[ساغر]

دارم می میرم! نه؟

[احمدرضا]

نه.الحمدلله ما ارین شانسها نداریم

[Sina]

نگران نباشین ...
این نشانه های 99 درصد افراد جامعه ماست
چه ام اس داشته باشن یا نداشته باشن این علائم رو دارن

[شهرزاد]

اگر اعصاب ندارید بهتر است نقش میانجی را در دعواها بازی نکنید.



اگر از آن دسته کسانی هستید که به راحتی کنترل خود را از دست می‌دهید بهتر است از کنار دعواهایی که در گوشه و کنار شهر شاهدشان هستید آهسته بگذرید.هر چند ممکن است دخالت در دعواهای خیابانی را از جمله وظایف شهروندی خود به حساب آورید اما گاهی دخالت در دعوا سبب بروز خشونت بیشتر در آن خواهد شد.

1-صبح در یکی از اتوبان‌های تهران: تصادف 2 اتومبیل سبب می‌شود تا راننده‌ها با عصبانیت از ماشین‌هایشان پیاده شوند. موتورسواری به قصد جلوگیری از دعوا کنار ماشین‌ها می‌ایستد، راننده‌ها داد می‌زنند.هنوز کار به کتک‌کاری و خشونت فیزیکی نکشیده است، موتورسوار که قرار است میانجی باشد رو به هر کدام از راننده‌ها می‌گوید: آقا صلوات بفرستید چیزی نشده و این جمله را تکرار می‌کند بی‌آنکه حتی نگاهی به ماشین‌ها انداخته باشد تا ببیند واقعا چیزی شده است یا نه؟ میانجی آنقدر جمله‌اش را تکرار می‌کند تا بالاخره یکی از راننده‌ها با خشم سرش فریاد می‌کشد که آقا شما برو دنبال کارت. همین یک جمله خشم موتورسوار را برمی‌انگیزد و میانجی خود به یک سر دعوا تبدیل می‌شود و فریاد می‌زند آقا شعور داشته باش.... حالا دعوا بین یک موتورسوار میانجی و یک راننده خسارت دیده شروع می‌شود و کار به آنجا می‌کشد که موتورسوار گوشی تلفنش را به دست می‌گیرد و تهدید می‌کند که بچه‌ محل‌هایش را جمع می‌کند و....

2-غروب در خانه: مادر دارد با پسر 10 ساله سرو کله می‌زند که تمرین‌های درسی‌اش را حل کند، طبق معمول پسر تلاش می‌کند تا مادر را قانع کند که همه درس‌هایش را خوانده و اصلا نیازی نیست که باقیمانده وقتش را هم پای کتاب و دفتر بنشیند. زمزمه‌های پسر و گفته‌های خشن مادر از آشپزخانه به هال ادامه دارد، از مادر اصرار که پای کتاب بنشین و از پسرک انکار که همه درس‌ها را از بر است. پدر خانواده به‌عنوان میانجی خود را وارد بحث می‌کند به پسر می‌گوید: بهتر است بروی در اتاقت و درس بخوانی. پسر از کلام میانجی چندان که باید خوشش نمی‌آید کله شقی می‌کند و از جایش تکان نمی‌خورد. مرد خانواده می‌بیند غرورش خدشه‌دار شده یک خیز کوتاه به سوی پسرک برمی‌دارد و با صدای بلند او را تهدید می‌کند. پسر از ترس میدان را خالی کرده به اتاقش پناه می‌برد اما برای اینکه خشمش را نشان داده باشد در را محکم می‌کوبد و پدر این بار فریاد می‌کشد. مادر که می‌بیند اوضاع چندان مناسب نیست با مرد خانه بگو مگو می‌کند و اتفاقا ماجرای بحث از درس نخواندن بچه به جاهای دیگر هم می‌رسد، حالا دعوا شروع شده و این بار بین پدر که قصد داشت نقش میانجی را بازی کند با مادر.

این فقط دو مثال ساده از رخدادهایی بود که ممکن است هر هفته پیش چشم هر کسی روی دهد. با عوض شدن نقش‌ها در دعوا معمولا کسی که قصد داشته به‌عنوان میانجی در دعوای میان 2نفر دخالت کرده ناگهان تغییر نقش داده و خود یک پای دعوا می‌شود. مهم‌ترین دلیلی که باعث بروز این مشکلات می‌شود مسلما نداشتن مهارت فرد میانجی در انجام میانجیگری است. اگر شما از آن دسته افرادی هستید که زود از کوره در می‌روید و مهارت کافی برای تحمل رفتار ناشایست دیگران در دعواها را ندارید بهتر است هرگز نقش میانجی را بازی نکنید. یادتان باشد ممکن است میانجیگری ناشیانه شما، کار را خراب‌تر از آنچه هست بکند.

