناس تصریح می کند: کارکنانی که در معرض صدای محیط کار قرار می‌ گیرند، نسبت به هم جبهه می‌ گیرند و در واقع عصبانی می‌ شوند و از کوچک ‌ترین اختلاف رنجیده ‌خاطر می ‌شوند و رفتار پرخاشگرانه از خود، به صورت کلامی ‌و عملی نشان می ‌دهند.

  126624_orig.jpg (اندازه: 57.73 KB / تعداد دفعات دریافت: 3)

آلودگی ناشی از امواج در مشهد بسیار شدید است

معاون محیط انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی نیز با اشاره به برجای گذاشتن اثرات مخرب زیست محیطی و انسانی ناشی از نصب و فعالیت آنتن‌های مخابراتی اظهار می کند: آلودگی ناشی از امواج در مشهد بسیار شدید و مخرب است.

محمدحسین قادری می گوید: همه به اشتباه تصور می‌کنند آلودگی تنها به آلودگی‌ زباله‌ها، پسماندها و فاضلاب محدود می‌شود اما آلودگی ناشی از امواج بسیار شدیدتر و مخرب‌تر از دیگر آلودگی‌هاست در حالی که به چشم نمی‌آید.

وی بیان می کند: به منظور تقویت برخی ایستگاه‌های مخابراتی و خدمات‌گیری شهروندان در نقاط مختلف شهر ناچار به استفاده از دکل‌های مخابراتی هستیم اما باید به این نکته توجه کرد که با به کار بستن برخی تدابیر می توان از شدت و درجه تاثیرگذاری مخرب این دکل‌ها کاست.

امواج الکترو مغناطیسی تلفن همراه

قادری با اشاره به آلودگی پرتوهای ناشی از نصب آنتن تلفن همراه عنوان می کند: امواج الکترو مغناطیسی تلفن همراه از دیگر آلودگی های صوتی است که انسان با آن مواجه است که در این راستا باید همواره شدت میدانهای الکترومغناطیسی ناشی از نصب آنتن های فوق، در محلهای کار و زندگی مردم با استانداردهای مربوطه مطابقت داشته باشد.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان می کند: آلودگی های صوتی در مشهد روز به روز در حال افزایش است و این امر سبب بیماری های قلبی و عروقی، زایمان زودرس، استرس و اضطراب می شود.

رضا سعیدی می گوید:چنانچه فردی بطور مداوم طی ۸ ساعت در معرض سر و صدای بالای ۷۰ دسی بل قرار گیرد، فشار خون وی تا ۵-۱۰ میل مترجیوه افزایش می یابد و افزایش فشار خون، انقباض عروق، افزایش خطر ابتلا به امراض قلبی-عروقی ازعوارض سر و صدا است.

آلودگی صوتی و بیماری ام اس

وی ادامه می دهد: همچنین آلودگی صوتی سبب اختلال خواب، کاهش قدرت یادگیری در کودکان، سقط جنین، انقباضات عضلانی و عروقی، استرس، بیماری های قلبی و عصبی، ام اس و افسردگی نیز می شود.

سعیدی با اشاره به ضرورت جلوگیری از افزایش نرخ بیماری ام‌اس تاکید کرد: باتوجه به اینکه طی 10 سال آینده در هر خانواده یک بیمار ام اسی وجود خواهد داشت مسئولان ذی ربط باید باید برای کاهش آلودگی صوتی در این کلانشهر اقدامات اساسی را انجام دهند.

برپایه این گزارش، آلودگی صوتی روز به روز در پایتخت معنوی در حال افزایش است و در این زمینه مسئولین ذی ‌ربط باید با تصویب قوانینی با رفع آلودگی‌های صوتی مانع تولید امواج صوتی غیرمجاز و غیرقانونی شوند تا آرامش در پایتخت معنوی حکم فرما شود.

گزارش: مرضیه صاحبی

[ابراهیم]

از اینکه زهرا خانم علاقمند به این مطلب شده خوشحالم چون خودم معتقدم امواج آنتنها بسیار مخرب هستن .
یه دلیل انکار ناپذیر اینکه یکی از شرکتها برای نصب آنتن تو حیاط یه خونه که اجاره ماهیانه اش به صورت دربست ماهی صد هزار تومان هم نبود کرایه هنگفتی میداد.
اگه ریگی تو این کفش نباشه چرا این همه ولخرجی؟

[sargol]

مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران ام.اس چهارمحال و بختیاری:
500 نفر در چهارمحال و بختیاری به ام.اس مبتلا هستند

خبرگزاری فارس: مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران ام.اسی چهارمحال و بختیاری گفت: در حال حاضر 501 نفر در این استان به بیماری ام.اس مبتلا هستند.
خبرگزاری فارس: 500 نفر در چهارمحال و بختیاری به ام.اس مبتلا هستند

خدابخش مرادی امروز در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در شهرکرد اظهار داشت: بیماران ام.اسی با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستند که باید به آن‌ها توجه ویژه‌ای شود.

وی مشکلات بیماران ام.اسی را به دو بخش مالی و اجتماعی تقسیم کرد و گفت: هرچند مشکلات مالی فشارهای زیادی بر بیماران وارد می‌کند، اما مشکلات اجتماعی در مختل کردن زندگی این بیماران نقش بیشتری دارد.

مرادی تعداد بیماران ام.اسی این استان را 501 نفر برشمرد و گفت: رشد بیماری ام.اس در این استان رو به افزایش است که باید برای پیشگیری از آن تلاش بیشتری کرد.

وی با بیان اینکه 85 درصد از بیماران ام.اسی این استان زنان هستند، افزود: متاسفانه بیماری ام.اس در زنان شایع‎تر است و برهمین اساس خانواده‌ها را با معضلات و مشکلات بسیاری روبه‌رو می‌کند.

مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران ام.اسی چهارمحال و بختیاری به مشکلات اجتماعی این بیماران اشاره کرد و اظهار داشت: طلاق و جدایی زوجین یکی از بزرگترین مشکلاتی است که گریبان‌گیر این بیماران است.

مرادی بر ضرورت ایجاد فضای بانشاط و شاد برای بیماران ام.اسی تاکید کرد و گفت: استرس این بیماری را تشدید می‌کند که باید با فراهم کردن فضای بانشاط و مفرح بخشی از مشکلات روحی آن‌ها را برطرف کرد.

وی ادامه داد: دستگاه‌های بیمه‌ای نیز باید تلاش کنند تا خدمات بیشتری را به این بیماران ارائه دهند.

مرادی بر ضرورت ایجاد سرفصل‌های حمایتی برای بیماران ام.اسی تاکید کرد و افزود: متاسفانه بیماری ام.اس از آن دسته بیماری‌هایی است که به سرعت پیشروی می‌کند و برای جلوگیری از آن باید داروهای بسیاری مصرفی شود که این امر هزینه بالایی را بر این بیماران تحمیل می‌کند.

مدیرعامل انجمن حمایت از بیماران ام.اسی چهارمحال و بختیاری خاطرنشان کرد: دستگاه‌های فرهنگی و اجتماعی در رفع مشکلات روحی و اجتماعی بیماران می‌توانند نقش مهمی ایفا و شرایط با نشاطی را برای آن‌ها فراهم کنند.

