2012/07/30, 02:50 PM
هرچه زن باردار حمایت خانوادگی و اقتصادی کمتری را شاهد باشد و احساس امنیت کمتری را تجربه کند وانگیزه بچه دار شدن ضعیف تر باشد، برای غلبه بر ترس قدرت کمتری دارد.
نازنین اولین بارداری خود را تجربه می کند. روزها پای اینترنت می نشیند و همه حرف و حدیث هایی را که در مورد بچه دار شدن و علائم خودش شنیده است، جمع می کند. به سایت ها و تالارهای گفت وگو سر می زند و از هرکس که می شناسد در مورد بارداری و ریزه کاری هایش سوال می کند. تا حالا ۳ کتاب در مورد بارداری و جنین خوانده است اما هنوز استرس دارد. استرس زیادتر هم برابر است با حال بدتر و تهوع بیشتر.
نازنین دیگر دارد از این وضع کلافه می شود، اما استرس و دلشوره یک لحظه او را رها نمی کند.دائم از خودش سوال می کند: من وقتی نمی دانستم حامله ام استامینوفن خورده ام و موهایم را رنگ کرده ام. شاید کارهای دیگری هم کرده باشم که مضر بوده است و یادم نمی آید. اگر کودکم صدمه دیده باشد چه؟ اگر دکتر نفهمد بچه مشکل دارد و به موقع اقدام نکنیم چه؟ اصلا مشکلات جنین، درمانی دارد؟ اگر فرزندم را از دست بدهم چه؟
● این استرس ها حتی در خواب هم رهایش نمی کند.
مادرش می گوید: باید می گفتند حاملگی مثل یک هندوانه سر بسته است نه ازدواج. در ازدواج تو مختصری در مورد طرف مقابلت می دانی، اما در بارداری تا بچه به دنیا نیاید، مطمئن نمی شوی که بچه سالم است و بدون مشکل به دنیا آمده است و تا قبل از آن، این نگرانی ها طبیعی است، اما باید سعی کنیم آن را کنترل کنیم.
وضعیت جسمی مادر در کنار تغییرات هورمونی و نگرانی های ناشی از پدیده های ناشناخته دوران بارداری این دوران را به پراسترس ترین دوران زندگی زنان بدل می کندهر کسی که یک بار بچه دار شده باشد، استرس های دوران بارداری را تجربه کرده است. شاید با تعدد دفعات بارداری این استرس کاهش یابد، اما همیشه نگرانی از سلامت فرزند و توانایی های شخصی، مادران باردار را نگران می کند.برخی بارداری و زایمان را یکی از بحران های سه گانه در زندگی زنان می دانند و معتقدند که حداقل به اندازه ۲ بحران دیگر یعنی بلوغ و یائسگی اهمیت دارد.
نسترن فقیهی، روان شناس معتقد است وضعیت جسمی مادر در کنار تغییرات هورمونی و نگرانی های ناشی از پدیده های ناشناخته دوران بارداری این دوران را به پراسترس ترین دوران زندگی زنان بدل می کند.وی ادامه می دهد: گاهی در بارداری های ناخواسته مادران غافلگیر می شوند و استرس ناشی از شرایط پیش بینی نشده شغلی، اقتصادی و حتی پذیرش نقش مادری بر استرس آنان اضافه می شود.
زنان معمولا در بارداری اول بیش از بارداری های دیگر این استرس ها را تجربه می کنند.وی ترس از زایمان خصوصا زایمان طبیعی را یکی دیگر از استرس هایی می داند که مادران جوان با آن درگیر هستند.
فقیهی می افزاید: سخنانی درباره زایمان های سخت طبیعی و عوارض آن که در میان محافل زنانه رد و بدل می شود و شایعاتی در مورد افتادگی مثانه و رحم و بریدگی های عمیق هنگام وضع حمل در حالی که مادر بهوش است، بر این ترس دامن می زند. گرچه در برخی بیمارستان ها بی حسی موضعی هنگام زایمان طبیعی صورت می گیرد که آن را به تجربه ای شیرین و بدون درد بدل می کند، اما خیلی از مادران اطلاع درستی از این شیوه ندارند و خیلی از بیمارستان ها نیز از این شیوه ها استفاده نمی کنند.