[شهرزاد]

چطور استرس بر ناباروری اثر می‌گذارد؟




زنانی هستند که به سادگی باردار می‌شوند،‌ هر چند عادات زندگی سالمی ندارند؛ در مقابل زنانی هستند که همه توصیه‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند و پس از ماه‌ها یا سال‌ها خبری از بچه‌دارشدن‌شان نیست.

دوستان خیرخواه به شما می‌گویند،‌ آرامش خودتان را حفظ کنید. نگران نباشید. بارداری رخ خواهد داد.اما هر چقدر که این توصیه به صبرکردن ناخوشایند باشد،‌ ممکن است حقیقتی در آن وجود داشته باشد.

شواهد جدید نشان می‌دهد که استرس بر باروری اثر می‌گذارد. یک بررسی اخیر نشان داد که زنان با میزان بالای آلفا- آمیلاز، آنزیمی که با استرس ارتباط دارد، سخت‌تر باردار می‌شوند.

نمونه‌های بزاق گرفته‌شده از 274 زن در طول شش چرخه قاعدگی (یا تا زمانی که باردار شده بودند) نشان داد که افرادی که بالاترین میزان این آنزیم را در اولین دوره قاعدگی داشتند نسبت به زنانی که کمترین میزان این آنزیم را داشتند، با احتمال 12 درصد کمتر باردار شده بودند.

نکته جالب‌تر این بود که زنانی که در این بررسی شرکت داشتند،‌ سابقه قبلی ناباروری نداشتند. همه این زنان یا در حال طراحی برای باردار شدن بودند یا از سه ماه قبل برای باردار شدن تلاش می‌کردند.

پژوهشگران هنوز نفهمیده‌اند استرس دقیقا چه نقشی در باروری ایفا می‌کند،‌ زیرا زنان اغلب تحت شرایط استرس شدید،‌ مثلا به دنبال مرگ شوهر می‌توانند باردار شوند و اغلب نیز می‌شوند.

آلیس دومار رئیس مرکز سلامت روان/بدن در بوستون در این باره می‌گوید:‌ "به گمان من برخی زنان از لحاظ اثر استرس بر تولید مثل حساسیت بیشتری دارند.

و این اثر می‌تواد باعث تقویت خودش شود. دومار می‌گوید: "اگر شما تحت استرس قرار گیرید و نتوانید به سرعت باردار شوید،‌ خود این مسئله باعث استرس بیشتر شما می‌شود."

به گفته او در یک بررسی در تایوان در40 درصد زنانی که برای درمان ناباروری مراجعه کرده بودند،‌ تشخیص افسردگی و اضطراب داده شده بود. خود درمان ناباروری ممکن است استرس‌زا باشد،‌ به اضافه اینکه عدم یقین بیشتری را در زن از لحاظ بارداری ایجاد کند.
اگر استرس بتواند بر احتمال لقاح اثر بگذارد،‌ کنترل آن ممکن است این احتمال را افزایش دهد.

پژوهشگران سعی کرده‌اند این مسئله را ثابت کرده‌اند. در تحقیقی که در بخش زن و زایمان دانشکده پزشکی دانشگاه اموری در آمریکا انجام شد، زنانی که برای بیش از 6 ماه تخمک‌گذاری نکرده بودند،‌مورد بررسی قرار گرفتند، و مشخص شد که میزان بالای هورمون کورتیزول، یک هورمون استرس، در خون آنها وجود دارد.

در شرایط استرس‌زا،‌ کورتیزول، مانند آدرنالین، شدت سوخت و ساز را افزایش می‌دهد؛ و فشار خون را در حد بالایی نگه می‌‌دارد، باعث اضافه وزن می‌شود، و به مشکلات بهداشتی دیگری نیز می‌انجامد.

در یک بررسی کوچک در سال 2003 هفت زن از هشت زنی که درمان مهار استرس دریافت می‌کردند، تخمک‌ گذاری کرده بودند، در حالیکه در گروه هشت نفره‌ای که این درمان را دریافت نکرده بودند،‌ تخمک‌گذاری تنها در دو نفر رخ داده بود.