[paeazan]

افزایش تعداد بیماران ام‌ اس خوزستان در یک سال گذشته

چهارشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۱

رییس انجمن ام‌ اس خوزستان گفت: سمینار سالانه انجمن ام‌ اس به منظور افزایش اطلاعات عمومی درباره این بیماری، 28 دی ماه در اهواز برگزار می‌شود.

دکتر نسترن مجدی‌نسب در گفت‌ وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه خوزستان، اظهارکرد: در این سمینار تازه‌ترین اخبار در زمینه داروهای جدید، بیماری و راه‌های درمان ارایه شده و بیماران و پزشکان در جریان جدیدترین رویداد‌های بیماری ام‌ اس قرار می‌گیرند، جامعه هدف این سمینار، بیماران مبتلا به ام‌ اس و پزشکان هستند، ولی عموم مردم نیز برای آشنایی بیشتر با این بیماری می‌توانند در سمینار حضور یابند.

وی افزود: 21 دی ماه نیز سمینار تخصصی ام‌ اس در اهواز برای متخصصان مغز و اعصاب خوزستان برگزار می‌شود. در این سمینار تلاش می‌شود درمان‌های جدید بحث و بررسی شوند. این سمینار که در محل دانشکده پرستاری دانشگاه جندی شاپور برگزار می‌شود، از امتیاز بازآموزی برخوردار است. در این سمینار دلایل افزایش تعداد بیماران ام‌ اس استان نیز بررسی خواهد شد.

رییس انجمن ام‌ اس خوزستان گفت: تعداد بیماران ام‌ اس خوزستان نسبت به سال گذشته افزایش یافته و به عدد 1000 نزدیک شده است که دلیل این افزایش مشخص نیست.

[sargol]

مشکلات بیماران ام اس را به صحن مجلس میکشانیم
۱۳۹۱/۱۲/۱۳ پیام ام اس

«زنگ خطر ام­اس در ایران به صدا درآمده است.» این هشداری بود که دکتر عظیمی، دبیر علمی نهمین کنگرۀ ام‌اس ایران، در نشست خبری خود با خبرنگاران، از پیشرفت این بیماری در کشور اعلام کرد. بنا به گفتۀ او سن متوسط بیماری ام­اس ۲۰ تا ۴۰سال است، اما اکنون اطفال مبتلا به ام­اس نیز داریم و درمجموع شیوع ام­اس در ایران سه برابر شده است؛ یعنی زمان آن فرارسیده که مسئولان به این مسئله، به منزلۀ مسئله­ای ملی توجه کنند.

«سالار مرادی»، نمایندۀ سنندج، دیواندره و کامیاران و عضو کمیسیون اجتماعی در مجلس­شورای اسلامی نیز می­گوید: «نمایندگان اگر اطلاعات کافی دراختیار داشته باشند، می­توانند از امکانات و اهرم­های موجود برای رسیدگی به موضوع استفاده کنند.» او در گفتگو با «پیام ام­اس» از لزوم تعریف چارچوب­های جدید در حوزۀ سلامت کشور سخن گفت.

- خرداد ماه آقای قنبری عضو کمیسیون اجتماعی گفت: برای واردات داروهای ام.اس به کشور نیز مشکلات جدی وجود دارد و دولت وعده‌هایی در مورد داروهای گران قیمت و کمیاب داده بود اما به هیچ یک از آنها عمل نکرده است. او همچنین مسئله توزیع رایگان برخی داروهای سرطان و ام.اس را پیش کشیده و گفته بود: دولت اگر داروی بیماران خاص مانند افراد مبتلا به ام.اس و سرطان را تامین کند، بسیار بهتر و مناسب‌تر از پوشش بیمه‌ای برخی داروها خواهد بود. رویکرد کمیسیون اجتماعی مجلس و خواسته­هایش از دولت تا چه اندازه همسو با این گفته­هاست؟

حوزه اجتماعی شامل تامین اجتماعی، بهزیستی، روابط کار و استخدام و… هدف تمام فعالیت­های ما در این کمیسیون است. در این کمیسیون کارگروهی نیز به نام کارگروه رفاه و تامین اجتماعی وجود دارد که هدف آن قانون­گذاری و نظارت بر قوانین موجود است به منظور بهره­مند کردن تعداد بیشتری از مردم و به­ویژه نیازمندان جامعه برای برخورداری از امکانات رفاهی موجود کشور. بر طبق آخرین گزارشی که وزیر بهداشت در مجلس ارائه کرد روال حمایت از بیماران در سیستم بهداشت و سلامت کشورمان، روندی کاملا معکوس نسبت به کشورهای توسعه یافته است. به این ترتیب که در آن کشورها فرد بیمار بین ۱۵ تا ۱۸ درصد از هزینه درمانش را پرداخت می­کند در حالی که در ایران بین ۷۰ تا ۸۰ درصد هزینه بر عهده خود بیمار است. این مشکل در جایی که بیماری مقطعی وجود دارد شاید چندان قابل لمس نباشد اما در مورد بیماری­هایی که در بازه زمانی طولانی با فرد بیمار باقی می­مانند مثل ام.اس، بیماری­های خونی و هموفیلی و … این مسئله بسیار جدی است.

تلاش ما در کمیسیون و کارگروه این است تا قوانینی را تعریف کنیم که چارچوب مشخصی را در اختیار این دسته از بیماران قرار دهد و ارتباط آنها و انجمن­هایشان را در رابطه با نهادهای دولتی سامان دهد. یک دسته از قوانین هم وجود دارند و وعده­هایی هم داده شده­اند که همانگونه که اشاره کردید به درستی اجرا نمی­شوند که در این خصوص هم ما در خدمت فعالان این حوزه هستیم و این آمادگی را داریم که فضا را برای پیگیری مطالبات آنها آمادگی کنیم.

- چه میزان از مسائل مرتبط با این بیماری در حوزه عمل کمیسیون بهداشت و درمان چه اندازه در حوزه کمیسیون اجتماعی مجلس قرار می­گیرد؟

چندین ارگان در حوزه سلامت هستند که بخشی از آنها در زیرمجموعه کمیسیون بهداشت و درمان قرار می­­گیرند و بخشی هم در زیر مجموعه کمیسیون اجتماعی. از جمله ارگان­­های زیر نظر کمیسیون اجتماعی، هلال احمر است که یکی از متولیان تامین داروهای کم­یاب و نایاب برای بیماران خاص است. همین است که نظارت مستقیم بر فعالیت­های آن داریم و اوضاع تحت کنترل است اما وقتی که بیماران بخواهند از خدمات دیگری مانند ویزیت پزشکان، مراقبت­های پرستاری و تهیه داروهای ساخت داخل و مانند این استفاده کنند وارد حوزه بهداشت و درمان می­شوند. اما به صورت کلی ما تلاش­مان در کمیسیون اجتماعی این است که به عنوان نماینده مردم با نظارت و رسیدگی به امور ارگان­هایی مانند هلال احمر، کمیته امداد و بهزیستی علاوه بر سامان دادن به بخشی از حوزه سلامت، به صورت ویژه به بیمارانی که از وضعیت اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند و حتی حداقل نیازهای دارویی خود را نیز نمی­توانند تامین کنند، کمک کنیم.



