سلام راستش من یه مردم مطمینم که ازدواج میکردم و تمام تلاشمو واسه بهبود یافتن همسرم میکردم و بهش آرامش میدادم.
اما خب اگه مرد زندگی آدم ام اس داشته باشه خیلی سخت تر میشه چون اکثر کارا روی دوش یه مرد که ممکنه به خاطر بیماری نتونه از پسشون بر بیاد.به ویژه تو مسایل استخدام و مالی.ازدواج با زن ام اس دار رو به نظر سخت نمیدونم اما با مردش محال
(2014/08/04, 05:56 PM)داود نوشته است: [ -> ]سلام راستش من یه مردم مطمینم که ازدواج میکردم و تمام تلاشمو واسه بهبود یافتن همسرم میکردم و بهش آرامش میدادم.
اما خب اگه مرد زندگی آدم ام اس داشته باشه خیلی سخت تر میشه چون اکثر کارا روی دوش یه مرد که ممکنه به خاطر بیماری نتونه از پسشون بر بیاد.به ویژه تو مسایل استخدام و مالی.ازدواج با زن ام اس دار رو به نظر سخت نمیدونم اما با مردش محال
سلام
با این قطعیت ! محال؟!؟!؟
هنوز میشه شرایط رو بررسی کرد
من قبل از اینک خودم مبتلا بشم ی تصویر وحشتانکی از این بیماری داشتم فک نمی کنم حاضر به ازدواج می شدم مگر اینکه عاشقش بودم اونموقع هیچ چیز جلودار آدم نمی شه.
از اینک اونموقع چ فکری می کردم راجع به این بیماری می کردم شرمندم
اگه از لحاط هزینه مشکلی داشتم نه ولی اگه مشکلی نبود چرا که نه اونم البته بعد اینکه درک متقابل داشتیم و دوست داشتن واقعی در میان بود با کله االبته هر بیماری دیگه ای هم بود که توانایی اداره زندگی و داشتم اره البته درصدیه اول باید منطق اند می دونستم توانایی خوشبخت کردن و دارم .البته ادم صداقتش وقتی معلوم میشه که تو شرایط قرار بگیره
شاید اگه پای زندگی مشترک وسط باشه تحمل بیماری ام اس برای زن خیلی راحتتر از مرد باشه،،، زنی که ام اس داره میتونه به مردش تکیه کنه اما یه زن همیشه احتیاج به یکی داره که پشتش باشه، فکر میکنم اگه یه مرد ام اس داشته باشه نتونه به همسرش که میدونه خود اون زن احتیاج به یکی داره تکیه کنه و درعین حال خانمشم نمیتونه اون قدرت و ابهت و پشتوانه رو تو وجود شوهرش ببینه،،حداقل خیلی سخته،، هرچند به نظر من ازدواج یعنی تعهد چه تو خوشی چه ناخوشی...وقتی امضاء میدی یعنی همه اینارو قبول داری...اما خیلی از ماها وقتی توی زندگی میوفتیم ممکنه کم بیاریم
حقیقتاً نه!
چون با این بیماری بزرگ شدم(عمه ام مبتلا بوده
)و زجرهایی رو که عمه ام کشید از نزدیک دیدم، ایمان دارم که ازدواج نمی کردم
از بُعد دیگه هم به همین خاطر اگه کسی بفهمه این بیماری رو دارم و جا بزنه
ناراحت نمیشم چون در اولین مرحله خودم رو جای اون شخص میذارم
و مسلماً بهش حق میدم
100% بله
کاش آدم ام اس داشته باشه ولی دل زندگی کردنم داشته باشه...
خیلی از این آدمها که فکر می کنن خیلی هم سالمن اولین رکن یه زندگیو ندارن. ولی خوبیه ام اس اینه که اگه باهاش کنار بیای با خیلی چیزای دیگه هم می تونی . پس دلدار ترت می کنه . به سلامتی همه دل دارا
اگه دوستش داشته باشم یه لحظه هم
دریغ نمی کردم
اگر اینجوری بود همه آدما باید میترشیدن
هر کی یه جوری بیماری داره.ام اس محدودیتی نداره خداروشکر .همه چیز بستگی به عشق و علاقه داره.