این توصیه‌های عملی می‌تواند به شما کمک کند،‌ هنگامی که می‌خواهید باردار شوید،‌از استرس خود بکاهید:

شوهرتان را وارد فهرست کنید:پژوهش‌ها نشان می‌دهند که زنان با استرس ناشی از ناباروری به نحوی متفاوت با مردان مواجه می‌شوند. برای مثال زنان با احتمال بیشتری به دنبال حمایت اجتماعی می‌روند؛ اما مردان به حل مسئله گرایش دارند. این گرایش‌های متفاوت ممکن است به اختلاف بینجامد. به گفته روانشناسان اشتغال ذهنی مداوم با بچه‌دار شدن ممکن است حتی رضایت جنسی را هم تحت تاثیر قرار دهد.

روانشناسان توصیه می‌کنند زوج‌ها مانند روزهای اول آشنایی‌شان عمل کنند. در طول هفته زمانی برای تفریح مثلا رفتن به سینما بگذارند. همچنین یک حد زمانی مثلا حدود 20 دقیقه برای برای بحث‌هایش‌ در مورد بارداری تعیین کنند.

درباره طرز نگرش‌تان بازاندیشی کنید: فکر کردن به اینکه "همه به جز من به سادگی حامله می‌شوند" تنها ناراحتی ما را باعث می‌شود. باید بیان جملات مثبت بر این طرز تفکر منفی غلبه کنید، مثلا "اگر حامله ‌شدن اینقدر ساده بود، این همه کلینیک باروری وجود نداشت." تفکرات بدبینانه‌تان را شناسایی کنید و تمرین کنید تا پاسخی را به شرایط‌تان بدهید که واقع‌گرایانه‌تر باشد."

سعی کنید یادداشت روزانه بنویسید: روزانه احساسات‌تان را به کاغذ منتقل کنید. این راهی برای رهایی از نگرانی‌هایی است که از در میان گذاشتن مستقیم آنها با دیگری پرهیز دارید. بعد ممکن است تصمیم بگیرید که یادداشت‌ها را دور بریزید یا به کسی نشان دهید تا آنها را بخواند.

فعال بمانید: ادامه دادن فعالیت‌هایی که باعث لذت شما می‌شود،‌ اهمیت زیادی دارد، در غیر این صورت ممکن است باردارشدن به تنها کانون توجه‌تان بدل شود. به مهمانی دوستان و نزدیک‌تان بروید،‌ عکس‌های دسته‌جمعی بگیرید- و خلاصه خودتان را غرق کارهایی که دوست دارید کنید. انجام دادن کارهای لذت‌بخش میزان سروتونین، ماده شیمیایی بالابرنده خلق در مغز، را می‌افزاید. این کار پاداش اضافی هم برای شما به دنبال دارد.

تلاش برای حفظ آرامش:یک راه ساده برای آرام شدن این است که زمانی مثلا یک یا دو بار در روز را به فرو بردن بدن‌تان به حالت عمیق آرامش عضلانی اختصاص دهید. برای پنج دقیقه یا بیشتر چشم‌های‌تان را ببندید، و خودتان را در جایی دوردست تصور کنید، به اصطلاح یک سفر ذهنی کوچک انجام دهید. به خودتان اجازه دهید که همه حس‌های‌ محیط اطراف‌تان تجربه کنید و بدن شما طوری پاسخ خواهد داد که گویی در واقعا در آنجا هستید. منافع این "واکنش آرامش‌بخشی" شامل سرعت پایین‌تر ضربان قلب و فشار خون پایین‌تر خواهد بود.

اگر نوع خاصی از تکنیک را ترجیح می‌دهید، محدودیتی در گزینه‌های وجود ندارد. مراقبه، یوگا و آرامش‌بخشی پیشرونده عضلانی تنها چند مورد از این تکنیک‌ها هستند.

ورزش: پیاده‌روی، شناکردن، یوگا یا سایر ورزش‌های متعادل ممکن است استرس شما را بکاهد،‌ و مزایای اضافی هم دارد. زنان دارای اضافه وزنی که از طریق فعالیت جسمی وزن‌شان را کم می‌کنند،‌ به باروری خودشان هم کمک می‌رسانند؛ برای مثال چربی بیش از حد بدن باعث تولید استروژن اضافی در بدن می‌شود، که تخمک‌گذاری را مختل می‌کند.