- آیا کمیسیون اجتماعی مصوبه­ای را در حوزه بیماری­های خاص و به صورت خاص ام.اس به تصویب مجلس رسانده است؟

در دوره نهم چنین مصوبه­ای نداشتیم چون در دستور کار مجلس نبوده است. طرح­هایی که بررسی کرده­ایم و مصوبات­مان در حوزه دیگری بوده است و تمرکز بیشتر بر روی موضوعاتی مانند بحث اشتغال و کودکان بی­سرپرست و بدسرپرست، افراد تحت پوشش بنیاد شهید و بهزیستی و مانند این وجود دارد.

– در همه کشورها اولویت­هایی برای سیاست­گذاری و بودجه­بندی وجود دارد که مهم­ترین مسائل هر جامعه را پوشش می­دهد. در کشورهای توسعه یافته این اولویت­بندی­ها بسیار واضح­تر وجود دارد و خود را در شعارها و مناظره­های انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری هم نشان می­دهد. این اولویت­ها در کشور ما به چه صورت است و آیا بحث سلامت جایی در میان این اولویت­ها دارد؟

آخرین گزارش­ها و اقدامات در حوزه قانون­گذاری و حوزه اجرایی کشور نشان از آن دارد که در ایران پس از بحث امنیت سیاسی، بحث امنیت اجتماعی دارای اولویت است. طرح پزشک خانواده که چند سالی است به تصویب رسیده و البته هنوز آنگونه که مد نظر مجلس بود به ثمر ننشسته است از جمله اقدامات در حوزه سلامت اجتماعی بود. پزشک خانواده همانگونه که می­دانید بناست تا با توجه به میزان جمعیت هر منطقه از کشور، بین ۱۷۰۰ تا ۲۵۰۰ شهروند را زیر نظر بگیرد و این خیلی از مسائل حوزه بهداشت و سلامت را پیش از وارد شدن به مراحل بحرانی حل می­کند.

- بله! بحث پزشک خانواده از جمله بحث­های جدی حوزه سلامت کشور است اما آیا خود سلامت به عنوان یک اولویت این بخت را دارد که توجه همزمان قوه مققنه و مجریه را به خود جذب کند و مانند بحث تامین اجتماعی و سلامت که مثلا در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خود را بسیار برجسته نشان می­دهد، تبدیل به یک موضوع اصلی برای مسئولان کشور شود؟

در قانون پنجم به صورت کامل به ملزومات حوزه سلامت اشاره شده است اما واقعیت این است که در شرایط فعلی نمایندگان مجلس نیز مانند سایر ارکان نظام بیش از هر چیز درگیر مسئله ارز و تحریم­ها و سیاست خارجی هستند بنابراین فعلا این اولیویت به این حد پر رنگ نیست اما می­شود که با مطالعه دقیق قانون برنامه پنجم توسعه به ضعف­هایی که در حوزه سلامت وجود دارد پی برد و این ضعف­ها را در قالب سوال و تذکر به وزیر بهداشت و درمان ارجاع داد و گوشزد کرد.

– دبیر علمی نهمین کنگره ام.اس ایران با اشاره به اینکه اصفهانی‌ها بیشترین مبتلایان به ام.اس در کشور هستند گفته: «زنگ خطر ام.‌اس در ایران به صدا درآمده است». آیا این زنگ خطر این بیماری را در کنار اشتغال، آموزش، صنعت و… تبدیل به بخشی از مسائل حوزه انتخابیه نمایندگان می­کند؟

حقیقتش را بخواهید خیر! انتخابات بحثی مدرن است که در فضای بسیار سنتی شهرهای ما برگزار می­شود و این یعنی نماینده خیلی کم با برنامه­اش رای می­آورد و شعار هنوز گیرایی بیشتری برای رای­دهندگان دارد، در مناطقی از کشور هنوز وابستگی­های طایفه­ای است که سرنوشت انتخابات را رقم می­زند. پس فکر نکنید که هر نامزد نمایندگی مجلس که بگوید برنامه من در حوزه بهداشت و درمان چنین است یا در حوزه سیاست اینگونه می­خواهم عمل کنم، به دلیل ارائه برنامه مشخص و تعیین اولویت­ها رای می­آورد. بنابراین تبدیل شدن این مسئله به مسئله حزه انتخابیه لااقل در حال حاضر چندان قابل تصور نیست.

- در خود مجلس چطور؟ یعنی نمایندگان می­توانند این موضوع را جزوی از اولویت­های خود قرار دهند. مثلا نمایندگان اصفهان که پیشروی ام.اس در حوزه انتخابیه آنها رشد چشمگیری داشته است، نباید به این موضوع به صورت ویژه­ای توجه کنند؟

این روند رشد ام.اس مسئله­ای است که تا کنون در مجلس به آن اشاره­ای نشده است. و با وجودی که استان اصفهان ۱۳ نماینده در مجلس دارد از هیچ­کدام از آنها نیز چنین موضوعی را نشنیده­ام.

ولی من همینجا می­توانم اعلام کنم که کمیسیون اجتماعی این امکان را دارد که مثلا به لحاظ اصلاح وضعیت کار برای افراد مبتلا به ام.اس دست به اقداماتی بزنیم. اگر دوستان ما در انجمن ام.اس گزارشی از وضعیت اعضای انجمن در اختیار ما قرار دهند می­توانیم بر اساس آن اقدامات جدیدی را سامان دهیم، برخی موارد را در دستور کار کمیسیون اجتماعی بگذاریم و بابت مواردی مانند نرخ و نحوه تهیه داروها در مجلس تذکر ویژه دهیم تا کم­توجهی­ها اصلاح شوند. اگر اطلاعات کافی از طریق افراد آگاه و مسئولان این حوزه به دست ما برسد، مجلس این قدرت را دارد که این اصلاحات را در حوزه وضعیت بیماران ام.اس آغاز کند.

[sargol]

ام‌اس و رفتار والدین با دانش آموزان
۱۳۹۱/۱۲/۰۱ پیام ام اس

در گفتگو با راحله کمیلیان، کارشناس ارشد روانشناسی عمومی مطرح شد؛

ام‌اس و رفتار والدین با دانش آموزان

یاسر سماوات

بخش عمده ای از مبتلایان به بیماری ام اس بر خلاف ذهنیت حاکم بر جامعه، توانایی «کامل» حضور در عرصه های مختلف اجتماعی و شرکت در فعالیت های ضروری خود را دارند. پیام ام.اس درباره این موضوع با سرکار خانم راحله کمیلیان، کارشناس ارشد روانشناسی عمومی گفت‌وگویی کرده است که در پی می‌آید:

اگر یکی از والدین یا هر دو به بیماری‌هایی مانند ام اس مبتلا باشند، آیا آگاه کردن کودکان بین ۷ تا ۱۰ سال از بیماری والدین، کار صحیحی است یا خیر؟

