2010/12/02, 12:40 AM
ژندرماني موفقيت آميز و اميد درمان حافظه ضعيف
در مغز افراد مبتلا به آلزايمرپلاك هايي از توده هاي يك ماده پروئيني ايجاد مي شود
يك شيوه ژن درماني براي كاهش مشكلات مربوط به حافظه كه با بيماري آلزايمر ارتباط دارد، با موفقيت بر روي موش ها آزمايش شد.
دانشمندان امريكايي از اين روش براي افزايش ميزان مواد شميايي استفاده كرده اند كه به افزايش ارتباط بين سلول هاي مغزي منجر مي شود.
به گزارش نشريه نيچر، اين ارتباط در بيماران مبتلا به آلزايمر مختل مي شود.
The Alzheimer's Research Trust، سازمان خيريه اي كه به انجام تحقيقات در مورد آلزايمر كمك مي كند، اعلام كرده است كه اين مطالعه روشي براي جلوگيري از كاهش مخابره پيام الكتريكي بين سلول هاي عصبي مغز ارائه شده است.
افزايش جمعيت مسن در بسياري از كشورهاي جهان سبب رشد شيوع بيماري آلزايمر و ديگر انواع ديمنشيا يا زوال عقل، رو به رشد است.
محققان موسسه بيماري مغز و اعصاب گلدستون در سانفرانسيسكو مي گويند افزايش اين ماده شيمياي مغز، كه يك پروتئيني در غشاء سلول هاي عصبي به نام EphB2 است، مي تواند از وخامت اين بيماري بكاهد و حتي از بروز بدترين اثرات آن جلوگيري كند.
اين تحقيق نشان مي دهد كه اين ماده شيميايي نقش مهمي در حفظ حافظه دارد كه در بيماران مبتلا به آلزايمر از بين مي رود.
يكي از مهم ترين مشخصاتي كه در مغز بيماران مبتلا به آلزايمر ديده مي شود ساخت "پلاك" هايي از توده هاي يك ماده پروئيني سمي به نام اميلويد است. ادامه تجمع اين توده ها به مرگ سلول هاي مغز منجر مي شود.
به نظر مي رسد از ديگر مشخصات اميلويدها توانايي آنها براي وصل شدن به EphB2 ها است كه منجر به كاهش ميزان اين پروتئين در مغز مي شود. اين موضوع تا حدودي عوارض اين بيماري را بر روي حافظه توضيح مي دهد.
در جريان اين پژوهش ميزان EphB۲ در مغز موش ها تغيير داده شد؛ كاهش اين پروتئين در موش هاي سالم، عوارض از دست دادن حافظه، شبيه به آنچه در آلزايمر رخ مي دهد، را ايجاد كرد و افزايش اين پروتئين در موش هاي "مبتلا به آلزايمر" منجر به كاهش عوارض مربوط به كمبود حافظه شد.
دكتر لنارت موك، فردي كه اين مطالعات را رهبري كرده است، مي گويد تيم تحقيقاتي او از دست يابي به اين نتيجه "هيجان زده" شده است.
با اين حال محققان بريتانيايي مي گويند يافته اين تحقيق با اينكه جالب است اما پاسخي قطعي براي درمان بيماري آلزايمر نيست.