ورزش‌های که انرژی زیادی مصرف می‌کنند‌، مانند دویدن یا جاگینگ (دویدن آرام) آزادی موادی به نام اندورفین‌ها (افیون‌های درون‌زا) در بدن تولید می‌کند که باعث احساس خوشی و راحتی در فرد می‌شود. البته باید توجه داشته باشید که ورزش بیش از حد در زنانی که از قبل تحت استرس هستند، می‌تواد اوضاع را بدتر کند، چرا که ورزش زیاد باعث آزادی کورتیزول می‌شود.

اگر برای رفع استرس صرفا به ورزش بپردازید، ممکن است کاری برای عوامل استرس‌زای‌تان مثلا رئیس ناسازگارتان نکنید.

از مشاوره فردی یا گروه‌های حمایتی استفاده کنید:زنی که در تلاش برای باردار شدن است، نیاز به کسی دارد که با او همدلی کند. مشاوره ممکن است راهی برای تخلیه سردرگمی، ناراحتی و نومیدی شما باشد. همین پیوستن به گروه‌های حمایتی و صحبت کردن با زنانی که مشکلات مشابهی دارند‌، نیز می‌تواند به شما کمک می‌کند.

US News

[# پریسا #]

تاثیر استرس بر بدن

رابطه ی بین استرس، اضطراب و نگرانی با ازدیاد فشار خون از دیرباز شناخته شده است. دیده شده است که در مقابله با بلایای طبیعی و در مقابله با شرایط سخت زندگی، فشار خون افزایش یافته است. ماشینی شدن زندگی و سست شدن کانون های خانوادگی سنتی و فشارهای اقتصادی شخص را آسیب پذیر کرده و فشار خون او را بالا می برد.

تحریکات روانی ناشی از محیط اجتماعی، اشتها را برای دریافت نمک بیشتر می کند. به همین جهت میزان استرس در افراد یک اجتماع با میزان مصرف نمک در آن اجتماع ارتباط مستقیم دارد. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که در بالا رفتن فشار خون، نمک به طور مستقیم موثر نیست، بلکه تحریکات روانی اجتماعی است که موجب تمایل بیشتر به خوردن نمک می شود.

چنانچه استرس کوتاه مدت باشد، متابولیسم هورمون ها کمتر تحت تاثیر قرار خواهند گرفت و آثار آن قابل برگشت است ولی اگر طولانی باشد، آثار مخرب آن غیرقابل ترمیم است. اثرات استرس می تواند احساسی، روانی یا فیزیولوژیکی (بالا رفتن فشار خون ، اختلالات گوارشی ، عوارض پوستی و سردرد) باشد که در تمام این حالات احتیاجات تغذیه ای بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.

اثر استرس روی هورمون ها:
استرس روی فعالیت سیستم مرکزی اثر می گذارد و ترشح هورمون ها را بالا می برد. غدد فوق کلیوی ترشح هورمون های اپی نفرین و نور اپی نفرین را تا 10 برابر یا بیشتر افزایش می دهند. عمل این دو هورمون افزایش جریان خون به کبد است و نتیجه ی آن تخریب سریع گلیکوژن، پروتئین ها و چربی ها است.

استرس، ترشح هورمون ACTH(آدرنوکورتیکوتروپیک) را از غده هیپوفیز افزایش می دهد که این هورمون غده ی فوق کلیه را تحریک کرده و باعث ترشح هورمون های استروئیدی می شود. یکی از این هورمون ها کورتیزول است که سنتز پروتئین های مختلف و همچنین سنتز آنزیم های موثر در متابولیسم چربی ها را تسریع می کند. پس از یک دوره ی کوتاه مدت استرس، سنتز چربی ها تسریع می شود و گاهی شخص بیشتر غذا می خورد و چاق می شود.

پس از یک دوره ی طولانی مدت استرس، در بدن شخص مقدار بیشتری چربی و مقدار کمتری پروتئین موجود است.

استرس باعث افزایش هورمون رشد نیز می شود که مسئول سنتز پروتئین های جدید است.

اثر استرس روی متابولیسم قندها:
طی استرس، بدن در مقابل عمل انسولین(هورمون تنظیم کننده ی قند خون) مقاوم می شود و در نتیجه مقاومت به گلوگز(قند خون) افزایش می یابد و بدن به تصور اینکه مقدار گلوگز خون کم شده است، تبدیل گلیکوژن(ذخیره ی قندی بدن) کبدی به گلوکز را افزایش می دهد و قند خون علی رغم وجود انسولین، در خون بالا می رود.

بالا رفتن قند خون و پیدایش قند در ادرار از علامات اولیه استرس هستند.