ام‌اس نوعی بیماری است که همه اعضای خانواده با آن ارتباط برقرار می‌کنند؛ کودکان بسیار زود متوجه می‌شوند که در اطرافشان چه می‌گذرد و این مساله ربطی به سن و سال آن‌ها ندارد، اگر مساله به وجود آمده برای آن ها توضیح داده نشود، خود به تفسیر موضوع می پردازند و تصورات خود را جانشین واقعیت می کنند و حتی ممکن است اطلاعات ناقص و بعضاً نادرستی درباره‌ی بیماری از دیگران بگیرند. شرح موضوع توسط والدین باعث احساس امنیت در کودکان خواهد شد. بنابراین با توجه به سن، شخصیت وهوش هر کودک لازم است برای وی توضیح داده شود. مثلاً برای کودکان ۷-۱۰ ساله می‌توان از عکس و نقاشی برای توضیح علت و فرایند بیماری استفاده کرد. چنین توضیحاتی می‌تواند در پاسخ به پرسش‌های کودک باشد ولی شایسته است که در خانواده بحث و تبادل نظر آزاد وجود داشته باشد و اجازه داده شود که کودک درباره‌ی آنچه در خصوص این مساله فکر می‌کند صحبت کند، یا تصوراتی را که تاکنون داشته است به صورت نقاشی در آورده و درباره‌ی آنها نوضیح دهد. این روش از لحاظ تربیتی مزایایی نیز دارد. والدین می‌توانند با این روش به عنوان الگو نشان دهند که انسان‌ها چگونه قادرند در چالش‌های زندگی با خانواده گفتگو و از مشورت با آنها به بهترین نحو ممکن استفاده کنند.

آیا لزومی دارد که والدین مبتلا به بیماری ام اس، هر از گاهی به مدرسه فرزندان خود بروند و مثلاً در مراسمی مانند انجمن اولیا و مربیان شرکت کنند یا خیر؟

بله، این مساله بسته به وضعیت بیمار و همسر وی بسیار متفاوت است، آنها گاهی می‌تواند این وظیفه را به عهده بگیرند ولی در صورتی که هر یک از والدین توانایی یا فرصت انجام این وظیفه را ندارد، می‌تواند با دادن اطلاعات لازم به اولیای مدرسه؛ از ارتباط تلفنی یا اینترنتی استفاده کند.

برای آماده کردن کودکان دانش آموز، والدین غالباً صبح‌ها زود از خواب بیدار می‌شوند، با توجه به این مساله آیا ضرورتی دارد والدین مبتلا به ام اس ساعت خواب و بیداری خود را با کودکانشان تنظیم کنند؟

اغلب افرادی که مبتلا به ام اس هستند به علت خستگی تمایل دارند شب‌ها زودتر بخوابند و بنابراین صبح زود از خواب بیدار می‌شوند، ولی اگر به علت استفاده از دارو توانایی بیدار شدن ندارند، لازم است از همسر خود در این زمینه کمک بگیرند.

در صورتی که دانش آموزی مبتلا به ام اس بود، بهترین راه برخورد با او چیست؟ برای مثال آیا لزومی دارد که والدین هر روز وی را به مدرسه برسانند یا بهتر است این اجازه به دانش آموز مبتلا به ام اس داده شود که به خود متکی باشد؟

این مساله با توجه به پیشرفت و شرایط کودک بسیار متفاوت است، اگر کودک توانایی رفتن به مدرسه را دارد بهترین نوع برخورد این است که به او اجازه چنین کاری داده شود و اگر از لحاظ حرکتی نیاز به کمک دارد، به اندازه نیاز وی به او کمک شود.



برخورد مربیان در مدرسه چطور باید باشد؟ آیا باید با دانش آموزان مبتلا به این نوع بیماری رفتار خاصی داشته باشند یا باید با آنها مانند دیگر دانش آموزان رفتار کرد؟

ارتباط و تماس دایمی والدین کودک با اولیای مدرسه و دادن اطلاعات کافی به آنها از شرایط فرزندشان اهمیت بسیار زیادی دارد. می‌توان از مربیان خواست که در این مورد مطالعه کنند و بسته به شرایط و ویژگی‌های خاص وی با او رفتار کنند. البته مربیان باتجربه و آموزش دیده، با آشنایی با شرایط و توانایی و استعداد هر دانش آموز با آنها رفتار می‌کنند.



در انجام تکالیف مدرسه، آیا باید به دانش آموزان مبتلا به ام اس کمک کرد یا خیر؟

تفاوتی بین دانش آموزان وجود ندارد؛ بسته به شرایط و ویژگی‌های هر دانش آموز، در صورت لزوم، قطعاً باید به وی کمک کرد.

در زنگ‌های ورزش، گاهی مشاهده می‌شود که برخی دانش آموزان مبتلا به ام اس، بدون این که لباس ورزشی به تن داشته باشند از سایر دانش آموزان جدا شده و در زنگ‌های ورزش یا تماشاگر هستند یا کار دیگری انجام می‌دهدند، به نظر شما مربیان ورزش مدارس چه برخوردی با این دانش آموزان باید داشته باشند؟

به نظر من لازم است برای همه کودکانی که دچار مشکلات فیزیکی هستند در این زمینه برنامه ریزی شود. مدیریت مدرسه می‌تواند به مربی ورزش کمک کند. در ساعت ورزش مشاور، ناظم ، مدیر یا هر مربی که وقت آزاد دارد می‌توانند دانش آموزی که مشکلی داشته باشد را سرگرم کند. از ورزش‌های ذهنی مثل شطرنج و بازی‌های فکری و رایانه‌ای می‌توان استفاده کرد یا در مورد نوجوانان با آموزش فنون داوری به عنوان داور از آنها استفاده کرد و در این صورت دانش آموز رفته رفته از اعتماد به نفس خوبی نیز برخودار خواهد شد.

[paeazan]

دکتر منصوره تقاء، متخصص مغز و اعصاب مطرح کرد: پیشنهاد شکل‌گیری کلینیک ام‌اس با حضور تخصص‌های مختلف

۱۳۹۱/۱۲/۰۱
هر کسی کار خود را به خوبی انجام می‌دهد، یکی متخصص مغز و اعصاب است و دیگری روانشناس یا روانپزشک و دیگری فیزیوتراپ، کاردرمان و غیره. اما فرد مبتلا به ام‌اس باید بتواند مدیریت شود که در این زمان به کدام تخصص به چه اندازه احتیاج دارد. «مدیریت درمان» موضوعی بود که در گفت‌وگوی دکتر منصوره تقاء، متخصص مغز و اعصاب مطرح شد. او وجود تیم درمان را بهترین راه مدیریت درمان برای مبتلایان به ام اس می داند و لذا پیشنهاد می دهد که کلینیک ام‌اس با حضور تخصص‌های مختلف شکل بگیرد، البته سرگروه این تیم درمانی را یک متخصص مغز و اعصاب عهده دار خواهد بود.