جهش های ژنتیک، سقط جنین و بیماری های ارثی یکی دیگر از عوامل ترس مادران باردار است.
گسترش کلاس های بارداری در سطح جامعه و آموزش مادران باردار برای غلبه بر استرس می تواند به بهبود وضعیت روانی مادران باردار کمک کند.
داشتن شبکه ای از حامیان خانوادگی و دوستان،شرکت همسر خانم باردار در کلاس ها و جلسات مشاوره قبل از بارداری و استفاده از راهنمایی های مشاوران خانواده برای غلبه بر استرس ها، بارداری توام با آرامشی را برای مادران جوان ایجاد می کند.هرچه زن باردار حمایت خانوادگی و اقتصادی کمتری را شاهد باشد و احساس امنیت کمتری را تجربه کند وانگیزه بچه دار شدن ضعیف تر باشد، برای غلبه بر ترس قدرت کمتری دارد.
شما همچنین می توانید از تکنیک های آرام سازی دعا، گوش دادن به قرآن و ذکر های گوناگون که به آرامش کمک می کنند، استفاده کنید. سپردن جنین کوچک به دست های توانگری که او را آفریده است و اکنون دارد در وجود شما به او شکل می دهد، شما را آرام خواهد کرد. در کنار وظایف تغذیه ای و نرمش های مورد نیاز دوران بارداری از مشورت پزشک خود نیز بهره مند شوید.نگرانی و تشویش شما تنها چیزی است که وضع را بدتر می کند و کودک شما به آن هیچ نیازی ندارد.
● اگر کودکی سالم می خواهید آرام باشید، زیرا:
افسردگی در حین بارداری بر رشد فرزندان تاثیر منفی دارد. افسردگی مادران در حین بارداری احتمال بروز مشکلات ادراکی و رفتاری را در فرزندان بیش از ۳۰ درصد افزایش می دهد.
تحقیقات نشان می دهد سطح بالای استرس های روانی ـ اجتماعی در طول دوران بارداری خطر زایمان زودرس و در نتیجه تولد نوزاد با وزن کمتر از میزان طبیعی را افزایش می دهد.مطالعات نشان می دهد میزان خطر زایمان زودرس در مادران تحت استرس ۵ / ۱ تا ۲ برابر بیشتر است.
در مطالعه ای که روی ۲ هزار و ۸۲۸ مادر انجام گرفت معلوم شد احساس ناراحتی در مورد باردار شدن (ناشاد بودن از بارداری) و انکار حاملگی در طول بارداری توسط مادر (با جملاتی نظیر: مطمئن نبودم که بارداری را می خواهم، نمی خواستم مردم بدانند که من باردار هستم، نمی دانستم که حامله شدم، نمی خواستم به باردار بودنم فکر کنم) روی وزن هنگام تولد نوزاد اثر منفی دارد.درواقع مادرانی که نوزادان آنها وزن بسیار پایین داشتند (کمتر از ۱۵۰۰ گرم) بیشتر نارضایتی و ناراحتی از بارداری شان را داشته اند.
تاخیر در رشد داخل رحمی جنین از دیگر مشکلاتی است که استرس مادر باردار به وجود می آورد.
استرس های دوره بارداری علاوه بر ایجاد عوارض در دوران بارداری و زایمان روی فرآیند رشد و تکامل ذهنی ـ روانی اثر سوء دارد و موجب اختلالات رفتاری در دوران کودکی می شود. قرارگیری در معرض استرس بویژه در اوایل بارداری، بر رشد و تکامل مغز جنین اثر نامطلوبی گذاشته و موجب ضعف در توانایی های زبانی (کلامی) و هوش عمومی می شود. بعضی از مطالعات این اثرات را درازمدت و ماندگار توصیف کردند، ولی بررسی های بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است.
افزایش فشار خون حاملگی، زجر جنینی، مشکلات سلامتی در سال اول زندگی شیرخوار، مشکلات و اختلال های رفتاری و هیجانی در ۴ سالگی از دیگر عوارض داشتن استرس شدید در طول دوران بارداری است.