اثر استرس روی متابولیسم چربی ها:
در نزد افراد مبتلا به استرس، مقدار اسیدهای چرب آزاد خون بالا می رود که علت آن تشدید تجزیه ی چربی ها می باشد. مقدار این اسیدهای چرب بیشتر از آن است که بدن بتواند برای سوخت، همه ی آنها را مصرف کند، به همین جهت این اسیدهای چرب وارد کبد شده و تبدیل به تری گلیسیریدها می شوند و چون مقدار آنها زیاد است، در کبد باقی مانده و ایجاد بیماری "کبد چرب "(fatty liver) می کنند که کبد چرب پیش ساز بروز بیماری های سیروز کبدی و سرطان کبد است.

اثر استرس روی متابولیسم پروتئین ها:
در شخص مبتلا به استرس، تخریب پروتئین ها نیز سریع است و باعث تعادل منفی ازت می شود که روی اشتها اثر می گذارد و گاهی شخص نمی تواند به طور طبیعی غذا بخورد. با کم شدن ازت بدن و کمی اشتها ، شخص وزن خود را از دست می دهد و وزن از دست رفته با دریافت کالری اضافی جبران نخواهد شد.

استرس میزان احتیاج به ویتامین های A, B, C و مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر و روی را نیز بالا می برد.

[/color]علاوه بر ازدیاد فشار خون، اختلال در ریتم قلب نیز از علائم استرس است. در استرس های پیشرفته، به علت اختلالات هورمونی (افزایش ترشح کاتکولامین از غده ی فوق کلیه)، از یک طرف حجم آب بدن زیاد شده و باعث ادم ریه و نارسایی قلب می شود و از طرف دیگر احتیاج به اکسیژن افزایش پیدا کرده و در بافت عروق، کبود اکسیژن به وجود می آید و این بافت نمی تواند چربی را که روی آن رسوب کرده بسوزاند. در چنین شرایطی برای کسب انرژی لازم از روش گلیکولیز بی هوازی استفاده می کند که نتیجه ی آن تولید اسید لاکتیک است. این جسم چسبندگی پلاکت ها را افزایش داده و زمینه را برای به وجود آمدن ترومبوز(ایجاد لخته خونی در رگ ها) آماده می کند.

استرس همچنین باعث آنژین صدری یا انفارکتوس(حمله قلبی) نیز می شود.

لازم به یادآوری است که کسانی که ورزش می کنند، چنانچه دچار استرس فیزیکی یا روانی شوند، خیلی کمتر از کسانی که فعالیت جسمی ندارند، در معرض خطر امراض قلبی قرار می گیرند.

به طور کلی فقط خود شخص است که می تواند با استرس مقابله کند، به این معنی که باید با ناملایمات مبارزه کند و اوقات فراغت را به کسب دستاوردهای مثبت اختصاص دهد.

تجربه نشان داده است که کسانی که اعتقادات مذهبی قوی دارند، کمتر در معرض حمله ناملایمات قرار می گیرند.

دکتر نسرین عاقلی- عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

[نازلی]

استرس چه تاثيري بر اندام‌هاي مختلف بدن دارد؟

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران


استرس و اضطراب وقتي از حد طبيعي بيشتر شود، براي تمام انسان‌ها آزار دهنده است و به اين خاطر توصيه مي‌شود اگر در كارهاي پي در پي و با شتاب روزانه دچار اين حالت مي‌شويد با احساسي مثبت يك نفس عميق بكشيد و حس ناخوشايند استرس را با بازدم خود از وجودتان خارج كنيد.

به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، بدن ما مثل يك رادار استرس عمل مي‌كند و وقتي استرس از بين مي‌رود بدن ما آزاد مي‌شود.

در مقاله‌اي كه در سايت كامن سنس منتشر شده، به اختصار به بررسي پيامدهاي استرس روي اندام‌هاي مختلف بدن پرداخته شده است كه نخستين آنها موهاي شما هستند؛

- مو: استرس مي‌تواند موجب ريزش مو يا سفيد شدن تارهاي مو شود.

- مغز: استرس از عوامل مهم ايجاد سردردها، بي خوابي، كابوس ديدن، افسردگي، اضطراب، نوسانات خلقي و رفتارهاي تنشي است كه البته اين موارد تنها اندكي از پيامدهاي استرس روي مغز هستند. استرس همچنين موجب احساس سبكي در سر، سرگيجه، دشواري در تمركز و پراكندگي افكار مي‌شود.