*** خانم دکتر! تابستان به پایان رسید و هوا به سمت کاهش دما رفت. این تغییر فصل آیا تاثیری در سلامت بیماران ام‌اس دارد؟

شاید مقالات زیادی در مورد تاثیر فصل و آفتاب و نحوه تابیدن نور آن خوانده و یا حداقل دیده‌اید؛ اما اینکه بتوان قاطعانه در مورد تاثیر تغییر فصل و عود بیماری سخن گفت، هنوز این امکان وجود ندارد. ولی در مورد فصل زمستان و سرما بیشترین موارد مطرح در مورد سطح ویتامین دی است، چون وقتی هوا سردتر می‌شود ممکن است سطح این ویتامین پایین‌تر از حد لازم قرار بگیرد. جالب است که در مقالاتی اشاره شده که خانم بارداری که بخشی از دوران بارداری‌اش در ماه‌های سرد و یا در مکان‌های سرد قرار دارد و سطح ویتامین دی مادر پایین باشد، فرزندش مستعدتر دچار شدن به بیماری ام‌اس است، یا کسانی که سطح ویتامین دی آنها پایین است ممکن است حملات بیشتری داشته باشند. گرچه این مقالات در ابتدا مورد توجه زیادی قرار گرفت به نحوی که برخی به مصرف زیاد ویتامین دی روی آوردند اما بعدا مشخص شد مصرف زیاد این ویتامین سبب مسمومیت می‌شود. تنها موضوعی که می‌توان در مورد سرما بگویم در مورد جذب ویتامین دی است، چون این ویتامین از طریق آفتاب جذب بدن می‌شود لذا ممکن است در سطح ویتامین دی تاثیر داشته باشد. پس بهتر است بیماران ما به چک کردن سطح ویتامین دی بدن خود بپردازند.

*** با توجه به نوع پوشش ایرانیان به ویژه برای زنان، شما چه توصیه‌ای برای جذب ویتامین دی به زنان مبتلا به ام‌اس می‌کنید؟

بهترین و بیشترین منبع جذب ویتامین دی، نور آفتاب است و در مناطقی از کشور مانند مناطق جنوبی که آفتاب زیادی وجود دارد اگر سطح کمی از پوست هم با آفتاب تماس داشته باشد، آنها به کمبود ویتامین دی دچار نمی‌شوند ولی در آن مناطق هم ممکن است کمبود ویتامین دی وجود داشته باشد. منبع غذایی ویتامین دی هم کره و جگر و غیره است اما این مواد غذایی از جمله مواردی نیستند که به طور مدام مورد استفاده قرار بگیرد. پیشنهاد می‌شود همه افراد به ویژه خانم‌های جوان و حتی کودکان مدرسه‌ای سطح ویتامین دی خود را ارزیابی کنند و اگر پایین بود با مکمل ویتامین دی قابل اصلاح است. مکمل‌ها هم قرص‌های فشرده‌ای هستند که دوز مصرف آنها هم معمولا هر دو هفته، هر ۱۰ روز و خیلی نزدیک بخواهیم بگوییم هر هفته یک قرص است. این قرص‌ها نباید به صورت روزانه مصرف شود.

*** خانم دکتر! سوالی که ذهن برخی بیماران را مشغول کرده در مورد تفاوت داروهاست. برخی می‌گویند که منشا بیماری ام‌اس یکی است، پس چرا برای هر بیمار یک نوع دارو تجویز می‌شود؟

اولا مساله‌ی مهم در مورد ام‌اس پیدا نشدن دلیل قطعی بروز این بیماری است، اگر چه تاکنون تئوری و فرضه‌های مختلفی مثل تاثیرات ژنتیک، تاثیرات محیط و عوامل مختلفی برایش ذکر شده لذا درمان‌هایی که برای بیماران ام‌اس پیش‌بینی شده به نحوی نیست که بیماری را ریشه کن کند. امید داریم با تحقیقاتی که در حال انجام است، علل اصلی مشخص شوند و پس از آن، درمان‌ها قطعی‌تر خواهد بود. اما انتخاب نوع درمان بر اساس نوع بیماری و خود بیمار است، یعنی شاید یک فردی از نظر روحی آمادگی استفاده از یک نوع دارو را نداشته باشد یا شاید با استفاده از یک نوع دارو دچار عارضه خاصی شود، لذا آن دارو برایش تجویز نمی‌شود. تاکید ما بر سرکوب بیماری یا بهتر شدن روند بیماری ام‌اس است، اما درمان علامتی دارای اهمیت است یعنی مثلا فردی که نمی‌تواند خوب راه برود این مشکل بر ابعاد دیگر زندگی بیمار مانند شغل و ارتباطات اجتماعی و مسافرت و … هم اثر می‌گذارد، ولی با مدیریت خوب درمان، باید مشخص شود که چرا خوب راه نمی‌رود و تعادلش ایراد دارد. مدیریت خوب درمان در مورد این فرد با فیزیوتراپی، کار درمانی و مجموعه‌ای از روش‌های درمانی که سبب خوب راه رفتن بیمار شود کمک عمده‌ای به او خواهد کرد.

*** شاید نداشتن روحیه و یا تصور بهبودی فرد، باعث شود که بیمار خودسرانه مصرف دارو را متوقف کند. در این مورد چه توصیه ای به بیماران دارید؟

به چنین بیمارانی می‌گویم که باید دوراندیشی داشت، بلکه ۱۰ سال آینده را مدنظر داشت که دوست دارید سر پا و سر حال و دارای زندگی نرمال باشید. با داروها مانوس شوید، به پزشکتان اعتماد کنید و با همدیگر به جلو بروید که بتوانید بیماری را کنترل کنید، چون متاسفانه در موارد متعددی داشته‌ایم که بیماران فکر کرده‌اند خوب هستند چون ظاهرشان خوب بوده، بعد درمان را قطع کرده‌اند و وقتی پیش ما آمده‌اند که دیگر نمی‌شده کاری کرد. این را یادآوری کنم که بیماری هر چه زودتر درمان بشود و در مرحله ی ابتدایی‌تر کنترل شود نتیجه ی نهایی بهتر است. یعنی اگر به فرض سال اول و دوم درمان کنیم، بهتر از سال دهم است، چون در سال دهم یک سری تحلیل‌ها در سیستم عصبی اتفاق افتاده و بعضی از آنها قابلیت برگشت ندارد و اگر دیر شود فقط می‌توان کمک کرد که کمی تعادل بهتر شود یا ذهن بهتر شود ولی روی بیماری دیگر کاری نمی‌شود کرد که بیماری کنترل شود.

*** با یک بیمار مواجه شدم که از چند وقت پیش دارد کورتون مصرف می کند، آیا استفاده ی زیاد کورتون عوارضی ندارد؟

کلا انواع کورتون‌ها درمان نوع حاد بیماری هستند، یعنی برای نوع عود کننده و خاموش شونده، در مرحله ی حمله، درمانش همان کورتون است؛ ولی برای یک درمان طولانی، دو دسته دارو هستند، یکی تعدیل کننده ها و یکی سرکوب کننده ها؛ کورتون نسبت به انواع درمان، ایمنی را پایین می آورد، درمانی نیست که هیچ جای دنیا برای درمان طولانی مدت برای درمان یا کنترل بیماری توصیه شود. چون کورتون عوارض بسیار زیادی دارد. لذا به هیچ وجه پیشنهاد نمی کنم که ایشان درمان را به این شکل ادامه بدهد و خواهش می کنم که با متخصص مغز و اعصابی که تبحر در کنترل بیماری ام‌اس دارد مشورت کنند.

