[maya]

دکتر مهدي گودرزوند روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار ايرنا گفت: در اوايل قرن بيستم اين تفکر پيش آمده بود که دستگاه عصبي قابليت بازسازي ندارد ، يعني اين تفکر در جوامع دنيا مطرح شده بود که اگر دستگاه عصبي آسيب ببيند ديگر بازسازي نمي شود. گودرزواند افزود: اما چند سال است که با تحقيقات زياد ورق برگشته و مشخص شده که سلول هاي عصبي هم توانايي بازسازي دارند اما مسئله اين است که عوامل مهارکننده در راه بازسازي روند ترميم از سر راه برداشته شود. وي ادامه داد: يعني اگر بتوانيم محيط عصبي را مطلوب و عوامل مهار کننده بازسازي سلول هاي عصبي را کنترل کنيم، مي توانيم به ترميم بافت هاي عصبي اميدوار باشيم. پژوهشگر دانشگاه تربيت مدرس که طرح مطالعه اثر ويتامين هاي دي و يي بر ميزان مرگ سلولي و بازسازي سلول هاي عصبي را در قالب پايان نامه دکترا اجرا کرده ، گفت: چند سالي است که در دنيا بحث حضور سلول هاي بنيادي مطرح است که از محيط وارد بدن و محل آسيب مي شود. گودرزوند ادامه داد: اما ما دراين طرح دنبال اين بوديم که از خود سلول هاي بنيادي عصبي مغز ، محيط تکثير و ترميم را فراهم کنيم و ميل به مهاجرت آنها به محل آسيب ديده را افزايش دهيم. وي با اشاره به بيماري ام اس به عنوان يک بيماري که درآن دستگاه عصبي آسيب مي بيند گفت: داروهاي زيادي براي اين بيماري استفاده مي شود که در واقع دستگاه عصبي را تجهيز مي کند، چون پزشکان معتقدند که ام اس، بيماري دستگاه ايمني است. گودرزوند افزود: اما اگر بتوانيم داروهايي را که آسانتر به دست مي آيد مورد مطالعه قرار دهيم مي توان گفت که در آينده درمان بيماري ام اس با داروهاي ارزان تر، در دسترس تر و ايمن تر را انجام خواهيم داد. اين محقق فيزيولوژي ادامه داد: در اين مطالعه، به صورت آزمايشي در يک منطقه از مغز حيوان آزمايشگاهي آسيب وارد کرديم و بعد از ويتامين هاي دي و يي استفاده نموديم تا تاثير آنها را برروي حيوان بررسي کنيم که به نتايج اوليه اي مبني بر بازسازي بافت هاي عصبي در محل آسيب رسيديم. وي در پايان گفت: از تحقيق فوق اين نتيجه حاصل شد که اگر بتوان محل آسيب عصبي را از عوامل مهار کننده بازسازي بافت هاي عصبي مصون نگه داشت ، ‌مي توان اميدوار بود که بافت هاي آسيب ديده عصبي نيز قابل برگشت باشد.

www.ms-link.org