[arezooo82]

منم که قرار بود با همکلاسم ازدواج کنم،استادمون گفت حتما تو عقدنامه بگو بنویسه و امضا کنه که میدونه.بهش گفتم اون بنده خدا هم گفت باشه مشکلی نداره.اما قسمت نشد و کار به اونجا نرسید.

---

به نظر من اینکار یه توهینه به هر دو طرف ماها که داریم فرهنگ جامعه رو به قول خودمون ارتقا می دیم که دید مردم نسبت به این بیماری عوض بشه دیگه چرا باید از این حرفا بزنیم؟؟؟؟؟

آدم از اون اول به طرفش میگه من ام اس دارم می خوای بسم الله نمی خوای به سلامت والااااااا
وقتی طرف میدونه کسی که داره باهاش ازدواج میکنه ام اس داره دیگه چه لزومی به این کارا هست؟؟؟؟ که چی بشه؟؟؟ طرف می دونه قبولم کرده

آره هیلدا جان.ولی اولش بعضیا ممکنه از رو عشق زیاد بدون اینکه اطلاع و تجربه ای از زندگی با یه بیمار ام اس داشته باشن، همه چیز رو قبول کنن.ولی وقتی میرن تو زندگی میبینن همه چیز فرق کرده..ما اصلا هیچ مشکلی نداریم درست.اما همین عوارض تزریق..همین تب و لرز ساده ممکنه اذیتشون کنه..ممکنه خسته بشن... بعد برن دادگاه و ....

[negarrrr]

اصلا کار درستی نیس شاید طرف انقد حالش خوب باشه که نخواد کسی بدونه مریضه و شاید این موضوع ناراحتش کنه که چی مثلا بنویسن ؟؟؟خداروشکر که این کارو نمیکنن و بحث کردن راجع به این موضوع هم بی فایدس .....

[fariba 68]

من قبل ازواجم حتما علاوه بر یک روانشناس خوب پیش یک مشاور حقوقی خوب هم می رم تا هم حقوق خودمو بدونم و هم حق و حقوق طرف مقابلمو.
با مشورت اون تصمیم می گیرم قید کنم یا نه

[hilda]

این قضیه مثل مهریه میمونه خیلیا میان مهریه سنگین میزارن که طرف راحت نتونه طلاقشون بده بابا خوب وقتی اون آدم بخواد به خاطر اینکه پول مهریه رو نداره با شما زندگی کنه اصن اون زندگی ارزش داره؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگه طرف بخواد جدا شه نتونه ام اس شمارو بهانه کنه به نظرتون زندگی کردن با اون آدم چه لطفی میتونه داشته باشه؟؟؟؟
کسی که می خواد بره بزار بره

[همسر یک قهرمان]

زشتِ واقعاً، بنویسن که چی شه با نظر هیلدا موافقم. هرکی قبول کرد و خواست تا تهش بمونه قربان معرفتش، هرکیم نخواست که دیگه امضا و ثبت میخواد که چی شه، که بگی قبول کردی امضا کردی باید بمونی
من که به شخصه زیر بار همچین خفتی نمیرم

[الهام ج]

مسایل حقوقی بار عاطفی ندارن
منم با نظر هیلدا موافقم آدما برای این ازدواج میکنن که در کنار هم احساس آرامش کنن

[afsaneh]

اگر بخوام به مساله ازدواج خیلی ایده آل نگاه کنم نه اصلا نیازی به ذکر این بیماری نیست مهم انسانیت دو طرف و عشق و علاقه بین دو زوجه
اما مشکل اینجاس که دنیای واقعی با دنیای ایده ال ما خیلی فرق داره
با ابنکه ذکر بیماری تو عقد نامه احساس بدی به طرفین میده ولی شاید کاردرستی باشه

[neda.n]

به نظرم درباره قضیه ای مثه ازدواج ، دو تا دیدگاه متفاوت وجود داره . بعضیا به حق و حقوق دو طرف ماجرا به صورت قانونی اعتقاد دارن بعضیا ندارن . همه اونایی که به این قضیه اعتقاد دارن باید حتما تو عقد نام این موضوع رو قید کنن . اونایی هم که کلا ازدواج رو اینطوری نمی بینن و معتقدن صرفا یه برگه است برای رسمیت دادن به یه علاقه ، لزومی نداره این کار رو بکنن چون در صورت نابودی اون رابطه چه بیمار بودن چه نبودن دنبال احقاق حقی نیستن . پس قضیه خیلی ساده است و هر دو طرفش هم درسته و کاملا بستگی به این داره که یه نفر ازدواج رو چطور تفسیر می کنه . اونی که قانونمند نگاه می کنه بدون بیماری هم یه سری شرایط رو در نظر می گیره اونی هم که بهش به عنوان یه مرجع حقوقی نگاه نمی کنه اصلا دنبال این بخش هاش نمیره .

[رنگین کمان]

من با این که ثبت بشه موافقم اونم به این شکل که زوج از ابتلای زوجه به بیماری ام اس مطلع است (یا بر عکس) زیر نوشته هم حتما امضا بشه!!!!
من به عنوان کسی که حقوق خوانده نظرم اینه!!! مخصوصا موقعی که عروس خانم مبتلاست

تشکر ویژه سمیرا خانوم
میشه بیشتر توضیح بدین فرقش چی هست ؟بخصوص وقتی زوجه بیماری داشته باشه

طبق قانون حمایت از خانواده (بند5 ماده ی 9) «ابتلاء هر یک از زوجین به امراض صعب العلاج به نحوی که دوام زناشویی برای دوام زناشویی برای طرف دیگر در مخاطره باشد» به زوجین امکان می ده که با مراجعه به دادگاه تقاضای صدور گواهی عدم امکان سازش بکنن... که این شرط شامل ام اس نمیشه و بیشتر منظور بیماری هایی است مثل ایدز یا هپاتیت و.. که امکان اانتقال شون وجود دارده
ولی چون توی قانون ایران اختیار زوج برای مطلقه کردن زوجه بیشتر از این حرف هاست زوج می تونه ابتلای زوجه به بیماری ام اس رو بهانه کنه و بگه از این مسأله خبر نداشته!!!!، اگه زوجه قبل از ازدواج هم موضوع رو گفته باشه بازهم خودش باید ثابت کنه که زوج مطلع بوده (از این موارد مشاهده شده ها، الکی نمیگم)
من امیدوارم که هیچ زندگی مشترکی دچار این وضعیت نشه و نباشه
ولی اگه راستش رو بخواید من خودم زیاد به حرف و قولی که نوشته نشده باشه اطمینان ندارم، چون فکر می کنم در طول زمان طرز فکر آدم ها خیلی تغییر می کنه (شایدم من خیلی بدبینم) ولی هر کسی این حق رو داره که هر طور دوست داره برای زندگیش تصمیم بگیره و به نظر همه ی دوستان احترام می ذارم

[مژگان 68]

منم موقع ازدواجم به همسرم نگفتم که بیمارم الانم که درشرف طلاقم اصلا ناراحت نیستم چون اگه میدونستن دیگه ازبی فرهنگیشون میگفتن که کل خانوادم بیماره

---

من توی زندگیم مشکلی نداشتم چون میگن این بیماری باعث بی احساسی میشه اما من به همسرم علاقه داشتم اما اون بی احساس بود و دست بزن داشت وبیشتربه سرم ضربه واردمیکردوهمین باعث طلاقمون شد