*** خانم دکتر! شما به «مدیریت درمان» اشاره کردید که پزشک معالج فقط یکی از بخش‌های آن را پوشش می‌دهد. برای تکمیل این حلقه چه توصیه‌ای دارید؟

شاید وجود یک تیم درمان کمک خیلی خوبی باشد؛ سرگروه این تیم طبیعتا یک متخصص مغز و اعصاب خواهد بود، منتها در این گروه، روانپزشک، روانشناس، کاردرمان، حتی متخصص ورزش، مددکار اجتماعی و حتی کسانی دیگر. اگر بتوانیم یک تیم درمان داشته باشیم، قطعا مدیریت بهتری می توان داشت. اما قسمتی که مربوط به خود بیمار می شود، بیشتر همکاری و مطرح کردن جرییات مشکلاتش با تیم درمانی است. از طرفی، بیمار باید به پزشک اعتماد کند، همین به درمانش کمک می کند. در مورد بیمار ام‌اس خوشبختانه معمولا با پزشکان رابطه‌ی خوبی برقرار می‌کنند. شاید بهترین بیماران خود من، بیماران ام‌اس هستند که بیشتر از سایر بیماران با هم صحبت می‌کنیم. بعضی وقت‌ها به خاطر تراکم بیماران در مطب‌ها فرصت بسیار کوتاه است، اما اگر یک تیم داشته باشیم، اینکه نیازهایی که در این بین وجود دارد با دیگر اعضای تیم در میان گذاشته شود، خیلی به بیمار کمک می‌شود. می‌توانیم یک کلینیک چند تخصصی فراهم کنیم که کلینیک ام‌اس باشد و افراد مختلف در آن دخیل باشند که فکر می‌کنم این بهترین راه حل است ولی تا آن زمان، حداقل این است که بیمارن با جزییات مشکلاتشان را منتقل کنند، اگر که یادشان می رود آنها را یادداشت کنند و به پزشک منتقل کنند و اگر پزشکشان پیشنهاد کرد که مثلا به روانپزشک یا روانشناس یا متخصص کلیه و مجاری ادرار مراجعه کنند، حرف پزشکشان را بپذیرند. می‌خواهم این را به بیماران عزیز بگویم که همه‌ی ما دوست داریم که بهترین کار را برای شما بکنیم.

*** درمان به موقع اهمیت دارد، آیا افراد در ابتدای ابتلا به ام‌اس به سرعت پی به آن می برند یا خیر؟

خوشبختانه در سال‌های اخیر اطلاع جامعه درباره‌ی بیماری ام‌اس خیلی بهتر شده و ما موارد کمی دارید که بیمار با تاخیر زیاد متوجه شده و پزشکانی که تخصص‌های دیگری داشته اند ارجاع دیرهنگام داشته‌اند، ولی سال‌ها قبل این وارد خیلی بیشتر بود. خوشبختانه دسترسی به اینترنت بالا رفته، همینطور اطلاع رسانی از طریق تلویزیون و رسانه‌ها تا حد خوبی کمک کرده که به موقع متوجه شوند. ولی اشکال دیگری هست، گاهی خود بیماران می گویند ما خودمان حدس می زدیم که ام‌اس باشد ولی می خواستند انکار کنند، مثلا می گویند «یک بار چهار سال پیش چشممان کمی تار شد ولی دو سه هفته گذشت وخوب شد، بعد دوباره دست و پا کمی بی حس شد و گذشت و خوب شد، حدس می زدیم که یک چیزی باشد ولی جرات نکردیم که مراجعه کنیم». وقتی آدم از یک مشکلی خبر داشته باشد و به موقع مراجعه کند بسیار بهتر از این است که در درون خودش مخفی کند و وقتی مراجعه کند که تاخیری از نظر درمان پیش بیاید. لذا هر وقت مشکلی را احساس کردیم حتما به پزشک مراجعه کنیم؛ یا بررسی می شود و چیزی نیست که در این صورت خیالمان راحت می شود یا اگر مشکلی وجود داشت جلوی آن را می گیریم.

به هر حال اطلاع رسانی در این زمینه خیلی کمک می کند، اما آن هم باید به اندازه باشد وگرنه هر کسی که موقع خوب دستش در زیرش مانده باشد وقتی صبح بیدار می شود شاید فکر کند که ام اس دارد، ولی اطلاع رسانی صحیح می تواند کمک کننده باشد.

*** افراد تازه مبتلا شده، گاهی از ابتلا به ام اس خیلی وحشت می‌کنند؛ البته بخشی از ناراحتی حتی در مورد سرماخوردگی ساده هم طبیعی است. اما بفرمایید که چه چشم اندازی برای درمان ام اس وجود دارد؟

خوشبختانه اتفاقی که در کشور افتاده و هر چقدر زمان می‌گذرد شاهد شکوفایی بیشتر هستیم، پیشرفت در صنعت داروسازی کشور است و در مورد بیماری ام‌اس شاید بشود گفت که در مورد هر گروه از دارو که در دنیا ساخته شده، نمونه‌ی ایرانی آن را داریم، البته جز برخی موارد. ولی این خیلی خوشحال کننده است که در وضعیتی که در تحریم هستیم خوشبختانه این داروها از قبل تهیه شده و در اختیار بیماران است و از نظر میزان تاثیر و میزان عارضه، ما تفاوت خیلی بارزی پیدا نکردیم و بعضی جاها قاطعانه می‌توانیم بگوییم همان دارو است. این خیلی نوید بخش و خوشحال کننده است. ضمن این که تنوع دارویی وجود دارد، لذا انتخاب دارو نسبت به سال‌های قبل راحت‌تر است. پس می‌شود گفت که اگر بیماری را به موقع تشخیص بدهیم، می توانیم به میزان خوبی بیماری را کنترل کنیم. باز هم نکته‌ی خوشحال کننده این است که در سطح دنیا تحقیقات بسیار بسیار زیاد است؛ در زمینه‌ی علت این بیماری و درمان آن. امیدواریم که علت اصلی و درمان قطعی پیدا شود. من همیشه به بیمارانم می گویم که اگر شما شرایط خود را خوب نگه دارید و با بیماری کنار بیایید، اگر زمانی درمان اصلی پیدا شود آن زمان برای شما مفید خواهد بود، ولی اگر با درمانگرتان خوب جلو نروید، و بگذارید که بیماری پیشرفته بشود، دیگر بر فرض هم که درمان قطعی پیدا شود، شاید دیگر فایده‌ای نداشته باشد، پس منطقی این است که اگر علایمی از بیماری را احساس می‌کنید، حتما مراجعه کنید و درمان را بپذیرید و اگر درمان قطعی‌تری پیدا شد، حتما پزشک معالج آن درمان را پیشنهاد خواهد کرد.

[reza_akrami_a]

سلام دوستان عزیز
حالا نه اینکه مشکلاتی که به صحن مجلس کشیده شده حل و فصل شده . مشکل بیماران ام اس رو هم باید اونجا حل کرد!!!!!
البته این که برخی از مسئولین به فکر حل مشکلات بیمارا ،خصوصا بیماران خاص هستن جای تقدیر و تشکر داره.
امیدوارم که ، البته نمیتونم بگم امیدوارم، باید بگم آرزومندم که موفق باشن.