- دهان: گاهي اوقات زخم‌هاي دردناكي كه در دهان ايجاد مي‌شوند به دليل نوع تغذيه نيستند بلكه مي‌توانند ناشي از استرس باشند. ساير عوارض استرس روي دهان شامل دندان قروچه، قفل شدن فك، خشكي دهان، مشكلات بلعي و لكنت زبان هستند.

- عضلات: بدن درد و دردهاي عضلاني از معمول‌ترين شكايات ناشي از استرس بويژه در بين كارمندان ادارات است. دردهاي اسپاسمي از شايع‌ترين عوارض استرس روي عضلات هستند كه برطرف كردن آنها نياز به استراحت و تغذيه مناسب دارد كه گاهي زندگي پرمشغله حتي اجازه اين كار را هم به ما نمي‌دهد. بعلاوه دردهاي مفصلي، ضعف عضلاني و عدم تعادل ماهيچه‌اي از ديگر عوارض استرس بر عضلات بدن هستند.

- قلب و ريه: استرس موجب بروز بيماري‌هاي قلبي و فشار خون بالا مي‌شود. آسم و مشكلات تنفسي نيز عوارض استرس روي ريه هستند.

- مجاري گوارشي: مشكلات معده‌اي، تحريك پذير روده و زخم‌ها گوارشي از مهمترين اثرات نامطلوب استرس بر بدن هستند.

- پوست: استرس هم چنين مي‌تواند موجب بروز بيماريهاي پوستي نظير اگزما و پسوريازيس شود. علاوه بر اينها تعريق زياد، ‌خارش، ايجاد بثورات جلدي و عفونت‌ها از پيامدهاي افزايش استرس و اضطراب هستند.

[nazii]

وای چه وحشتناک کل سيستم بدنو بهم ميزنه,منم که منبع استرسم

[Parla]

من وقتی که استرس دارم، کل سیستم بدنم بهم می ریزه، به همین دلیل چند وقتیه سعی می کنم از استرسم کم کنم.

[شهرزاد]

استرس مداوم خطری برای حافظه کوتاه مدت

به نقل از دویچه وله، دانشمندان آمریکایی آزمایش‌های متعددی درباره‌ تاثیر استرس مداوم بر روی موش‌ها انجام داده‌اند. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که هورمون‌های استرس‌زا باعث می‌شوند که بخش مغزی‌ پشت پیشانی دیگر قادر به دریافت ماده‌ گلوتامات نباشد.

این ماده به عنوان یک سنسور در مغز عمل می‌کند و به همین دلیل از اهمیت زیادی برخوردار است. دانشمندان نتایج این تحقیق را در نشریه‌ی علمی "Neuron" منتشر کردند.

فعل و انفعالات مغزی

از مدت‌ها پیش برای دانشمندان مشخص شده است که استرس مداوم روی انعطاف پذیری روحی و ذهنی، دقت و همچنین حافظه‌ کوتاه مدت تاثیر منفی می‌گذارد. قسمتی از مغز که مسئول حافظه‌ کوتاه مدت است مستقیما در ناحیه‌ پس پیشانی قرار دارد.

به این بخش" کورتکس جلوی استخوان پیشانی مغز" نیز گفته می‌شود. اکنون پژوهشگران دانشگاه ایالتی نیویورک در شهر بوفالو تغییرات مولکولی و فیزیولوژیکی استرس را کشف کرده‌اند.

آنها نتیجه‌ گرفته‌اند که با استرس مداوم، این قسمت از مغز نسبت به دریافت گلوتامات بی حس می‌شود. زمانی که فعالیت این قسمت از مغز کاهش می‌یابد، عملکردهای مربوط به حافظه‌ کوتاه مدت نیز محدود می‌شوند.

آسیب‌پذیری بیشتر نوجوانان در برابر استرس

پژوهشگران می‌افزایند که نوجوانان بیشتر از بزرگسالان نسبت به استرس مداوم حساسیت نشان می‌دهند، زیرا ساختار مغزی آنها به ویژه قسمت کورتکس جلوی استخوان پیشانی مغز، در زمان نوجوانی هنوز در حال رشد است. استرس زیاد در سن نوجوانی می‌تواند عامل بیماری‌های روحی در سنین بالاتر باشد.

دانشمندان می‌گویند: «اختلال در انتقال ماده‌ گلوتامات یکی از مهمترین عوامل و دلایل ابتلا به بیماری‌های روحی است».

آنها به همین خاطر امیدوارند که از طریق یافته‌های جدید، فرآیند شکل‌گیری بیماری‌های روحی و نقش استرس در این میان را بهتر دریابند.