نازنین اولین بارداری خود را تجربه می کند. روزها پای اینترنت می نشیند و همه حرف و حدیث هایی را که در مورد بچه دار شدن و علائم خودش شنیده است، جمع می کند. به سایت ها و تالارهای گفت وگو سر می زند و از هرکس که می شناسد در مورد بارداری و ریزه کاری هایش سوال می کند. تا حالا ۳ کتاب در مورد بارداری و جنین خوانده است اما هنوز استرس دارد. استرس زیادتر هم برابر است با حال بدتر و تهوع بیشتر.
نازنین دیگر دارد از این وضع کلافه می شود، اما استرس و دلشوره یک لحظه او را رها نمی کند.دائم از خودش سوال می کند: من وقتی نمی دانستم حامله ام استامینوفن خورده ام و موهایم را رنگ کرده ام. شاید کارهای دیگری هم کرده باشم که مضر بوده است و یادم نمی آید. اگر کودکم صدمه دیده باشد چه؟ اگر دکتر نفهمد بچه مشکل دارد و به موقع اقدام نکنیم چه؟ اصلا مشکلات جنین، درمانی دارد؟ اگر فرزندم را از دست بدهم چه؟
● این استرس ها حتی در خواب هم رهایش نمی کند.
مادرش می گوید: باید می گفتند حاملگی مثل یک هندوانه سر بسته است نه ازدواج. در ازدواج تو مختصری در مورد طرف مقابلت می دانی، اما در بارداری تا بچه به دنیا نیاید، مطمئن نمی شوی که بچه سالم است و بدون مشکل به دنیا آمده است و تا قبل از آن، این نگرانی ها طبیعی است، اما باید سعی کنیم آن را کنترل کنیم.
وضعیت جسمی مادر در کنار تغییرات هورمونی و نگرانی های ناشی از پدیده های ناشناخته دوران بارداری این دوران را به پراسترس ترین دوران زندگی زنان بدل می کندهر کسی که یک بار بچه دار شده باشد، استرس های دوران بارداری را تجربه کرده است. شاید با تعدد دفعات بارداری این استرس کاهش یابد، اما همیشه نگرانی از سلامت فرزند و توانایی های شخصی، مادران باردار را نگران می کند.برخی بارداری و زایمان را یکی از بحران های سه گانه در زندگی زنان می دانند و معتقدند که حداقل به اندازه ۲ بحران دیگر یعنی بلوغ و یائسگی اهمیت دارد.
نسترن فقیهی، روان شناس معتقد است وضعیت جسمی مادر در کنار تغییرات هورمونی و نگرانی های ناشی از پدیده های ناشناخته دوران بارداری این دوران را به پراسترس ترین دوران زندگی زنان بدل می کند.وی ادامه می دهد: گاهی در بارداری های ناخواسته مادران غافلگیر می شوند و استرس ناشی از شرایط پیش بینی نشده شغلی، اقتصادی و حتی پذیرش نقش مادری بر استرس آنان اضافه می شود.
زنان معمولا در بارداری اول بیش از بارداری های دیگر این استرس ها را تجربه می کنند.وی ترس از زایمان خصوصا زایمان طبیعی را یکی دیگر از استرس هایی می داند که مادران جوان با آن درگیر هستند.
فقیهی می افزاید: سخنانی درباره زایمان های سخت طبیعی و عوارض آن که در میان محافل زنانه رد و بدل می شود و شایعاتی در مورد افتادگی مثانه و رحم و بریدگی های عمیق هنگام وضع حمل در حالی که مادر بهوش است، بر این ترس دامن می زند. گرچه در برخی بیمارستان ها بی حسی موضعی هنگام زایمان طبیعی صورت می گیرد که آن را به تجربه ای شیرین و بدون درد بدل می کند، اما خیلی از مادران اطلاع درستی از این شیوه ندارند و خیلی از بیمارستان ها نیز از این شیوه ها استفاده نمی کنند.
جهش های ژنتیک، سقط جنین و بیماری های ارثی یکی دیگر از عوامل ترس مادران باردار است.