[sargol]

پرستاری ام‌اس در موسم حج تمتع
۱۳۹۱/۱۰/۰۲ پیام ام اس دیدگاه

سمیرا رحیمی -کارشناس پرستاری

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis) یا MS که در انگلیسی disseminated sclerosis و در فرانسوی sclerose enplaques نامیده می شود، نوعی بیماری مزمن دستگاه عصبی مرکزی است که با از بین رفتن غشای میلین در برخی از اعصاب مغز و نخاع به صورت تکه‌های کوچک مشخص می‌شود. از بین رفتن غلاف میلین باعت اختلال در انتقال پیام های عصبی می شود. علت این بیماری ناشناخته است. در افراد بالغ جوان بین ۲۰ تا ۴۰ سال شایع تر بوده و میزان ابتلا در زنان کمی بیش از سه برابر مردان است.مولتیپل اسکلروزیس(MS) یک بیماری التهابی مزمن است که با ضایعات دمیلینه در مغز، طناب نخاعی و عصب چشمی مشخص می شود. تخمین زده می شود که بین ۲۵۰۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰۰ نفر در ایالات متحده مبتلا به MS هستند و تقریباً هر هفته ۲۰۰ مورد جدیدMS تشخیص داده می شود.

اتیولوژی(علت یابی):

علل این بیماری به شکل دقیق مشخص نمی باشد. بیشتر متخصصان معتقدند که MSاحتمالاً از یک تغییر در سیستم ایمنی، یا تماس با عوامل محیطی(عوامل عفونی) یا هر دو ایجاد می شود. شواهد نشان می دهند که سیستم ایمنی نقش مهمی در پاتوژتر MS دارد. تا امروز، هیچ عامل عفونی به عنوان یک عامل مسبب MS شناخته نشده است.

انجام اعمال و مناسک حج از جمله سعی بین صفا و مروه با بیش از ۵/۳ کیلومتر پیاده روی توسط هر زائر وقوف در عرفات و مشعر ، بیتوته در منا ،رمی جمرات و…، کم آبی و تغییرات عادات خواب و بیداری، ازدحام جمعیت و سر و صدای محیطی معمولا می تواند بیماران مبتلا به ام اس را با مشکلاتی روبرو سازد.

مشکلات بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در سفر حج: اگرچه سفر روحانی حج شادابی وصف ناپذیری را در زائران ایجاد می کند اما نگرانی های زائران از وضعیت سلامتی و اقتصادی خانواده خود و تغییر محیط، اضطراب و استرس هایی را از قبیل تفاوت های اقلیمی، فرهنگی و بهداشتی ،احساس غربت، تغییرات غذایی و تغییر در ساعات خواب و بیداری، استراحت ناکافی، اجبار در همراهی با کاروان، تغییر ذایقه و رژیم غذایی محدود، دفع آب و الکترولیت ها به همراه تعریق زیاد به علت پیاده روی های مکرر و طولانی و افزایش فعالیت ، معمولاً می تواند آرامش زائران را با چالش روبرو سازد طولانی بودن این سفر(بین ۳۰ تا ۴۰ روز ) ناسازگاری غذاهای سرو شده در عربستان با ذائقه زائران،همچنین تغییر نحوه خوابیدن و الزام رعایت شرایط خاص به علت تغییر فضای خواب و محدودیت فضا و مکان و تغییر آن و در مجموع متفاوت بودن شیوه زندگی و سلیقه هم اتاقی ها و اضطراب زائران از انجام نامطلوب اعمال و مناسک،آنان را با استرس های بیشتری مواجه می کند.

پیاده روی های طولانی مناسک حج خصوصاً اگر در گرمای هوا باشد با تغییر در محتوای آب و الکترولیت های بدن ممکن است سبب اختلال عملکردی اعضاء متعدد بدن و تشدید گذرای علائم MS شود.

استرسورهای مذکور و خستگی فیزیکی بدن به علت فعالیت زیاد و پیاده روی های طولانی مناسک حج به خصوص اگر در گرمای هوا باشد با تغییر در محتوای آب و الکترولیت های بدن ممکن است سبب اختلال عملکردی اعضاء متعدد بدن شود. به عنوان مثال عدم تعادل الکترولیت هایی مثل سدیم پتاسیم کلسیم و منیزیم سبب بروز اختلال در دستگاه عصبی مرکزی و سبب تشدید گذرای علایم MS می شود. با در نظر گرفتن این مشکلات که می تواند سبب شعله ور شدن علایم بیماری MS شود پرستار باید ضمن بررسی دقیق شرایط فیزیکی زائر به وی اطمینان خاطر دهد که در طول ایام حج مشکل خاصی را نخواهد داشت زیرا خوراک،پوشاک و وسایل رفاهی و دیگر نیازهای آنان به وسیله مسوولان تامین شده است و مسوولان کاروان ها و روحانیون کاروان آنها را در انجام مناسک حج تنها نخواهند گذاشت و البته این مساله را باید به مدیران کاروان ها نیز گوشزد کرد که از عوامل به وجود آورنده اضطراب در این بیماران خودداری شود.



کنترل علایم بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در سفر حج:

انجام مناسک حج و اعمال زیارتی اماکن مقدسه مستلزم سلامت روحی و جسمی فرد است. زائران باید سلامت و توان جسمانی مناسب داشته باشند تا بتوانند اعمال را به بهترین شکل ممکن انجام دهند و در طی مدت اقامت در این اماکن مقدسه با رعایت برخی مسایل خاص، سلامت جسمی خود را حفظ کنند تا خدشه‌ای به انجام اعمال وارد نشود و زائران با کوله باری از آرامش روحی و روانی و سازندگی در جهت زندگی بهتر و سالم تر به سرزمین خویش بازگردند.

در این خصوص بر آن شدیم تا در زمینه مشکلات سلامت بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در حج و زیارت نکاتی را به صورت اجمالی ارایه کنیم.

معمول ترین علایم وابسته به MS عبارتند از خستگی- افسردگی- انقباض عضلانی، درد، مثانه نوروژنیک و اختلال عملکرد جنسی. در صورت درمان نشدن، این علایم می توانند بدتر شده و یا علایم دیگر را تسریع کنند. به خصوص خستگی و افسردگی که می توانند سبب کاهش فعالیت های بیمار و در نتیجه افزایش اسپاسم و درد شوند. برای دستیابی به کنترل موفق علایم، کنترل چندگانه برای جلوگیری یا توقف چرخه علایم مورد نیاز است. ارتباط موثر، آموزش، تمرین های ورزشی، حمایت حرفه ای و مداخلات دارویی برای کنترل موثر علایم MS حیاتی هستند.

معمول ترین شکایت از MS، که ۸۰ تا ۹۷درصد بیماران مبتلا به MS را درگیر می کند، خستگی است. در حالی که علت واقعی آن واضح نیست، مشخص شده که اسپاسم، افسردگی و ضعف خستگی را تشدید می‌کنند. خستگی قبل و در طی حملات شدید و با افزایش درجه حرارت بیشتر می شود.