گسترش کلاس های بارداری در سطح جامعه و آموزش مادران باردار برای غلبه بر استرس می تواند به بهبود وضعیت روانی مادران باردار کمک کند.
داشتن شبکه ای از حامیان خانوادگی و دوستان،شرکت همسر خانم باردار در کلاس ها و جلسات مشاوره قبل از بارداری و استفاده از راهنمایی های مشاوران خانواده برای غلبه بر استرس ها، بارداری توام با آرامشی را برای مادران جوان ایجاد می کند.هرچه زن باردار حمایت خانوادگی و اقتصادی کمتری را شاهد باشد و احساس امنیت کمتری را تجربه کند وانگیزه بچه دار شدن ضعیف تر باشد، برای غلبه بر ترس قدرت کمتری دارد.
شما همچنین می توانید از تکنیک های آرام سازی دعا، گوش دادن به قرآن و ذکر های گوناگون که به آرامش کمک می کنند، استفاده کنید. سپردن جنین کوچک به دست های توانگری که او را آفریده است و اکنون دارد در وجود شما به او شکل می دهد، شما را آرام خواهد کرد. در کنار وظایف تغذیه ای و نرمش های مورد نیاز دوران بارداری از مشورت پزشک خود نیز بهره مند شوید.نگرانی و تشویش شما تنها چیزی است که وضع را بدتر می کند و کودک شما به آن هیچ نیازی ندارد.
● اگر کودکی سالم می خواهید آرام باشید، زیرا:
افسردگی در حین بارداری بر رشد فرزندان تاثیر منفی دارد. افسردگی مادران در حین بارداری احتمال بروز مشکلات ادراکی و رفتاری را در فرزندان بیش از ۳۰ درصد افزایش می دهد.
تحقیقات نشان می دهد سطح بالای استرس های روانی ـ اجتماعی در طول دوران بارداری خطر زایمان زودرس و در نتیجه تولد نوزاد با وزن کمتر از میزان طبیعی را افزایش می دهد.مطالعات نشان می دهد میزان خطر زایمان زودرس در مادران تحت استرس ۵ / ۱ تا ۲ برابر بیشتر است.
در مطالعه ای که روی ۲ هزار و ۸۲۸ مادر انجام گرفت معلوم شد احساس ناراحتی در مورد باردار شدن (ناشاد بودن از بارداری) و انکار حاملگی در طول بارداری توسط مادر (با جملاتی نظیر: مطمئن نبودم که بارداری را می خواهم، نمی خواستم مردم بدانند که من باردار هستم، نمی دانستم که حامله شدم، نمی خواستم به باردار بودنم فکر کنم) روی وزن هنگام تولد نوزاد اثر منفی دارد.درواقع مادرانی که نوزادان آنها وزن بسیار پایین داشتند (کمتر از ۱۵۰۰ گرم) بیشتر نارضایتی و ناراحتی از بارداری شان را داشته اند.
تاخیر در رشد داخل رحمی جنین از دیگر مشکلاتی است که استرس مادر باردار به وجود می آورد.
استرس های دوره بارداری علاوه بر ایجاد عوارض در دوران بارداری و زایمان روی فرآیند رشد و تکامل ذهنی ـ روانی اثر سوء دارد و موجب اختلالات رفتاری در دوران کودکی می شود. قرارگیری در معرض استرس بویژه در اوایل بارداری، بر رشد و تکامل مغز جنین اثر نامطلوبی گذاشته و موجب ضعف در توانایی های زبانی (کلامی) و هوش عمومی می شود. بعضی از مطالعات این اثرات را درازمدت و ماندگار توصیف کردند، ولی بررسی های بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است.
افزایش فشار خون حاملگی، زجر جنینی، مشکلات سلامتی در سال اول زندگی شیرخوار، مشکلات و اختلال های رفتاری و هیجانی در ۴ سالگی از دیگر عوارض داشتن استرس شدید در طول دوران بارداری است.
بیشتر استرس میگیرم تا بارداری!!!!!!!!!!!!
وگرنه اینجوری کل زندگیش همش باید استرس باشه 