*** درمان‌های غیر دارویی برای کاهش خستگی ناشی از MS شامل مصرف نوشیدنی های خنک، ورزش های ایروبیک و استراحت می باشند.

*** کنترل دارویی خستگی: کاربرد محرک های عصبی ثابت شده است و خستگی ناشی از MS را کاهش می دهند. هرچند، تا امروز هیچ یک از این ترکیبات برای درمان خستگی ناشی از MS تاییدیه FDA را کسب نکرده اند.

*** چون برخی داروها خواب آلودگی ایجاد کرده، به افزایش خستگی کمک می کنند، بیمار باید این داروها را به جای ساعات بیداری در هنگام رفتن به رختخواب مصرف کند.

یک اختلال معمول خلقی در بیماران مبتلا به MS، افسردگی است. تخمین زده می شود که ۵۰ درصد بیماران مبتلا به MS به علت بروز افسردگی به پزشک مراجعه می‌کنند. بسیاری معتقدند که خستگی و افسردگی با یکدیگر ارتباط دارند چون افسردگی، خستگی را و خستگی، افسردگی را ایجاد می کند.

*** روان درمانی به عنوان یک درمان غیر دارویی توصیه می شود.

رژیم های ورزشی فعال و غیر فعال، تمرین های انعطاف پذیری حرکتی، ورزش های ایروبیک و روش های آرام سازی اختیاری یا relaxation، از راه های غیردارویی درمان انقباض عضلانی بیماران مبتلا به ام.اس است.

به طور تخمینی ۴۰ تا ۷۰ درصد بیماران مبتلا به MS انقباض عضلانی را تجربه می کنند. براساس محل ضایعه، اسپاسم می تواند در گروهی از عضلات مختلف نمایان شود. هرچند، بسیاری از بیماران برای برطرف کردن علایم به دارو نیاز پیدا می کنند. مداخلات غیر دارویی برای انقباض عضلانی شامل:

*** رژیم های ورزشی فعال و غیر فعال، تمرین های انعطاف پذیری حرکتی، ورزش های ایروبیک و روش های آرتم سازی اختیاری یا ریلکسیشن.

درد عصبی غالباً در بیماران مبتلا به MS رخ می دهد. گزارش شده است که بیش از ۸۰ درصد بیماران از درد عصبی که با احساس سوزش مشخص می شود، رنج می برند. درد عصبی با کرخی و مورمور شدن به خصوص در اندام های تحتانی آغاز می شود. دردعصبی یک پیش آگهی خوب برای MS است.

حدود ۸۰ درصد بیماران، مشکلات وابسته به مثانه را در زمان تشخیص بیماری MS دارند. پس از گذشت ۱۰ سال، تا ۹۶درصد بیماران در طی دوره بیماری علایم مثانه را داشته اند. ضایعات در دستگاه های شبکه نخاعی و قشرنخاعی کناری، مسوول ایجاد مشکلات ادراری هستند. مشکلات نوروژنیک مثانه می تواند یک طیف گسترده از عوارضی مانند ناتوانی در نگه داشتن، تکرر و اورژانس ادرار ایجاد کند. این مشکلات می توانند ضعف در تخلیه یا نقصی در نگه داشتن ادرار یا ترکیبی از هر دو باشند. نقص در تخلیه از مثانه پر کار ایجاد می شود و نقص در نگه داشتن ادرار نتیجه ضعف در عضله دترسور می باشد. نقص در نگه داشتن ادرار معمول ترین مشکل مثانه است که در بیماران مبتلا به MS دیده می شود.

*** داروهای مسدودکننده درمان ارجح برای این حالت هستند. پرستاران باید به بیماران آگاهی بدهند که این داروها فشارخون را کاهش داده و ممکن است سرگیجه شدید به خصوص پس از نخستین دوز ایجاد کنند. اگر چه دارو ها معمولاً در درمان مشکلات نوروژنیک مثانه در بیماران مبتلا به MS موثر هستند.

*** برخی بیماران به کاتترهای Self-intermittent یا کاتترهای کاندومی نیاز پیدا می کنند.

[sargol]

91/12/19
مدیر امور بیمارستان‌های کهگیلویه و بویراحمد خبر داد
979 نفر آمار دقیق بیماران خاص در کهگیلویه و بویراحمد/ آماری بالاتر از میانگین کشوری

خبرگزاری فارس: مدیر امور بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد تعداد دقیق بیماران خاص در این استان را 979 نفر ذکر کرد و گفت: برخی مراکز آمارهایی داده‌اند که چندان دقیق نبوده است.

کیان دهراب‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در یاسوج به تعریف بیماران خاص پرداخت و گفت: بیماران خاص به بیمارانی گفته می‌شود که نیاز به مراقبت و نگهداری برنامه‌ریزی شده داشته و با بیماران معمولی از این حیث تفاوت دارند.

این مسئول با بیان آمار مربوط به بیماران خاص در این استان خاطرنشان کرد: تعداد کل بیماران خاص در استان کهگیلویه و بویراحمد 979 نفر است.

مدیر امور بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد افزود: این آمار مربوط به همین امروز بوده و تعداد فوتی‌های این بیماران که طی چند روز اخیر فوت شده‌اند را از این آمار کم کرده‌ایم.

دهرابپور ادامه داد: از این تعداد 378 نفر مربوط به بیماران تالاسمی، 36 نفر مبتلا به بیماری هموفیلی، 266 نفر مبتلا به بیماری ام‌اس، 132 نفر بیمار دیالیزی و 167 نفر سابقه پیوند کلیه دارند.

این مسئول به پراکندگی این نوع از بیماران در سطح استان و مناطق مختلف اشاره کرد و با بیان آماری دقیق عنوان کرد: 438 نفر از مجموع 979 بیمار خاص استان در شهر یاسوج، 282 نفر در شهر دهدشت و شهرستان کهگیلویه و 259 نفر در گچساران از تسهیلات درمانی مرتبط استفاده می‌کنند.

وی با بیان اینکه در گذشته تنها به بیماران تالاسمی به عنوان بیمار خاص توجه می‌شد، افزود: هم ‌اکنون همه بیماران تالاسمی به طور رایگان در بیمارستان‌های استان و در سه بیمارستان شهید بهشتی یاسوج، رجایی گچساران و امام خمینی دهدشت مورد درمان قرار می‌گیرند.

مدیر امور بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی استان کهگیلویه و بویراحمد تصریح کرد: این درمان برای بیماران تالاسمی به صورت کاملا به روز صورت می‌گیرد تا این که مشکلات آن‌ها علاوه بر بیماری کمتر شود.

دهرابپور درمان بیماران هموفیلی را بر عهده دانشگاه علوم پزشکی دانست و گفت: این درمان در مواقع خاصی است که مشکل برای آن‌ها ایجاد می‌شود.

این مسئل افزایش بیماران ام‌اس در کهگیلویه و بویراحمد را نگران کننده دانست و اذعان داشت: نمی‌توان دلیل خاصی برای ابتلا به این بیماری عنوان کرد.

وی در پایان به تعداد بالای بیماران خاص در این استان نسبت به میانگین کشوری اشاره کرد و متذکر شد: به نسبت جمعیت از میانگین بالایی در این زمینه برخوردار هستیم و حتی در بعضی از این بیماری‌ها مقام نخست را به نسبت کشور از آن خود کرده‌ایم.